03-08-2016، 11:07
خرافات گوناگون در ملل مختلف از جمله ایران در مورد جغد وجود داشته و خزندگان، تنها غذای اعراب صحراگرد بوده اند.
[rtl]متن و پاسخ شایعه[/rtl]
[rtl]متن شایعه[/rtl]
[rtl] "ناﻡ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺟﻐﺪ . ﺁﯾﺎ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻴﺪﻭﻧﺴﺘﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﺟﻐﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺟﻐﺪ ﺷﻮﻡ ﻫﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﻬﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﻐﺪ ﺭﺍ " ﻫﻮ ﻣﻮﺭﻭ " ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪﻧﺪ . ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﺍﻧﺎ . ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﻗﺼﻪ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻋﯿﻨﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ[/rtl]
[rtl]ﭘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻣﯿﺪﻫﺪ . ﺍﻣﺎ ﺷﻮﻣﯽ ﺟﻐﺪ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩ؛ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ، ﺳﻮﺳﻤﺎﺭ، ﻣﺎﺭ، ﻣﺎﺭﻣﻮﻟﮏ ﻭ ﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ، ﯾﻌﻨﯽ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ؛ ﭘﺲ ﺍﻋﺮﺍﺏ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺷﻮﻡ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭمیدانند. ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺍﺯ ﺟﻐﺪ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ " ﺍﺷﻮﺯﺷﺖ " ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﯾﻌﻨﯽ : ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺩﯾﻮﻫﺎ ﻭ ﭘﻠﯿﺪﯾﻬﺎ ﻭ ﺯﺷﺘﯿﻬﺎ "[/rtl]
[rtl] [/rtl]
[rtl]پاسخ شایعه[/rtl]
[rtl]1. عبارت "نام اصلی جغد" اساسا غلط است؛ چراکه در لغت نامه های فارسی بالغ بر بیست مترادف برای "جغد" یافت می شود.[/rtl]
[rtl]2. اسلام پندار بیاساس و فراگیر فال بد و نحوست را برای ایام، اشیاء، حیوانات و... را مذمت كرده و منشأ آن را نادانی بشر میداند. قرآن، فال بد هر كس را از خود او و بازتاب گناهانش می داند. [/rtl]
[rtl]3. خرافاتهایی در برخی اعراب پیش از اسلام بود که روح فرد مرده به صورت جغدی بر قبرش شیون می کند، یا اگر کسی درپی خونخواهی مقتول نباشد، جغدی تا انتقام گرفته شود بر سر قبر مقتول از عطش فریاد می کشد! که پیامبر(ص) آنان را از این خرافات نهی می کردند.[/rtl]
[rtl]4. فرهنگهای گوناگون جهان جغد را بدیمن یا خوش یمن و دارای صفات مثبت و منفی دانسته اند و این موضوع منحصر به ایرانیان یا اعراب نیست! [/rtl]
[rtl]5. ویژگی های خاص جغد مانند شبگردی، صدای خاص، چرخش سر، چشمهای درشت جلوی سر، سکونت در خرابه ها و... موجب پیدایش انواع خرافات در ملل مختلف بوده است. عجیب آنجاست که نویسنده شایعه در قرن ۲۱ جغد را دانا و حکیم می خواند![/rtl]
[rtl]6. همه اعراب خزندگان را نمی خوردند، بلکه برخی صحراگردان که منابع غذایی محدودی داشتند از آن استفاده می کردند. اسلام خوردن آنها را نهی کرده و روایات متعددی در این خصوص وجود دارد.[/rtl]
[rtl]متن شایعه[/rtl]
[rtl] "ناﻡ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺟﻐﺪ . ﺁﯾﺎ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻴﺪﻭﻧﺴﺘﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﺟﻐﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺟﻐﺪ ﺷﻮﻡ ﻫﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﻬﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﻐﺪ ﺭﺍ " ﻫﻮ ﻣﻮﺭﻭ " ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪﻧﺪ . ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﺍﻧﺎ . ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﻗﺼﻪ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻋﯿﻨﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ[/rtl]
[rtl]ﭘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻣﯿﺪﻫﺪ . ﺍﻣﺎ ﺷﻮﻣﯽ ﺟﻐﺪ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩ؛ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ، ﺳﻮﺳﻤﺎﺭ، ﻣﺎﺭ، ﻣﺎﺭﻣﻮﻟﮏ ﻭ ﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ، ﯾﻌﻨﯽ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ؛ ﭘﺲ ﺍﻋﺮﺍﺏ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺷﻮﻡ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭمیدانند. ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺍﺯ ﺟﻐﺪ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ " ﺍﺷﻮﺯﺷﺖ " ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﯾﻌﻨﯽ : ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺩﯾﻮﻫﺎ ﻭ ﭘﻠﯿﺪﯾﻬﺎ ﻭ ﺯﺷﺘﯿﻬﺎ "[/rtl]
[rtl] [/rtl]
[rtl]پاسخ شایعه[/rtl]
[rtl]1. عبارت "نام اصلی جغد" اساسا غلط است؛ چراکه در لغت نامه های فارسی بالغ بر بیست مترادف برای "جغد" یافت می شود.[/rtl]
[rtl]2. اسلام پندار بیاساس و فراگیر فال بد و نحوست را برای ایام، اشیاء، حیوانات و... را مذمت كرده و منشأ آن را نادانی بشر میداند. قرآن، فال بد هر كس را از خود او و بازتاب گناهانش می داند. [/rtl]
[rtl]3. خرافاتهایی در برخی اعراب پیش از اسلام بود که روح فرد مرده به صورت جغدی بر قبرش شیون می کند، یا اگر کسی درپی خونخواهی مقتول نباشد، جغدی تا انتقام گرفته شود بر سر قبر مقتول از عطش فریاد می کشد! که پیامبر(ص) آنان را از این خرافات نهی می کردند.[/rtl]
[rtl]4. فرهنگهای گوناگون جهان جغد را بدیمن یا خوش یمن و دارای صفات مثبت و منفی دانسته اند و این موضوع منحصر به ایرانیان یا اعراب نیست! [/rtl]
[rtl]5. ویژگی های خاص جغد مانند شبگردی، صدای خاص، چرخش سر، چشمهای درشت جلوی سر، سکونت در خرابه ها و... موجب پیدایش انواع خرافات در ملل مختلف بوده است. عجیب آنجاست که نویسنده شایعه در قرن ۲۱ جغد را دانا و حکیم می خواند![/rtl]
[rtl]6. همه اعراب خزندگان را نمی خوردند، بلکه برخی صحراگردان که منابع غذایی محدودی داشتند از آن استفاده می کردند. اسلام خوردن آنها را نهی کرده و روایات متعددی در این خصوص وجود دارد.[/rtl]