رمانภครเ๓نوشته خودم

[sober]

سعی می کنم مثل فصل اول شه: )
این پست یه ذره طولانی تر بود

---

دستش رو به طرفم دراز کرد و گفت:
-سلام تیام جان
خوبی؟
سرم رو بالا گرفتم و چپ چپ نگاهش کردم:
-ایران نبودی یا آلزایمر گرفتی؟
من با پسرا دست نمیدم
لبخند کجی زد و پاش رو روی پاش انداخت:
-نه می خواستم ببینم همون تیامی
که همونی
تو صورتش خیره شدم و گفتم:
-پس یادته که دفعه قبل چی شد؟
چون من همون تیامم
روی مبل گوشه ی سالن لم داد و گفت:
-من گذاشتم به حساب بچگی ت
و یه لبخند حرص درار زد
از جام بلند شدم و گفتم:
لازم باشه تکرار میشه
حالابرو
هرکاری از دستت بر می اومد انجام دادی
حالا نوبت پاهاته
فقط گم شو
و دیگه هم نیا
از جاش بلند شد و همون طو ر که به سمت در می رفت:
باشه ولی آدرس رو بلدم گم نمیشم
و بلند خندید
رفتم سمتش و هلش دادم و
به زور از خونه بیرونش کردم
و در رو محکم بستم
سرم رو تو دستام گرفتم و پشت در نشستم
این از کجا پیداش شد؟