با من قدم بزن( رمان عاشقانه ، گریه دار) به قلم: خودم

[ըoφsիīkα]

ببخشید من میتونم تو ی سایت دیگه از رمانتون استفاده کنم؟

تو سایت 98ia هم کتاب هام هست ، البته یه سری کتاب های دیگم

---

از همتون ممنونم

---

سوار ماشین شدم و حرکت کردم، ساعت دوازده و ده دقیقه بود ، به چیستا زنگ زدم ، بعد از دوتا بوق جواب داد:

-       
هوم؟

-       
هوم و کوفت.

-       
سلام.

-       
خواب بودی؟

-       
نه بابا ، من و خواب؟

-       
خیل خوب ، دارم میام پیشتاشکال که نداره؟

-       
مگه یه بار نپرسیدی؟

-       
جدی میگم.

-       
نه بیا ، همه خوابن ، رسیدیجلو در زنگ بزن.

-       
باشه ، بابای.

قطع کرد ، یه موزیک آرومانتخاب کردم تا حوصلم سر نره ، خوابم میومد ، بعد از نیم ساعت رسیدم جلوی در خونه چیستا اینا ، ماشین رو یه جا پارک کردم و کوله پشتیم رو برداشتم و با گوشیم زنگ زدم به موبایل چیستا ، جواب داد:

-       
رسیدی؟

-       
آره.

-       
الان باز می کنم درو.

در خونه رو باز کرد ، رفتمتو ، از این خونه ها بود که هزارتا واحد دارن ، البته 25تا بودا ، جو دادم ، سوار آسانسور شدم و طبقه پنجم پیاده شدم ، چیستا جلوی در خونه بود ، به آرومی وارد شدم و دوتایی به اتاقش رفتیم ، رو تخت ولو شدم ، چیستا با جیغ آرومی گفت:

-       
پاشـــــــو... مگه نمیدونی حساسم رو تختم ، با لباس بیرون اومدی کپیدی رو تختم.

-       
خفه نشی... خسیس.

بلند شدم و از تو کولهپشتیم یه دست لباس برداشتم و پوشیدم ، بعد از آویزون کردن لباسام دوباره رو تخت چیستا ولو شدم ، رو بهش کردم:

-       
فردا دانشگاه دارم.

-       
میای بعدش اینجا دیگه؟

-       
فکر نکنم.

-       
یعنی چی؟

-       
زشته خوب ، تو که مثلهدوستم نها تنها نیستی با مامان باباتی ، بَده من بمونم.

-       
چه بدیی آخه؟

-       
دیگه خودت بفهم دیگه ،ایکیوسان.

-       
کجا می خوای بری پس؟

-       
خونه فامیلام... فکر کن منبرم دم خونه حسام اینا بگم تق تق تق اجازه هست؟

-       
از توی بی حیا هیچی بعیدنیست.

-       
هـــوی ، بی تربیت.

-       
خیل خوب بگیر بخواب دیگه.

-       
باشه من همین جا می خوابم ،شب بخر.

-       
پرووووووووووووو.

دیگه نذاشتم ادامه بده ،روم رو برگردوندم و خوابیدم ، خیلی راحت خوابیدم ، فکر کنم یه چندتا فحش داد ، چیستا دوست خیلی خوبم بود ، از دبیرستان باهم دوست بودیم تو پیش دانشگاهی هم باهم بودیم ، اما حوا و نها دوستای دانشگام بودن ، چیستا رو هم نمی شناختن.

احساس کردم یکی داره با مشتمی کوبه رو پهلوم ، بعد از پنج دقیقه تلاش چشم باز کردم ، دیدم احساسم درست بود ، چیستا داشت با مشت می کوبید به پهلوم.

-       
هــــــــوی چی کار می کنی؟

-       
بیست ساعته دارم صدات میکنم بیشعور.

-       
ساعت چنده؟

-       
هشت.

-       
خوب بمیری چرا زودتر صدامنکردی ، دیـــــرم شـــــــد.

