نخونی پشیمون میشی=یه رمان خنده دار وباحال

[بیتا خانومی*]

پوفی کشیدم وگفتم:ازبس حواست پی اون صاحاب مرده اس ازدنیا عقبی...من چند دیقه پیش اومدم!!! چیزی نگفت... نگاه گذرایی به هال وآشپزخونه انداختم...کس دیگه ای به جز من ورادوین توی خونه نبود... باتعجب گفتم:امیروارغوان کجان؟؟ همون طورکه نگاهش به تلویزیون بود،لبخندمحوی زدوگفت:بالاخره امیرزن ذلیل تسلیم خواسته ارغوان شدوباهاش رفت خرید... وای!!!بیچاره امیر...مرده شورت وببرن ارغوان که انقد این پسر محجوب ومودب واذیت می کنی...هرکس دیگه ای به جای امیر بودهمچین چهارتااستخوون وتودهنت خورد می کردکه همه دندونات بره توحلقت...والا!!آخه کدوم خری انقد میره خرید؟! مشت پراز تخمه رادوین بالاخره خالی شد... دستش وبه سمت ظرف تخمه که روی میز بود،دراز کردویه مشت تخمه برداشت ودوباره روز ازنو روزی ازنو...خیره شده بودبه تلویزیون وهی تق تق تخمه می شکوند ...مدام دادمیزدو به بازیکنا امرونهی می کرد... ای بابامن حوصله ام سررفت...این چرا همه حواسش به فوتباله؟!!ببخشید منم اینجاما!!الهی یه روزی خودم بیام قبرستون نماز شب اول قبر واست بخونم... اصلاچرا این تلویزیون صاحاب مرده هی هی فوتبال پخش می کنه؟!! اخمی کردم وعصبانی گفتم:چه خبره؟!!جام جهانی شده که انقد فوتبال بازی می کنن؟!!صبح فوتبال...ظهرفوتبال...بعدازظه ر هم فوتبال؟ خندیدوگفت:جام جهانی کجابود بابا؟!!اون که سال بعده...اون فوتبالی که صبح داشتم می دیدم،تکرار بازی دیشب بارسا ورئال بود...اونی که ظهردیدم لیگ برتر ایران بود...اینم که الان دارم می بینم بازی برگشت بین بوخوم وسن پائولیه...خیلی باحاله...بیاببین...خیلی توپ بازی می کنن... - جانم؟!!!بازی برگشت بین کی وکی؟!!! یه مشت دیگه تخمه برداشت وگفت:بوخوم وسن پائولی...ازتیمای لیگ برترآلمانن. مرده شورت وببرن رادوین...لیگ برترآلمان؟!!توبازیای لیگ برترآلمانم نگاه می کنی؟؟خداشفات بده...من نمی دونم خداکی می خواد یه عنایت ویژه به توداشته باشه!!این تیمای چلغوزی که تواسم بردی وکی می شناسه که تو وقت گذاشتی داری بازیشون ومی بینی وتازه میگی بازیشونم توپ وباحاله؟! حالا شاید واقعا باحاله...لابد باحاله که رادوین این همه وقت گذاشته و نشسته داره باذوق فوتبال می بینه دیگه...بذار مام ببینیم شاید بهمون چسبید!!از بیکاری که بهتره... یه مشت تخمه برداشتم و نگاهم ودوختم به تلویزیون وسرگرم تماشای فوتبال شدم... رادوینم تمام حواسش به تلویزیون بود ومدادم جو می داد!! هی دادوبیداد می کرد ومی گفت:پاس بده...آهان...آفرین دیریبل کن...خاک توسرت اون دیریبله؟!!نون نخوردی تو؟؟مرده شورت وببرن...آهان...بزن...سانتر کن به سیاه سوخته...بابا اون چه سانتری بود؟؟مرده شورت وببرن...کاپیتانم انقد احمق؟!...دِ بیا!! چرا کرنر؟!!کرنر نبودکه...این داوره روازکدوم گورستونی برداشتن آوردن؟!! ای بابا...دِ بزن اون کرنر بی صاحاب و دیگه...نفله... جوری حرف می زدکه انگار یه 40 سالی سابقه مربی گری داشته و حالاهم وظیفه خطیر سرپرستی این تیمه چی بود؟!!بوخوم یا چی چی پوئالی؟!!اسمش چی بود؟؟خیلی سخت بود...یه چیزی بودا...یه اسم خوبی داشت...حالازیادمهم نیس... همون سن چی چی به عهده خودشه!!...همچین بازیکنارو به اسم کوچیک صدا می کرد وپسوند وپیشوند خره والاغ وبامرام ومو خروسی وسیاه سوخته بهشون می داد که من یه آن فکر کردم درایام طفولیت باهم توکوچه گل کوچیک بازی می کردن!!! حوصله ام سر رفت بابا...22 تاآدم خل وچل دارن عین بزمجه هی توپ وبه هم دیگه شوت می کنن وشوصون هزار نفروتو ورزشگاه واین رادوین دیوونه روتوخونه اسکل کردن که چی مثلا؟!!مرده شور هرچی فوتباله ببرن الهی... اخم غلیظی روی پیشونیم نشسته بود...پوفی کشیدم وگفتم:من میرم لب دریا... سری تکون دادوگفت:برو خوش بگذره...(یهوتوجاش نیم خیزشدوداد زد اَه!!!لعنتی...گل بودا...حواست وجمع کن الاغچه... وای خدا من وبکش ازدست این راحتم کن!!! ازجام بلندوشدم وبه سمت در رفتم وازخونه خارج شدم...فاصله بین ویلا تادریا رو طی کردم وکنار همون تخت سنگی که اون شب بارادوین روش نشسته بودیم،وایسادم...وای خدایا آرامش!!!سکوت...تو خونه فقط صدای دست وجیغ وداد تماشاگرا وصدای سوت داور وصدای جو دادنای الکی رادوین میومد...دلم می خواد جفت پابرم توحلق هرکسی که این ورزش مسخره رو اختراع کرد...مرده شورهرچی فوتبال وکرنر وپنالتی وسانتر ودیریبله ببرن الهی!!! نفس عمیقی کشیدم وسعی کردم دیگه به فوتبال ودیریبل وسانتر واین مزخرفات فکرنکنم...زل زدم به دریای روبروم ودوباره نفس عمیق کشیدم... آروم وزیبا...خیلی قشنگ بود... نگاهی به آسمون انداختم...رنگ آبی آسمون روبه سرخی می رفت...چیزی به غروب آفتاب نمونده بود....رنگ آسمون فوق العاده زیبابود!! محو تماشای آسمون بودم وحواسم به اطرافم نبود...گوشم وسپردم به صدای موج های دریا...مثل دفعه های قبل آرامش بخش وزیبا...به آسمون خیره شده بودم وبه صدای موج های دریا گوش می کردم... - یکی بود یکی نبود... وا!! این صدای کی بود؟؟کدوم آدم اسکلی پاشده اومده لب دریا داستان تعریف می کنه؟!! نگاهم وازآسمون گرفتم وسرم وبه سمت صدا چرخوندم تاببینم این آدم اسکل کیه... بارادوین چشم توچشم شدم...بافاصله ازمن کنار دریا وایساده بود...خیلی به دریا نزدیک بود.طوریکه موج ها باکفشاش برخوردمی کردن...لبخندی بهم زد...وا!!!پسره پاک عقلش وازدست داده...چرا لبخند ژکوند تحویل من میده؟!!چرا داره داستان تعریف می کنه؟؟اینم ازعوارض فوتبال دیدن زیاده ها!!انقد فوتبال نگاه کردتاآخرش دیوونه شد!! باتعجب زل زدم بهش تاببینم واقعا دیوونه شده یانه... نگاهش وازمن گرفت ودوخت به دریای روبروش...چند قدمی به سمت دریارفت...تقریبا وارد دریا شده بود...کفشاوپاچه های شلوارش کاملا خیس شده بودن... وا!!!اینم ازدست رفته ها!!نکنه چیزی خورده به سرش مخش جابه جاشده؟

