امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

نقش اقتصاد در تکامل تاریخ و جامعه از نظر مارکسیسم

#1
از نظر جامعه شناسی مارکسیسم، سازمانها و بنیادهای جامعه همه در یک‏ سطح نیستند، جامعه مانند ساختمانی است که یک پایه و زیربنا دارد و بقیه قسمتهای آن بر روی آن پایه بنا می‏شوند و تابع آن هستند. پایه و زیربنای جامعه اقتصاد است و تغییر اوضاع و احوال اقتصادی باعث تغییر نهادهای اجتماعی خواهد شد و تغییر عوامل اجتماعی باعث تغییر رفتار انسانها می‏گردد. پس انسان از جامعه شکل می‏گیرد و جامعه از اقتصاد، و اقتصاد هم ساخته‏ روابط تولید و در نهایت ابزار تولید است، شکل ابزار تولید است که جامعه‏ را می‏سازد، و جامعه است که انسان را می‏سازد. اگر خواستید انسانها را در طول تاریخ بشناسید وضع اقتصادی و ابزار تولید اجتماعی آنها را بشناسید، خوبی و بدی انسان تابع وضع خاص ابزار تولید است.

خیر و نور و عدل از یک طرف و شر و ظلمت و ظلم از طرف دیگر به‏ انسانها مربوط نیست، اینها همه تابع نظام تولید است، نظام تولیدی‏ گاهی جبرا ایجاب می‏کند عدل را و گاهی جبرا ایجاب می‏کند نقطه مقابلش را. از نظر مارکسیستها جامعه از بخشها و سازمانها و نهادها تشکیل می‏شود: سازمان اقتصادی، سازمان فرهنگی، سازمان اداری، سازمان سیاسی، سازمان مذهبی، سازمان‏ قضایی و غیره. از این نظر، جامعه مانند یک ساختمان کامل است که یک‏ خانواده در آن زندگی می‏کنند که مشتمل است بر اطاق پذیرایی، اطاق خواب‏، آشپزخانه، دستشویی و غیره.
در میان سازمانهای اجتماعی یک سازمان است که در حکم زیربنا یعنی‏ شالوده اصلی ساختمان است که تمام بنا بر روی آن و بر مبنای آن ساخته‏ می‏شود که اگر آن متزلزل شود و یا فرو ریزد، جبرا همه بنا فرو می‏ریزد، و آن ساخت اقتصادی جامعه است. ساخت اقتصادی جامعه یعنی آنچه به تولید مادی اجتماع مربوط می‏شود از ابزار تولید، منابع تولید، روابط و مناسبات تولیدی. ابزار تولید که اساسی‏ترین قسمت ساخت جامعه است در ذات خود متغیر و متکامل است.

