31-10-2015، 10:33
به مناسبت اعطای جایزه کافکای 2011 به جان بنویل
با دریافت جایزه کافکا می گوید: «احساس غرور، افتخار و خوشحالی می کنم که توسط هیات داوران برای دریافت این جایزه انتخاب شده ام. این ازآن جایزه هایی ست که هر کسی دوست دارد، بگیرد. جایزه ای قدیمی که مناسب کسی مثل من است. از وقتی نوجوان بودم با کافکا زور آزمایی می کردم. او یک طنز پرداز، نامه نگار و خاطره نویس بزرگ، داستان کوتاه نویس و یک رمان نویس بزرگ است. رمان نویس را در آخر می گویم.»
جان بنویل از میان پانزده نامزد، برنده جایزه ادبی «فرانتس کافکا» سال 2011 شد. این جایزه به نویسندگانی تعلق می گیرد که آثارشان فارغ از وابستگی فرهنگی و ملی، مخاطبان را از هر ملیتی تحت تأثیر قرار می دهد؛ درست مثل کافکا.
بنویل رمان نویس ایرلندی که شش سال پیش با رمان «دریا» برنده جایزه ادبی «من بوکر» 2005 شده بود؛ حالا در سال 2011 برنده جایزه شش هزار پوندی و تندیس برنزی کافکا شده است. وقتی شش سال پیش رمان دریا، برگزیده جایزه ادبی من بوکر شد؛ تعجب بسیاری را برانگیخت، زیرا نسبت به سایر رمان های خیره کننده و پیچیده بنویل، چندان بهتر به نظر نمی رسید.
بنویل که همیشه از دریافت جوایز ادبی ابراز خشنودی کرده است. با دریافت جایزه کافکا می گوید: «احساس غرور، افتخار و خوشحالی می کنم که توسط هیات داوران برای دریافت این جایزه انتخاب شده ام. این ازآن جایزه هایی ست که هر کسی دوست دارد، بگیرد. جایزه ای قدیمی که مناسب کسی مثل من است. از وقتی نوجوان بودم با کافکا زور آزمایی می کردم. او یک طنز پرداز، نامه نگار و خاطره نویس بزرگ، داستان کوتاه نویس و یک رمان نویس بزرگ است. رمان نویس را در آخر می گویم.» او زمانی که جایزه بوکر را دریافت می کرد می گفت: «از این بابت لذت کودکانه خاصی دارم. احمقانه است که جایزه را رد کنم؛ برخی سعی می کنند این جایزه را دست کم بگیرند اما برای گرفتن آن سر و دست می شکنند!»
جان بنویل در سال 1945 در وکسفورد ایرلند متولد شده و تاکنون آثار متعددی منتشر کرده است. رمان «کتاب مستند» او در سال 1989 نامزد دریافت جایزه ادبی من بوکر بود. اما این جایزه 16 را شانزده سال بعد یا رمان «دریا» گرفت: او همچنین در سال 1981 جایزه گاردین را برای نگارش رمان «کپلر» دریافت کرده است.
پدر بنویل دفتردار و مادرش خانه دار بود. بنویل تحصیلات دانشگاهی ندارد. او در مردسه برادران مسیحی و در کالج سنت پیتر آموزش داده شد. و از 18 سالگی خانواده اش را ترک کرد. او در سال های بعدی به مشاغلی چون کارمندی و ویراستاری پرداخت و سرانجام به نویسندگی روی آورد. در سال 2007 عضو افتخاری خارجی آکادمی آمریکایی علوم و هنر شد. بنویل هم اکنون ساکن دوبلین است. دو دختر از ازدواج اول و دو پسر از همسر دومش دارد.
بنویل، چند سالی ست با نام مستعار «بنجامین بلک» داستان های جنایی می نویسد و به عنوان نویسنده داستان های پلیسی مورد تحسین قرار گرفته است؛ مانند رمان «مرگ در تابستان» که در آمریکا منتشر کرد. بنویل می گوید: «خواننده، تا حدی می تواند بذله گویی را بشنود، ولی بیشتر منتظر خلق شاهکارهای بزرگ و مطلق در داستان های پلیسی است.» جانت ملین، منتقد ادبی در روزنامه نیویورک تایمز می گوید: «شخصیت بنجامین بلک به طور فراینده یک قهرمان به نظر می رسد مثل سوپر من».
جانت ملین، منتقد ادبی در روزنامه نیویورک تایمز می گوید: «شخصیت بنجامین بلک (جان بنویل) به طور فراینده یک قهرمان به نظر می رسد مثل سوپر من».
