امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امتیازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

رمان نیما

#11
Star 
ﻭﺍﺭﺩ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻗﺼﺮ ﻭ ﺩﺷﺖ ﺷﺪﯾﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺎﻍ ﻫﺎﯼ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻟﻪ ...
ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺎﻍ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺷﺪﯾﻢ ....ﺗﺎ ﭼﺸﻢ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺻﻼ‌ ﺗﻬﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺒﻮﺩ ...
ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﺩﻩ ﺳﻨﮕﻔﺮﺵ ﺷﺪﻩ ﮔﺬﺷﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﻋﻤﺎﺭﺕ ﭼﺮﺍﻏﻮﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ
ﺩﯾﺪﻩ ﺷﺪ ...
ﺍﻭﻩ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻠﯽ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﻤﺸﻢ ﻣﺪﻝ ﺑﺎﻻ‌ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﭘﺎﺭﮎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ...
 
ﻧﯿﻤﺎ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﺶ ﮔﻔﺖ:ﻭﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎﯾﯽ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﻣﺎﺷﯿﻨﺎﯾﯽ ..
ﺳﯿﺎﻭﺷﻢ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺷﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺧﻮﺵ ﺍﻭﻣﺪﯾﻦ...
ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺷﺪﯾﻢ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻋﻤﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﯾﻢ .. ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﺗﻮ ﻓﻀﺎ ﭘﺨﺶ ﺑﻮﺩ ... ﺻﺪﺍﯼ ﻫﻢ ﻫﻤﻪ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺳﺎﻟﻦ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ...
ﻟﻮﺳﺘﺮ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﺍﻭﯾﺰﻭﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭﻭ ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯿﮑﺮﺩ ...
 

ﯾﺪﻓﻌﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﺸﻮﻩ ﮔﺮ ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﻼ‌ﻡ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻭﻣﺪﻡ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﻣﻨﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺻﺪﺍ ﭼﺮﺧﻮﻧﺪ.... ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺳﻤﯽ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﭘﺮﺳﯽ ﮐﺮﺩ ...
ﺍﻭﻩ ﭼﯽ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ... ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﻫﺎﯾﻼ‌ﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ... ﻟﺒﺎﯼ ﺧﻮﺷﺮﻧﮓ ﻏﻠﺒﻪ ﺍﯼ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎﻧﮑﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱ ﻗﺮﻣﺰ ﺍﺗﯿﺸﯽ ﺭﻧﮓ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪ ﺗﺎ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﻧﺎﯼ ﺧﻮﺵ ﻓﺮﻣﺸﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ .... ﺟﻠﻮﻡ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻧﯿﮑﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﻗﺮﻣﺰ ﺭﻧﮓ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .....
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﻡ ﺯﺩ ... ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﺍﻭﻧﻮ ﻓﺸﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﻇﺮﯾﻒ ﮔﻔﺖ : ﺑﻬﻨﻮﺷﻢ ...
ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺻﺪﺍﻡ ﻧﻠﺮﺯﻩ ﻣﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﯿﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ...
ﺑﻬﻨﻮﺵ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ ﺩﺳﺘﻤﻮ ﻓﺸﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺍﺷﻨﺎﯾﺘﻮﻥ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ ...
ﻣﻨﻢ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﻓﺸﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ... 
ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺍﺑﺮﻭﻫﺎﺵ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺖ ...
ﻣﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﻃﺮﻑ ﺳﺎﻟﻦ ﺟﺎﯾﯿﮑﻪ ﭘﺪﺭﺵ ﺑﻮﺩ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﮐﺮﺩ ... ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺘﻢ : ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺩﺍﺭﯼ ﺳﯿﺎﻭﺵ ... ﺑﺒﯿﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﺴﺮﺍ ﻭﻣﺮﺩﺍﯼ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﺷﻮﻥ ﺩﺍﺭﻥ ﺩﺳﺘﻪ ﻗﻮﺭﺗﺶ ﻣﯿﺪﻥ ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻧﮕﺎﻡ ﮐﺮﺩ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻩ ﮐﻪ 
ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻠﻮﺱ ﺍﺷﻨﺎﯾﯽ ﮔﻔﺖ:
_ ﺳﻼ‌ﻡ ﻣﺎﻧﯽ ... ﺗﻮ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ...
_ﻣﺎﻧﯽ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ: ﺍﺍﻩ ﺍﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺳﻤﺖ ﻣﻠﯿﻨﺎ ﻭﮔﻔﺖ: ﺳﻼ‌ﻡ ﻣﻠﯿﻨﺎ ﺧﺎﻧﻢ ... ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﺩﺍﺭﯾﻦ؟
ﻣﻠﯿﻨﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﻟﺤﻦ ﺧﻮﺷﻤﺰﺵ ﮔﻔﺖ: ﺍﻟﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﻟﻢ ﻭ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺍﻭﻣﺪﯾﻢ ...
ﺑﻌﺪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﯿﺰﺍﻟﯽ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﻠﯿﻢ ﭘﯿﺶ ﺑﺎﺑﺎﻡ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺖ : ﺍﻟﺒﺘﻪ ....ﻣﺎﻧﯽ ﺟﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻠﯿﻨﺎ ﺑﺮﻭ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺣﻮﺻﻠﺖ ﺳﺮ ﻧﺮﻩ ... ﻭﺍﺳﻪ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺳﺎﻝ ﺻﺪﺍ ﺕ ﻣﯿﮑﻨﻢ ...
 
ﻣﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﻣﯿﻞ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻠﯽ ﺭﻓﺖ ...
 

ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮐﺮﺩﻣﻮ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﻓﺮﺍﺭﯾﻪ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎ ﻧﯿﺶ ﺧﻨﺪﯼ ﮔﻔﺖ: ﺧﻮﺩﺕ ﭼﯽ ؟... ﻣﻨﻢ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ‌ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﯾﺎ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻓﺎﺯﺍ ﺑﭙﺮﯼ ... 
ﭘﺲ ﺗﻮ ﻫﻢ ﯾﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺩﺍﺭﯼ ...؟
 
ﺍﺯ ﺣﺮﻓﺶ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ .. ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﺵ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ .. ﻣﻦ ﻣﻦ ﮐﻨﻮﻥ ﮔﻔﺘﻢ :
ﻧﺨﯿﺮ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﺍﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ‌ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﺸﻮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ... ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﺎﻟﯿﻢ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻭ ﺑﻬﻢ ﻧﻤﯿﺪﺍﺩ ...
_ ﭼﺮﻧﺪ ﻧﮕﻮ ﭘﺴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﻔﻠﺲ ﺗﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺭﻥ ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮ ...
 
ﺑﻬﻨﻮﺵ ﮐﻪ ﺟﻠﻮ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺗﺎ ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ ﺳﻤﺘﻤﻮﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ ...
_ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﮐﻨﯿﺪ ...
ﮔﯿﻼ‌ﺳﺎﯼ ﻣﺸﺮﻭﺑﻮ ﺍﺯﺵ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ... 
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺖ : ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺟﺎﻥ ﻣﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﯿﺎﯼ ﭘﺪﺭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻦ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺍﻻ‌ﻥ ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﻡ ﻧﯿﻤﺎ ﺟﺎﻥ ... 
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺷﺮﺍﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺧﺸﻢ ﻭ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺑﻬﻨﻮﺵ ﺯﺑﻮﻧﻪ ﮐﺸﯿﺪ .. ﺍﻣﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ...ﺍﻻ‌ﻥ ﻣﯿﮕﻢ ﻧﺼﺮﺕ ﺟﻮﻥ ﺑﯿﺎﺩ ﭘﯿﺸﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺎﺷﻪ ...
 
ﻣﻨﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﺗﺤﻮﯾﻠﺶ ﺩﺍﺩﻣﻮ ﮔﻔﺘﻢ: ﺯﺣﻤﺖ ﻧﮑﺸﯿﺪ ..ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﻣﺎ
ﺍﺑﻢ ﺗﻮ ﯾﻪ ﺟﻮﺏ ﻧﻤﯿﺮﻩ ... 
_ ﺍﺍﺍ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﻪ ﻧﺼﺮﺕ ﺟﻮﻧﻮ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﻧﻈﺮﺗﻮﻥ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﺸﻪ ..... 
ﺑﻌﺪ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ : ﻧﺼﺮﺕ ﺟﻮﻥ .. ﻧﺼﺮﺕ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﯿﺎﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ .. 
ﻭﺍﯼ ﻧﻨﻢ ﻭﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﯽ ﺑﻮﺩ ﺩﯾﮕﻪ ...
ﯾﻪ ﻣﺮﺩ ﭼﻬﺎﺭ ﺷﻮﻧﻪ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻋﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻗﻮﯼ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭﻡ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﻋﻀﻼ‌ﻧﯿﺸﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺳﻼ‌ﻡ
 
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﻨﻮﺵ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻮﺫﯼ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺪﺭﺵ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ...
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻻ‌ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﺷﺪ ﺩﺍﻍ ﺳﯿﺎﻭﺷﻮ ﮐﻪ ﺭﻭ ﺩﻟﺘﺶ ﻣﯿﺰﺍﺭﻡ ﻫﯿﭻ ﯾﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﺴﺪ ﺩﻕ ﮐﻨﻪ ...
 
ﺩﺳﺖ ﻧﺼﺮﺕ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﯽ ﻓﺸﺮﺩﻣﻮ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﯿﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻢ ..
ﻧﺼﺮﺕ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﻧﺞ ﺳﺎﻟﻦ ﮐﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﺎ ﺣﺎﻻ‌ ﭘﺴﺮ ﺑﻪ ﻇﺮﯾﻔﯽ ﺗﻮ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﻧﯿﻤﺎ ﺟﺎﻥ ...
ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﻢ ﻧﺼﺮﺕ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﻓﻘﺮ ﺍﻫﻦ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﻻ‌ﻏﺮ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﺷﺪﻡ ....
ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺶ ﺯﺩ ﭘﺲ ﮐﻤﺮﻣﻮﮔﻔﺖ: ﺷﻮﺥ ﻃﺒﻌﻢ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ ... 
ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯﺳﯿﻨﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﻣﻮﻥ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺑﺮﺩﺍﺭﻩ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺩﺳﺘﯽ ﮐﺮﺩﻣﻮ ﮔﯿﻼ‌ﺱ ﻣﺸﺮﻭﺑﯽ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺩﺍﺩﻡ ﺩﺳﺘﺶ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ...
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ: ﺧﻮﺩﺕ ﭼﯽ ﭘﺲ؟
_ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺻﺮﻑ ﮐﺮﺩﻡ 
_ﻧﻪ ﻣﮕﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﻢ ﺑﺨﻮﺭﯼ ...
ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻣﻨﻮ ﻣﺴﺖ ﮐﻨﻪ ﻭ ﺧﯿﺎﻻ‌ﺕ ﻭﺍﻫﯿﺸﻮ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﻪ ...
 
ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﮐﻪ ﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻪ ....
ﺧﻼ‌ﺻﻪ ﯾﻪ ﮔﯿﻼ‌ﺱ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻣﯿﺨﻮﺭﻡ ﺑﻪ ﺳﻼ‌ﻣﺘﯽ ﺍﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻧﯿﻤﺎﯼ ﮔﻞ ...
ﻭﺍﯼ ﯾﻪ ﻧﻔﺲ ﺩﺍﺩ ﺑﺎﻻ‌ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﻫﯿﻦ ﻣﻨﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﻟﯿﻮﺍﻧﻤﻮ ﺳﺮﯾﻊ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﮔﻠﺪﻭﻥ ﮐﻨﺎﺭﻡ ...
ﻭﻗﺘﯽ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﻨﻮ ﺩﯾﺪ ﮔﻔﺖ : ﺧﻮﺷﻢ ﻣﯿﺎﺩ ﻇﺮﻓﯿﺘﺖ ﺑﺎﻻ‌ﺳﺖ .. ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ ... 
ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ : ﻧﻪ ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪﻡ ﻭﺍﺳﻪ ﺟﺸﻦ ﺳﺮ ﺣﺎﻝ ﺑﺎﺷﻢ 
ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺩ ﺩﺳﺘﻤﻮ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺳﺮ ﺣﺎﻝ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﯽ ...ﺑﺨﻮﺭ ﺟﻮﻧﻢ 
ﺑﺎﺯﻡ ﻫﻤﻮﻥ ﮐﺎﺭﻭ ﮐﺮﺩﻡ ... ﯾﻬﻮ ﻓﻀﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺭﻗﺺ ﻧﻮﺭ ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻭﻣﻮﺯﯾﮏ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ ....
ﻧﺼﺮﺕ ﺩﺳﺖ ﻣﻨﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮐﺸﯿﺪ ﻭﺳﻂ ....
ﺧﺪﺍ ﺟﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺗﺎﻧﮕﻮ ﺑﺮﻗﺼﻪ .. ﭘﺲ ﻫﺪﻑ ﺑﻬﻨﻮﺵ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺮﻩ ...
ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺧﻼ‌ﺹ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﺯﻭﺭﻡ ﺑﻬﺶ ﻧﻤﯿﺮﺳﯿﺪ ..
ﺍﺯ ﺍﻭﻧﻄﺮﻑ ﺑﻬﻨﻮﺷﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪ ....
ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻮﺫﯾﺶ ﺍﺗﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﻢ ... ﻫﻤﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻥ ... ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﻫﯽ ﭘﭻ ﭘﭻ ﻣﯿﮑﺮﺩﻥ ... ﺍﺏ ﺍﺯ ﺳﺮﻡ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ...ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﻧﺼﺮﺕ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺮﻗﺼﻢ ..
 
ﯾﻬﻮ ﺗﻮ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭼﺮﺥ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﺭﻗﺺ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺼﺮﺕ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻡ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﮐﺸﻮﻧﺪﻡ ﺳﻤﺖ ﺳﯿﺎﻭﺷﻮ ﺣﻠﻘﻪ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﺑﻬﻨﻮﺷﻮ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻣﻮ ﻫﻠﺶ ﺩﺍﺩﻡ ﻋﻘﺐ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﺯ ﻧﺼﺮﺕ ﺟﻮﻧﺖ ﺧﻮﺷﻢ ﻧﯿﻮﻣﺪ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺮﯼ ﺑﺎﺵ ﺑﺮﻗﺼﯽ ...
ﺩﺳﺖ ﺳﯿﺎﻭﺷﻮ ﻣﺤﮑﻢ ﮔﺮﻓﺘﻤﻮ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺭﻗﺼﯿﺪﻥ ...
 
ﺑﻬﻨﻮﺵ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻦ ﻋﻘﺐ ﻋﻘﺐ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ ... ﻧﺼﺮﺗﻢ ﺷﺎﮐﯽ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺭﻓﺖ ...
 
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺧﻨﺪﻭﻥ ﮔﻔﺖ : ﺩﻣﺖ ﮔﺮﻡ ﻧﯿﻤﺎ .... ﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻡ .. ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻔﻢ ﻣﯿﮑﺮﺩ ...
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻤﻮ ﮔﻔﺘﻢ :ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺑﺮﻭﺕ ﺭﻓﺖ...
ﯾﻬﻮ ﻣﻨﻮ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﺸﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ :ﮐﺎﺭﯾﻪ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺭﻓﯿﻖ... ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪﺍﺩﻡ ...
ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻣﺎ ﺍﺧﻪ ﺍﻻ‌ ﺍﻭﻧﺎ ﯾﻪ ﺟﻮﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻬﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻦ ...
ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﮔﻔﺖ: ﺑﺰﺍﺭ ﻫﺮ ﺟﻮﺭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻥ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻦ ..
 
ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﻣﻌﮑﻮﺱ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ... 
9..8..7..6..5..4..3..2..1...
ﺻﺪﺍﯼ ﺗﻮﭘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻋﻤﺎﺭﺕ ﺍﻭﻣﺪ ﻧﺸﻮﻥ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻮﺩ.
 