هر درجه تکاملی ابزار تولید، مستلزم نوعی خاص از روابط و مناسبات تولیدی است مغایر با آنچه قبلا بوده است. روابط تولیدی یعنی‏ اصول و مقررات مربوط به مالکیتها که به چه شکل باشد، و در حقیقت، مقررات مربوط به رابطه قراردادی انسانها با محصول کار جامعه. با تغییر قهری و جبری روابط تولیدی جبرا تمام اصول حقوقی و فکری و اخلاقی و مذهبی و فلسفی و علمی بشر تغییر می‏کند.
در یک جمله: " زیربنا اقتصاد است ". مارکس بنیاد اقتصادی جامعه را " زیربنا " و سایر بنیادها را " روبنا " می‏خواند. نفس این تعبیر کافی است که‏ تبعیت و وابستگی یکطرفه سایر بنیادها را بر بنیاد اقتصادی روشن نماید. به علاوه مارکس در بسیاری از بیانات خود تصریح می‏کند که تأثیر و وابستگی یک طرفه است، یعنی عوامل اقتصادی عوامل تأثیرکننده هستند و سایر شؤون اجتماعی متأثرشونده، عوامل اقتصادی بالاستقلال‏ عمل می‏کنند و عوامل دیگر وابسته هستند. مارکس در برخی بیانات خود تمام نقش را، چه اصلی و چه غیر اصلی، به‏ بنیاد اقتصادی داده و نامی از تأثیر روبنا بر زیربنا نبرده است و در برخی بیانات خود به تأثیر متقابل میان زیربنا و روبنا قائل شده ولی نقش اصلی و نهایی را به زیربنا داده است.
طبق نظریه اقتصادی مارکسیستها، محرک تاریخ، اقتصاد است. تمام‏ شؤون اجتماعی و تاریخی هر قوم و ملت - اعم از شؤون فرهنگی و مذهبی و سیاسی و نظامی و اجتماعی - جلوه‏گاه شیوه تولیدی و روابط تولیدی آن جامعه است. تغییر و تحول در بنیاد اقتصادی جامعه است که‏ جامعه را از بیخ و بن زیرورو می‏کند و جلو می‏برد. نوابغ که در نظریه پیش‏ سخنشان به میان آمد جز مظاهر نیازهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جامعه‏ نیستند و آن نیازها به نوبه خود معلول دگرگونی ابزار تولید است.
بنابر مادیت تاریخ، بهترین و مطمئن‏ترین راه برای تحلیل و شناخت حوادث‏ تاریخی و اجتماعی این است که بنیادهای اقتصادی آنها را مورد بررسی قرار دهیم.

بدون بنیاد اقتصادی حوادث تاریخی، شناخت دقیق و صحیح آنها نامیسر است، زیرا فرض بر این است که همه تحولات اجتماعی از نظر ماهیت و چیستی اقتصادی است هر چند در ظاهر و از نظر صورت می‏نماید که ماهیت مستقل فرهنگی یا مذهبی یا اخلاقی دارد، یعنی همه این تحولات انعکاسی است از وضع اقتصادی و مادی‏ جامعه. اینها همه معلول‏اند و آن علت.
حکمای پیشین نیز مدعی بودند که‏ شناخت اشیاء از راه علل ایجاد آنها شریف‏ترین و کامل‏ترین نوع شناخت‏ است. پس با فرض اینکه ریشه اصلی همه تحولات اجتماعی از ساخت اقتصادی‏ جامعه است، بهترین راه شناخت تاریخ، تحلیل اجتماعی - اقتصادی است. به عبارت دیگر، همان‏طور که علت در مرحله واقعیت و ثبوت، بر معلول تقدم و اولویت دارد، در مرحله شناخت و اثبات نیز تقدم و اولویت دارد. پس اولویت بنیاد اقتصادی تنها اولویت عینی و وجودی نیست، ذهنی و شناختی و اثباتی نیز هست.

نهاد مادی جامعه که از آن به ساخت اقتصادی و بنیاد اقتصادی نیز تعبیر می‏شود شامل دو بخش است: یکی ابزار تولید که محصول رابطه انسان با طبیعت است، و دیگر روابط اقتصادی افراد جامعه در زمینه توزیع ثروت که‏ از آن به روابط تولیدی احیانا تعبیر می‏شود. و غالبا از مجموع ابزار تولید و روابط تولیدی به " وجه‏ تولید " یا " شیوه تولید " تعبیر می‏شود و ضمنا باید دانست که‏ این اصطلاحات در زبان پیشوایان ماتریالیسم تاریخی خالی از ابهام نیست و کاملا صیقل نخورده و مشخص نشده است. آنجا که می‏گویند اقتصاد زیربناست و نهاد مادی جامعه بر سایر نهادها تقدم دارد، مقصود مجموع‏ دستگاه تولیدی است اعم از ابزار تولید و روابط تولیدی.
نکته‏ای که حتما باید توجه داشت و از لابلای سخنان پیشروان ماتریالیسم‏ تاریخی کاملا هویداست اینکه خود زیربنا به صورت دو اشکوبه است و بخشی‏ از آن زیربنای بخشی دیگر است و دیگری بر روی آن استوار است. اساس و پایه اصلی و سنگ زیرین بنا ابزار تولید یعنی کار تجسم یافته است، کار تجسم یافته است که روابط اقتصادی خاصی را از نظر توزیع ثروت ایجاب‏ می‏کند.
این روابط که انعکاس درجه رشد ابزار تولید است، در آغاز پیدایش نه تنها هماهنگ با ابزار تولید است بلکه محرک و مشوق آن شمرده‏ می‏شود، یعنی بهترین وسیله بهره‏برداری از آن ابزارهاست و مانند جامعه‏ای‏ است متناسب با اندام ابزار تولید. ولی ابزار تولید در ذات خود رشد یابنده است.