شتش به من بود ونمی تونستم صورتش وببینم...اما صداش وشنیدم: - یکی بودیکی نبود...زیرگنبد کبود غیراز خدا هیچ کس نبود(همون طوربه سمت دریا قدم برمی داشت وحرف می زدیه دخترهمچین به نموره خل وچلی بود به اسم رها... این وکه گفت جیغ زدم: - خل وچل خودتی!! خندید وبدون اینکه جواب من وبده،چندقدم جلوتر رفت...ادامه داد: - یه پسرمودب،آقا،نجیب،سربه زیر،خوش تیپ،خوش قیافه،خوش هیکل،خوش اخلاق وخلاصه کاملا تیکه ای هم بودبه اسم رادوین... چند قدمی به سمت دریا برداشتم وفاصله ام وبا رادوین کم کردم...خیلی به دریا نزدیک شده بودم طوری که موج هاباکفشام برخودر می کردن...پوزخندی زدم وگفتم:زرشک!! رادوین بی توجه به من،چند قدم روبه جلو برداشت...این بارآب تقریبا تا زانوهاش رسیده بود وتمام شلوارش وخیس کرده بود.چرا اسکل بازی درمیاره؟!!چشه؟چرا رفت توآب؟! رادوین ادامه داد: - این دختروپسر قصه ماباهم دیگه هم دانشگاهی بودن...رهاکه همچین یه نموره هم خود درگیری ذهنی داشت ازرادوین متنفربود وهمش سعی می کرد تاباکاراش رادوین واذیت کنه...اما رادوین که بسی متواضع وفروتن بود،هیچی بهش نمی گفت وکاری باهاش نداشت... به رادوین نزدیک تر شدم...کاملاوارد دریا شده بودم...پوزخندم وپررنگ ترکردم وگفتم:مطمئنی که رادوین مودب ونجیب وکاملا تیکه قصه شما کاری با رها نداشت؟! وچند قدم دیگه به جلو برداشتم...پاچه های شلوارم خیس شده بود...اهمیتی ندادم وجلوتر رفتم...پشت سر رادوین وایسادم...رادوین چند قدم دیگه به جلو برداشت...حالادیگه آب اززانوهاشم بالاتررفته بود...به سمتم برگشت وروبروم وایساد...لبخندشیطونی روی لبش نقش بسته بود...گفت:کاملا مطمئنم!!...داشتم می گفتم...اون رهاخانوم همچین یه نموره خل وچل قصه ماخیلی رادوین بیچاره رو اذیت می کرد!!رادوینم که مظلوم،هیچی بهش نمی گفت... پوفی کشیدم وگفت:رادوین؟؟مظلوم؟!!زرشک... توجهی به حرفم نکرد وادامه داد: - رها همش رادوین واذیت می کردو واسه آزار دادنش نقشه می کشید...روزها وماه هابه همین منوال گذشت وگذشت تااینکه...بنابه دلیل ودلایلی رها شدهمسایه رادوین...همسایه یه پسر مودب و... پریدم وسط حرفش ویه نفس نام بردم: - آقا،نجیب،سربه زیر،خوش تیپ،خوش قیافه،خوش هیکل،خوش اخلاق وخلاصه کاملا تیکه... سرخوش خندید وگفت:کاملا درسته!!...رهاشد همسایه رادوین... خیلی رادوین واذیت می کرد حتی رادوین ومجبورکرد که توپایان نامه اش کمکش کنه... پوزخندی زدم وگفتم:مجبورش کرد؟؟چرا راستش ونمیگی؟؟!!مگه این رادوین نبودکه رهارو مجبور کرد بیاد خونه اش واسش غذا بپزه؟!! اهمیتی به من نداد وگفت:داشتم می گفتم...رها رادوین ومجبور کردکه کمکش کنه...همش بهش زورمی گفت...بهش می گفت گودزیلای شکموی دختربازخودشیفته...همش اذیتش می کرد...رادوین بیچاره خیلی ازدست کارای رها زجر می کشید... باتمسخرگفتم:الـــــهی...بیچ اره رادوین... - خلاصه چند ماهی به همین منوال گذشت تااینکه...رهارادوین ومجبور کرد که باهاش بره شمال... بانگشت اشاره به خودم اشاره کردم ومتعجب گفتم:رها رادوین ومجبور کردکه باهاش بره شمال؟ سری به علامت تایید تکون داد... - در طول سفر رهاخیلی رادوین واذیت کرد...حتی یه بار رادوین ومجبور کردکه کولش کنه!!رادوین بیچاره هم ازبس بچه مظلومی بودهیچی نمی گفت...رهابازم اذیتش می کرد...یه روز صبح روسرش آب ریخت وبیدارش کرد... رادوین بازم چیزی نگفت اما... لبخندشیطونی زدوادامه داد: - خب هرکسیم یه آستانه تحملی داره دیگه...بالاخره کاسه صبررادوین لبریز شد وَ... پوفی کشیدم وکلافه گفتم:وَ؟!! لبخندشیطون روی لبش پررنگ ترشد...خم شدودستاش و تاآرنج کردتوآب...وا!!این چشه؟!!رسماً دیوونه شد رفت قاطی باقالیا!!چرا خم شده ودستاش وکرده توآب؟؟ وایساببینم...وقتی یکی اینجوری دستاش ومی کنه توآب وروبروی یکی دیگه وایمیسه یعنی اینکه...یعنی اینکه می خواد روش آب بریزه؟!!وای نه!!! چشمکی بهم زدوقبل ازاینکه بتونم عکس العملی ازخودم نشون بدم،روم آب خالی کرد....همون طورکه روم آب می ریخت گفت:و رادوین تصمیم گرفت یه گوش مالی درست وحسابی به رهابده... تمام هیکلم خیس شده بود...حتی توگوشامم آب رفته بود!!دیگه راهی برای فرار نداشتم پس باید می موندم وجلوی رادوین وایمیستادم...البته منم بدم نمیومد یه ذره آب بازی کنم... خندیدم ودستام وکردم توآب...رادوین چند قدم به عقب رفت...به سمتش رفتم ویه عالمه آب روش خالی کردم...تمام هیکل رادوینم خیس شده بود... خندیدم وگفتم:من بمیرم واسه این آق رادوین مودب،آقا،نجیب،سربه زیر،خوش تیپ،خوش قیافه،خوش هیکل،خوش اخلاق وخلاصه کاملا تیکه که انقد مظلوم تشریف داره!! سرخوش خندیدوگفت:خدانکنه... ودوباره دستاش وکردتوآب وشروع کردبه آب ریختن روی من...منم روش آب ریختم...انقد روی هم دیگه آب ریختیم که جفتمون خیسِ خالی شدیم... چند دقیقه بعد ازسر ورومون شُرشُر آب چکه می کرد!! همه هیکلم خیس شده بود...حتی لباس زیرمم خیس شده بود!! دیگه نا نداشتم تکون بخورم...رادوین اما انگار هنوز جون داشت! دوباره خم شد ودستاش وکردتوآب...خواست روم آب بریزه که دستام وبه علامت تسلیم بالابردم...بی رمق گفتم:آقا من تسلیم...دیگه نمی تونم...بَسِه. شیطون گفت:مطمئنی که تسلیمی؟! سری به علامت تایید تکون دادم... - پس یعنی شکستت وقبول می کنی؟ دوباره سرم وبه علامت تایید تکون دادم... - واینم قبول می کنی که من برنده شدم؟؟ سرم وتکون دادم ونالیدم: - آره بابا...آره!! خندید... پوفی کشیدم وروم وازش برگردوندم...درحالیکه به سمت ساحل قدم برمی داشتم،گفتم:من میرم خونه... این وکه گفتم،یهو صدای شالاپ شالاپ آب به گشوم خورد...انگار یه کسی داشت پشت سرم می دوید...وا!!این شخص اسکل کسی نمی تونه باشه جزرادی خره ولی آخه رادوین برای چی داره می دوه؟! متعجب به سمت رادوین چرخیدم ودهن باز کردم تاچیزی بگم که یهو رادوین به سمتم خیز برداشت وبایه دستش سرم وبادست دیگه اش پاهام وگرفت ازروی زمین بلندم کرد!!من وگرفت توبغلش...سرم وگذاشت روی شونه اش ودست چپش ودور کمرم حلقه کردودست راستش و دور پاهام...سرش وسمت گوشم خم کردوشیطون گفت:کجا؟؟من هنوز اون بلایی که توکوه سرم آوردی و تلافی نکردم!! وسرخوش خندید وهمون طورکه من وتوبغلش گرفته بود،به سمت ساحل رفت...