-       
پاشو بی تربیت.

بلند شدم ، سریع لباس هاموعوض کردم ، موهامو شونه زدم و شالم رو سر کردم ، کوله پشتیم رو سریع جمع و جور کردم ، جزوه هامو رو گذاشتم ، چیستا فقط نگام می کرد ، وقتی کارام تمام شد ، مانتومو پوشیدم ، در رو باز کردم و به سمت دست شویی خونشون رفتم ، کسی تو سالن نبود ، سریع رفتم تو دستشویی ، صورتم رو شستم و بیرون اومدم ، دوباره رفتم تو اتاق چیستا ، داشت رو تختیش رو عوض می کرد ، اینم یه چیزیش میشه ها ، انقدر از آدمای تمیز و مرتب بدمممم میااااد.

-       
 پاک نشی یه موقع.

-       
هان؟

-       
من دارم میرم ، از همه تشکرکن با معذرت خواهی.

-       
نوشیکا کجا می خوای بری؟

-       
نمی دونم ، تا ظهر کلاسدارم ، حالا خدا بزرگه.

-       
برگرد خونتون دیوونه.

-       
اِ بس کن دیگه.

-       
صبحانه نمی خوری؟

-       
نه که خیلی وقت دارم ، ساعتهشت بیدارم کرده میگه صبحانه.

-       
برو گمشو نبینمت ، جایی همنبود میای پیش خودما ، تعارف ، مارفم بکنی کشتمت.

-       
خیل خــــوب.

بعد از زدن کرم پودر ،رژگونه و یه رژلب صورتی کمرنگ ، از چیستا خداحافظی کردم و رفتم ، مامانش اینا بیدار نشده بودن ، حالا اگه بابای من بود ، میدیدی روزنامه بدست نشسته تو سالن داره قهوه می خوره ، چیشششش. سریع سوار ماشینم شدم ، با هزار تا سرعت حرکت کردم و ساعت نه جلو در دانشگاه بودم ، یه ربع دیگه کلاسم شروع میشه ، گوشیم زنگ خورد ، از ماشین پیاده شدم و جواب دادم:

---

-       
الو؟

-       
سلام خانم خانوما.

-       
سلام خوبی؟ دیشب زحمتدادیما.

-       
رحمتین شما ، رو سر ما جادارین.

-       
چی شده یادی از ما کردی؟

-       
نوشیکا ، چی کار می کنی...

-       
هان؟ چی؟

-       
امروز برمی گردی خونتوندیگه؟

-       
نه.

-       
اِ.

-       
یعنی چی اِ؟ نمی خوامبرگردم اونجا.

-       
اونجا خونه ی توئه.

-       
منم از خونم بیزارم.

-       
کجا می خوای بری پس؟

-       
نمی دونم.

-       
هــــی خدا ، من چی کار کنماز دست تو؟

-       
بابا مخ من نمیکشه ، چقدرگنگ حرف می زنی ، زیر لفظی می خوای؟

-       
نوشیکا می تونم یه چیزیبگم؟

-       
ده تا بگو.

-       
خیل خوب ، ببین بابا دارهمیره ویلای شمال ، به خاطر بیماریش شش ماه اونجائه ، اگه خواستی بیا خونه ی ما.

-       
بیام پیش شما؟ نه من خودمیه فکری می کنم.

-       
نمی دونم به من اعتماد دارییا نه اما می تونم بگم آرتیمان قابل اعتماده.

-       
من منظورم اون نبود ، خوبزشته ، حالا دلیل ، اولن به تو اعتماد دارم اساسی ، دومن آرتیمانم که کلا از من و هم جنسام متنفره اونم هیچی ، سومن تو خونتون اونقدر آدم زندگی می کنه که به داد من برسن ، چهارمن جرئت ندارین ، الان اوکی شدی؟

-       
بله چه جورم ، حالا میای؟

-       
نه آدرین بَده.