رشد ابزار تولید هماهنگی میان دو بخش دستگاه تولیدی را بر هم می‏زند. روابط تولیدی و اقتصادی، یعنی همان قوانین که متناسب با ابزار تولیدی پیشین به وجود آمده بود، به صورت جامه‏ای تنگ و دست و پاگیر بر اندام رشدیافته ابزار تولید درمی‏آید و مانع و سدی برای‏ آن شمرده می‏شود و تضاد میان دو بخش برقرار می‏گردد. در نهایت امر، ناچار روابط تولیدی جدیدی متناسب با ابزار تولیدی جدید برقرار می‏گردد و زیربنای جامعه یکسره دگرگون می‏گردد و به دنبال این دگرگونی است که همه‏ روبناهای حقوقی، فلسفی، اخلاقی، مذهبی و غیره واژگون می‏گردد.
بنابر ماتریالیسم تاریخی هر فکر، هر اندیشه، هر نظریه فلسفی و یا علمی، هر سیستم اخلاقی به حکم اینکه تجلی شرایط مادی و اقتصادی خاصی است‏ و وابسته به شرایط عینی خاص خویش است، نمی‏تواند اعتبار و ارزش مطلق‏ داشته باشد، بلکه تعلق دارد به زمان خاص خودش و با گذشت آن زمان و تغییر شرایط مادی و اقتصادی که قهری و جبری و اجتناب ناپذیر است، آن فکر، آن اندیشه، آن نظریه فلسفی و یا علمی و آن سیستم اخلاقی نیز صحت و اعتبار خود را از دست می‏دهد و ناچار فکر و اندیشه و نظریه دیگر باید جایگزین آن گردد.

مارکسیست ها به قول خودشان‏ از نظر فلسفی تئوریشان تئوری مادی است: " ماتریالیسم " یعنی اصالت‏ ماده و اینکه روح و معنا جز خصلتی از ماده و جز یک امر تابع و طفیلی از ماده در طبیعت چیز دیگری نیست. این، تئوری فلسفی آنهاست، و اصول‏ چهارگانه دیالکتیک را اصول منطقی می‏شمارند، یعنی مربوط به طرز تفکر و متد فکر می‏دانند، و ماتریالیسم دیالکتیک یعنی تئوری فلسفی بر اساس‏ منطق و بینش دیالکتیک در این صورت وقتی که ما وارد فلسفه اجتماع‏ می‏شویم تئوری فلسفی ما درباره اجتماع چه خواهد بود؟