اون قدر توشوک بودم که حتی پلک هم نمی زدم... این چرا همچین کرد؟!!وا!!چرا من وبغل کرده؟؟چی گفت؟!!تلافی؟تلافی کدوم کار؟؟تلافی اینکه توکوه مجبورش کردم کولم کنه؟وای نه...یعنی می خواد چیکار کنه...خدایا خودت به دادم برس...نکنه می خواد به اسم تلافی کردن کارای خاک برسری بکنه؟نه بابا رادوین بیچاره اهل کارای خاک برسری نیست...دیدی بود!!توازکجااین گودزیلا رومی شناسی؟آخه مگه لب دریا میشه کارای خاک برسری کرد؟چرا نمیشه؟!هرجایی برای انجام کارای خاک برسری مکانه!!وای خدا...نکنه واقعاحدسم درست باشه؟؟ باترس آب دهنم وقورت دادم...سرم وبردم زیرگوش رادوین وبا تته پته گفتم:می خوای...می خوای تلا...تلافی کنی؟!!چی...چیکار می خوای بکنی؟ خندید وگفت:حالامی فهمی... وباگفتن این حرف،به ساحل رسید... وای!یعنی چی که حالامی فهمی؟!!نکنه واقعا فکرای شیطانی درسر داره؟!ای وای...حالامن چیکارکنم؟؟ دستم وبه سمت گوشش دراز کردم وگوشش وپیچوندم...تنهافکری که اون لحظه به ذهنم رسید همین بود!! همون طورکه گوشش ومی پیچوندم،گفتم:یعنی چی حالامی فهمی؟هان؟!! درحالیکه قیافه اش ازدرد مچاله شده بود،گفت:هیچی بابا...آی...آی گوشم!!گوشم و ول کن... - تانگی می خوای چیکار کنی ول نمی کنم... - هیچی ...هیچی به جونه رها... - الکی جونه من وقسم نخور!!بگو می خوای چیکارکنی؟!زود.تند.سریع - توگوشم و ول کن بهت میگم... باشک وتردید گفتم:واقعامیگی؟!! سری تکون دادوکلافه گفت:آره بابامیگم...ول کن اون بی صاحاب وازجاکندیش دختر!! گوشش و ول کردم... نفس راحتی کشید ودرحالیکه گوشش ومی مالید،زیرلب گفت:اوف...مرض داری؟!! پشت چشمی براش نازک کردم وچیزی نگفتم... به سمت تخته سنگ کنار ساحل رفتم ومن وگذاشت روش...خودشم روی تخت سنگ،کنارمن،نشست...آب ازلباسای خیسمون چکه می کرد وتخته سنگ وخیس کرده بود... نگاهی به رادوین انداختم تاببینم خیال داره بگه می خواد چیکارکنه یانه...نگاهش روی آسمون ثابت بود...نگاه خیره رادوین باعث شدکه منم به آسمون خیره بشم...خورشید درحال غروب کردن بود...آسمون یه ترکیب قشنگ از رنگ بنفش وقرمز ونارنجی شده بود...خیلی زیبابود...محو تماشای آسمون شده بودم...رادوینم بدون هیچ حرفی به آسمون خیره شده بود...جفتمون درسکوت نگاهمون ودوخته بودیم به یه خورشید بی رمق تویه آسمون روبه اُفول... رادوین زیرلب گفت:خیلی قشنگه... - آره... هردومون محوتماشای اون غروب زیبابودیم... دوباره سکوت بینمون حاکم شد... طولی نکشیدکه رادوین سکوت بینمون وشکست...بالحن عجیبی که تااون روز ازرادوین نشنیده بودم،صدام کرد: - رها... نگاهم نمی کرد...نگاهش به آسمون بود...منم همین طور... زیرلب گفتم:بله؟؟ - یه قولی بهم میدی؟! این وکه گفت،نگاهم واز آسمون گرفتم ودوختم به چشمای عسلیش...چشمای خوش رنگی که حالازیر نور کم جون وبی رمق خورشید خیلی زیباترازقبل بودن... باتعجب گفتم:چه قولی؟!! نگاهش وازآسمون گرفت وزل زدبه چشمای من...لبخندمحوی روی لبش نقش بسته بود...زیرلب گفت:قول میدی که دشمنی بینمون وبرای همیشه تموم کنیم؟قول میدی که باهام صمیمی بشم...عین دوتادوست؟دوتادوست که همیشه هم دیگه رو میفهمن؟!!دوتادوست که همیشه همه چیزشون وبه هم میگن؟دوتادوست واقعی؟!! دوست؟!!من بارادوین؟!!من باگودزیلا دوست بشم؟!ماباهم دوست بشیم؟!دوتادوست واقعی؟؟باید به دشمنیمون خاتمه بدیم؟اصلا مگه دشمنی بینمون هست که بخوایم بهش خاتمه بدیم؟!!من دیگه با رادوین دشمن نیستم...نیستم...این ومطمئنم.اما درمورد دوستی...من فکرمی کنم که ما خیلی وقته باهم دوستیم...نه تنهادیگه دشمنی بینمون وجود نداره بلکه یه صمیمت ودوستی هم این وسط به وجود اومده...ازکجاوچجوریش ونمی دونم ولی آروم آروم وکم کم باهم صمیمی شدیم،به هم اعتماد کردیم،واسه هم دردودل کردیم...مادیگه دشمن نیستیم بلکه خیلی وقته که باهم دوستیم... رادوین که سکوت من ودید،خندید وگفت:معنی این سکوت چیه؟!قول میدی؟ لبخندی زدم وچشمام ویه باربازوبسته کردم که یعنی آره...به حرفم اطمینان داشتم...مطمئن بودم که می تونم سراین قول وایسم وبرای همیشه رادوین وبه عنوان یه دوست قبول کنم...خودمم می تونم دوست خوبی برای رادوین بشم...گذر زمان این وبهم ثابت کرده...بهم ثابت کرده که مامی تونیم باهم صمیمی باشیم...عین دوتادوست... رادوین انگشت کوچیک دست راستش وبه سمتم دراز کرد...زل زدم به انگشتش...انگشت؟!!می خوایم انگشت بدیم؟!!نکنه این دفعه ام مثل دفعه قبل بزنه زیرقولش؟!! نگاهم واز انگشتش گرفتم وخیره شدم به صورتش...لبخندمهربونی روی لبش نقش بسته بود...نگاهم روی چشماش ثابت موند...انگار ازچشمام حرف دلم وخوند چون گفت:این دفعه دیگه قولم قوله... خندیدم...خندید... انگشت کوچیک دست راستم وبه سمت انگشتش دراز کردم و بهش قول دادم...انگشتامون دورهم حلقه شده بود...مابه هم قول داده بودیم...مابه هم قول دادیم که برای همیشه باهم صمیمی باشیم...درست مثل دوتادوست. لبخندزدم...روی لب رادوینم لبخندی نقش بسته بود...یه لبخندقشنگ... زل زده بودیم به چشمای هم دیگه...لبخندامون پررنگ ترشد...کم کم حلقه انگشتامون شل وشل ترشد وبعد کاملا بازشد...رادوین نگاهش وازمن گرفت وخیره شدبه آسمون...لبخندروی لبش خودنمایی می کرد...زیرلب گفت:هیچ وقت فکرنمی کردم ستاره ای پیدا بشه که ازجنس ماه باشه...ستاره ای که بابقیه فرق داره...یه ستاره متفاوت ازجنس ماه...ستاره ای که می تونه باماه دوست باشه... ********** نگاهی به ساعت انداختم...ساعت 5 صبحه!! امروز صبح باصدای جیغ وداد وفریاد ارغوان بیدار شدم...به زور من وبیدار کردومجبورم کردکه وسایلم وجمع کنم...الانم همه باهم توماشین رادوین نشستیم وداریم برمی گردیم تهران...مسافرت عالی بودفقط حیف که خیلی کوتاه بود...درسته زورزورکی به این سفراومدم ولی زورزورکیم ازش دل کندم!!دلم می خواست بیشتر بمونم...دلم نمی خواست دوباره به تهران برگردم و درگیر روزمرگی و روزهای تکراری بشم. خمیازه ای کشیدم ونگاهی به صندلی های عقب ماشین انداختم...ارغوان وامیر جفتشون روی صندلی ماشین ولوشده بودن وخواب هفت پادشاه می دیدن!! دوباره خمیازه کشیدم ونگاهم واز اوناگرفتم...سرم وبه سمت رادوین چرخوندم وزل زدم بهش...درهرثانیه یه خمیازه می کشید بعد چشماش ومی مالید...بیچاره کلی زور میزدتاچشماش بسته نشه وبتونه رانندگی کنه...خمیازه ای کشیدم وگفتم:خسته ای بزن کنار من می شینم!! خندید ودرحالیکه خمیازه دیگه ای می کشید گفت:نه ممنون دستت دردنکنه...درحالت عادی به رانندگی تواعتباری نیست دیگه وای به حال الان که توهپروت سیرمی کنی!! دوباره خمیازه ای کشیدم وگفتم:هرجور راحتی. وسرم وبه پشتی صندلی تکیه دادم وچشمام وبستم...خواستم بخوابم که یهو یه چیزی یادم اومد... چشمام وبازکردم وتیکه سرم وازصندلی برداشتم...