-       
من می گم نیست.

-       
نمی دونم.

-       
خبر بده.

-       
بابای.

-       
خدافظ.

به سمت ساختمان دانشگاهرفتم ، توی کلاس نشستم ، استاد زودتر رسیده بود ، ببخشیدی گفتم و سریع نشستم جلوی کلاس ، کلاس که تمام شد ، برگشتم ببینم کیا اومدن ، در حال دید زدن بودم که یکی از پشتم گفت:

-       
میگن بی وفاها رو می گیرنا.

برگشتم ببینم کیه ، چندوقتی می شد ندیدمش ، سریع گفتم:

-       
پس امشب تو زندان می خوابیبی وفا؟

-       
ما که هستیم شما نمیای بعدیهو میای.

-       
یه خبر نگیریا ، گناهکبیرس.

-       
خوبی خانم؟

-       
اِی.

-       
چی شده؟

-       
هیچی زندگی می کنیم. تو چهخبر؟

-       
سلامتی... نسکافه رو هستی؟

-       
تا به حال شنیدی نه بگم؟

-       
پس بریم.

بلند شدم و دوتایی رفتیم تومحوطه ، امیر علی از بچه های پیش کلاس کنکورم بود 
، چیستا هم اونجا بود ، بعد من و امیرعلی یه دانشگاه قبول شدیم ، این بودکه هنوز هم می شناختمش ، بعد از نوشیدن نسکافه ، شروع کرد به صحبت کردن:

-       
حوا خوبه؟

-       
داره میره.

-       
آخه چرا؟

-       
می خوان شوهرش بدن ، حوااصلا شبیه خانوادش نیست ، اون جو براش غریبه بود همیشه ، الانم بعد بیست و سه سال نمیتونه مثل اونا شه ، همش تقصیر توئه.

-       
به خدا می خوامش...

-       
هیچی نگیا ، انقدر امروزفردا کردی که براش خواستگار اومد.

-       
حالا هیچ راهی نیست؟

-       
محمدعلی ، حوا فرار کردهداره میره آلمان.

-       
تورو خدا نوشیکا جلوشو بگیر، هیچ راهی نمونده یعنی؟

-       
شاید اگه بری خواستگاریشبشه.

-       
به خدا میرم ، تو فقط پیداشکن ، جواب منو نمیده.

-       
خیل خوب اون با من.

از محمدعلی جدا شدم و بهکلاس خودم رفتم ، سه ساعت این استاده زر زد ، بعدشم رفت بیرون از کلاس ، حوصلم سر رفتهههههه ، هیچ کدوم از دوستامم نیستن ، یکم بخندیم ، استادارو مسخره کنیم ، اذیت کنیم ، فکر کن حالا به میگن شاگرد زرنگه ، درس خون کلاس ، البته یه چیز دیگه میگن من مودبانش کردم ، همچین بی راهم نمیگنا ، هیچ وقت یادم نمیره ، چهار سال پیش بود ، رتبم تو کنکور پنج شده بود ، با اون رتبه می تونستم برم رشته پزشکی اما من از دبیرستان عاشق روانشناسی بودم ، چقدر دوستام بهم فحش دادن ، همشون گفتن آیندت تو پزشکیه ، داری میری بغل رتبه هفتاد به پایینا؟ می گفتن دیوانه رتبه های پایین تر از تو میرن پزشکی بعد تو با رتبه پنج می خوای بری روانشناسی ، حالا روان پزشکی هم نه روانشناسی ، چقدر مامانم بهم گفت ، چقدر فامیلام اون موقع بهم گفتن ، چقدر محمدعلی خودش تنهایی گفت ، بچه های پیش دانشگاهیم خیلی گفتن ، تو راهنمایی و دبیرستان و پیش دانشگاهی خیلی دوست داشتم ، اما فقط با چیستا هنوز خیلی نزدیکم ، با بقیه ماهی یه بار تلفنی صحبت می کنم.