وقتی امام جواد(ع) از دیدگانشان اشک جاری می شود/پرسیدم که امام پس از ایشان کیست؟

[ʜɪᴅᴅᴇɴ]

وقتی امام جواد(ع) از دیدگانشان اشک جاری می شود/پرسیدم که امام پس از ایشان کیست؟
مرحوم شیخ صدوق در اکمال الدین از شخصی به نام صفر بن دلف نقل می کند که از امام جواد شنیدم که نام امامان پس از خود را می برد وپس از این که اسم امام حسن عسگری را برد، ساکت شد.
به گزارشخبرنگار قرآن و عترت باشگاه خبرنگاران؛میلاد امام جواد(ع) به حضرتش وخوانندگان ارجمند تبریک گفته، مناسب است که چند کلامی درباره امام جواد وامام زمان(ع) روایت بخوانیم:

گریه امام جواد برای امام زمان

مرحوم شیخ صدوق در اکمال الدین از شخصی به نام صفر بن دلف نقل می کند که از امام جواد شنیدم که نام امامان پس از خود را می برد وپس از این که اسم امام حسن عسگری را برد، ساکت شد.

پرسیدم که امام پس از ایشان کیست؟

امام جواد اشک بردیدگانشان جاری شدو گریه بسیار زیادی کردند.

سپس فرمودند: پس از او، فرزندش است که قیام می کند از روی حق (ونه باطل) و منتظراست...[1]

عبدالعظیم حسنی وامام جواد علیه السلام

حضرت عبدالعظيم حسنى با توجه به روایات وارد در زمینه اوصاف حضرت ولی عصر علیه السلام، چنان مجذوب و تحت تاثير عظمت حضرت امام جواد عليه السلام قرار گرفته بود كه به امام جواد عرض کرد:

اميدوارم شما همان قائم از اهل بيت پیامبر صلى الله عليه و آله و سلم باشید كه زمين را از عدل و داد پر مى كند.

امام جواد این سخن را رد فرمودند...[2]

در روایتی دیگر، نقل شده که عبدالعظیم حسنی می گوید: مي خواستم درباره امام قائم از امام جواد علیه السلام سوال نمايم ، آيا او مهدى عجل الله تعالى فرجه است يا غير او؟

امام جواد عليه السلام پيش از این که این سؤال را بپرسم، به سوالم پاسخ دادند وفرمودند که در زمان غیبت ، انتظارش واجب است.

در ادامه همین روایت ، چنین جمله ای از امام جواد علیه السلام نقل گشته:

و خداى تبارك و تعالى كار او را در يك شب سامان دهد، همان طور كه كار حضرت موسى را در يك شب اصلاح فرمود، او رفت تا براى خانواده خويش آتشى بياورد، [3]برگشت در حالي كه به مقام پیامبری رسیده بود. سپس امام فرمودند: أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَج[4].

تعجب از کسانی است که خودشان کمتر، نامی از حضرت ولی عصر می برند وبه کسی که سعی می کند در هر جا یاد حضرت را زنده کند خرده می گیرند!

قیام های زمان حضرت جواد(ع)

با توجه به میزان وکیفیت ظلم مامون، چند قیام در زمان امام جواد علیه السلام ثبت شده(به نقل از کتاب الامام محمد الجواد عليه السلام) والبته تلاشی موفق نبوده وبیان گر سرکوب در زمان حضرت هستند:

1.      قیام قمی ها که محبتشان نسبت به اهل بیت مشهور است. حاکم منطقه از آنان سالیانه دو میلیون درهم خراج، خواسته بود. شکایت به مامون بردند. نپذیرفت. از پرداخت خراج سرباز زدند و اوضاع از دست مامون خارج شد. علی بن هشام را برای سرکوبشان فرستاد. جنگ نابرابری صورت گرفت . رئیسشان یحیی بن عمران کشته شد وشکست خوردند.( تاريخ الطبري 7 : 184 . والكامل في التاريخ 5 : 481 .)

2.      . قیام محمد بن قاسم علوي. ابوالفرج اصفهانی در مقاتل الطالبین ذکر کرده که در منطقه طالقان بوده است. دعوت به الرضا من آل محمد می کرد. منظور از این اصطلاح هرکسی است که از خاندان پیامبر باشد  یا این که منظور از آن، امام حاضر است بدون این که با توجه به خفقان زمان، نامش راببرند. جمعیت زیادی از جمله متشخصین زیدیه گردش جمع شدند. خبر به عبد الله بن طاهر رسید. جنگی در ناحیه طالقان وکوه هایش در گرفت و آنان نیز شکست خوردند...

3.      قیام عبدالرحمن [5] در يمن که فردی متشخص بود و دعوت می کرد به الرضا من آل محمد. او شیعیان بسیاری را از یمن وغیر یمن به دور خود جمع کرد... لازم به ذکر است تردیدهایی در وقوع این قیام صورت گرفته .

پینوشت:
[1] . -  ك، [إكمال الدين‏] ابْنُ عُبْدُوسٍ عَنِ ابْنِ قُتَيْبَةَ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنِ الصَّقْرِ بْنِ دُلَفَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الرِّضَا ع يَقُولُ إِنَّ الْإِمَامَ بَعْدِي ابْنِي عَلِيٌّ أَمْرُهُ أَمْرِي وَ قَوْلُهُ قَوْلِي وَ طَاعَتُهُ طَاعَتِي وَ الْإِمَامَةُ بَعْدَهُ فِي ابْنِهِ الْحَسَنِ أَمْرُهُ أَمْرُ أَبِيهِ وَ قَوْلُهُ قَوْلُ أَبِيهِ وَ طَاعَتُهُ طَاعَةُ أَبِيهِ ثُمَّ سَكَتَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَنِ الْإِمَامُ بَعْدَ الْحَسَنِ فَبَكَى ع بُكَاءً شَدِيداً ثُمَّ قَالَ إِنَّ مِنْ بَعْدِ الْحَسَنِ ابْنَهُ الْقَائِمَ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِمَ سُمِّيَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ يَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِكْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّيَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَيْبَةً تَكْثُرُ أَيَّامُهَا وَ يَطُولُ أَمَدُهَا فَيَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ يُنْكِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ يَسْتَهْزِئُ بِذِكْرِهِ الْجَاحِدُونَ وَ يَكْثُرُ فِيهَا الْوَقَّاتُونَ وَ يَهْلِكُ فِيهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ يَنْجُو فِيهَا الْمُسْلِمُونَ (بحارالانوار، ج‏51 ، ص‏30).

[2] . [كفاية الأثر] أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْخُزَاعِيُّ عَنِ الْأَسَدِيِّ عَنْ سَهْلٍ عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ قَال‏...( بحارالانوار، ج‏51، ص 157).

[3] . اشاره به آیه دهم به بعد سوره مبارکه طه: إِذْ رَأى‏ ناراً فَقالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ ناراً لَعَلِّي آتيكُمْ مِنْها بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدىً ...

[4] . [إكمال الدين‏] الدَّقَّاقُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ الرُّويَانِيِّ عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ قَال...(بحارالانوار، ج‏51، ص 156).

[5] . عبدالرحمن بن أحمد بن عبدالله بن محمد بن عمر بن علي بن أبي طالب عليه السلام.