باچشمای خواب آلود وپف کرده ام به رادوین خیره شدم وگوشیش وازجیبم بیرون آوردم...گوشی وبه سمتش گرفتم وخمیازه کشان گفتم:دستت طلا...مرسی ازاینکه گوشیت ودادی بهم...سیمم وازتوش درآوردم.کیارش بابا حاضروآماده دراختیار شما!! خندید وبالحنی که خواب آلودگی توش موج میزد،گفت:حالاچه عجلیه؟!!دستت باشه من که لازمش ندارم... دوباره خمیازه کشیدم وگوشیش وگذاشتم روی داشبرد...گفتم:چرا بابا لازمش داری... ازدیروز تاحالاگوشیت خاموشه ...دوس دخترای بیچاره ات نگرانت شدن!!زنگ بزن ازنگرانی دربیار بندگان خدارو. پوزخندی روی لب رادوین نقش بست...زیرلب گفت:همشون برن گم شن. وباحرص دنده رو عوض کرد... وا!اینم خله ها!!اگه انقد ازدوست دختراش بدش میاد خب واسه چی باهاشون به هم نمی زنه؟؟اصلا چرا ازاول بهشون پیشنهاد رفاقت داده که حالاعینهونه خرتوگل گیر کنه؟!!چه می دونم...رادوینه دیگه خله!! خدابه این نیمچه آدم یه عقلی عطاکنه وبه مام یه پولی بده بلکم بتونیم یه گوشی معمولی بخریم... سرم وبه پشتی صندلی تیکه دادم دوباره خمیازه کشیدم...چشمام وبستم وطولی نکشیدکه خوابم برد... ********* 

- رها عزیزم...پاشو...رهاجان... بیدار شو رسیدیم. جانم؟!!این آقای لطیف وباشخصیت کیه که هی من ومورد لطف قرار میده وعزیزم وجانم میذاره تنگِ اسمم؟!!نکنه شوورمه؟؟شوور؟!!من کی شوور کردم که خودم خبرندارم؟!!شوور کجابود بابا...پس اگه شوورم نیس کیه؟!!خو شوورمه که انقد لطیف وملایم داره نازم ومی کشه دیگه...چه شوورمهربونی...چه صدای قشنگی داره...الهی زنت فدات بشه عزیزم!!...ولی خدایی من کی شوور کردم که خودم بی خبرم؟!!ای بابا...دیگه به این دنیا اعتباری نیس...یه دقیقه چشمات ومی بندی بعد بازشون می کنی می بینی یه شوور چسبوندن بیخ ریشت ومیگن این وتوگرفتی...لابد دفعه بعدم کپه مرگم وبذارم،وقتی بیدار شدم می خوان یه جین بچه بندازن بغلم وبگن اینارو توزاییدی!والا!! - رها...پاشو دیگه عزیزم...رها... رسیدیما!!پاشو بیابریم توخونه ات بخواب... خونه ام؟!!یعنی خونه مشترکمون به اسم منه؟!!ایول...ایول...چه شوور بامرامی گیرم اومده...سندخونه اشم زده به نام من!! دستی رو روی شونه ام حس کردم که سعی داشت بیدارم کنه... ولی من دلم نمی خواد بیدار شم...بابامن خوابم میاد...بذار بخوابم... - رها...رهاجان... همون طورکه چشمام بسته بود،زیرلب گفتم: - شوورم شوورای قدیم!!دِ نفله نمی خوام پاشم...خوابم میاد.ولم کن دیگه... طرف بالحن مهربونی گفت:پاشوعزیزم...می دونم خوابت میاد ولی پاشو برو خونه ات بخواب...اینجاتوماشین که نمیشه... پلک هام بدجور سنگین شده بود... دیگه نمی فهمیدم طرف چی میگه...گور بابای طرف...خواب وبچسب... چشمام گرم شدو رفتم توحالت خواب وبیداری...یه سری صداهای مبهم وگنگ می شنیدم ولی نمی فهمیدم چی میگن ومعنیشون چیه...اهمیتی به اون صداهانمی دادم وسعی می کردم بخوابم... همین جوری توحالت خواب وبیداری بودم ودیگه داشتم کپه ام ومی ذاشتم که یهو حس کردم روی هوام...ای بابا!!اینجاچه خبره؟!!چرا مه وخورشید وفلک وابروبادوشوور وهمه اینا دست به دست هم دادن و می خوان من وزاخواب بیدارکنن؟! مثل اینکه ناچاریم چشمای بی صاحاب شده امون وباز کنیم ببینیم اینجاچه خبره!! چشمام وبازکردم ونگاهم روی یه جفت چشم عسلی ثابت موند... اِ؟!!این که رادی گودزیلای خودمونه بابا...شوور کجابود توام؟!!اینجام ساختمون خونه چلغوز خودمه...شوور بامرام وسند به اسم من کجابود؟!!توهماتم توحلقم... وایساببینم...گذشته ازقضیه توهمات فانتزیم،من الان چرا روهوام؟!!چرا بدون هیچ زحمتی دارم ازپله های ساختمون خونه ام میرم بالا؟!! نگاهی به دستای رادوین که دورم حلقه شده بودن انداختم وجواب سوالاتم وگرفتم...سرم روی سینه رادوین بودوتوی بغلش جاگرفته بودم... اِ؟!!ارادی من وبغل کرده؟؟چرا اون وقت؟!!اصلا چرا یه دفعه انقد باهام مهربون شده وهی جانم وعزیزم می چسبونه به اسمم؟ بوی عطر تلخ وخوش بوی رادوین بدجور مستم کرده بود...باولع عطرش وبوکشدم...گوربابای چرا وچیه وچی شد!!عطر وبغل رادوین وبچسب بابا... سرم وبیشتربه سینه رادوین فشار دادم وخودم وکاملا چسبوندم بهش...لامصب بدنش از صدتا پتوام گرم تره!!نفس عمیقی کشیدم ویه لبخندنشست روی لبم...چشمام وبستم ...تنهاصدایی که اون لحظه به گوشم می خورد،صدای ضربان قلب رادوین بود...گوشم وسپردم به صدای منظم قلبش...تالاپ تولوپ...تالاپ تولوپ... دوباره نفس عمیقی کشیدم وعطررادوین وبو کشیدم...این عطرمست کننده ترین عطریه که تابه حال به مشامم خورده...این عطرتلخ بدجور آدم ومست می کنه، مخصوصا حالاکه باآغوش گرم رادوینم همراه شده... تمام وجودم لبریز ازیه آرمش عجیب شده بود...آرامشی که خیلی وقت بود دنبالش بودم...آرامشی که حس می کردم با دور شدن ازآغوش خونواده ام،گمش کردم...حالاحس می کنم این آرامش وپیداکردم...من آرامش گم شده ام وپیدا کردم...اینجا...توبغل رادوین!! لبخندم پررنگ شد...سرم وبیشتربه سینه رادوین فشاردادم...بعداز مدت ها،برای اولین باراحساس آرامش می کنم...پلک هام بدجور سنگین شده بود...به جز حضور رادوین وبوی عطر تلخش وصدای ضربان قلبش هیچ چیزدیگه ای رو حس نمی کردم...توآغوش گرم وخوش بوی رادوین غرق شده بودم... چیزی نمونده بودکه به خواب برم که یهو حس کردم از آغوش رادوین جدا شدم... حالابه جای آغوش رادوین روی یه جای گرم ونرم بودم... ای وای...آخه چرا؟!!من آغوش رادوین ودوست داشتم...چیزی نمونده بودکه خوابم ببره...آخه چرا من وازآغوشش بیرون کشید؟! دلم می خواست چشمام وبازکنم وببینم رادوین چرا من وازآغوشش جداکرده ولی خب خدایی حسش نبود!!گیج ومَنگ خواب بودم وحس تنبلی مُزمنی که داشتم بهم این اجازه رو نمی دادکه چشمام وبازکنم...بیخیال بغل رادوین بابا...حوصله بازکردن چشمام وهم ندارم...اینجام که زیاد بدنیست...درسته شبیه آغوش رادوین نیست ولی خب به اندازه کافی گرم ونرم هست.بگیر کپه مرگت وبذار انقد چرت نگو بابا!!! چشمام روی هم فشار دادم وسعی کردم این دفعه دیگه واقعا کپه مرگم وبذارم!!! چشمام گرم شد...غرق خواب شده بودم اما هنوز کاملا نخوابیده بودم...حس کردم کسی یه پتوانداخت روم...وای دمت جیز...ایول!! پتورو تازیرگردنم کشیدم روم وسعی کردم بخوابم... چیزی نمونده بودکه کاملا خوابم ببره که یهو... حس کردم یکی پیشونیم وبوسید!!! خب بوسیدکه بوسید...مثلا الان بایدبگم دست لبش درد نکنه که خودش وبه زحمت انداخت پیشونی من وبوسید؟!! این چه حرفیه؟!! وظیفه اش بودکه پیشونی من وببوسه!اصلا شووری که پیشونی زنش ونبوسه که شوور نیس باید سنگ قبرش وبشورن!!! شوور؟!!کدوم شوور؟!! راست میگیا...کدوم شوور؟!!من که شوور ندارم...پس کی من وماچ کرد؟!!هان؟!! وای...کی بود؟!!کی بود؟!وای خاک به سرم... 