رمان «دریا» ی او را «اسدالله امرایی» به فارسی ترجمه و نشر افق منتشر کرده است. این کتاب با استقبال خوب مخاطبان ایرانی مواجه شده و اکنون در آستانه چاپ سوم است. این رمان هجدهمین رمان جان بنویل، داستان زندگی یک استاد تاریخ هنر است که پس از یک شکست در زندگی به روستایی که دوران کودکی را در آن سپری کرده، باز می گردد. این رمان روان شناختی آمیزه ای از خاطره و عشق را وصف می کند. «دریا»، رمان واقع گرای مدرن از نوع داستان- خاطره با دیدگاه من راوی گذشته نگر با نگاه نوستالژیک به گذشته- به دلیل توجه به دغدغه های ذهنی شخصیت اصلی و کنکاش در گذشته او برای کسب هویت- رمان روان شناختی ذهنی است. «دریا» رمان متعارفی است به خاطر اینکه تمام عناصر آشنای این گونه داستانی را در آن باز می یابیم: یادآوری خاطره نوجوانانه در تابستانی فراموش شده، پایان نکبت بار و غیر منتظره نخستین عشق که معصومانه و پاک است، بازگشت به مکان وقوع حوادث خاطره انگیز و گذشته فراری که از چنگ شخصیت اصلی: مردی سرد و گرم چشیده که تجربیات گوناگون را از سرگذرانده، می گریزد.
تاکنون فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی زیادی بر پایه آثار جان بنویل ساخته شده است. از مهمترین این فیلم های سینمایی می توان به بازتاب (1984/ کوپن بیلینگتون)، دورنمای دریا (1994/ سالیوان تادئوس)، سپتامبر سال گذشته (1999/ دیورا وارنر) و دریا (2011/ دیورا وانر) اشاره کرد. در کارنامه ادبی بنویل انجمن سلطنتی ادبیات یاران (2007) و جایزه افتخاری انجمن دانشگاه فلسفی (2009) نیز قابل اشاره است. از دیگر آثار این نویسنده «کتاب شواهد» (1989)، «اشباح» (1993)، «آتنا» (1995)، «ارک» (1996)، «کفن» (2002) و «بی نهایت» (2009)است. رمان های «کریستین فالز» (2006)، «قونقره ای» (2007)، «لمور» (2008)، «مرثیه ای برای ماه آوریل» (2010) و «مرگ در تابستان» (2011) با نام مستعار «بنجامین بلک».
منبع: گلستانه صد و چهارده- مصطفی بیان
با دریافت جایزه کافکا می گوید: «احساس غرور، افتخار و خوشحالی می کنم که توسط هیات داوران برای دریافت این جایزه انتخاب شده ام. این ازآن جایزه هایی ست که هر کسی دوست دارد، بگیرد. جایزه ای قدیمی که مناسب کسی مثل من است. از وقتی نوجوان بودم با کافکا زور آزمایی می کردم. او یک طنز پرداز، نامه نگار و خاطره نویس بزرگ، داستان کوتاه نویس و یک رمان نویس بزرگ است. رمان نویس را در آخر می گویم.»
جان بنویل از میان پانزده نامزد، برنده جایزه ادبی «فرانتس کافکا» سال 2011 شد. این جایزه به نویسندگانی تعلق می گیرد که آثارشان فارغ از وابستگی فرهنگی و ملی، مخاطبان را از هر ملیتی تحت تأثیر قرار می دهد؛ درست مثل کافکا.
بنویل رمان نویس ایرلندی که شش سال پیش با رمان «دریا» برنده جایزه ادبی «من بوکر» 2005 شده بود؛ حالا در سال 2011 برنده جایزه شش هزار پوندی و تندیس برنزی کافکا شده است. وقتی شش سال پیش رمان دریا، برگزیده جایزه ادبی من بوکر شد؛ تعجب بسیاری را برانگیخت، زیرا نسبت به سایر رمان های خیره کننده و پیچیده بنویل، چندان بهتر به نظر نمی رسید.
بنویل که همیشه از دریافت جوایز ادبی ابراز خشنودی کرده است. با دریافت جایزه کافکا می گوید: «احساس غرور، افتخار و خوشحالی می کنم که توسط هیات داوران برای دریافت این جایزه انتخاب شده ام. این ازآن جایزه هایی ست که هر کسی دوست دارد، بگیرد. جایزه ای قدیمی که مناسب کسی مثل من است. از وقتی نوجوان بودم با کافکا زور آزمایی می کردم. او یک طنز پرداز، نامه نگار و خاطره نویس بزرگ، داستان کوتاه نویس و یک رمان نویس بزرگ است. رمان نویس را در آخر می گویم.» او زمانی که جایزه بوکر را دریافت می کرد می گفت: «از این بابت لذت کودکانه خاصی دارم. احمقانه است که جایزه را رد کنم؛ برخی سعی می کنند این جایزه را دست کم بگیرند اما برای گرفتن آن سر و دست می شکنند!»
