رمان[انتقام شیرین]

[AsAsma ark]

ﯾﻪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮﭖ ﻗﻠﻘﻠﯿﺶ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩ . ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻤﺶ ﺗﻮ ﺗﺨﺘﺶ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ ﺗﺎ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﺨﻮﺭﻡ .
ﻫﻤﻮﻥ ﺣﯿﻦ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﻤﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ – ﻣﯿﮕﻢ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺳﮓ ﻧﺪﺍﺭﻩ ؟
ﺳﻤﺎﻧﻪ – ﭼﺮﺍ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻪ ﺑﺎﻏﻪ .
- ﻭﺍﯼ ﻭﻟﺶ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻦ ؟
ﺳﻤﺎﻧﻪ – ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎﺯﻩ . ﺑﺎ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺧﻮﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﻩ . ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻋﺮﯾﺒﻪ ﻫﺎ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺭﺳﯿﺪﻩ!
- ﻭﺍﯼ ﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﻏﺮﯾﺒﻢ . ﻧﮑﻨﻪ ﮔﺎﺯﻡ ﺑﮕﯿﺮﻩ .
ﺳﻤﺎﻧﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ – ﻧﻪ ﻋﺰﯾﺰﻡ . ﮐﺎﺭﯼ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﻧﺪﺍﺭﻩ . ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻬﺪﺍﺩ ﺧﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﯾﻠﺖ ﺭﻭ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﺟﻠﻮﺵ ﺑﻮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﻭﺍﺳﺶ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ .
- ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﻮﺏ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﺩﺍﺭﻩ . ﺩﯾﮕﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ﺳﮓ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﯾﻦ ؟
ﺳﻤﺎﻧﻪ – ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﻭ ﺩﺯﺩ ﺯﺩ . ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻢ . ﺳﮕﻪ ﻗﺒﻠﯿﻤﻮﻧﻮ ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺑﺮﺩﻥ . ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﺁﻗﺎ ﺗﻮ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻭ ﺍﺗﺎﻗﺎ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻧﺼﺐ ﮐﺮﺩ!
- ﻭﺍﯼ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺑﺎ ؟
ﺳﻤﺎﻧﻪ – ﻧﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﮐﺎﺭﺵ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﺨﻮﻧﻪ ﻭ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻋﻤﺎﺭﺕ .
ﺩﯾﮕﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﺍﮔﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﻨﻢ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﻣﯿﺸﻪ .
- ﺩﺳﺘﺖ ﺩﺭﺩ ﻧﮑﻨﻪ ﺳﻤﺎﻧﻪ ﺟﻮﻥ . ﻣﯿﮕﻢ ﺍﯾﻦ ﺳﮕﻪ ﺑﺎﺯ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ ؟
ﺳﻤﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯﻡ ﺧﻨﺪﯾﺪ – ﻧﻪ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺭﺍﺣﺖ . ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﺮﯼ ﺣﯿﺎﻁ؟
- ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﯾﻪ ﮐﻢ  ﻫﻮﺍ ﺑﺨﻮﺭﻡ .
ﺳﻤﺎﻧﻪ – ﻫﻮﺍ ﺳﺮﺩﻩ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﭙﻮﺵ ﻭ ﺯﻭﺩ ﺑﯿﺎ . ﺍﻻ‌ﻧﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﯿﺎ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﻪ . ﺧﯿﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﺵ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﯿﮑﺸﻪ .
- ﭼﺸﻢ ﻗﺮﺑﺎﻥ .
ﯾﻪ ﭘﺎﻟﺘﻮ ﭘﻮﺷﯿﺪﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﻮﯼ ﺣﯿﺎﻁ .  ﯾﻪ ﮐﻢ ﭼﺮﺧﯿﺪﻡ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺭﻭ ﺩﯾﺪ ﺯﺩﻡ . ﺯﻭﺩ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﻮ ﺳﺮﺩﻡ ﺷﺪ .

---

ﺑﻬﺎﺭﻩ ﺑﺎﺯﻡ ﺍﺷﮏ ﺁﻟﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ – ﻣﻬﯿﺎﻣﻮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﭙﺮﺩﻡ . ﻣﻮﺍﻇﺒﺶ ﺑﺎﺵ . ﻫﺴﺘﯽ؟
ﺑﺎ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﮔﻔﺘﻢ – ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻣﺎﺩﺭ.
ﺑﻐﻠﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ – ﻣﺮﺳﯽ .
ﺁﺭﻭﻡ ﮐﻤﺮﺷﻮ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﮕﯿﺮﻩ . ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮﯼ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍ ﺑﺮﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﻠﯿﻂ . ﭘﺪﺭ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﻮ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﻭ ﺍﺯﻣﻮﻥ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ . ﺑﻬﺪﺍﺩ ﻫﻢ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺭﻓﺖ.
ﺑﺎﻻ‌ﺧﺮﻩ ﺭﻓﺖ . ﻫﻤﻪ ﭘﮑﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺧﻮﻧﻪ . ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻧﻪ . ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻘﯿﺸﻮﻥ ﺭﻭﺣﯿﻤﻮ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻢ . ﻣﻬﯿﺎ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﻡ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺩﻡ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺧﻮﺩﻡ .ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪﻡ ﺗﻨﻬﺎﺵ ﺑﺬﺍﺭﻡ . ﻟﺒﺎﺱ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻡ .
ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺳﺮﻡ ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﭙﺮﻡ . ﻣﻬﯿﺎ ﻓﺴﻘﻠﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻮﻫﺎﻣﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ . ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ . ﺳﻪ ﺻﺒﺢ ﺑﻮﺩ .
ﺁﺭﻭﻡ ﻧﻮﺍﺯﺷﺶ ﮐﺮﺩﻡ . ﺩﯾﺪﻡ  ﺩﺍﺭﻩ ﻭﻭﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ . ﭘﻨﭙﺮﺯﺷﻮ ﭼﮏ ﮐﺮﺩﻡ . ﺑﻠﻪ ! ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺧﯿﺲ ﮐﺮﺩﻩ . ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﻧﺒﻮﺩ . ﺍﺯ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﯾﻪ ﺳﺮﯼ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻋﻮﺿﺶ ﮐﺮﺩﻡ . ﻭ ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻏﺮ ﺯﺩﻡ ! ﭼﻪ ﮐﺎﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﺒﯿﺎﺩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺎﻏﺬ!
 ﻫﺮ ﮐﺎﺭﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺨﻮﺍﺑﯿﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻧﻖ ﻭ ﻧﻮﻕ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ . ﺷﺎﻟﻤﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺳﺮﻡ ﻭ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﺮﺩﻣﺶ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ . ﺧﺪﺍﯾﺎ ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺣﺎﻻ‌! ﻣﻦ ﻏﺬﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﯿﺎﺭﻡ ﺑﺪﻡ ﺑﻬﺶ . ﭼﻪ ﻏﻠﻄﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪ ! ﻣﮕﻪ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎﺷﻪ !؟
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﭼﺮﺧﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ . ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ .
- ﯾﺎ ﺧﺪﺍ .
ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ . ﺑﻬﺪﺍﺩ ﺑﻮﺩ !
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﺗﺮﺳﻮﻧﺪﻣﺘﻮﻥ !
- ﮐﻢ ﻧﻪ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ؟
- ﮔﺮﺳﻨﺸﻪ . ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﭼﯽ ﺑﻬﺶ ﺑﺪﻡ ﺑﺨﻮﺭﻩ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺗﻮ ﯾﺨﭽﺎﻝ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ ؟
- ﻧﻪ . ﻣﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻨﺪﺍﺯﯾﻦ ؟
ﯾﻪ ﻇﺮﻑ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ ﺳﻮﭖ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ . ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ . ﻣﻬﯿﺎ ﺭﻭ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﻐﻠﺶ ﻭ ﺳﻮﭖ ﺭﻭ ﮔﺮﻡ ﮐﺮﺩﻡ .
ﺗﺎ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﯾﻪ ﻗﺎﺷﻖ ﺑﻬﺶ ﺑﺪﻡ ﻣﻬﯿﺎ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻗﺎﺷﻘﻮ ﺑﮕﯿﺮﻩ .
- ﻣﻬﯿﺎﯾﯽ ﺧﺎﻟﻪ ﺗﻮ ﮔﺸﻨﺖ ﻣﮕﻪ ﻧﯿﺴﺖ . ﭼﺮﺍ ﺩﺳﺘﺘﻮ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﯼ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﯽ ؟
ﺩﻫﻨﻦ ﺑﯽ ﺩﻧﺪﻭﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ .
- ﭼﺘﻪ ﮐﭽﻞ ﺑﯽ ﺩﻧﺪﻭﻥ ؟
ﻏﺬﺍ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺩﻫﻨﺶ . ﺗﻒ ﮐﺮﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ .
- ﯾﺎ ﺧﺪﺍ ... ﻣﻬﯿﺎ ﺍﻻ‌ﻥ ﻧﻪ . ﺑﻪ ﺑﻪ ﺑﺨﻮﺭ ﺑﺮﯾﻢ ﻻ‌ ﻻ‌ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺍﻻ‌ﻥ ﺭﻭ ﻣﻮﺩ ﺍﺫﯾﺘﻪ . ﺑﻬﺎﺭﻩ ﺍﮔﻪ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺬﺍﺷﺖ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﺸﻪ . ﻫﻤﻮﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻮﻧﺪﺵ .
ﺣﺮﺻﻢ ﮔﺮﻓﺖ . ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺑﯽ ﻋﺮﺿﻪ ﺍﯼ!
- ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﯾﻪ ﺳﻮﺍﻝ! ﺷﻤﺎ ﭼﺮﺍ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﻦ ﺑﯿﺪﺍﺭﻡ ﺑﯿﺪﺍﺭﯾﻦ ﻭ ﻣﯿﺎﯾﻦ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻦ ؟
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺑﺎﻻ‌ﺧﺮﻩ ﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺍﺑﻦ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﺎﺷﻪ !
- ﺁﻫﺎﻥ . ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺖ ﭼﻪ ﺳﻮﺩﯼ ﻣﯽ ﺑﺮﯾﻦ ؟
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺑﺒﯿﻨﯿﻦ ﻧﺪﺍ ﺧﺎﻧﻮﻡ . ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﺑﻬﺘﻮﻥ ﺑﺮ ﻧﺨﻮﺭﻩ ! ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﻦ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ ! ﺍﻻ‌ﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻦ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺯﻭﺩ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﯾﻦ ﻭ ﻓﯿﻠﺘﺮﯼ ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮﯼ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﻭﺗﻮﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﮕﺮﺍﻧﯿﺶ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻬﺎﺭﻩ ﺭﻭ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻬﯿﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻪ ﺍﻭﻧﻮﺭ! ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﻪ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻮﻧﻢ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻨﻢ ! ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺎ ﯾﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﮐﻮﭼﯿﮏ ﻣﯿﺎﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﭘﺮﻡ ! ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﺟﺴﺎﺭﺗﻢ ﺭﻭ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻦ ﻭ ﺣﺮﻓﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻧﮕﯿﺮﯾﻦ .
- ﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺑﻬﻢ ﺣﻖ ﺑﺪﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻡ ﺑﺎﺷﻢ !
- ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﭘﺪﺭﺗﻮﻥ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻮﺍﻇﺒﻦ!
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﭘﺪﺭﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮﯼ ﻧﮑﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﻤﺎ ! ﭼﻮﻥ ﻫﻢ ﺑﻬﺎﺭﻩ ﻭﺍﺳﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﻋﺠﻠﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺷﻤﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﯾﻦ ﻭ ﺑﻬﺘﻮﻥ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ !
ﺁﺭﻭﻡ ﻣﻬﯿﺎ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺑﻐﻠﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺗﮑﻮﻧﺶ ﺩﺍﺩﻡ . ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻭﻟﯽ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺻﺪﺍ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ! ﻫﻤﻮﻥ ﻃﻮﺭ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﺑﻬﺪﺍﺩ ﻭ ﺗﯿﺰ ﻫﻮﺷﯿﺶ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ! ﭼﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﻗﺴﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ!
ﺑﺎ ﺗﮑﻮﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﻬﺪﺍﺩ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﺮ ﮔﺸﺘﻢ .
ﺁﺭﻭﻡ ﮔﻔﺖ – ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩ . ﺑﺮﯾﻦ ﺑﺬﺍﺭﯾﻨﺶ ﺳﺮ ﺟﺎﺵ .
ﺁﺭﻭﻡ ﺍﺯ ﺟﺎﺵ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﺮﺩﻣﺶ ﺍﺗﺎﻗﻢ . ﺑﻬﺪﺍﺩ ﺁﺭﻭﻡ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﻮ ﻭ ﮔﻔﺖ – ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ...
- ﺑﻠﻪ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﭼﺮﺍ ﺗﻮ ﺗﺨﺘﺶ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺑﻮﻧﯿﻨﺶ؟
- ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺗﻨﻬﺎﺵ ﺑﺬﺍﺭﻡ . ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﭘﺲ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﭘﺪﺭ ﻧﻔﻬﻤﻪ . ﺭﻭ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺎﺕ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺴﺎﺳﻪ .
- ﺑﻔﻬﻤﻦ ﻫﻢ ﺣﺘﻤﺎ ﺣﻖ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﻥ !
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﻭﺍﻻ‌ !
ﻋﺠﺐ ﮔﯿﺮﯼ ﺩﺍﺩﻩ ﺣﺎﻻ‌ !
- ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﺗﻮﻥ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ!
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺁﻫﺎ ﺁﻫﺎ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ . ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ .
ﻭ ﺭﻓﺖ ! ﭼﻪ ﺟﺬﺑﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﯾﯽ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ! ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ .
* * *
ﺣﺪﻭﺩ ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﻟﯿﻼ‌ ﭘﺎﺵ ﺩﺭ ﺭﻓﺖ . ﺯﻧﮓ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮐﻨﻪ . ﺳﻤﺎﻧﻪ ﺍﺯﻡ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﻬﺶ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﯾﻪ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﺳﻪ . ﺗﺎ ﺣﺎﻻ‌ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺭﺩ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﯾﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﺭﺳﯿﺪ . ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﺑﺮﻡ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻠﮑﯽ .
- ﺑﺎﺷﻪ ﺳﻤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ . ﻏﺬﺍﯼ ﻣﻬﯿﺎ ﺭﻭ ﺩﺍﺩﻡ . ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻪ .
ﺳﻤﺎﻧﻪ – ﺑﺎﺷﻪ . ﻗﺮﺑﻮﻥ ﺩﺳﺘﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﻬﺪﺍﺩ ﺧﺎﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﻭﺳﻮﺍﺳﯿﻪ . ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺧﺎﮎ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ .
- ﺣﻮﺍﺳﻢ ﻫﺴﺖ . ﺑﺎﺷﻪ .
ﺳﺎﻋﺖ 5 ﺑﻮﺩ . ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺑﻘﯿﻪ ﯾﻪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ .ﺭﺍﻫﯽ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻠﮑﯽ ﺷﺪﻡ . ﻣﯿﺸﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺭﻭ ﺑﻌﺪﺍ ﻫﻢ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩ . ﻓﻌﻼ‌ ﻋﺠﻠﻪ ﺩﺍﺭﻡ . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺍﻭﻥ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻠﮑﯽ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻧﺪﺍﺭﻩ . ﻭﻟﯽ ﺍﮔﻪ ﮔﺎﻭ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﭼﯽ ؟
ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ . ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﻭ ﺻﻨﺪﻟﯿﺎ ﻭ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽ . ﻭﻟﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﮔﺎﻭ ﺻﻨﺪﻭﻗﻮ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ . ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﮔﺎﻭ ﺻﻨﺪﻭﻗﯽ ﻧﯿﺴﺖ . ﺩﯾﮕﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺫﺍﺭﻥ ﮔﺎﻭ ﺻﻨﺪﻭﻗﻮ .
ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻫﺎ ! ﺁﻫﺎﻥ . ﺁﺭﻭﻡ ﯾﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺭﻭ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﮐﻨﺎﺭ . ﺑﻠﻪ ﺧﻮﺩﺷﻪ . ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ . ﺣﺎﻻ‌ ﭼﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺯﺵ ﮐﻨﻢ . ﺗﺎ ﺭﻣﺰ ﻭ ﮐﻠﯿﺪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ . ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﻫﺎ ﺑﺎﺷﻪ . ﯾﻪ ﮐﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﮔﺸﺘﻢ ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﯾﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺎ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ . ﺳﺮﯾﻊ ﺩﺳﺘﻤﺎﻟﻤﻮ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﻟﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﺸﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻡ ﻭ ﺍﺻﻼ‌ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ . ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺩ ﺍﻭﻣﺪ ﺩﺍﺧﻞ .
- ﺳﻼ‌ﻡ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺳﻼ‌ﻡ . ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻦ ؟
ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﺮﮔﺮﺩﻭﻧﺪﻡ ﻭ ﮐﺸﻮﯼ ﺍﻭﻟﯽ ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻢ ﻭ ﮐﺸﻮﯼ ﺩﻭﻣﯽ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ .
- ﻧﻈﺎﻓﺖ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﻭﻟﯽ ﺷﻐﻠﺘﻮﻥ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺴﺖ!
- ﺍﻟﺒﺘﻪ . ﻫﻤﭽﯿﻦ ﻫﻢ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺗﻤﯿﺰﮐﺎﺭﯼ ﻧﺒﻮﺩﻡ ! ﻭﻟﯽ ﺳﻤﺎﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ . ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻬﺶ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻢ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺗﻮ ﮐﺸﻮ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯿﮑﻨﯿﻦ؟
- ﺧﯿﺮ ﺁﻗﺎ ! ﻟﺒﻪ ﮐﺸﻮ ﻫﺎ ﺭﻭ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺁﻫﺎﻥ . ﻭﻟﯽ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﺪﺭ ﺭﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻧﮑﻨﯿﻦ !
- ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺩﻟﯿﻠﺸﻮ ﺑﭙﺮﺳﻢ!؟
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﭼﻮﻥ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﺷﻤﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺴﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﺨﺪﻡ ﺟﺪﯾﺪ ﺗﺎ ﯾﮑﯽ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﯿﺎﺩ !
ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ – ﭘﺲ ﺍﺗﺎﻗﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺩ. ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ...
ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺭﺩ ﺷﺪﻡ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﻧﺪﺍ ﺧﺎﻧﻮﻡ .
-ﺑﻠﻪ .
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻨﻢ ﺍﮔﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﻨﯿﻦ . ﺷﺐ ﻣﻬﻤﻮﻥ ﺩﺍﺭﻡ !
- ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺷﯿﻦ . ﻣﺴﺘﺨﺪﻡ ﺟﺪﯾﺪ ﺗﺎ ﯾﮑﯽ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﻪ!
ﺑﭽﻪ ﭘﺮﺭﻭ ! ﻓﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺯﺵ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ!
ﺍﺯ ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪﻡ . ﺩﺍﺩ ﺯﺩ – ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻡ !
ﺳﺮ ﺟﺎﻡ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ !
- ﺑﺨﺸﯿﺪ ﺁﻗﺎ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻ‌ﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﯾﻦ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﻣﻦ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺴﺖ!
ﺑﺎ ﺣﺮﺹ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﻠﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻭﻣﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭﻡ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺷﻮﻧﺶ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪﻡ . ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻡ ﺑﻬﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ . ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻧﺒﺎﺧﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ – ﺍﻣﺮﺗﻮﻥ !
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺑﺎ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﮑﻨﯿﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﺎﻧﻮﻡ . ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺷﻤﺎ ﺭﻭ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﮐﻨﻢ !
- ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯿﺎﺩ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﯾﻦ ﺍﺧﺮﺍﺟﻢ ﮐﻨﯿﻦ !
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﺣﺮﻓﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﺯﺩﻩ ﺑﺸﻪ !
- ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺗﺎﻗﺎ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ !
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﭘﺲ ﺍﻻ‌ﻥ ﺩﺍﺷﺘﯿﻦ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﺪﺭ ﻣﻦ ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯾﻦ ؟ ﺩﺭ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮﯼ ﮔﻨﺞ ﺑﻮﺩﯾﻦ ؟
ﻣﺮﺗﯿﮑﻪ ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﮕﻪ ﺩﺯﺩ . ﺻﺪﺍﻡ ﺭﻓﺖ ﺑﺎﻻ‌ - ﺑﻬﺘﻮﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﻤﯿﺪﻡ ﺑﻬﻢ ﺗﻮﻫﯿﻦ ﮐﻨﯿﻦ ﺁﻗﺎ !
ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ – ﻭﺍﻗﻌﯿﺘﻪ ﺧﺎﻧﻮﻡ !
ﺩﺍﺩ ﺯﺩﻡ – ﺷﻤﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﯿﻦ ﺩﺯﺩ ؟
ﺑﻬﺪﺍﺩ – ﻣﻦ ﺍﯾﻨﻮ ﻧﮕﻔﺘﻢ !
- ﻭﻟﯽ ﺩﺍﺭﯾﻦ ﻫﻤﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﯿﻦ . ﻣﮕﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ...
ﺻﺪﺍﯼ ﺍﺳﻔﻨﺪﯾﺎﺭ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ - ﺍﻭﻥ ﺑﺎﻻ‌ ﭼﻪ ﺧﺒﺮﻩ ؟

---

اینم از پارت امروز