هل نشو...هل نشو...بیافکرامون وبریزیم رو هم ببینیم چی شده...ببین اولش تو،توماشین کپه مرگت وگذاشته بودی...بعد یکی باکلی لطافت ومحبت صدات کردو ازت خواست که بیدارشی...اولش فکرکردی شوورته ولی بعدبه این نتیجه رسیدی که توهنوز شوور نکردی...بعدچشمات و بازکردی دیدی رادی خره اس...خب...بعدش حس کردی روهوایی...بعدفهمیدی رادوین بغلت کرده...همین چند دقیقه پیشم که ازبغل رادوین بیرون اومدی... خب حالاکی من وماچ کرده؟!! رادوین دیگه...رادوین؟!!بروبابا...راد وین همین که باکف دست کف گرگی نمیاد توصورتم لطف می کنه بعدبیاد ماچم کنه؟!!زرشک...خب به جز رادوین که کس دیگه ای اینجانیست که بخواد ماچت کنه...ای وای راست میگیاولی...ولی من باورم نمیشه!!!آخه رادوین گودزیلا برای چی باید من وماچ کنه؟!!خله؟!مخش جابه جاشده؟!!قراره وقتی مُرد من سنگ قبرش وبشورم که به عنوان دستمزد ماچم کرده؟!! رهــــــــا!!!چرندیات به هم نباف...چشمات وبازکن ببین اگه رادوین کنارته که خب قطعا اون ماچت کرده...اگرم کنارت نیست وکس دیگه ای هست پس حتما اون شخص سوم ماچت کرده...اگرم که اصلا کلا کسی نیست که خب بازم توهم زدی...اوکی؟!! باشه باشه اوکی... تق!!!! صدای چی بود؟!! باصدایی که به گوشم خورد چشمام به صورت اتوماتیک بازشد وتوجام سیخ نشستم...چشمام شده بودقده دوتا هلو...تو شوک بودم!!این صدایی که من شنیدم،صدای چی بود؟!!چقد شبیه بسته شدن در بود...در؟!! طی یه حرکت انتحاری پتو روازروی خودم کنار زدم وسیخ وایسادم!!!به حالت دوبه سمت در ورودی خونه رفتم... اَه....این که بسته اس!!!کی این وبست؟!!رادوین دیگه...رادوین؟!!آره خب کس دیگه ای به جز اون تواین خونه نبود... نگاهم وازدر گرفتم وسرم انداختم پایین...پوفی کشیدم وزیرلب گفتم:اینجاچه خبره؟!! یهو نگاهم روی چمدونی که باخودم برده بودمش شمال ثابت موند...چمدون کنار در بسته خونه ام جای گرفته بود...این که توصندوق عقب ماشین رادوین بود...اینجاچیکارمی کنه؟!!یعنی رادوین آوردتش بالا؟!!خب آره دیگه...کس دیگه ای به جز خوده رادوین که سوئیچ ماشینش ونداره...پس یعنی...پس یعنی اینکه رادوین ازپارکینگ تااینجا من وبغل کرده وبعدمن وگذاشته روی تخت وروم پتو کشیده؟!!بعدم پیشونیم وبوسیده؟!!بعد این چمدونه روهم رادوین ازتوی صندوق عقب ماشینش بیرون آورده وگذاشتش اینجا؟!!جونه رها؟!!رادوین تمام این کارارو کرده؟ اون لحن لطیف وپرمحبت،اون آغوش،اون دستی که روی من پتوکشید،اون لبی که پیشونی من وبوسید،اون کسی که چمدونم وآورد بالا...همه وهمه متعلق به رادوین بود؟!! زرشک!!!مثل اینکه این توهمات فانتزی من تمومی نداره... دخترچرا چرند میگی؟!!رادوین برای چی باید یهویی انقد باتومهربون بشه؟!!اصلاواسه چی باید بیادتوروماچ کنه؟؟ اصلایه چیزی...شاید تمام این مدت داشتی خواب می دیدی وتوهپروت سیرمی کردی...آره...این منطقی تره...آره بابا!!اون حرکات جنتل منشانه از رادوین بسی بعیده...حتما خواب دیدم...ملت خواب می بینن مام خواب می بینیم...ای خدا...این همه توهم تو بیداری میزنم بسم نبودکه جدیداً توهم زدن توخوابم بهم عنایت کردی؟!! پوفی کشیدم وچشمام و مالیدم...خمیازه ای کشیدم وبه سمت اتاق رفتم... نگاهی به لباسام اندختم...هنوزلباسای بیرون تنم بود.لباس راحتی پوشیدم وخودم وپرت کردم روی تخت وچپیدم زیرپتو... چشمام وبستم واین دفعه برعکس دفعه های قبل، خیلی زود خوابم برد... ********** درینگ درینگ درینگ زهرمارو دیرینگ!!دیرینگ توحلقت...دیرینگ بخوره تومَلاجِت... اَه!!!الانم وقت زنگ زدن بود؟!!اصلا کدوم خری زنگ خونه من وزده؟خب معلومه دیگه رادوین!!کس دیگه ای که به جزاون نمیاد پیش تو... رادوین می کشتمت!!!راوین شَقِه شَقِه ات می کنم!! درینگ درینگ درینگ صبرکن اومدم...اومدم که بکشمت...اومدم... بی حوصله وکلافه از روی تخت بلند شدم ویه شال انداختم سرم...به سمت در ورودی خونه دویدم...سگرمه هام بدجور توهم بود...دندونام وروی هم فشار می دادم...دلم می خواد درو بازکنم جفت پابرم توحلقت رادوین!!!پسره بی شعور...مگه نمی دونی من خوابم؟!!هروقت کسی من وازخواب بیدار کنه اون روی سگم بالامیاد!!!الانم روی سگ من بدجوربالااومده... خودت وبرای نبرد پیش رو آماده کن رادی خره... به در رسیدم وبی معطلی دستم وبه سمت دستگیره دراز کردم... پرحرص درو بازکردم ودهن بازکردم تاجیغ بزنم که یهو بایه جفت چشم عسلی روبروشدم... وای!!!این که رعناجونه...ای خاک توسرم!!! 


رعناجون بادیدن قیافه من تواون حالت،نگران گفت:رها جان خوبی عزیزم؟!! دهنم و که برای داد زدن سر رادوین بازشده بود،به طورکامل بستم... همون یه نیمچه شرفی هم که پیش ننه گودزیلا داشتیم به دیارباقی شتافت!!! اخمام وازهم بازکردم وبه زور لبخندی روی لبم نشوندم... مامان رادوین،باتعجب زل زده بودبه من...سکوت سنگینی بینمون حاکم بود...رعناجون بدجور زل زده بوبدبه من...یه جوری نگاهم می کردکه داشتم ازخجالت آب می شدم... تک خنده ای کردم تاجو رو عوض کنم...خودم وانداختم توبغل رعناجون وگونه اش وبوسیدم...خودم وازبغلش بیرون کشیدم وبالحنی که سعی می کردم ذوق زده به نظربرسه،گفتم:وای...ســـــــ ـلام!!!رعناجون...الهی رهافداتون بشه...شماکی اومدین ؟!!می گفتین می خواید بیاید یه گاوی گوسفندی خروسی مرغی خری... یهو چشمای متعجب رعناجون شدقده دوتاهندونه... خاک توسرت خرچیه؟!!کی خرو قربونی می کنه؟!! لبخندملیحی زدم وگفتم:حالاخرکه نه...ولی خب همون گاو یا گوسفندی چیزی سربِبُریم واستون!!! وتک خنده ای کردم تابلکم رعناجونم یه نیمچه لبخندی بزنه... رعناجون لبخند محوی زدواندازه چشماش به حالت عادی برگشت...بالحن مهربونی گفت:خوبی رهاجان؟!!سفرخوش گذشت؟ وای...همچینی گفت سفرخوش گذشت که آب شدم رفتم توزمین!!!معلوم بود داره به قضیه کیارش مامان وبابا فکرمی کنه...فکرکنم فهمیده که همه چی زیرسرمن بوده ورادوین تقصیری نداشته...به گمونم دلش می خواد خفه ام کنه. خنده مصنوعی کردم وبرای اینکه فکرش ومنحرف کنم،گفتم:بله...جای شما خالی.جاتون خیلی زردبود... دوباره چشماش گرد شد...باتعجب گفت:زرد؟!!! مگه نمیگن جاتون خیلی زردبود؟!!نمیگن؟!!جونه رهانمیگن؟ ای وای خاک به سرم... لبخندملیحی زدم وتاسوتیم وجمع کنم...گفتم:نه ببخشید...قرمز... - قرمز؟!! دستی به گردنم کشیدم وبادست دیگه ام سرم وخاروندم... وای خدایا...ای دادِ بیداد!!من چرا جدیداً انقد خنگ شدم؟!چرا هی دارم جلوی خانواده رستگار سوتی میدم؟!!اون سوتیایی که تو کوه جلوی رادوین دادم بسم نبودکه حالاباید جلوی رعناجونم سوتی بدم؟!! ای وای...حالااین جمله درستش چیه؟!!جاتون خیلی چی بود...زرد بود قرمز بود چی بود؟!!! وای من هول شدم...می دونستما...میگن جاتون خیلی...خیلی...خیلی... رعناجون لبخندملیحی زدوگفت:عزیزم میگن جاتون خیلی سبز بود... سبز؟!!وای آره میگن سبز...هول شدم وگرنه می دونستما!!! خنده مصنوعی سردادم وبرای ماست مالی کردن گفتم:بله...درستش همون سبزه ولی راستش...راستش... رعناجون خندیدوگفت:راستش؟!! - راستش...نه که جای خالی شماخیلی تو چشم بود،ازاون جهت عرض کردم زردوقرمز...من هرجارو که نگاه می کردم جای خالی شماحس می شد...واسه همین گفتم قرمز!!نه که قرمز رنگ توچشمیه!!!بعدم گفتم زرد چون...می دونید همچینی انگارجای خالیتون وباماژیک زرد،های لایت کرده بودن...زردوقرمز قاطی بود دیگه... شماببینید وقتی یه چیزی رنگش قرمزش باشه وتازه های لایت هم بگیرین روش دیگه چی میشه!!! بااین حرفم رعناجون ازخنده ترکید...بین خنده هاش گفت:خیلی بامزه ای رهاجان...خیلی... این چرا انقد شبیه رادوین می خنده؟!!اصلا وقتی می خنده انگار خوده رادوینه فقط تغییر جنسیت داده زن شده!رادوینم هروقت ازدست کارای من خنده اش می گیره،اینجوری می خنده وبین خنده هاش میگه "رهاخیلی...خُلی...خیلی..." منظور رعناجونم همون بود دیگه فقط یه ذره همچین باادب تر ازپسرش گفت...مادر وپسر کِرِ همن!!! به خنده اش خاتمه داد وزل زدتو چشمام...بالحنی که نگرانی توش موج میزد،گفت:اومده بودم به رادوین سربزنم...(به در بسته خونه رادوین اشاره ای کردوادامه دادولی هرچی زنگ میزنم کسی دروبازنمی کنه...گوشیشم از دیروز تاحالاخاموشه...نگرانش شدم...امروز صبحم به شرکتش زنگ زدم امیر گفت که خیلی وقته از شمال برگشتیم ولی رادوین هنوزنیومده شرکت.خیلی نگرانشم رهاجان.توازش خبری نداری عزیزم؟!! پسره بی فکر...مامان بیچاره اش نگرانش شده...خب به ننه ات بگو می خوای کجابری که انقد نگرانت نشه دیگه!! لبخندی زدم وبالحنی که سعی می کردم آرامش بخش باشه گفتم:نگران نباشید رعناجون...امروز صبح باهم ازشمال برگشیتم...احتمالا یه کار فوری واسه آقا رادوین پیش اومده که شماروبی خبرگذاشتن...وگرنه آقا رادوین خیلی پسر بامسئولیتین...حتما وقت نکردن که بهتون خبربدن... زرشک!!! آقا وُسع من در همین حده دیگه...بهترازاین نمی تونستم حرف بزنم...چه کلاسیم واسه رادوین گذاشتم...آقا رادوین!!! مجبور بودم بهش بگم آقارادوین تارعناجون پی به صمیمیت بین مانبره... نگاهم ودوختم به چشمای عسلی رعناجون...نگرانی توچشماش موج میزد...خب بیچاره مادره دیگه نگران بچشه...الهی سنگ قبرت وبشورم رادوین!!ببین مامانت وچقد نگران کردی...گناه داره طفلی.... دستم وگذاشتم روی شونه رعناجون...درحالیکه به داخل خونه هدایتش می کردم،مهربون گفتم: آقارادوین هرجاباشن بالاخره پیداشون میشه... فعلاشما تشریف بیارید داخل،یه چایی شربتی چیزی بخورید تاآقارادوین بیان.یه ذره که منتظر بمونید حتما پیداشون میشه...بفرمایید... لبخندی زدوگفت:مزاحمت نمیشم دخترم... - مزاحم چیه شمامراحمید...بفرمایید تو...یه ذره میشینیم کنارهم گل میگیم وگل می شنویم تاآقارادوین تشریف بیارن. وبهش مهلت ندادم که مخالفتی بکنه وبه داخل خونه هدایتش کردم...رعناجون لبخندمهربونی تحویلم داد وبعداز درآوردن کفشاش، وارد خونه شد...درو بستم وراهنماییش کردم تاروی مبل بشینه... نگاه گذرایی به هال انداختم... خداروشکر همه چی مرتبه!!!قبل ازاینکه برم شمال یه دستی به سروگوش خونه کشیدم تابه هم ریخته نباشه...بااین همه سوتی که من جلوی رعناجون دادم،دیگه همینم کم مونده بودکه خونه ام بازار شام باشه!! رعناجون که روی یکی از مبلا نشست،منم به سمت آَشپزخونه رفتم تایه چیزی بیارم بذارم جلوی رعناجون ازش پذیرایی کنم... در یخچال وباز کردم...وای!!!خاک توسرم...کوفتم نداریم... حالاچیکار کنم؟!!بدبخت شدم...اوضاع خیلی خوبه لحظه به لحظه داره بدترم میشه... چیکارکنم؟!!چه خاکی بریزم توسرم؟.... 

آهان...یافتم!!! به سمت رعناجون رفتم وبالبخندی روی لبم گفتم:ببخشید رعناجون...امروز که ازسفربرگشتیم رفتم یه سری خرید کردم چون خسته بودم وحوصله نداشتم که بیارمشون بالا،گذاشتمشون توماشین...برم بیارمشون ازتون پذیرایی کنم. مهربون گفت:نمی خواد خودت وبه زحمت بندازی گلم...پذیرایی نمی خواد!!بشین عزیزم. شالم وروی سرم مرتب کردم وگفتم:نزنید این حرف و...آقا رادوین ازدستم ناراحت میشه اگه بفهمه مادرش اومده اینجا ومن ازش پذیرایی نکردم. من الان میام ببخشید... وبه سمت درورودی رفتم... دستم وبه سمت جاکلیدی دراز کردم وکلید خونه رادی خره وسوئیچ ماشینمم برای احتیاط برداشتم تا یه وقت بعداز رفتنم،رعناجون بادیدن سوئیچ روی جای کلیدی، نفهمه بهش دروغ گفتم...ازخونه بیرون زدم ودروبستم... به سمت درخونه رادوین رفتم وبااحتیاط کامل کلید وانداختم توقفل...تمام تلاشم وبه کار بسته بودم که صدای بلندی ایجاد نکنم تا رعناجون ازقضیه بویی نبره...باهزار تابدبختی وجون کندن،در باصدای تَقی بازشد...نگاهی به دربسته خونه ام انداختم...اوف...خداروشکر صدای بلندی ایجاد نکرد که ننه رادوین بفهمه!!! بادقت واحتیاط وارد خونه شدم...ای توروحت رادوین!!مثل همیشه خونه ات کثیف وبهم ریخته اس... همون طورکه دقت می کردم پام نره روی وسایل وکاغذای آقا که روی زمین پخش وپلابودن،به سمت آشپزخونه رفتم...خداکنه میوه داشته باشه...وای خدایا خواهش می کنم...خدایایه کاری کن که آبروم جلوی رعناجون نره...خواهش می کنم کمکم کن...خواهش... دریخچال وبازکردم و... بادیدن میوه ها وشیرینی که تویخچال بود ذوق زده شدم!!! ایول به تورادی خره!! دمت جیزکه این یخچال خوشگلت وپُر کردی...اگه تو این یخچالت وپُرنکرده بودی،الان من شرفِ نداشته ام جلوی رعناجون نفله می شد...خودت که می دونی رادوین...من اینارو واسه خودم نمی خوام،واسه ننه خودت می خوام!!من وببخش...مرسی. وباذوق دست دراز کردم وپلاستیکای پراز میوه وجعبه شیرینی وازیخچال بیرون آوردم...دریخچال وبستم وبه سمت درورودی رفتم...بادقت تمام ازخونه خارج شدم ودرو طوری بستم که کمترین صدای ممکن رو ایجاد کنه... نگاهی به در بسته خونه ام انداختم...ایول!!!ازقضیه خبردار نشد... به سمت درخونه ام رفتم و زنگ زدم... طولی نکشیدکه رعناجون دروبازکرد...لبخندی بهش زدم وباچشمام به پلاستیکاوجعبه شیریینی توی دستم اشاره کردم...لبخندی زدو ازجلوی در کنار رفت...وارد خونه شدم وکلید خونه رادوین وسوئیچ ماشین وبه جاکلیدی آویزون کردم.به سمت آشپزخونه رفتم...رعناجونم به سمت مبل رفت ونشست... طولی نکشید که میوه ها وشیرینیا روتوی ظرف چیدم وبه کمک چایی ساز چایی درست کردم...سینی چایی وظرف شیرنی به دست از آشپزخونه خارج شدم... سینی وظرف توی دستم وجلوی رعناجون،روی میزعسلی، گذاشتم وظرف میوه وپیش دستی هاش رو هم آوردم... نفس راحتی کشیدم وکنار رعناجون،روی مبل،نشستم. لبخندمهربونی بهم زدوگفت:زحمت کشیدی دخترم. - این چه حرفیه؟رحمت بود...(به میزعسلی اشاره کردم وگفتمبفرمایید ازخودتون پذیرایی کنید... عجب آدم خبیثی هستم من!!! دارم از میوه وشیرینی بچش وبه خوردش میدم تازه تعارفم می زنم بهش! رعناجون نگاهش وازمن گرفت ویه شیرینی وبرداشت ومشغول خوردن شد... نگاهی به میوه هاکردم... ببین چه میوه هایی هم خریده این رادی خره!!! هلو،سیب،خیار،انگور،شلیل... نکنه مهمون داره واینارو برای مهمونش خریده؟!!وای...حالا اگه بفهمه من همه خریداش وبرداشتم چیکارم می کنه؟؟اون اصلا غلط می کنه کاری بامن بکنه...من که این میوه هارو برای خودم نمی خوام...دارم ازننه اش پذیرایی می کنم... - سلیقه خوبی داری دخترم!اینجارو خیلی قشنگ چیدی...دکوراسیون عالی به خونه دادی... زرشک!!سلیقه چیه؟!!دکوراسیون کجابود؟؟منه بدبخت برعکس همه مهندسای معماری دکوراسیون دادنم به خونه درحد صفره...اینجاروهم به سلیقه سارا چیدیم بابا... بااین حال لبخندی زدم وگفتم:شمالطف دارین... شیرینیش وکه خورد،روش وکردبه من وگفت:عزیزم جات اینجاخوبه؟!مشکلی نداری؟ - نه خداروشکر.همه چی خوبه... - داداشم بهم سفارش کرده که بهت بگم هرچی خواستی ونیاز داشتی به رادوین بگو...اصلا توام بچه من چه فرقی می کنه گلم؟!هرچیزی خواستی به رادوین بگو...یه وخ تو رودروایسی نمونی نگی ها...رادوین مسئولیت مراقبت ازتورو به عهده گرفته باید تاتهشم پاش وایسه. لبخندشرمیگنی زدم وچیزی نگفتم... عجب خونواده مهربونی دارن...اون ازدایی رادوین که اونقد کمکم کرد،اون اززنداییش که هی هی واسم غذامیاورد وبهم می رسید،این از مامانش که انقد به فکرمه واونم ازخودش که درتمام این مدت پشتم بوده وهیچ وقت تنهام نذاشته... - رادوین پسرخوبیه...مهربونه...پاک ونجیبه...ظاهر مغرور واخموش نمیذاره که شخصیت واقعیش خودی نشون بده...رادوین خیلی خوبه...توتمام این 26 سالی که مادرش بودم یک بار نشدبهش چیزی بگم که روم وزمین بندازه...یک بارنشدبهم بی احترامی کنه...خیلی پسرخوبیه...بااینکه وضع مالی خونوادگیمونم نسبتاً خوبه ولی حاضر نمیشه یه تک تومنی ازباباش بگیره...خودش درس خوندوبه اینجارسید...بدون هیچ کمک وپشتوانه ای ازطرف من وپدرش.حتی وقتی هم که می خواست شرکت بزنه هیچ پولی ازپدرش نگرفت...فقط چون مدرک نداشت مجوز شرکت به نام پدرشه.همه چیز اون شرکت حاصل تلاش وسخت کوشیای خودشه. اِ؟!!پس رادی خره راست گفته که باباش هیچ کمکی توتاسیس شرکت بهش نکرده...ایول...سخت کوشیت توحلقم رادی!!! رعناجون همون طورداشت ادامه می داد: - رادوین بچه خوبیه... خیلی ازش راضیم ولی...راستش یه چیزی داره نگرانم می کنه رهاجان...رادوین الان 26 سالشه.همه چی داره...پول...خونه...ماشین...کار ...قیافه اشم که خب خوبه...همه چی داره وموقعیتش برای ازدواج حسابی جوره ولی ازدواج نمی کنه!!هروخ اسم از ازدواج وتشکیل خونواده میاد قاطی می کنه ومیگه من هیچ وقت زن نمی گیرم...نمی دونم چرا ولی رغبتی به زن گرفتن نداره...خیلی واسش نگرانم...خیلی... وآه پرسوزی کشید ویه قلوپ از چاییش وسر کشید... به معنی واقعی کلمه...توجه داشته باشید به معنی واقعی کلمه زرشک!!! دِ مگه من سایت همسریابیم که داری این چرت وپرتارو تحویل من میدی؟