با من قدم بزن( رمان عاشقانه ، گریه دار) به قلم: خودم

[alllii]

خیلییییی عالی بود ممنون

[sev sevil]

دارم گریه میکنم
واقعا رمانت عالی بود
بغضم امونمو بریده

قلمت عالیه منتظر رمان های دیگه هستم

بازم ممنون

[آسمان من و تو]

کی ادامه رمانو میذاری چه جوری پیداش کنم

[کسی پشت سرم اب نریخت]

بچه ها تازه جلد دومش بد تر هم میشه خیلی ناراحت کنندس

[عاغامحمدپارسا:الکی]

نوشیکاجون عاشقتممممممممممممممممممممممم داستانت عالی بودهمروخوندم عزیزم ایشالاک بزرگ ترین نویسنده دنیابشی

---

عالیهههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه​هههههههههههههههههههههههههه
خیلیییییییییییییییییییی خیلیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی عالی بود هست خواهدبودددددددددددددددددددددددددددددددد

[zahra/123]

Man khosham Omar
Alie
Mamnon

[کkیانا]

عالی بود ممنون

[s.macany]

عرررر خیلی غمگینه

[moh@mm@d22]

ما آدما باعث تغییر زندگی همدیگه میشیم ، یه سلام می تونه مسیر زندگی یک شخص رو تغییر بده ، گاهی وقتا یه برخورد ساده ، یه لبخند ساده موجب عوض شدن کل زندگی میشه ، شاید تجربش کرده باشید ، همیشه بهترین آدما اونایی نیستن که ما فکر می کنیم و برعکس ، زندگی خیلی عجیبه واقعا مثه یه معمای حل نشدس که باید دقیق و با حوصله حلش کنیم.
به ساعت روی پاتختی خیره بودم ساعت هفت صبح بود ، دراز کشیده بودم و سرم رو توی بالشتم فرو می بردم تا خوابم ببره ، ولی نمی شد ، نگاهم رو بعد از بیست دقیقه از ساعت گرفتم و به در خیره شدم ، کاش میشد دوباره از در بیاد تو ، ولی نمیاد نباید انقدر امیدوار باشم. طاق باز دراز کشیدم ، و اینبار به سقف چشم دوختم ، کم کم چشام گرم شد و آروم آروم به خواب رفتم. خواب رو بیشتر دوست داشتم ، البته بین خواب و بیداری تفاوتی نمی دیدم ، دوتاشون دروغ بودن ، برای من دوتاشون یه رویا بودن که با کابوس تمام میشه ، روی تخت زانوهام رو بغل گرفته بودم و سرجام نشسته بودم ، موفق شده بودم بخوابم اونم هشت ساعت ، به خوابی که دیده بودم  فکر می کردم. بالاخره بلند شدم ، تو اتاقم دستشویی بود ، رفتم و صورتم رو شستم ، تو آینه به قیافه ی خودم نگاه کردم ، می خواستم برم بیرون ، ماشین لعنتیمم تعمیرگاه بود. رفتم تو اتاق ، نگاهی به موبایل روی دراور کردم ، برش داشتم و به چیستا زنگ زدم ، بلافاصله جواب داد:
- الو سلام.
- سلام خوبی؟
- تو بهتری ، چی شده به من زنگ زدی؟
- می خوام برم بیرون ، میشه باهم بریم؟
- ماشین ندارما.
- منم ماشینم تعمیرگاهه.
- بذار ببینم می تونم از سارا دودر کنم.
- نمی خواد بیای دنبالم.
- پس کجا قرار بذاریم؟
- بیا بریم یه پاساژی ، اصلا بیا بریم تجریش بچرخیم.
- اوکی می بینمت.
- باشه من میرم تو هر وقت اومدی بزنگ.
- تا ساعت پنج.
- خدافظ.
- بای.
سریع آماده شدم ، مانتوی مشکی با کمربند بزرگ ، شلوار لی لوله تفنگی خاکستری و شال مشکی که نو بود و جای خطاش هنوز روش بود ، موهام رو از پشت باز کرده بودم ، تمام موهام رو چند روز پیش نِها بافته بود ، بافت آفریقایی ، از پشتم بافتش رو ادامه داده بود منم همون موهای بافته شده رو باز نگه داشتم ، کفش کتونی مشکی رنگم رو پام کردم ، یه رژلب صورتی خیلی کمرنگ زدم ، اصلا از آرایش زیاد خوشم نمیومد ،  راه اتاق بابام رو در پیش گرفتم ، در زدم و بدون تعارف وارد شدم ، بابا پشت میز نشسته بود و یه چیزی می خوند ، متنفر بودم از این کاراش ، حتی تو خونه هم کارو ول نمی کرد ، انگار اون اتفاق براش هنوز عبرت نشده ، به سمت بابا رفتم ، به فنجان نسکافه اش خیره شدم.
بابا- سلام دخترم.
- سلام ، بابا پول می خوام.
- برای چی؟
- شد من یه بار پول بخوام شما نپرسی برا چی؟ حالا برا این و اون ملیونی خرج میکنی ها به من که میرسه میشه اقتصادی ، صرفه جو ، تازه سوال کردنش شروع میشه.
- خیل خوب باشه ، چقدر می خوای؟
- چهار صد ، پونصد تومان.
- آخه من انقدر پول از کجا بیارم.
- بابا من دخترتم ، داریم تو یه خونه زندگی می کنیم ، از طلبکارات نیستم که برام اینجوری خالی می بندی.
دیگه حرف نزد چون می دونست من بدتر می کنم ، نمی دونم چرا ایجوری می کردم باهاش ، الکی ازش پول می گرفتم ، شاید می خواستم انتقام بگیرم ، نمی دونم انگار خودمم نمی فهمم ، از تو کشوی میزش یه بسته تراول پنجایی دراورد ، بعدا توشون شمرد و ده تاشون رو به من داد ، سعی کردم ذوقم رو نشون ندم.
- ممنون.
به سمت در رفتم.
بابا- حالا کجا میری؟
- بیرون.
- کجای بیرون.
- تا شب نمیام ، شام منتظر نباشید ، نمی خوادم ادای بابا نگران ها رو درارین هی بهم زنگ بزنین ، خدافظ.
- نوشیکا...
بیرون رفتم