ماتریالیسم‏ اجتماعی یا ماتریالیسم تاریخی یعنی اصالت ماده در تاریخ و جامعه، یعنی‏ آن تئوری فلسفی اگر بخواهد در اجتماع پیاده شود ناچار فلسفه ما در اجتماع‏ می‏شود فلسفه مادی که اسمش ماتریالیسم تاریخی یا مادیت تاریخی است، یعنی اصالت ماده در اجتماع، یعنی همچنانکه در طبیعت، فکر و روح و معنا اصالت ندارند، تابع و طفیلی ماده هستند و بلکه خودشان هم در حقیقت‏ مادی و شکلی از ماده هستند، در جامعه نیز که برخی جنبه های مادی خالص‏ دارد که همان تولید و توزیع باشد، و برخی جنبه های معنوی دارد که عبارت‏ است از فلسفه حاکم بر جامعه، دین، هنر، اخلاق، قانون، در اینجا هم‏ ناچار این فلسفه می‏گوید اینها صددرصد تابع و طفیلی بنیه مادی جامعه است‏ پس جامعه یک اندام مادی دارد که اقتصاد است، و یک کیفیات روحی دارد که عبارت است از دین و فلسفه و اخلاق و قانون و هنر و غیره.
همینطور که‏ ما در طبیعت، روح و فکر و معنا را تابع می‏دانیم، اینجا هم قهرا باید تابع بدانیم، آنگاه منطق دیالکتیک همین طور که در طبیعت پیاده می‏شود، قهرا در اقتصاد هم پیاده می‏شود. پس این یک امر تصادفی نیست که اینها آمده اند در اجتماع قائل به‏ اصالت اقتصاد شده اند، بلکه همان گسترش دادن ماتریالیسم در اقتصاد است، چون از نظر اینها جامعه نیز اندامی دارد و فکری و روحی، ماده ای‏ دارد و معنایی آن که در طبیعت، ماده را اصل می‏داند و معنا را فرع، قهرا در جامعه هم خواه ناخواه باید ماده را اصل بداند و معنا را فرع.

در کتاب مارکس و مارکسیسم از رساله نقد اقتصاد سیاسی کارل مارکس نقل‏ می‏کند که: " انسانها در تولید زندگی‏شان وارد روابط ضروری و معینی می‏شوند که‏ مستقل از اراده آنهاست. آن روابط تولیدی با درجه معینی از تکامل و توسعه نیروهای مادی مطابقت دارد. مجموع این روابط روبنای اقتصادی‏ اجتماع را تشکیل می‏دهد، یعنی پایه واقعی که بر روی آن یک روبنای حقوقی‏ و سیاسی که با شکلهای معینی از شعور اجتماعی مطابقت دارد ساخته می‏شود. در زندگی مادی، شیوه تولید تعیین کننده پویه زندگی اجتماعی، سیاسی و روشنفکری می‏باشد، این شعور بشر نیست که تعیین کننده وجود اوست، بلکه‏ برعکس، وجود اجتماعی اوست که تعیین کننده شعورش می‏باشد ".
و هم در آن کتاب از نامه مارکس به آننکوف نقل می‏کند: " وضعی از توسعه قوای تولیدی انسانها را در نظر بگیرید. در برابر آن‏، شکلی از بازرگانی و مصرف وجود خواهد داشت. درجه‏ای از توسعه تولید بازرگانی و مصرف را در نظر بگیرید، و شکلی از ترکیب اجتماعی، سازمان‏ خانواده، صنفها یا طبقات و به طور خلاصه از جامعه مدنی وجود خواهد داشت‏ ".
پی‏یتر نظر مارکس را اینچنین توضیح می‏دهد: " و بدین ترتیب، مارکس جامعه را به بنایی تشبیه می‏کند که زیربنا و شالوده آن را قوای اقتصادی و روبنای آن را (یعنی خود بنا را) افکار و آداب و رسوم و نهادهای قضایی، سیاسی، مذهبی و غیره تشکیل می‏دهد. همان‏طور که وضع یک ساختمان به وضع پی و اساس آن بستگی دارد، اوضاع‏ اقتصادی (روابط تولیدی) نیز به اوضاع فنی وابسته است. همچنین چگونگی‏ افکار و رسوم و نظام سیاسی نیز هر یک تابع وضع اقتصادی است ".