ﻣﺎﻧﯽ ﺧﻨﺪﻭﻥ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻤﻮﻥ ﺩﻭﯾﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻋﯿﺪﺗﻮﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ... ﺩﻭ ﺗﺎﻣﻮﻥ ﺑﻮﺳﯿﺪﯾﻤﺸﻮ ﻋﯿﺪﻭ ﺑﻬﺶ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﮔﻔﺘﯿﻢ .. ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻋﻤﺎﺭﺕ ﺭﻓﺘﯿﻢ . 
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺗﯿﺶ ﺑﺎﺯﯼ ﻗﺸﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺳﻤﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﺪﯾﻢ ..... ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺭﻭ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻮﺭ ﻫﺎﯼ ﭘﺨﺶ ﺷﺪﻩ ﺗﻮ ﺍﺳﻤﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﺸﻪ ... 
ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﻣﻠﯿﻨﺎ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻭﻣﺪ ﺍﻭﻧﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺮﺩ ...
ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻋﯿﺪﺍﯾﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﻫﻔﺖ ﺳﯿﻦ ﺧﻮﺷﮕﻠﻤﻮﻥ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭﻣﻮ ﭘﺪﺭﻡ ﻣﯿﻨﺸﺴﺘﯿﻢ ﻭ 
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻗﺮﺍﻥ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺍﻭﻧﺎ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ ﺟﺪﯾﺪ ﻣﯿﺬﺍﺷﺘﯿﻢ... ﯾﺎﺩ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍ ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺍﻭﺭﺩ ...

ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﻫﯿﻦ ﺑﺎﺯﻡ ﺑﻬﻨﻮﺵ ﺧﻠﻮﺗﻤﻮﺑﺎ ﺻﺪﺍﺵ ﺑﻬﻢ ﺯﺩ....
ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﺳﯿﺎﻭﺷﻮ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻧﻮ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺳﺎﻝ ﻧﻮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻋﺰﯾﺰﻡ ...ﻣﯿﺎﯼ ﺑﺮﯾﻢ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭﻡ ﻋﯿﺪﻭ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺑﮕﯿﻢ ؟
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﮐﺸﯿﺪ ﻋﻘﺐ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺶ ﺩﺳﺘﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ:ﻧﻪ ....ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺟﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﻋﯿﺪﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﭘﺲ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯿﺎﺩ ....
ﺍﺯ ﻟﺞ ﺑﻬﻨﻮﺵ ﺩﺳﺘﻤﻮ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﻥ ﺳﯿﺎﻭﺷﻮ ﮔﻔﺘﻢ :ﻋﯿﺪﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺟﻮﻥ ...
ﺩﻝ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﻧﺒﻮﺩ .. ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﭼﻪ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻠﯽ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯿﺪﻩ ﺍﻣﺎ ﺩﻝ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻣﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﻭ ﻧﺮﻡ ﻟﺒﺎﻣﻮ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﯼ ﻏﻠﺒﻪ ﺍﯼ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘﻤﻮ ﺑﺎ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺑﻮﺳﯿﺪﻡ ... ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻤﯽ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮓ ﻭ ﻧﺮﻡ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﻣﻮ ﺩﺍﺩ ... 
ﺟﯿﻎ ﺧﻔﯿﻔﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﻠﻮﯼ ﺑﻬﻨﻮﺵ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻭﻣﺪ ﺩﻟﻤﻮ ﺧﻨﮏ ﮐﺮﺩ ... 
ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﺵ ﻫﺮ ﺩﻭﻣﻮﻧﻮ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ ﻋﻘﺐ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﮐﺜﺎﻓﺘﺎﯼ ﺍﺷﻐﺎﻝ .. ﻫﺮﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻮﺿﯽ ... ﻭ ﺍﺯ ﺑﯿﻨﻤﻮﻥ ﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ...
ﺧﻮﺩﻣﻮ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻋﻘﺐ ﺭﻭﻡ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺗﻮ ﭼﺸﺎﯼ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻣﻮ ﺭﻓﺘﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ ....
ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﺮﺩﻡ ... ﺣﺎﻻ‌ ﺍﻭﻥ ﭼﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﻣﯿﮑﻨﻪ .. ﻭﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻣﯿﺸﺪﻡ .. 
ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﻣﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺍﻭﻣﺪ ﺳﻤﺘﻢ...
ﺳﯿﺎﻭﺷﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪﯾﻢ .. 
ﻫﺮ ﺩﻭ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺍﻣﺎ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺏ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺩﺍﺵ ﺍﺯ ﺷﯿﻄﻮﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻠﯿﻨﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﯿﮕﻔﺖ ....
 
ﭘﺴﺮ؟

ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻼ‌ﻓﻪ ﻭ ﺳﺮ ﺩﺭ ﮔﻢ ... ﺍﺯ ﻓﮑﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﭼﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﯼ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﯿﻤﺮﺩﻡ.
ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﻓﺘﻤﻮ ﺑﻪ ﺍﺳﻤﻮﻥ ﭘﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻭ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ.
ﭼﺮﺍﻏﺎﯼ ﺑﺎﻍ ﻓﻀﺎ ﺭﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﻭ ﻗﺸﻨﮓ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻓﮑﺮ ﻟﺒﺎﯼ ﺧﻮﺵ ﻃﻤﻊ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺩﻟﻤﻮ ﻟﺮﺯﻭﻧﺪ.....
ﺣﺮﮐﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﺑﮕﯿﺮ ﺗﻮﺟﻬﻤﻮ ﺟﻠﺐ ﮐﺮﺩ ...ﺍﺭﻩ ﺑﺎﻡ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﻮﺩ ﺑﻮﺩ .
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﻣﺮﺩﻭﻧﺸﻮ ﺗﻮ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺧﻮﺵ ﺣﺎﻟﺘﺶ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﮊﺳﺖ ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻭ ﺩﻭﺩﺷﻮ ﺣﻠﻘﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﻤﻮﻥ ﻣﯿﻔﺮﺳﺘﺎﺩ .ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻓﮑﺮﺵ ﻣﺸﻐﻮﻟﻪ.
. ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮﻡ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻢ ﻣﻦ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﻭ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻓﻼ‌ﮐﺖ ﺑﺎﺭ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺪﻡ... 
ﺍﮔﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺎ ﺑﺪﺑﯿﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ‌ ... ﻧﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯿﺬﺍﺷﺘﻢ ﺑﻔﻬﻤﻪ ... ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ ..
ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻢ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺑﯿﺘﻔﺎﻭﺕ ﻧﺸﻮﻥ ﺑﺪﻡ . ﻣﻦ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺪﯼ ﻧﮑﺮﺩﻡ . ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﺭﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻡ ...
ﭘﺎﭘﯿﻮﻥ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﺎ ﺭﻭﺑﺎﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻣﻮﻭ ﺑﻪ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﻭﺻﻞ ﮐﺮﺩﻡ.
ﺍﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﺸﻮ ﺑﺎ ﮐﺮﺩﻣﻮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻤﺶ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺨﺘﺶ . ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﺼﻮﻣﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ. ﭼﻪ ﺍﺭﻭﻡ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺷﻮ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ ﺑﻮﺳﯿﺪﻣﻮ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ .

ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺗﻮﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺑﻢ ﺗﻘﻼ‌ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﺎﻻ‌ﺧﺮﻩ ﺩﻡ ﺩﻣﺎﯼ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺑﺮﺩ .

ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺸﮏ ﻭ ﺭﺳﻤﯽ ﮔﻔﺖ: ﺍﻗﺎﯼ ﻭﺣﺪﺍﻧﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﻩ ﺻﺒﺤﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﯿﺪ . 
ﺑﻪ ﺍﺭﻭﻣﯽ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺑﯽ ﺭﻭﺣﯽ ﺑﺎﻻ‌ ﺳﺮﻡ ﺑﻮﺩ .
ﺍﺯ ﺗﺨﺘﻢ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭﺑﺎ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﮔﻔﺘﻢ: ﺳﻼ‌ﻡ ... ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺩﯾﺮ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻡ ﻭ..
ﻧﺬﺍﺷﺖ ﺻﺤﺒﺘﻤﻮﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻡ ﮔﻔﺖ: ﺳﺮﯾﻊ ﻭﺳﺎﯾﻠﺘﻮﻧﻮ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﯿﺪ ... 
ﺩﻟﻢ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺖ ...ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻨﻮ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﻣﯿﮑﺮﺩ ...
ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﺧﻪ ﭼﺮﺍ؟
ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: ﻣﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺍﻣﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﯾﻪ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻭﯾﻼ‌ﯼ ﺷﻤﺎﻟﻢ ﺑﺰﻧﻢ ...
ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻭ ﮐﻪ ﺩ ﻧﻔﺲ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮐﺸﯿﺪﻣﻮ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺸﻢ...
ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﺍﺩﻡ ﺑﮕﯽ .. ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺸﻪ ﻫﻤﻮﻥ ﺍﺩﻡ ﺧﺸﮏ ﻭ ﻣﻘﺮﺍﺭﺗﯽ .... ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺭﻓﺘﺎﺭﻡ ﺑﺎﺷﻢ ...
ﻟﺒﺎﺳﺎﻣﻮ ﭘﻮﺷﯿﺪﻣﻮ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﻧﯽ ... 
ﺩﯾﺪﻡ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﻩ ﺭﻭ ﺳﯿﻤﺎﺵ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﮑﺸﻪ ...
ﮔﻔﺘﻢ : ﭘﺴﺮ ﮔﻞ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮔﺮﻓﺘﯿﺶ ...
ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﻡ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﺳﺮﺷﻮ ﺑﺮﮔﺮﺩﻭﻧﺪﻭ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﻭ ﺩﻭﯾﯿﺪ ﺗﻮ ﺑﻐﻠﻢ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺳﻼ‌ﻡ ﻧﯿﻤﺎﯾﯽ ...ﺑﯿﺎ ﺑﯿﺎ ﺯﻭﺩ ﺑﻬﻢ ﯾﺎﺩ ﺑﺪﻩ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺑﺰﻧﻤﺶ...
ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺘﻢ: ﮐﯿﻮ ﺑﺰﻧﯽ ؟
_ﮔﯿﺘﺎﺭﻭ ﺩﯾﮕﻪ ..
ﮔﺬﺍﺷﺘﻤﺶ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﯾﻨﻮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺰﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﻨﯽ ﻭ ﻧﺎﺯﺷﻮ ﺑﮑﺸﯽ ...
ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺖ: ﺍﺍﺍﺍ ﻧﯿﻤﺎﯾﯽ ﻣﮕﻪ ﺍﺭﻣﻪ ﮐﻪ ﻧﺎﺯﺵ ﮐﻨﯿﻢ ..؟
_ﺍﺭﻩ ﮔﻠﻢ ...ﺑﺎ ﯾﻪ ﺳﺎﺯ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﺍﺩﻡ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﻗﺸﻨﮓ ﻭﺍﺳﺖ ﺑﺨﻮﻧﻪ ...
ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﺩﺭﺳﺖ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﻤﻮ ﻭﮐﻤﯽ ﺑﺮﺍﺵ ﻣﻠﻮﺩﯼ ﺯﺩﻡ ...
ﺍﻭﻧﻘﺪﺭﻫﯿﺠﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﯽ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﺎﻻ‌ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﭙﺮﯾﺪ..
ﯾﻬﻮ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺍﻭﻣﺪ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺳﺮﯾﻊ ﺍﻣﺎﺩﻩ ﺷﯿﺪ ؟ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺭﯼ؟

ﺍﺯ ﺣﺮﻓﺎﺵ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ ..ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﺮﺳﯿﺪﻩ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺑﺎ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﭼﺮﺍ ﻧﯿﻤﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﺩﻋﻮﺍ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﮐﻤﯽ ﺍﺭﻭﻡ ﺗﺮ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﻦ ﮔﻮﺵ ﻧﮑﺮﺩﻩ ... ﺣﺎﻻ‌ ﻫﻢ ﺑﺪﻭ ﺑﺮﻭ ﻟﺒﺎﺳﺎﺗﻮ ﺑﺒﭙﻮﺵ ﻭ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﻧﯿﻤﺎ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﺰﺍﺭﻩ ﺗﻮ ﺳﺎﮎ .. ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭﯾﺎ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ...
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﺎﻧﯽ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﻭﻥ ﺩﻭﯾﯿﺪ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﺑﺎﺑﺎ ﺷﻮ ﮔﻔﺖ: ﺟﻮﻧﻤﯽ ﺑﺎﺑﺎﯾﯽ .. ﺍﺏ ﺑﺎﺯﯼ .. ﺷﻨﺎ ... ﻭﺍﯾﯽ...

ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺷﻮﻥ ﺑﯽ ﺣﺮﻑ ﮔﺬﺷﺘﻤﻮ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﺭﻓﺘﻢ . ﺑﻐﻐﺾ ﺭﺍﻩ ﮔﻠﻮﻣﻮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ..
ﻭﺳﺎﯾﻠﻤﻮ ﺗﻮ ﺳﺎﮐﻢ ﺭﯾﺨﺘﻢ... ﺑﺪ ﺟﻮﺭﯼ ﮔﺮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺖ ﺍﺏ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺯﺩﻡ .. ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮏ ﺍﺭﻭﻡ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺍﻭﻣﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ... ﺍﺧﻪ ﭼﺮﺍ...... ﭼﺮﺍ ﺳﯿﺎﻭﺵ .... ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﻣﯿﮑﺮﺩ ..ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﭼﯽ ﮐﺎﺭﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ؟
ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺭﻭﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ .. ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﻧﯽ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﻭﺳﺎﯾﯿﻞ ﺍﻭﻧﻢ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ . 
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺸﯿﻢ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺭﻓﺘﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﺴﺘﻢ .. ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺑﺪﯼ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﮔﻔﺖ .. 
ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﺭﺍﻧﻨﺪﺍﺗﻢ؟ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﺑﯿﺎ ﺟﻠﻮ....
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻟﻢ ﺭﻭ ﺳﺮﺵ ﺩﺍﺩ ﺑﮑﺸﻢ ... ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﺍﺭﺯﻭﯼ ﻣﺤﺎﻟﯽ . ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﺭﻓﺘﻢ ﺟﻠﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ . ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺭﻭ ﻧﺒﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺩ ....

ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﺟﺎﺩﻩ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺷﺪﯾﻢ ... 
ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻏﯿﺮ ﻋﺎﺩﯾﻤﻮﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﻭﻧﻢ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻭ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻔﺖ ...
ﻃﺮﻓﺎﯼ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻡ .. ﻣﺎﻓﺮﺍﯼ ﻧﻮﺭﻭﺯﯼ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ .. ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻭﻧﺎ ﺍﺯ ﮐﯽ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ...
ﺑﺎ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﻣﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﯽ ﻭ ﺳﻪ ﭘﻞ ﻭ ﻗﺎﯾﻘﺎﯼ ﺩﺭﻭﻥ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ ﮐﻤﯽ ﺟﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪ. ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩ .. ﺍﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ .. ﻓﻘﻂ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺎﻧﯽ ﺍﺯﻡ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺟﻮﺍﺑﺸﻮ ﻣﯿﺪﺍﺩﻡ ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺍﻭﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﺎﮐﺖ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮔﺮ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﻮﺩﻡ ... 
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﮔﺬﺷﺖ ﺷﺐ ﺗﻮ ﻫﺘﻠﯽ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺟﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﮔﺬﺯﻭﻧﺪﯾﻢ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﺎﺩﻩ ﺳﺮ ﺳﺒﺰ ﭼﺎﻟﻮﺱ ﺭﻓﺘﯿﻢ .. ﺻﺒﺤﻮﻧﻪ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺩﻝ ﻭ ﺟﯿﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﯿﺦ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺧﻮﺭﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﻠﯽ ﻣﺰﻩ ﺩﺍﺩ. 
ﮐﻢ ﮐﻢ ﯾﺦ ﺑﯿﻦ ﻣﻨﻮ ﺳﯿﺎﻭﺷﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﺸﺪ .
ﺗﻮ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﻪ ﻃﺮﻑ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺧﺘﻢ ﻣﯿﺸﺪ ..
ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﺩﻩ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﻭ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﺴﺮ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺟﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﺯﺵ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ .. ﻋﺒﻮﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﮐﻔﺸﺎﯼ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺑﻠﻨﺪﺵ ﻭﺳﻂ ﺟﺎﺩﻩ ﺧﻮﺭﺩ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﻩ ﺯﯾﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﻩ ﺍﻭﻧﻮ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ ﺭﻭ ﺧﻂ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺟﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﻣﺎ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ .. 
ﺻﺤﻨﻪ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﺑﻮﺩ ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﻮ ﻫﻮﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻭ ﺍﻭﻧﻄﺮﻑ ﺟﻠﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺎ ﭘﻬﻦ ﺷﺪ ﺭﻭ ﺍﺳﻔﺎﻟﺖ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﻩ ﺯﯾﺮ ﭼﺮﺧﺎﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮﺩ ... ﻧﻔﺲ ﺗﻮ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﺣﺒﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .. ﻣﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺿﺮﺑﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﻪ ... ﺻﺪﺍﯼ ﺟﯿﻎ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺑﻬﺖ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺩ ... ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺯﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺴﺮ ﺭﻓﺘﻢ .. ﺳﺮﺵ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﻥ ﺑﻮﺩ ... ﻧﺒﻀﺸﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ..ﺧﯿﻠﯽ ﺿﻌﯿﻒ ﻣﯿﺰﺩ ...ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﺑﻠﻨﺪﺵ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ .. 
ﻣﺎﺷﯿﻨﺎﯼ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻧﺪ .. ﺩﺧﺘﺮ ﺟﯿﻎ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ﻭ ﻟﻨﮓ ﻟﻨﮕﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ ﻣﯿﺎﻭﻣﺪ .. ﯾﮑﯽ ﺩﺍﺩ ﻣﯿﺰﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﻦ ..ﺍﻣﺎ ﺩﯾﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .. ﺍﻭﻥ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭘﺴﺮ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﺯﻭﺭﻡ ﻧﺮﺳﯿﺪ .. ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻋﻘﺐ ﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﭙﺮ ﺟﻠﻮ ...
ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻋﻘﺐ ﻭ ﺳﺮ ﭘﺴﺮﻭ ﮔﺮﻗﺘﻢ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ .. ﺩﺧﺘﺮ ﻫﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻧﺸﺴﺖ ..ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﯿﻦ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺖ ..
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ: ﺍﺧﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ.. ﮐﺪﻭﻡ ﺍﺩﻡ ﻋﺎﻗﻞ ﻭﺳﻂ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﺩﻩ ﺷﻠﻮﻍ ﻣﯿﺪﻭﻩ؟
ﺩﺧﺘﺮ ﻓﻘﻂ ﺯﺍﺭ ﻣﯿﺰﺩﻭ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺩﺍﺷﻤﻮ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺪﯾﻦ .. ﺗﻮ ﺭﻭ ﺧﺪﺍ .. ﺷﺎﯾﺎﻥ ﻏﻠﻂ ﮐﺮﺩﻡ ..ﺷﺎﯾﺎﻥ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺧﺪﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﻮﻥ ... ﻫﻤﺶ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ... ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻊ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﺭﻭﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﮔﻔﺘﻢ :ﺍﺭﻭﻡ ﺑﺎﺵ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﺎﻧﻢ . ﺩﺍﺩﺍﺷﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ ..ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺵ .. ﻧﺒﻀﺸﻮﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻣﯿﺰﻧﻪ ..ﺍﻭﻥ ﺟﻌﺒﻪ ﺭﻭ ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺎ ﺧﻮﻥ ﺻﻮﺭﺗﺸﻮ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻢ ...
ﺩﺧﺘﺮ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﻮﻧﻪ ...
ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﺧﻮﻧﺎﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺴﺮﻭ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺧﺮﻣﺎﯾﯽ ﺭﻧﮕﺶ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﻣﯽ ﺧﻮﻥ ﮔﺮﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻮﻣﺪ . ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭﺵ .. 
ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺻﻮﺭﺗﺸﻮ ﭘﺎﮎ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﭘﺴﺮ ﻧﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺧﻤﺎﺭ ﺳﺒﺰ ﺭﻧﮕﺸﻮ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻪ ﺭﻭﻡ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻘﺖ : ﺍﻩ ﺍﻩ ﺳﺮﻡ ... ﻓﺮﻧﻮﺵ ... ﻓﺮﻧﻮﺵ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺍﻩ .. ﻣﻦ ﮐﺠﺎﻡ ... 
ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﺵ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﯿﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻭﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻋﻘﺐ ﺧﻢ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﺍﺷﯽ ..ﻗﺮﺑﻮﻧﺖ ﺑﺮﻡ .. ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ ؟ ﺍﻻ‌ﻥ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ..
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻪ ﻣﻦ ﺯﯾﺮ ﮐﻤﺮﺷﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻤﯽ ﺑﻠﻨﺪﺵ ﮐﺮﺩﻣﻮ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﻮﺍﺿﺐ ﺑﺎﺵ ﺷﺎﯾﺪ ﺟﺎﯾﯿﯿﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ...
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﻣﻦ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﺟﺎﯾﯿﻢ ﻧﺸﮑﺴﺘﻪ ﺍﻣﺎ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﮐﻮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻡ ...
ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻮﺍﺩﺍﺷﺘﯽ ﻣﺤﺎﻟﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﻧﺎﺕ ﺳﺎﻟﻢ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﻪ... 
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺤﻮﯼ ﺭﻭ ﻟﺒﺶ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺍﺭﻩ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻌﺠﺰﺳﺖ .. ﺧﺪﺍ ﺑﻬﻢ ﺭﺣﻢ ﮐﺮﺩ .. ﺍﻣﺎ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺟﺎﯾﯿﻢ ﻧﺸﮑﺴﺘﻪ ﺟﺰ ﺳﺮﻡ .. ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺯﺣﻤﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯿﻢ ..

 
ﻓﺮﻧﻮﺷﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﯿﺎﻟﺶ ﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻗﺪﺭ ﺩﺍﻧﯽ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﺯﺗﻮﻥ ﻣﻤﻨﻮﻧﯿﻢ .ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺯﺗﻮﻥ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﻢ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺖ: ﺗﺸﮑﺮ ﻻ‌ﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺧﻮﺍﻫﺸﺎﻥ ﺩﯾﮕﻪ ﻭﺳﻂ ﺟﺎﺩﻩ ﻧﺪﻭﯾﯿﺪ.. ﺍﺧﻪ ﻫﻢ ﺧﻮﺩﺗﻮﻧﻮ ﺍﺵ ﻭ ﻻ‌ﺵ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ﻫﻢ ﺑﻘﯿﻪ ﺭﻭ ﺑﺪ ﺑﺨﺖ .. ﺍﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﺮﻣﺰ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﻻ‌ﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﻗﺎ ﺷﺎﯾﺎﻧﺘﻮﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎﻭﻭﻭ

ﯾﻬﻮ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻬﺮ ﮔﻔﺖ: ﺍﺍﺍ ﻭﺍ ﺧﺪﺍ ﻧﮑﻨﻪ .. ﺯﺑﻮﻧﺘﻮﻧﻮ ﮔﺎﺯ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ...ﺣﺎﻻ‌ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﮔﺬﺷﺖ ..
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﯾﮑﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﺸﻮﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯿﮕﻦ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺟﺎﻥ ﺍﮔﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﻮ ﻭﺱ ﻭﺳﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﯾﻢ ﺍﻭﻧﺴﻤﺖ ﺟﺎﺩﻩ ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﻤﯿﺎﻓﺘﺎﺩ ...
ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻐﺾ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻣﺎﺩﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ: ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺟﺎﻥ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ ..
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻢ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﺸﮑﺮ ﺍﻣﯿﺰﯼ ﺯﺩ.
ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻣﺎ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺍﻭﻥ ﮐﻔﺸﺎﯼ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺩﻭﯾﯿﺪﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻧﺪ ... ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍﺣﺖ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻦ .. ﺍﯾﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺍﺯ ﯾﺎﻓﻪ ﺩﻣﻖ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺯﺩﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻪ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﮔﻔﺖ : ﺍﺭﻩ ﻫﻤﺶ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻨﻪ ﺣﺎﻻ‌ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ...
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺩﻟﺠﻮﯾﺎﻧﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻫﺮﺵ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺸﻮ ﻓﺮﻧﻮﺷﮑﻢ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ..
ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ .. ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺷﺎﯾﺎﻧﻮ ﺑﺮﺩﯾﻢ ﺩﺍﺧﻞ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻌﯿﻨﻪ .. ﮐﻪ ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺻﺪﻣﻪ ﺟﺪﯼ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﺍﺯ ﺳﺮﺷﻮ ﺩﻧﺪﻩ ﻫﺎﺵ ﻋﮑﺲ ﮔﺮﻓﺘﻦ ...
ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻧﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﻣﻐﺰﯼ ﺷﺪﻩ ..
ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰﺭﮔﻪ ...
ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺎ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﮐﺎﺭﺗﺸﻮ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻭﺭﺩ ﻭ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﭘﺸﺘﺶ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺩﺳﺖ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻭ ﺍﺯﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﺎ ﯾﻪ ﺳﺮﯼ ﺑﺰﻧﯿﻢ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﺩﺭﺱ ﮔﻔﺖ : ﺍﺍﺍ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﻭﯾﻼ‌ﯼ ﻣﺎﺳﺖ .. ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺟﺪﯾﺪ ﻫﺴﺘﯿﻦ ﻧﻪ؟ ﺍﻗﺎﯼ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻭﯾﻼ‌ﺷﻮ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪ .. ﭼﻪ ﺣﺴﻦ ﺗﺼﺎﺩﻓﯽ ..
ﺷﺎﯾﺎﻧﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﮔﻔﺖ: ﭼﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺍﯾﻨﺎ ﻫﻤﺶ ﺗﻘﺪﯾﺮﻩ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺟﺎﻥ .. 
ﺍﺩﻣﺘﻮ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ ...
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﻣﺴﯿﺮﻣﻮﻥ ﮐﻪ ﯾﮑﯿﻪ ... 
ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺯﺩﻩ ﮔﻔﺖ: ﻣﺰﺍﺣﻤﺘﻮﻥ ﻧﻤﯿﺸﯿﻢ ﺩﯾﮕﻪ .. ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ ﻣﯿﺮﯾﻢ .. ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻦ ...
ﺍﯾﻨﻮ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﻟﻮﺩ ﻣﺎﻧﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮔﻔﺖ.
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺖ: ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺣﺮﻓﯿﻪ .. ﻣﯿﺮﯾﻢ ﻣﺎﺷﯿﻨﺘﻮﻧﻮ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺳﻤﺖ ﻭﯾﻼ‌...
ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﻫﻤﻮﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .. ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﻔﯿﺪ ﮐﻤﺮﯾﺸﻮﻥ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﺎ ﻫﻢ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﻧﺪ .. 
ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺩﻭﻗﻠﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻏﯿﺮ ﻫﻤﺴﺎﻥ 
ﭼﻮﻥ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺳﺒﺰ ﻭ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺧﺮﻣﺎﯾﯽ ﻭ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺧﻮﺷﺮﻧﮓ ﻭ ﺑﺮﻧﺰ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﺸﮑﯽ ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻔﯿﺪ ﻣﺮﻣﺮﯼ ﺑﻮﺩ.ﻭﻟﯽ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺵ ﻫﯿﮑﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺟﻤﻊ ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﮐﻮﺗﺎﻫﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪﻡ ...
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﭘﺰﺷﮏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﻌﻤﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﺗﻌﻄﯿﻼ‌ﺕ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﯾﻼ‌ﯼ ﺷﻤﺎﻟﺸﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﮔﯽ ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .. 
ﻓﺮﻧﻮﺵ ﻭ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺑﺎﻫﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﯾﻪ ﮔﺸﺘﯽ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ ...ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺷﻨﺎﯾﯽ ﻣﺎ ﺷﺪ ..
ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﻭﯾﻼ‌ ﮐﻪ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﮔﻔﺖ: ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻭﯾﻼ‌ﯼ ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺍﺷﻨﺎ ﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺖ: ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺑﺰﺍﺭ ﻭﺍﺳﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺧﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺳﯿﺪﯾﻤﻮ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻣﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩﻩ ... 

ﺑﺎ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻧﻮﺵ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩﯾﻤﻮ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺗﻮﻭ ﯾﻼ‌...
ﻣﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﺑﻐﻠﻢ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺮﺩﻣﺶ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﻭ ﺧﻮﺍﺑﻮﻧﺪﻣﺶ .. 
ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺳﺮﺍﯾﺪﺍﺭ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺭﻭ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺧﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﻤﯿﺰ ﻭ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻮﺩ .
ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ .. ﻋﺠﺐ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺍﯼ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻣﺜﻞ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﻧﯽ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ .. ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﻧﻮﺭ ﺍﻓﺸﺎﻧﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩ .. ﺩﻟﻢ ﺑﺪ ﺟﻮﺭﯼ ﮔﺮﻓﺖ ..
ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﺍﺯ ﮐﻢ ﻣﺤﻠﯽ ﺣﺎﯼ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﻮﺩ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺑﯽ ﮐﺴﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ...
ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﻔﻬﻤﻪ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻤﻮ ﺍﺯ ﻭﯾﻼ‌ ﺯﺩﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ...

ﯾﮑﻢ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺟﺎﯼ ﺩﻧﺠﯽ ﺑﯿﻦ ﺩﻭﺗﺎ ﺻﺨﺮﻩ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ .. 
ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﮐﻪ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﻣﺜﻞ ﻻ‌ﻻ‌ﯾﯽ ﮔﻮﺷﺎﻣﻮ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﺪﺍﺩ .. 
ﮐﻔﺸﺎﻣﻮ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻭﺭﺩﻣﻮﭘﺎﻫﺎﻣﻮ ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ... ﺍﺯ ﺧﻨﮑﯿﺶ ﺑﺪﻧﻢ ﻟﺮﺯﯾﺪ ... ﺍﻭﻣﺪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﺭﻭ ﺷﻨﺎﯼ ﻧﺮﻡ ﺳﺎﺣﻞ ﻧﺸﺴﺘﻢ ...
ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ... ﺍﺯ ﯾﻪ ﻃﺮﻑ ﻋﻤﻮﻡ ﺣﺘﯽ ﺳﺮﺍﻏﯽ ﺍﺯﻡ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﯾﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺳﯿﺎﻭﺵ ....
ﮔﯿﺘﺎﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻓﻘﻂ ﺍﻭﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻣﻨﻮ ﺍﺭﻭﻡ ﮐﻨﻪ ...
ﺳﯿﻤﺎﺷﻮ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻏﻤﻮ ﺍﻧﺪﻭﻫﻢ ﺑﻪ ﺻﺪﺍ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺧﻮﻧﺪﻡ :


ﮐﺴﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻮﺑﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺘﺮﻭﮐﻪ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ 
ﮐﺴﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﭼﺮﺍ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ!!!
ﻭ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﻭ ﻫﯿﭽﯽ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ!!!
ﻭﻣﻦ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﻭﻧﺎﻻ‌ﻧﻢ ﻭﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ !!!
ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻠﺒﻪ ﯼ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﻣﺎ 
ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﺪ!!!
ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﭘﺮ ﺍﺷﮑﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﻓﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻡ 
ﺩﺭﻭﻥ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﭘﺮﺟﻮﺵ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﻣﺎ!!!
ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﺪ
ﻭﻣﻦ ﭼﻮﻥ ﺗﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﺭﺩ ﭘﺎﯾﯿﺰﻡ !!!
ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺑﺎ ﻧﺴﯿﻤﯽ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑﺮﮔﯽ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ 
ﻭﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭽﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ!!!

