18-07-2015، 8:49
یاران امام زمان (عج) پس از ظهور چند نفرند و عدالت در دنیا چگونه محقق میشود؟
ما شیعیان اثنی عشری معتقدیم که بعد از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، دوازده معصوم پی در پی از نسل آن حضرت و دختر گرامیاش فاطمه زهرا علیها السلام به وجود آمدند. مردم آن روزگار وجود شریف یازده معصوم را از نزدیک به همراه امامتشان درک کردند و از فیض حضورشان بهرههای لازم را بردند و به مصلحت و تقدیر الهی، وجود مقدس آخرین پیشوای مسلمانان جهان در پس پرده غیبت قرار گرفت. اکنون هزار و اندی سال است که شیعیان جهان برای ظهور مولا و آقایشان دعا میکنند تا با آمدنش عدل و داد را بر سراسر جهان حکمفرما کند. مسئله انتظار فرج آن اندازه مهم است که بارها در زبان معصوم آمده است.
در منابع شیعی و روایاتی که از ائمه معصومین علیهم السلام به دست ما رسیده، تعداد یاران حضرت هنگام ظهور متفاوت ذکر شده است. مثلاً در بعضی روایات به 313 نفر اشاره شده و در بعضی از روایتهای دیگر عدد ده هزار نفر آمده است و یا به عدد پنج هزار نفر نیز اشاره شده است.
چه بسا میتوان گفت: سه دسته روایت یاد شده با هم دیگر تعارض نداشته باشند، بلکه در طول یکدیگر قرارگرفته و به یک مقصود جمع می شوند. پس از مجموع طولی روایت چنین میتوان فهمید که که این روایات نشان دهنده سیر تشکیل یاران حضرت هستند که اولین گروه همان 313 نفر هستند که در شهر مکه به انتظار ظهور گردهم میآیند. پس این گروه اولین گروندگان هستند که در انتظار ظهور موعود در مکه بودهاند. با گردآمدن این گروه دعوت آغاز میشود. پس از انتشار خبر و گزارش آن به محرمان، ده یا دوازده هزار نفر که ستونهای اصلی نیروهای انقلاب را تشکیل میدهند، به سرعت به امام میپیوندند.
وقتی امام زمان علیه السلام ظهور میکنند، نمودار مشخصی بعد از تشکیل حکومت دارند که در اجرای عدالت و قسط معنی مییابد، آن گونه که در ادعیه شریف از لسان معصومان علیهم السلام به صفت عدل اشاره شده است.
در روایات مربوط به ظهور، عدالت آن چنان مورد توجه قرار گرفته است که انسان را در این گمان و فکر میاندازد که اصولاً دنیا برای رسیدن به این انجام باقی مانده و خداوند چنین خواسته است که اگر حتی یک روز ازعمر دنیا باقی باشد، در آن روز مردم طعم عدالت و قسط و برابری را بچشند.
این تفسیر آیه شریفه است: «ما بر آن هستیم که بر مستضعفان روی زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان و وارثان سازیم.»(1)
پینوشت:
1. سوره قصص(28)، آیه 5
منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام
ما شیعیان اثنی عشری معتقدیم که بعد از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، دوازده معصوم پی در پی از نسل آن حضرت و دختر گرامیاش فاطمه زهرا علیها السلام به وجود آمدند. مردم آن روزگار وجود شریف یازده معصوم را از نزدیک به همراه امامتشان درک کردند و از فیض حضورشان بهرههای لازم را بردند و به مصلحت و تقدیر الهی، وجود مقدس آخرین پیشوای مسلمانان جهان در پس پرده غیبت قرار گرفت. اکنون هزار و اندی سال است که شیعیان جهان برای ظهور مولا و آقایشان دعا میکنند تا با آمدنش عدل و داد را بر سراسر جهان حکمفرما کند. مسئله انتظار فرج آن اندازه مهم است که بارها در زبان معصوم آمده است.
در منابع شیعی و روایاتی که از ائمه معصومین علیهم السلام به دست ما رسیده، تعداد یاران حضرت هنگام ظهور متفاوت ذکر شده است. مثلاً در بعضی روایات به 313 نفر اشاره شده و در بعضی از روایتهای دیگر عدد ده هزار نفر آمده است و یا به عدد پنج هزار نفر نیز اشاره شده است.
چه بسا میتوان گفت: سه دسته روایت یاد شده با هم دیگر تعارض نداشته باشند، بلکه در طول یکدیگر قرارگرفته و به یک مقصود جمع می شوند. پس از مجموع طولی روایت چنین میتوان فهمید که که این روایات نشان دهنده سیر تشکیل یاران حضرت هستند که اولین گروه همان 313 نفر هستند که در شهر مکه به انتظار ظهور گردهم میآیند. پس این گروه اولین گروندگان هستند که در انتظار ظهور موعود در مکه بودهاند. با گردآمدن این گروه دعوت آغاز میشود. پس از انتشار خبر و گزارش آن به محرمان، ده یا دوازده هزار نفر که ستونهای اصلی نیروهای انقلاب را تشکیل میدهند، به سرعت به امام میپیوندند.
وقتی امام زمان علیه السلام ظهور میکنند، نمودار مشخصی بعد از تشکیل حکومت دارند که در اجرای عدالت و قسط معنی مییابد، آن گونه که در ادعیه شریف از لسان معصومان علیهم السلام به صفت عدل اشاره شده است.
در روایات مربوط به ظهور، عدالت آن چنان مورد توجه قرار گرفته است که انسان را در این گمان و فکر میاندازد که اصولاً دنیا برای رسیدن به این انجام باقی مانده و خداوند چنین خواسته است که اگر حتی یک روز ازعمر دنیا باقی باشد، در آن روز مردم طعم عدالت و قسط و برابری را بچشند.
این تفسیر آیه شریفه است: «ما بر آن هستیم که بر مستضعفان روی زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان و وارثان سازیم.»(1)
پینوشت:
1. سوره قصص(28)، آیه 5
منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام