متن آهنگ کاکتوس دایان

[Roxanna]

منو شب سه تایی بیدار
اونی که جا گذاشتم صدای گیتارم
دلینگ دلینگ شاید آروم بشم و
طبق معمول با نور کم
مخ لعنتی حسه تازه میخواد
یه فرکانس ممتد این مخو داره ..
هنو گیجم از اتفاق دیشب
دقیقاً نمیدونم که کی مونده بود پیشم
هنوز سردرد با تصویرای تارش
هنوز سردرگم سر میره رو بالش
من.. یه کاکتوس ِ تنهام من.. کابوس ِ شبام
یه گوشه لش که حسو حالش نبودو
یه نخ سیگار با چشو چال کبودو
تاثیرش از بی خوابی زیادی
فکرو خیالی که خوب منو ..

هنوز سرپام هنوز زندم
دلگیر از آدمای رِندم
اینا که بادی به هر جهتنو
همشون نامردن همشون ..
یارو خراب بود تعمیرم نمیشدو
هر چی ام که میزدو اون تقریبا نمی مُردو
از نصیحت تاثیرم نمیبرد
نه ، تقدیرم نمیخورد

کم شانس یا انتخاب بدم
یاد گرفتم دیگه استفاده نشم
اگه یه کار خوب پیدا کردم
ایندفعه دیگه نه استعفاشو ندم
با پول میتونی آدم بخری
از رو سختیاتم آنن بپری
چندتا چیزو با هم ببری
بی پولی ، از عالم به دری

♫♫♫

من اون آدم ِ اعصاب خرابم
واسه هیچ احدیام اعصاب ندارم
خیلیا منو عذاب میدادن
من یاد گرفتم عذاب ندادم
باهات میبندم یه شرطی
از مرحله پرتی
پشیمونی از رفاقت با هر کی
در حد حرفی
بچگیا با یه نور پرید
بابایی جون داد که تا یه نون خرید
یاد گرفتم اگه بچه ای
بیرون جات نیستو بمون پیش ولیت
غریبه ایم اسیره این تعبیر
از اون بالام که کسی مارو ندید
بدبین با افکار پلید
ا… نوشتم چه اشعاره بدی
بگذریم هنوزم خوبم
هنوز آرزوهامو تو هاونگ میکوبم
میدم دست باد ، میشم همصدا
آموخته هامو تو این آهنگ میخونم
هنوز میدونم ، چند سالیه که هنوز بیرونم
این یعنی درد ، درد یعنی من ، من یعنی غم
چند سال دیگشم هنوز همینم

یاد گرفتم آدم باشم نه واسه هر خری که آنن تاشم
زخمی ام ولی هنو وایسادم چون یاد گرفتم آنن پاشم
یاد گرفتم نریم به قدیما به هیچ احمقی اینقد رو ندیم ما
یاد گرفتم با چشمای خیس این زندگی عادلانه نیست