---

بی هدف قدم می زدم ، مسافت نسبتا طولانی رو طی کرده بودم که یه پورشه جلو پام ترمز کرد ، به راننده نگاه کردم چیزی ندیدم چون شیشه های ماشین دودی بودن ، شیشه دودی ماشین رو پایین داد و با انگشت بهم اشاره کرد که نزدیک شم ، ولی من متنفرم از مزاحم های خیابانی ، شاید بعضی وقتا که با بچه ها بیرون میرم شیطنت هامون گل کنه بریم سوار شیم و چرت و پرت بگیم ولی من اصلا اهل این حرفا نبودم. پسره یه اخمی رو پیشونیش بود انگار می خواست منو بخوره ، دهنش باز شد: ببخشید تجریش چطوری باید برم؟ اوووووه من چی فکر می کردم راجب این بیچاره ، آخه آدرس می خواد ، من همه جای تهران رو بلد بودم ولی نمی تونستم به حرف آدرس بدم باید خودم میدیم بعد می گفتم از کدوم ور بره ، گفتم:
- من بلد نیستم.
- نمی دونیدم از کدوم ور برم؟
وا خوب بلد نیستم یعنی نمی دونم دیگه ، دور و برم رو نگاه کردم ، غیر من هیچ کس دیگه ای نبود ، ماشینا هم با سرعت رد میشدن ، حتما خیلی وقته دنبال آدرس می گرده.
- من اصلا آدرس هارو نمی تونم بدم ، باید ببینم تا بفهمم کجا باید رفت.
- می تونی نشونم بدی؟
چه پروئیه این ، شونه بالا انداختم: نه.
- خوب چرا؟
- آقای محترم من حتما کار دارم که اومدم بیرون...
- نمیشه از کارتون بگذرین.
- هه ، بعد به خاطر شما این کارو کنم؟
وا من چرا جوابشو میدم؟ چرا نمیرم این ولم کنه؟ بیخیال حال داره حالشو بگیرم.
- یعنی به نظرت ارزششو نداره؟
- معلومه که نه ، بینم تو منو اشتباه گرفتی یا خودت رو دست بالا؟
- منظورت چیه اشتباه گرفتم.
- یعنی من سوار نمیشم به سلامت.
- خانم کوچولو به خاطر چشم و ابروت نیست که میگم سوار شو ، به خاطر اینه که تو تجریش کار دارم و الانم خیلی عجله دارم ، الانم غیر تو هیچ رهگذری نیست ، چشم داری که؟ اینو گفت و یه مکث کوتاه کرد ، بعد ادامه داد: حالا میشه لطفا بیاین سوار شین؟
یهو دلم سوخت احساس کردم راست میگه ، رفتم سوار شدم ، وقتی نشستم تازه احساس کردم نکنه دروغ گفته باشه. تا خواستم پیاده شم ، شیشه رو داد بالا و سریع حرکت کرد ، از شیشه های تاریکش ترسیدم ، سریع شیشه سمت خودم رو پایین دادم. پسره نیم نگاهی به من کرد و عینک آفتابی زد ، بعد سرش رو از تاسف تکون داد ، پسره مزخرف پیاده شم حالتو بگیرم؟ یا آدرسو اشتباه بدم خیط شی؟ چه هیچی هم نمیگه پرو ، یهو نمی دونم چی شد حرف زد:
- من سوار ماشینم نکردمت که برام کنسرت سکوت راه بندازی ، مسیر رو بگو.
- ببخشیدا شما هم بی شعورید ، هم زبون نفهم ، هم کم فهم با آیکیو ی پایین خوب آخه مگه نفهمی داریم مستقیم میریم ، بعدشم تو بزرگراه که آدرس نمی دن ، مگه غیر از مستقیم راه دیگه ای هم هست؟
- به چه حقی انقدر راحت به من توهین می کنی؟
- حوصله کل کل کردن با شمارو ندارم ، لطفا بایستید پیاده میشم.
- بعد شما که انقدر آیکیوتون بالائه ، متوجه نمیشید تو بزرگراه نمیشه وایستاد؟
اوه اوه بد سوتی دادم ، زایه شدم شدید ، خیلی راحت تکیه ام رو بیشتر کردم و گفتم:
- فکر می کنم من سوار شدم تا آدرس بدم ، اما شما خیلی دارید حرف می زنید.
- شما که می خواستید پیاده شید.
- اگه اینجا بزرگراه نبود بدون شک این کارو می کردم.
- ببخشید میشه یه سوال بپرسم؟
- تا چی باشه.
- کارتون چی بود؟ البته فکر کنم خودم جوابش رو بدونم...
- و دقیقا چیه اون فرضیه تون؟
- علافی ، اومده بودی بیرون کنار خیابان وایستاده بودی یکی سوارت کنه و البته موفق هم شدی ، به نظرت لازمه این کارا رو...
با داد گفتم: دهنت رو ببند احمق ، من اگه همچین آدمی بودم الان اینجا نشسته بودم. فهمیدی؟
- چرا داد می زنی؟
- چرا داد نزنم؟ تو تمام شخصیت منو زیر سوال بردی ، بزن کنار.
- ولی نمیشه.
- برام مهم نیست بزن کنار ، پیاده شم ، همین الان.
- خواهش می کنم آروم باش ، من منظوری نداشتم...
- کاملا مشخص بود که با برنامه ریزی اون صحبت ها رو می کردین.
- انگار بیست ساله می شناسمش براش برنامه ریزی کردم ، اَه حالا که چی؟ یه چیزی گفتم دیگه ، بس کن.
- تو اصلا بیست سالت هست که...
موبایلم زنگ خورد ، چیستا بود ، جواب دادم
- الو چیستا؟
- سلام.
- سلام خوبی؟
- خوبم تو کدوم گوری هستی؟
- هنوز که پنج نشده.
- آخه گفتم تو زودتر میای.
- می خواستم ولی نشد.
- چرا؟
- یه پسره اومد آدرس پرسید ، الان سوار شدم بهش آدرس بدم ، دارم میام سمت تجریش. راستی ماشین چی شد؟
- گرفتم.
- سارا داد؟
- نه بابا خودم دزدیدم.
- مرسی جزئت ، راستی اگه شد بریم ماشین منم از تعمیرگاه بگیریم.
- آمادس؟
- فکر کنم.
- میریم حالا ضرر نداره.
- شام مهمون من.
- خدافظ.
وقتی قطع کردم ، دوباره مثه پروئا شروع کرد به حرف زدن.
- خواهرتون بود؟
- نخیر فوضول سنجم بود.
- ببخشید شما کجا می خواین برین؟
- میرم تجریش ، اگه با شما هم مسیر نبودم امکان نداشت سوار شم.
- به هر حال اشتباه پیش میاد.
- کلاه گیستون قشنگه ، دکتر بینی تونم واقعا کارش خوب بوده.
یهو با تعجب عینکش رو دراورد و بهم نگاه کرد ، با خونسردی گفتم:
- اِ ، لنزم می ذارید؟
تعجبش بیشتر شد ، به رو به رو نگاه کرد و هی به من نگاه می کرد ، آخر گفت:
- یعنی چی؟
- چی یعنی چی؟ شما کند ذهنید؟
- نخیر به اندازه شما سالمم.
- کی گفت جمع ببندی؟ تو مخت مشکل داره حتی نمی دونی تجریش کجاس.
- چی میگی دیوونه؟ من از آمریکا اومدم ، آدرسا یادم رفته ، اگه یه بار ببینم ، به زودی یادم میاد.
- منم از مریخ اومدم.
در داشپورت رو باز کرد و یه چیزی شبیه شناسنامه جلوم گرفت ، راست می گفت شناسنامش آمریکایی بود ، چون شناسنامه ی نهال رو دیده بودم مطمئن شدم که راست میگه ، با اینکه حسابی شوکه شدم ولی خونسری خودم رو حفظ کردم و شناسنامه رو بهش پس دادم ، اونم گذاشتش سرجاش ، هیچی نگفتم ولی اون دهن باز کرد و گفت:
- منظورت از اون حرفا چی بود؟
- من منظور خاصی نداشتم.
- منم ، نه کلاه گیس دارم ، نه لنز و نه دماغم رو عمل کردم.
- مطمئنی؟
- نه دارم دروغ می گم.
- چیز خوبی نیست ، می تونه یه زندگی رو از بین ببره.
- چی؟