جان بنویل در سال 1945 در وکسفورد ایرلند متولد شده و تاکنون آثار متعددی منتشر کرده است. رمان «کتاب مستند» او در سال 1989 نامزد دریافت جایزه ادبی من بوکر بود. اما این جایزه 16 را شانزده سال بعد یا رمان «دریا» گرفت: او همچنین در سال 1981 جایزه گاردین را برای نگارش رمان «کپلر» دریافت کرده است.
پدر بنویل دفتردار و مادرش خانه دار بود. بنویل تحصیلات دانشگاهی ندارد. او در مردسه برادران مسیحی و در کالج سنت پیتر آموزش داده شد. و از 18 سالگی خانواده اش را ترک کرد. او در سال های بعدی به مشاغلی چون کارمندی و ویراستاری پرداخت و سرانجام به نویسندگی روی آورد. در سال 2007 عضو افتخاری خارجی آکادمی آمریکایی علوم و هنر شد. بنویل هم اکنون ساکن دوبلین است. دو دختر از ازدواج اول و دو پسر از همسر دومش دارد.
بنویل، چند سالی ست با نام مستعار «بنجامین بلک» داستان های جنایی می نویسد و به عنوان نویسنده داستان های پلیسی مورد تحسین قرار گرفته است؛ مانند رمان «مرگ در تابستان» که در آمریکا منتشر کرد. بنویل می گوید: «خواننده، تا حدی می تواند بذله گویی را بشنود، ولی بیشتر منتظر خلق شاهکارهای بزرگ و مطلق در داستان های پلیسی است.» جانت ملین، منتقد ادبی در روزنامه نیویورک تایمز می گوید: «شخصیت بنجامین بلک به طور فراینده یک قهرمان به نظر می رسد مثل سوپر من».
جانت ملین، منتقد ادبی در روزنامه نیویورک تایمز می گوید: «شخصیت بنجامین بلک (جان بنویل) به طور فراینده یک قهرمان به نظر می رسد مثل سوپر من».
رمان «دریا» ی او را «اسدالله امرایی» به فارسی ترجمه و نشر افق منتشر کرده است. این کتاب با استقبال خوب مخاطبان ایرانی مواجه شده و اکنون در آستانه چاپ سوم است. این رمان هجدهمین رمان جان بنویل، داستان زندگی یک استاد تاریخ هنر است که پس از یک شکست در زندگی به روستایی که دوران کودکی را در آن سپری کرده، باز می گردد. این رمان روان شناختی آمیزه ای از خاطره و عشق را وصف می کند. «دریا»، رمان واقع گرای مدرن از نوع داستان- خاطره با دیدگاه من راوی گذشته نگر با نگاه نوستالژیک به گذشته- به دلیل توجه به دغدغه های ذهنی شخصیت اصلی و کنکاش در گذشته او برای کسب هویت- رمان روان شناختی ذهنی است. «دریا» رمان متعارفی است به خاطر اینکه تمام عناصر آشنای این گونه داستانی را در آن باز می یابیم: یادآوری خاطره نوجوانانه در تابستانی فراموش شده، پایان نکبت بار و غیر منتظره نخستین عشق که معصومانه و پاک است، بازگشت به مکان وقوع حوادث خاطره انگیز و گذشته فراری که از چنگ شخصیت اصلی: مردی سرد و گرم چشیده که تجربیات گوناگون را از سرگذرانده، می گریزد.
تاکنون فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی زیادی بر پایه آثار جان بنویل ساخته شده است. از مهمترین این فیلم های سینمایی می توان به بازتاب (1984/ کوپن بیلینگتون)، دورنمای دریا (1994/ سالیوان تادئوس)، سپتامبر سال گذشته (1999/ دیورا وارنر) و دریا (2011/ دیورا وانر) اشاره کرد. در کارنامه ادبی بنویل انجمن سلطنتی ادبیات یاران (2007) و جایزه افتخاری انجمن دانشگاه فلسفی (2009) نیز قابل اشاره است. از دیگر آثار این نویسنده «کتاب شواهد» (1989)، «اشباح» (1993)، «آتنا» (1995)، «ارک» (1996)، «کفن» (2002) و «بی نهایت» (2009)است. رمان های «کریستین فالز» (2006)، «قونقره ای» (2007)، «لمور» (2008)، «مرثیه ای برای ماه آوریل» (2010) و «مرگ در تابستان» (2011) با نام مستعار «بنجامین بلک».
منبع: گلستانه صد و چهارده- مصطفی بیان