والا. من نه سایت همسریابیم،نه دفترنامه طلاق وازدواج دارم ونه کِیس مناسبیم واسه ازدواج با پسر تیکه شما سراغ دارم که بخوام بهتون معرفیش کنم...نه که پسرتون خیلی ماه وهمه چی تمومه،ازاون جهت عرض می کنم!!کسی پیدا نمیشه که لیاقت زندگی با این شازده رو داشته باشه! برخلاف تمام زر زرایی که تودلم بلغور کردم،لبخندی زدم وروبه رعناجون گفتم:آقا رادوین حیف میشن اگه ازدواج نکنن... مامانش سری به علامت تایید تکون دادوآه پرسوز وگدازدیگه ای کشید. دلم می خواست بزنم زیر خنده ولی خب ضایع بود...امروز به اندازه کافی جلوی ننه گودزیلا سوتی دادم دیگه نمی خوام تعداد سوتیام ازاینی که هست بالاتر بره!! رعناجون مشغول چایی خوردن بود...منم دست دراز کردم ولیوان چاییم وازروی میز برداشتم ومشغول شدم... نگاهی به ساعت انداختم...ای وای!!کی ساعت 7 بعدازظهرشد؟!!! ماکی رسیدیم؟!! من چقدر خوابیدم؟؟ فکرکنم نزدیک به 10 ساعتی کپه ام وگذاشتم...به خرس قطبی بنده خدا گفتم توبرو خونه ات من جات شیفت وایسمیستم!!! رعناجون چاییش وکه خورد دوباره شروع کرداز وَجَنات پسر یکی یه دونه اش گفتن...هی ازش تعریف می کردوقربون صدقه اش می رفت. داشتم دیوونه می شدم...اوق حالم به هم خورد...حالادرسته رادوین پسرخوبیه ولی نه دیگه تااین حد!!فکرکنم نزدیک به یه ساعتی حرف زدواز پسرش تعریف کرد...دیگه این آخریا فقط به تکون دادن یه سر وچهارتالبخند ملیح زدن بسنده می کردم...آقا بسه...فهمیدیم پسرتون بسی تیکه تشریف داره بسه...جونه رادی خره بسه...ای خدابسه... دستم وگذاشتم روی دسته مبل وسرم وبه دستم تکیه دادم...همونطور لبخند زنان،درتایید حرفای رعناجون سر تکون می دادم ولی خدایی هیچی ازشون نمی فهمیدم... به رعناجون نمی خورد انقد زن پرچونه ای باشه ها!!!چقدر حرف میزنه...خسته نشد؟!!فکش درد نگرفت؟حالااگه یه چیز درست وحسابی می گفت عیبی نداشت...یه ساعت تمامه داره واسه من از وَجَنات و شایستگی های پسر خرش حرف میزنه...بابادیگه هرخری این رادی گودزیلا رو نشناسه که منه خر عین کف دستم می شناسمش...دیگه نیازی به این همه چاخان سَرِهم کرد نیست که!!!


مامان رادوین هنوزداشت حرف میزد ومن فقط سرتکون می دادم...نزدیک بود چُرتَم بگیره و برم توهپروت که یهو زنگ در به صدا دراومد... اوف!خدایا شکرت...خدایا گلی به جمالت...رعناجون شکرمیون کلامت... خداروشکر که من ازاون وضع فلاکت بار نجات پیدا کردم... ازاینکه یکی زنگ زده بود ومن دیگه مجبور نبودم به ادامه سخنان گُهر بار رعناجون گوش بدم،ذوق مرگ شده بودم...نیشم به اندازه عرض صورتم بازشده بود...سیخ توجام وایسادم وذوق زده گفتم:ببخشید رعناجون من برم ببینم کیه. وبه سمت در ورودی رفتم... دم هرکسی که در زد جیز باشه الهی...الهی خدا بهش یه عنایت ویژه داشته باشه وتوسختیادستش وبگیره...چاکر مرام طرف بشم که دست من وگرفت ومن وازدست حرفای رعنا جون نجات داد. به در رسیدم وباذوق دستم وبه سمت دستگیره دراز کردم...خدایا دلم می خواد یه ماچ از لپ هر فرشته ای که زنگ زد بگیرم...الهی من فدات بشم فرشته نجات!!! ودرو بازکردم... ای خاک توسرم!!!هرچی گفتم شکرخوردنی بیش نبود به جونه ننه ات...ماچ کجابود؟!!من؟!!ماچ کنم؟؟لپ تورو؟! نه خب ماچت نمی کنم ولی هنوزم خیلی ازت ممنونم...چاکرتم که من واز دست این ننه گودزیلا ترازخودت نجات دادی!!! چشمای عسلیش زل زده بودن به چشمام....لبخندمهربونی روی لبش بود...ازسرتاپاش شروع کردم به آنالیزکردنش...طبق معمول موهاش وداده بود بالا...شیش تیغ کرده بود...یه پیرهن مردونه چهارخونه سفید-مشکی پوشیده بود وآستیاناش و تاآرنج داده بود بالا...یه شلوارجین مشکی هم تنش بود...کفششم همون کفش کالجی بودکه توعروسی امیر پاش کرده بود....خیلی به رادوین نزدیک نبودم ولی ازهمون فاصله هم بوی عطر تلخش به مشام خورد...شواهد وقرائن براین مبنا هستن که آقا شیشه عطرو روی خودشون خالی فرمودن! اوهو!!چه تیپی زدی توبرادر...دیگه چرا این همه عطر به خودت زدی؟ سرِقراربودی عایا؟!!اگه به ننه ات نگفتم یه آشی واست نپختم!!!این مادرت داشت ازنگرانی اینجانفله میشد،بعد توپاشدی رفتی دنبال دختربازی؟!!اصلاحیف اون همه تعریفی که ازتو کرد... اوهو!!!ببین چه جعبه کادویی تودستشه...نوچ نوچ نوچ!!! سرقرار رفتی که هیچ،تازه پررو پررو کادوی دوست دخترتم گرفتی دستت آوردی به من نشون میدی؟!سلامم که بلدنیستی خداروشکر.بی ادب!!! اخمی کردم وگفتم:وَعلیک!!! خندیدوگفت:سلام بررهاخانوم،همسایه گل وماه وعزیز بنده!!! اخمم محوشد... خندیدم وگفتم:اوهو.چه مهربون شدی تویهو!! اخم مصنوعی کردودلخورگفت:رهـــا!!من کی باتوبداخلاق بودم که این بخواد باردومم باشه؟؟ توتاحالا بامن بداخلاق نبودی؟!!نبودی؟؟جونه ننه ات... ننه؟!!وای ننه ات... پاک رعناجون وحضورش وفراموش کرده بودم...هِه!!!اگه حرفای ماروشنیده باشه چی؟الان حتما پیش خودش فکرمی کنه من ورادی خره باهم سَروسِری داریم...ماغلط بکنیم...ماشکربخوریم... رادوین دهن بازکردتاچیزی بگه...وای نه!!اگه این دوباره شروع کنه به حرف زدن وصمیمی برخورد کنه اوضاع ازاینی که هست بدترمیشه...باید بهش بفهمونم که مامانش توخونه منه تا خفه بشه وانقد چرت نگه!! انگشتم وگذاشتم روی لبم که یعنی هیس!!! بااین حرکتم رادوین دهنش وبست...به داخل خونه اشاره کردم...باصدای بلند،طوری که رعناجون بشنوه،گفتم:سلام...آقارادوین ...خوبید؟!! رادوین باتعجب گفت:چته تورها؟!!ماکه همین الان باهم سلام علیک کردیم.چرا انقد بلندحرف میزنی؟!باباکَر که نیستم آرومم بگی می شنوم. دوباره انگشتم وگذاشتم روی لبم...درحالیکه به داخل خونه اشاره می کردم،باهمون صدای بلند گفتم:منم خوبم...شکرخدا... گیج وگنگ گفت:خوبی رها؟!! چشم غره یا بهش رفتم وباحرکات لبم بهش گفتم خفه شو!!! این وکه گفتم،اخمی کردوگفت:بی ادب!! اهمیتی ندادم ودرحالی که با لب وچشم وابرو وسرودست به داخل خونه اشاره می کردم،داد زدم: - اگه بدونی کی اومده... اخمش محوشد...خندیدوبامسخره بازی گفت:بابا اومده؟!!چی چی آورده؟نخودوکیشمیش؟!!باصدای چی؟ دلم می خواست همچین باپشت دست بزنم تودهنش که همه دندوناش خورد بشه بره توحلقش!!آخه الانم وقت شوخیه بزمجه؟ اخم غلیظی کردم وبهش چشم غره رفتم...دهن کجی بهش کردم وزیرلب گفتم:باصدای خر...بگو عَرعَر!!! این وکه گفتم رادوین زد زیر خنده... کوفت...زهرمار...حناق 48 ساعته نصیبت بشه الهی!!!چرا می خندی؟؟الانم وقت خندیدنه؟!!دیوونه ننه ات توخونه منه...چرا نمی فهمی؟!! خدایا من چجوری به این بچه نفم بفهمونم که ننه اش اینجاس؟!!این انقد خنگه که به همین سادگیانمی فهمه... همین جوری داشتم فکرمی کردم که چیکار کنم که نگاهم روی کفش رعناجون ثابت موند...کفش رعناجون درست جلوی پای رادوین بود... باانگشت اشاره ام به کفش اشاره کردم وباچشم بهش فهموندم که به جایی که اشاره می کنم نگاه کنه... باتعجب رد انگشت اشاره من وگرفت ورسید به کفشای ننه اش.... گنگ وگیج سرش وبالاآورد وخیره شدبه من...سرش وخاروندوعین بچه خنگاگفت:کفش کیه؟!!کفش توئه؟؟پس چرا انقد زنونه اس؟ یعنی اون لحظه دلم می خواست همون کفشارو مستقیماً بکنم توحلقش...آخه دیوونه منه خر کی تاحالاهمچین کفشی خریدم که این بخواد دفعه دومم باشه؟!!اصلا مگه توکفش ننه ات ونمی شناسی؟!!هان؟!!انقد اَبلَهی که کفش مامانت برات آََشنانیست؟!زل زدم توچشماش ودرحالیکه به هرنحوی سعی می کردم بهش بفهمونم یه خری توخونه اس،بلندگفتم:رادوین اگه بدونی کی اومده؟!!م... میم روکه گفتم،رنگ از رخسارش پرید... باباچت شد؟!!حالاننه اته دیگه ترس نداره که!!!یعنی انقد ازش می ترسی؟رعناجون که انقد ترس نداره...نترس بابا... به داخل خونه اشاره کردوباتته پته گفت:مونا...مونا...موناغفاری اینجاچه غلطی می کنه؟! مونا؟!!موناغفاری خره کیه؟!! آهان اون دختربیبی فیسه که خوشگل بود ومن باعث به هم خوردن رابطه اتون شدم؟!!نه بابا...چرا چرت میگی؟!!من یه میم گفتم تورفتی سراغ مونا؟!!بابا بذار کامل حرف بزنم... دهن بازکردم و گفتم:موناکیه بابا؟!!م... پرید وسط حرفم: - مینا؟!!من که خیلی وقته بامینابه هم زدم...اون اینجاچیکارمی کنه؟! سری به علامت منفی تکون دادم وگفتم:میناچیه؟!!من میگم م... - مهرنوش اون توئه؟!!مگه من صدبار بهش نگفته بودم دیگه بهم زنگ نزنه؟حالاپاشده اومده اینجا؟؟ مثل اینکه این آقا خنگ تراز این حرفاست...موناومیناومهرنوش خرای کین؟!!من دارم از ننه ات حرف می زنم پسره خل وضع... اخمی کردم وگفتم:بابا من میگم ما... این وکه گفتم،باکف دست محکم زد به پیشونیش...صدای ضربه ای که به پیشونیش زد توکل راهروی ساختمون پیچید... باترس گفت:مائده؟!مائده اومده اینجا؟!مائده آدرس اینجارو ازکجاپیدا کرده؟ای وای...وای... چشم غره ای بهش رفتم وگفتم:مائده خر کیه بابا؟!! اخمی روی پیشونیش نشست...به داخل خونه اشاره کردوگنگ وگیج گفت:یعنی مائده این تونیست؟!! - نه بابا...من میگم... لبخندی روی لبش نقش بست...نفس راحتی کشید وچشمکی بهم زد...باذوق گفت:بابا ول کن این م و ما راه انداختنت و!!!اگه بدونی چی واست خریدم... ویهو جعبه کادویی توی دستش وگرفت جلوی چشمام...بالحن مهربونی گفت:برگ سبزیست تحفه درویش. گنگ ومتعجب به جعبه کادویی توی دست رادوین خیره شده بودم...رادوین برای من کادو خریده؟رادوین؟!!برای من؟!!واقعا؟!! این پسر جدیداً چقدمهربون شده...الهی نازبشی گلم...فدات بشم الهی...ببین چه جعبه کادویی خوشگلی وداره تقدیم می کنه بهم...حالاچی توش هست؟! دهن بازکردم تا ازش بپرسم چی برام خریده که باصدای رعناجون سرِ جام میخکوب شدم: - سلام رادوینم... رادوین باشنیدن صدای مامانش،توجاش سیخ شد...نگاهش وکه توچشمای من خیره بود،ازم گرفت ورفت و رفت تارسیدبه چشمای هم رنگ چشمای خودش...نگاهش که افتادبه مامانش،قیافه اش مچاله شد...به زور لبخندی روی لبش نشوند...زیرلب گفت:سلام... رعناجون لبخندی زدودرحالیکه به جعبه کادویی دست رادوین اشاره می کرد،شیطون گفت:خبریه؟!! وچشمکی به رادوین زد... اوهو!!چه ننه روشنفکری داری توگودزیلا...چشمکت توحلقم رعناجون! بااین حرف رعناجون،رادوین هول شد...جعبه کادویی رو ازجلوی چشمای من گرفت...کادورو گرفت جلوی چشمای رعناجون وبالبخندمصنوعی روی لبش گفت:نه...چه خبری؟!! رعناجون لبخندشیطونی زدوخیره شدبه جعبه کادویی جلوی چشمش...گفت:پس این چیه؟!! قیافه رادوین مچاله ترازقبل شد...متاصل ودرمونده نگاهش واز رعناجون گرفت وسرش وانداخت پایین... الهی...بمیرم برات...چرا دِپ شدی رادی؟!!خودم یه جوری جمعش می کنم بابا...ناراحت نباش... لبخندی زدم وروبه رعناجون گفتم:این کادو رو رادوین برای شماگرفته رعناجون... رعناجون باتعجب به رادوین خیره شدوگفت:برای من؟!! رادوین که انگار باحرف من،دلیل قانع کننده ای برای ماست مالی کردن قضیه پیدا کرده بود،سرش وبالاآورد وبه مامانش خیره شد...گفت:آره...این وبرای شماگرفتم... - اون وخ مناسبت این کادو چیه؟!! رادوین دهن بازکرد تاجواب بده که منه خر پریدم وسط: - به مناسبت سالروز تولدتون!! رعناجون چشم ازرادوین برداشت وبه من زل زد...لبخندی زدوگفت:من که تولدم الان نیست دخترم...اوه...کو تا روز تولدمن؟!! وای!!!مثل اینکه دوباره گند زدم... مثلا اومدم ماست مالی کنم،گفتم:ای وای...ببخشید اشتباه شد...زبونم تودهنم نچرخید اشتباه گفتم...(به کادواشاره کردم وادامه دادماین کادو به مناسبت سالگرد ازدواجتونه... این وکه گفتم رعناجون خندید...مهربون گفت:دخترم سالگرد ازدواج من وبابای رادوین دوماه دیگه اس. دهن بازکردم تاجوابش وبدم که رادوین زودتر ازمن دست به کار شد وگفت:این کادو نه به مناسبت تولدتونه نه سالگردازدواجتون...این کادو رو...این کادورو... رعناجون بالحن کنجکاوی پرسید:این کادو رو؟!! وزل زدبه رادوین تاجواب سوالش وبگیره...رادوین اماانگار لال مونی گرفته بود... به مامانش خیره شده بود وچیزی نمی گفت...انگار دیگه جوابی نداشت که بده... اینجوری که نمیشه...بالاخره باید یه جوری رعناجون وبپیچونیم دیگه....من باید یه چیزی به ننه رادوین بگم تاول کن قضیه بشه اما...اماچی بهش بگم؟!!بگم رادوین این کادو رو واسه چه مناسبتی براش خریده؟!...ای وای...فکرکن...فکرکن...رادوین بدجور توآمپاسه...اونم نه آمپاسا...آمپــــــاس!!! آهان یافتم...ازسر ذوق نیشم تابناگوشم بازشد...باذوق گفتم:چیزه... رعناجون نگاهش واز رادوین گرفت ودوخت به من...لبخندی زدوگفت:چیزه؟!!