- دروغ ، هیچ وقت دروغ نگید.
- مرسی از پیامتون.
- به جای مسخره بازی بهتره ازش استفاده کنید ، اینارو از روی تجربه گفتم.
- من دروغ نگفتم...
- واقعا؟ اشتباهه ، پیش میاد.
- حتما باید طلافی می کردی؟
- این فقط راجب ظاهرتون بود ، اما شما شخصیت منو کلا زیر سوال بردین.
- وقت معرفی نشد ، من آدرین هستم.
- اتریسا.
- خوشبختم.
- سمت چپ بپیچید.
آی حال کردم با خودم که نگو ، وای چقدر حال کردم ، یوهووووو. کلی هم تو دلم از معمار اون خیابانه تشکر کردم که پیچو اونجا گذاشت ، آدرین چه اسم قشنگی چقدر خوشم اومد ازش. به سمت چپ رفت و ادامه داد:
- آتریسا... یعنی چی؟
- یعنی مانند آتش ، آتشگون.
یه لبخند کجکی رو لبش ظاهرشد.
- به چی می خندید؟
- آدرین یعنی آتشین.
- هم معنین.
- آتریسا اسم ایرانیه؟
- بله ایرانی اصیل.
- اسم قشنگی داری.
چرا من انقدر راحت دارم با این بشر حرف می زنم؟ چرا انقدر راحت معنی اسمم رو می گم؟ چرا ازش خوشم اومد؟ ایییییییی چی میگی تو؟ اِ چت شده؟
- من دو اسمم ، مادرم این اسم رو خیلی دوست داره و همه با همین اسم صدام می کنن ولی پدرم منو به اون اسم صدا نمیکنه ، البته شناسنامم هم به اسم آتریسا نیست.
- و اسم دیگت؟
- نوشیکا.
- نوشیکا یعنی بچه آهو درسته؟
با تعجب نگاش کردم:
- درسته ولی این اسم خیلی کمه ، شما از کجا معنیش رو می دونین؟
- این اسم رو خیلی دوست دارم. همیشه آرزوم بود یه نوشیکا رو ببینم ، فکر نمی کردم کسی با این اسم وجود داشته باشه ، می خواستم ببینم اصلا وجود داره یا نه ، اسمت رو چند بار از زبون یکی شنیدم.
بیا اسم ماهم خز شد ، این پسره که معنیش رو بدونه باید خاک تو سرم خالی کنم ، حرصم درومده بود ولی با آرامش گفتم: واقعا؟
- آره.
- جالب بود.
- این اسمت خیلی قشنگه.
- خودمم نوشیکارو بیشتر دوست دارم ، ولی به خاطر مادرم به همه می گم اتریسا صدام کنن ، غیر از دوستام.
- دوتاش تک و نایابه.
- درسته ، من از همه نظر تکم.
- چند سالته؟
اِ این چرا انقدر صمیمی شد؟ نمی گم حالت گرفته میشه ها ، بذار بگم چون خیلی دوست دارم سن اینو بدونم.
- بیست و دو.
- مجردی؟
- نه متاهلم اومدم نشستم تو ماشین تو...
- پس مجردی.
- تو چند سالته؟
- بیست سالم گذشته.
- هه هه.
- بیست و هشت ، چرا پرسیدی؟
- چی رو؟
- سن منو.
- یعنی چی؟
- آخه دخترا سن پسرا رو نمی پرسن...
- من فوضولم...
- قصد توهین نداشتم...
- ولی این کارو کردی.
- باشه ، چقدر عصبی.
- تو چرا پرسیدی؟
- چون ازت خوشم اومد.
جان؟ چی گفت این؟ هنگ کردم یهو. چه صمیمی شد ، نفس عمیق کشیدم.

عالی بود

---

عالی بود

---

خیلی خوب بود

[SOGOL.NM]

اصلا انتظار نداشتم آخرش اینطوری بشع..
داشتم گریع میکردم یهو وقتی خوندم آرتیمان به دار آویزون کردع خودشو با تعجب گریع کردم

آخه هیچوقت رمانی نخوندع بودم ک آخرش اینجوری بشع..
خیلی قشنگ بود..
دو روزع تمومش کردم
خیلی ممنون..
و دیگ اینجوری نکن ک باز با تعجب گریم بگیرع اصلا انتظارشو نداشتمااا
خیلی جالب بود برام