متن آهنگ تراژدی 2 از سان بوی

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

[ورس یک]

برمیگرده برنمیگرده

این دغدغه زد و منو هر شب کشت

آره تووی برزخ بلاتکلیفی موندمو

خداوندم کرد بهم پشت

بود سرسخت تر از جون کندن

دل کندن ازت لامصب

گفتی با تو دنیارو دارندم

تو رو لمست کردم با قلبم

تو نگفتی از پاییز و برگای شوم

از آذر و اشکای شور

تو نگفتی از دستای یخ زده

نه تو نگفتی از سرما و سوز

ما امیدوار بودیم به فردای هم

دم نزدی از حرفای تلخ

اینکه باید تنها برم و

با این کوله بار پُر درد همراه بشم

این آخرا پُر حرکات مرموز بودی

شده بودم منم به تو بدجوری مشکوک

نمیخواستم از بین بره رابطه

حفظش کردم با چنگ و با دندون

خم کردی کمر مردی که هیچوقت

نمیخواستش بره خم روی ابروت

کی رو ترجیح دادی تو به من زود

چرا وا دادی بد گل مغرور

آخه چرا باید دلت ساده میلرزید

لعنتی هیچ جای کار نمیلنگید

قال گذاشتی رفتی ساده

مردی رو که تا پای جون برات میجنگید

بالاخره هستنم از ما بهتراش

کی میکرد مثِ من واست تلاش؟

منی که نبودش ریگی به کفشم

تهش روی قلبم موند ازت خراش

[هوک]

منطقی نیستش

که شکست خورد مرد بی کلک

منطقی نیستش

اینه داستان دست بی نمک

منطقی نیستش

که شکست خورد مرد بی کلک

منطقی نیستش

اینه داستان دست بی نمک

[ورس دو]

گفتم خشکم و تاریکم

بیخی من رپکن و بگیر نادیده ـَم

اوج حس من چند خط رپِ

اونم وقتی که پا بیتم

نمیتونم با تو بشم وارد رابطه

تو بهاری و من پاییزم

برا من بد خلق بی اعصاب

نیست کسی حتی توو آیینم

شروع کردی به نالیدن

گفتی که عاشق و راهیتم

با تو میشه داشتن دنیارو حس کرد

میشه زردا رو آبی کرد

گفتی که دارم از تو و آینده

تصویر زیبا و قابی سبز

حالا میفهمم ریشه ـَت کجه

ذات خراب و نه نمیشه کاری کرد

خشم و تنفر حرص خشم

نا امیدی عشق کشک

هنوزم دنبال مجهول معادلم

چطور به راحتی دل کَند؟

شرم و تعصب نفرت

نرفت رو هم پلکم

شب قدم زدم کل خیابونا رو

بذار صدام کنن ولگرد

نبودش دل لامصب تا

قبل تو به هیچی دلگرم

دستی که مینویسه از تو با نفرت

عشق و توو دست تو حس کرد

هر ثانیه هست جلو چشمم

میخوره روحمو جسمم

آره شایدم اشتباهه هر ثانیه از تو نوشتن

[هوک]

منطقی نیستش

که شکست خورد مرد بی کلک

منطقی نیستش

اینه داستان دست بی نمک

منطقی نیستش

که شکست خورد مرد بی کلک

منطقی نیستش

اینه داستان دست بی نمک