ﺗﻮ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮔﻔﺖ: ﭼﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯿﺨﻮﻧﯽ ﻧﯿﻤﺎ ....
ﺩﻟﺖ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﺳﺎﺯﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺰﺍ ﻧﺸﻮﻧﺪﯼ؟
 
ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻮﺩ ﯾﻬﻮ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮔﻔﺘﻢ : ﻭﺍﯼ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ ...
ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺑﺎ ﮔﯿﺘﺎﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﺶ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ..
ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺭﻭﯼ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ : ﺑﺒﺨﺶ ﺗﺮﺳﻮﻧﺪﻣﺖ؟ 
ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻮﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ 
ﺑﯽ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻨﺎﺭﻣﻮ ﮔﻔﺖ: ﻣﻨﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﯿﺨﻮﺍﺏ ﺷﺪﻡ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺧﻠﻮﺕ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﻣﯿﺎﺩ... 
ﺩﻧﺒﺎﻟﺸﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﺗﻮﯾﯽ...
ﺟﺎﻟﺒﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻗﺸﻨﮓ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﻣﯿﺰﻧﯽ ﻭ ﻣﯿﺨﻮﻧﯽ ... ﭼﻮﻥ ﺍﮐﺜﺮ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺍﯾﻨﻮﻧﺪﺍﺭﻥ ﮐﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﮐﺎﺭﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻥ...
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺶ ﺩﻫﻨﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﻮﻧﺪ ...ﺍﺧﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻦ ﺩﺧﺘﺮﻡ ؟
ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺭﺍﻩ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﯽ ﻣﯿﮕﯽ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ ؟
ﺩﺧﺘﺮ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩ ؟ ﻣﻨﻈﻮﺭﺕ ﭼﯿﻪ؟
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺳﺒﺰﺵ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻫﻢ ﺑﺮﻕ ﻣﯿﺰﺩ ﻧﮕﺎﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮕﯽ ﻣﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ؟
_ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﮐﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ... ﺩﺭﺳﺘﻪ ﻇﺎﻫﺮﻡ ﻏﻠﻂ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﯾﻪ ﭘﺴﺮﻡ ...
ﯾﻬﻮ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺑﺰﺍﺭﻩ ﺭﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭﺷﻮﻧﻮ ﭘﻮﺷﻮﻧﺪﻡ ...
ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﮔﻔﺖ: ﭘﺲ ﯾﻨﺎ ﭼﯿﻪ؟ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﭘﺴﺮﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻦ ...
ﮐﻼ‌ﻓﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻢ...
_ﺗﻮ .. ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ؟ 
_ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻗﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﺧﻮﻥ ﺻﻮﺭﺗﻤﻮ ﭘﺎﮎ ﻣﯿﮑﺮﺩﯼ ﺩﺳﺘﺎﻡ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻬﺶ ﻭ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ...
_ﺍﻣﺎ ﺍﺧﻪ؟
_ﺍﺭﻩ ﺍﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﻔﺖ ﻭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺴﺘﯽ ﺍﻣﺎ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﻦ ﯾﻪ ﭘﺰﺷﮑﻢ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﺭﻭ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻭﺭﻓﺘﺎﺭﺕ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮﯼ... ﺍﻣﺎ ﺍﺧﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﺍﺭﯼ ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﭘﺴﺮﯼ؟ 
_ﻣﻦ....ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮﺭﻡ.. 
_ﭼﺮﺍ ؟ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﮕﻮ ...ﻗﻮﻝ ﻣﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﻢ ...ﺑﻬﻢ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻦ ...
ﺗﻮ ﭼﺸﺎﺵ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﯿﺘﺮﮐﯿﺪﻡ ﺩﻟﻤﻮ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻣﻮ ﮔﻔﺘﻢ:
_ ﻣﻦ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮕﺸﺘﻢ .. ﺍﻭﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺮﻡ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺩﺍ ﺭﻭ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﻣﯿﮑﺮﺩﻥ ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺎﺷﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮﻩ...ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺸﻢ ... ﺣﺎﻻ‌ﻡ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﯽ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻡ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺑﯿﺎﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ...
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﻣﻨﻮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ 
_ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﻪ ﺗﻮ ﺩﺧﺘﺮﯼ... ﺍﺧﻪ ﻣﮕﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻇﺮﯾﻔﯽ ... ﻗﺪ ﻭ ﻫﯿﮑﻠﺘﻢ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺍ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻩ ﺍﺧﻪ...
_ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻣﻦ ﭘﺴﺮﻡ ﭼﻮﻥ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻤﻮ ﺩﯾﺪﻩ ﻭﻃﻮﺭﯼ ﻧﻘﺶ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺷﮏ ﻧﮑﻨﻪ ...
_ﺟﺎﻟﺒﻪ ﺍﮔﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺯﯾﮕﺮ ﻣﺎﻫﺮﯼ ﺑﺎﺷﯽ ...
_ﻧﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﺍﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﮔﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻓﺮﯾﺐ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﯼ..
ﺧﻨﺪﯾﺪﻭ ﮔﻔﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺯﯾﺎﺩ ﺳﺮﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ .. ﺣﺎﻻ‌ﻡ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺵ ﺍﮔﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﭘﺴﺮ ﻣﯿﻤﻮﻧﯽ .. 
ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺍﺯﺵ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻢ ﺑﺮﻡ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: ﮐﺠﺎ ؟ ﻣﻦ ﺗﺎﺯﻩ ﯾﻪ ﺭﻓﯿﻖ ﮔﯿﺮ ﺍﻭﺭﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﻫﻤﭙﺎﯼ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﺯﺩﻧﻢ ﺑﺸﻪ ... ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﺰﺍﺭﯼ ﺑﺮﯼ...ﺑﺸﯿﻦ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺰﻧﯿﻢ ﻧﻤﯿﺰﺍﺭﻡ ﺑﺮﯼ...
ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺍﻭﻥ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺗﺎ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﯼ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﺯﺩﯾﻤﻮ ﺧﻮﻧﺪﯾﻢ ..
ﺍﻟﺤﻖ ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺘﺎﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﻗﺸﻨﮓ ﻣﯿﺨﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﺮﺩ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ... 
ﺩﯾﮕﻪ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭ ﻏﺼﻪ ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﻫﻨﮓ ﻗﺮﯾﻪ 
"ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﻮﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﻧﻤﯿﻤﻮﻧﻪ "ﺭﻭ ﺧﻮﻧﺪ. ﺑﺎ ﺍﺩﺍ ﻭ ﻋﺸﻮﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ...
ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﯿﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺧﻨﺪﻣﻮ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩ 
_ﺧﻮﺏ ﺧﻠﻮﺕ ﮐﺮﺩﯾﻦ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺣﺎﻝ ﻣﯿﮑﻨﯿﻦ ... ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺍﻗﺎ ﺷﺎﯾﺎﻥ ..ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ؟؟
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﮐﻤﯽ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻮﺭﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺟﺎﻥ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺍﻗﺎ ﻧﯿﻤﺎ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﮔﺮﺩﻩ ﻭﯾﻼ‌ ﻣﻦ ﻧﺬﺍﺷﺘﻢ .. ﺑﻌﺪﻡ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﺑﯿﻦ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺻﺪﺍﺍﺗﻮﻥ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ 
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺖ: ﻣﮕﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺬﺍﺭﯾﻦ ﺍﺩﻡ ﺑﺨﻮﺍﺑﻪ ؟ ﺻﺪﺍﯼ ﺳﺎﺯﺗﻮﻥ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻭﯾﻼ‌ ﺍﻭﻥ ﻃﺮﻑ ﺗﺮﻡ ﻣﯿﺮﻩ ...
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻋﺬﺭ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﺶ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻨﻪ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ 
ﺍﺧﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﯾﻪ ﻫﻤﭙﺎﯼ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﻫﻢ ﻧﻮﺍﺯﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻡ ...
 
ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .. ﺑﺪ ﺧﻠﻖ ﺭﻭ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﺍﮔﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﯾﺪﻥ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺑﭽﻤﻮ ﺑﺒﺮﻡ ﺍﺧﻪ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺪ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ...
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻭ ﺑﺎ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ... ﺷﺐ ﺗﻮﻥ ﺧﻮﺵ...
ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﻫﺒﺎ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ : ﺳﺤﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﯿﺮ ...
ﺳﺮﯾﻊ ﮔﯿﺘﺎﺭﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻤﻮ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩﻣﻮ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺭﻓﺘﻢ ﺳﻤﺖ ﻭﯾﻼ‌ ...
ﻭﺍﺭﺩ ﻭﯾﻼ‌ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺮﻡ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮔﻔﺖ: ﮐﺠﺎ؟
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﮔﻔﺘﻢ: ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﻣﺎﻧﯽ...
ﻧﺬﺍﺷﺖ ﺣﺮﻓﻤﻮ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺖ : ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﺷﺮ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ ﺭﺍﺣﺖ ﺷﻢ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺍﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﻩ ...
ﺍﺯ ﻟﺤﻦ ﺣﺮﻓﺶ ﺑﺪ ﺟﻮﺭﯼ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻡ ..ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﯾﺸﻮ ﺍﺯ ﯾﺸﺖ ﮔﺮﻓﺘﻤﻮ ﺑﺮﺵ ﮔﺮﺩﻭﻧﺪﻡ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﺮﺍ ﻫﻤﺶ ﺩﺍﺭﯼ ﺗﯿﮑﻪ ﺑﺎﺭﻡ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻫﺎﻥ ؟ ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﯽ ؟ ﺧﺴﺘﻢ ﮐﺮﺩﯼ...
ﯾﻘﺸﻮ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﻨﮕﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﭼﺘﻪ؟ ﯾﻘﻤﻮ ﭼﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﯽ ؟ ﺑﻬﺖ ﺭﻭ ﺩﺍﺩﻡ ﭘﺮﻭ ﺷﺪﯼ؟ ﻫﺎﻥ...
ﺑﺎ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﻭﻥ ﺑﻮﺳﻪ ﻟﻌﻨﺘﯿﻪ ﺍﺭﻩ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺗﺤﻘﯿﺮﻡ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ ﺧﻮﺩﺕ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﻧﻘﺶ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﻢ ....ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﻫﺎﻥ ﮐﯽ؟ ﺩﺭﺳﺘﻪ ﻣﻦ ﻓﻘﯿﺮﻡ ..ﺑﺪﺑﺨﺘﻢ ..ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺗﻮﺍﻡ ..ﺍﻣﺎ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻏﺮﻭﺭ ﺩﺍﺭﻡ ...ﺗﻮ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﯽ.
ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎﻡ ﻣﯿﻠﺮﺯﯾﺪ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﺰﺩﻡ ..
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺍﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﺑﻌﺪﻡ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺭﺍﻫﯽ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺷﺪ .. ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻣﯿﺸﺪﻡ ...ﺍﺧﻪ ﭼﺮﺍ ﭼﺮﺍ....
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﻭﯾﻼ‌ ﺯﺩﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ....ﺩﻭﯾﯿﺪﻡ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﺣﻞ ... ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺟﻠﻮ ﮐﻪ ﺑﯿﺮﻣﻖ ﺷﺪﻡ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺧﻼ‌ﺹ ﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﺒﺘﺐ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﮑﺴﯽ....
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻘﺶ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺏ ﺷﻮﺭ ﺩﺭﯾﺎ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻧﻢ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﺮﻡ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﻭﺭ ﮐﻤﺮﻡ ﺣﻠﻘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﮐﺸﻮﻧﺪ ... 
ﻧﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﺧﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﭼﻘﺪﺭ ... 
ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﺩﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪ...ﺻﺪﺍﯼ ﺩﻭﺭﮔﻪ ﺷﺪﻩ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: ﻣﮕﻪ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺷﺪﯼ؟ ﺑﯿﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ..ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺗﻮ ﻏﺮﻕ ﮐﻨﯽ؟
ﺑﺎ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﺭﻩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺧﻼ‌ﺹ ﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﻣﺘﻨﻔﺮﻡ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭﻣﺎﺩﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺍﻭﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺪﻡ ﻣﯿﺎﺩ ..ﺍﺯ ﻋﻤﻮﻡ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻄﻮﺭ ﻣﻨﻮ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ ...ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺘﻨﻔﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﯼ ﺣﺲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻢ ...ﺍﺯﺕ ﻣﺘﻨﻔﺮﻡ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﻣﺘﻨﻔﺮ.....ﻭﻟﻢ ﮐﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡ...ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺗﻘﻼ‌ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺧﻼ‌ﺹ ﺷﻢ ﺍﻭﻥ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﻨﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﺵ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﻓﺖ ...
ﺩﺭ ﻭﯾﻼ‌ ﻭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻨﻮ ﺑﺮﺩ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ...ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﯽ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺑﺮﺩ...
ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍ ﯼ ﺧﻨﺪﻩ ﺷﺎﺩ ﻣﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻡ ..ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻨﻢ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ... ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﻟﺒﺎﺳﺎﻡ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﻧﻢ ﺩﺍﺷﺖ ... ﺩﺷﮏ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺘﻢ ﺧﯿﺴﻪ ﺧﯿﺲ ﺑﻮﺩ ... ﮔﻠﻮﻡ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ... ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻡ ﺍﮔﻪ ﺳﺮﻣﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﺩﻡ ﺗﻌﺠﺐ ﺩﺍﺷﺖ ... 
پاسخ
 سپاس شده توسط єη∂ℓєѕѕღ ، parisa 1375
آگهی


[-]
به اشتراک گذاری/بوکمارک (نمایش همه)
google Facebook cloob Twitter
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید یا ثبت نام کنید
شما جهت ارسال نظر در مطلب نیازمند عضویت در این انجمن هستید
ایجاد حساب کاربری
ساخت یک حساب کاربری شخصی در انجمن ما. این کار بسیار آسان است!
یا
ورود
از قبل حساب کاربری دارید? از اینجا وارد شوید.

پیام‌های داخل این موضوع
رمان نیما - _leιтo_ - 19-10-2020، 0:40
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 19-10-2020، 1:03
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 19-10-2020، 23:46
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 20-10-2020، 0:10
RE: رمان نیما - Emmɑ - 21-10-2020، 10:49
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 21-10-2020، 11:01
RE: رمان نیما - parisa 1375 - 03-11-2020، 12:46
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 03-11-2020، 12:50
RE: رمان نیما - parisa 1375 - 03-11-2020، 12:59
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 03-11-2020، 13:14
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 03-11-2020، 13:39
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 03-11-2020، 14:07
RE: رمان نیما - parisa 1375 - 03-11-2020، 22:46
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 03-11-2020، 22:55
RE: رمان نیما - parisa 1375 - 05-11-2020، 10:53
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 05-11-2020، 12:15
RE: رمان نیما - Emmɑ - 07-11-2020، 8:51
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 07-11-2020، 11:18
RE: رمان نیما - parisa 1375 - 09-11-2020، 11:37
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 09-11-2020، 11:57
RE: رمان نیما - parisa 1375 - 09-11-2020، 22:05
RE: رمان نیما - _leιтo_ - 09-11-2020، 22:09

موضوعات مرتبط با این موضوع...
  رمان راغب | به قلبم بانوی نقابدار (زمان آنلاین دز حال تایپ)
Heart رمان خیانت به عشق (غم انگیز گریه دار هیجانی)
Rainbow یه رمان خیلی قشنگ.نخونی نصف عمرت فناست
  رمان عشق من ، عشق تو (عاشقانه ، معرکه) به قلم: خودم
  رمان عاشقانه ( کراش من توی دانشگاه یه دختر ترسناکه) به قلم خودم. پارت پایانی.
  رمان عاشقشم؟
  رمان تلخ و شیرین
  رمان فوق‌العاده ترسناک «فرزند ابلیس» | نوشته‌ی خودم
Heart رمان[انتقام شیرین]
  رمان تمنا برای نفس کشیدن

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 5 مهمان