و نیز همان کتاب به نقل از لنین (در کتاب مارکس و انگلس) از سرمایه جلد سوم نقل می‏کند: " شیوه تولید نمودار فعالیت انسان در قبال طبیعت و فرآیند فوری‏ تولید زندگانی وی و به دنبال آن نمودار شرایط اجتماعی و مفاهیم فکری ناشی‏ از آن است ".
هم چنین در پیشگفتار نقد اقتصاد سیاسی می‏گوید: " پژوهش هایم این اندیشه را در من پدید آورد که روابط قضایی و شکلهای‏ گوناگون دولت نه می‏تواند به خودی خود پدید آمده باشد و نه ناشی از به‏ اصطلاح تحول عمومی فکر بشر باشد، بلکه این روابط و این صور گوناگون از شرایط مادی موجود ریشه می‏گیرد... کالبدشناسی جامعه را باید در اقتصاد سیاسی جستجو کرد ".
مارکس در کتاب " فقر فلسفه " نوشته است: " مناسبات اجتماعی به طور کامل با نیروهای مولد پیوند دارد. انسانها با اکتساب نیروهای مولد تازه‏ای، وجه تولید خویش را عوض می‏کنند و با تغییر وجه تولید و طرز امرار معاش خود، کلیه مناسبات اجتماعی را تغییر می‏دهند. آسیاب دستی نمودار جامعه ملوک الطوایفی و آسیاب بخار نمودار جامعه سرمایه‏داری صنعتی است ".

بنابر نظریه ماتریالیسم تاریخی، در جامعه‏ها همواره باید نوعی تطابق‏ میان زیربنا و روبنا وجود داشته باشد تا آنجا که با شناخت روبنا می‏توان‏ زیربنا را شناخت (به نحو برهان به اصطلاح " انی " که شناخت نیمه کامل‏ است) و با شناخت زیربنا روبنا را می‏توان شناخت (به نحو برهان به‏ اصطلاح " لمی " که شناخت کامل است) و هر گاه زیربنا دگرگون شود و تطابق زیربنا و روبنا به هم بخورد، جبرا تعادل اجتماعی به هم می‏خورد و بحران آغاز می‏گردد و روبنا خواه ناخواه با سرعتی کم و بیش ویران می‏گردد و تا زیربنا به حال اول باقی است، روبنا نیز جبرا ثابت و باقی است.
رویدادهای تاریخی معاصر عملا خلاف این را ثابت کرده است. مارکس و انگلس به دنبال یک سلسله بحرانهای اقتصادی از سال 1827 تا 1847 که یک سلسله انقلابهای سیاسی و اجتماعی همراه داشت، بر آن شدند که انقلابهای اجتماعی نتایج ضروری و لاینفک بحرانهای اقتصادی است.
پاسخ
آگهی


[-]
به اشتراک گذاری/بوکمارک (نمایش همه)
google Facebook cloob Twitter
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید یا ثبت نام کنید
شما جهت ارسال نظر در مطلب نیازمند عضویت در این انجمن هستید
ایجاد حساب کاربری
ساخت یک حساب کاربری شخصی در انجمن ما. این کار بسیار آسان است!
یا
ورود
از قبل حساب کاربری دارید? از اینجا وارد شوید.

موضوعات مرتبط با این موضوع...
  کتاب تاریخ تمدن مشرق زمین، گاهواره تمدن
  معرفی کتاب های تاریخ
Science بزرگترین معما‌های تاریخ که هیچ گاه حل نخواهند شد.
  برگی از تاریخ فلشخور
  دوست داشتی در تاریخ چه اتفاقی هرگز روی نمی داد ؟؟؟؟؟؟؟؟
  " تاریخ چیست "
Book ☽تاثیرگذار های تاریخ☾اسحاق نیوتون Isaac Newton
Book ✍تاریخ‌نگاران✍ ابن رسته
Book ✍تاریخ‌نگاران✍ابن حوقل
Book ✍تاریخ‌نگاران✍ استرابون

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان