رمان ماکانی**گره**

[ᴀᴡᴀʏᴀᴜʀᴏʀᴀ]

#prt6

رهام: مثلا چه اتفاقی؟؟!
-مامانم.....تصادف کرده و تو اتاق عمله
با گفتن این بغضی که به زور نگهش داشته بودم شکست و دوباره اشکام سرازیر شدن فک میکردم الانم مثل دفعه قبل میره اما نرفت!
آروم گفت: میفهممت منم عاشق مامانمم گریه کن راحت باش 
-مامانم شیرازه و نمیتونم برم پیشش یک ماهه ندیدمش اگه اتفاقی براش بیوفته اگه... اگه...
رهام: ایشالا اتفاقی نمیوفته نگران نباش فردا صبح بلیت بگیر برو اونجا
با همین چندتا کلمه آروم شده بودم و دیگه گریه نمیکردم فقط خیلی دلم واسه مامانم تنگ شده بود اشکامو پاک کردم نگاهم دوباره به چشمای مشکیش گره خورد و گفتم: مرسی 
رهام_کاری نکردم حالا بلند شرو بریم داخل هوا سرده
چند ساعتی از وقتی که خاله شیوا زنگ زده بود میگذشت و من فقط همینو میدونستم که مامان تو اتاق عمله . شیفتمون تموم شده بود و باید زنگ میزدم ریما بیاد دنبالم . تلفن داروخونه رو برداشتم و شماره ریما رو گرفتم...
ریما با صدای خواب الوده گفت:الووووووو؟
-سلام 
+اه تویی که چیه باز باید بیام دنبالت نصف شبم نمیذاری بخوابم
- پاشو بیا دیگه من پیاده خسته میشم گوشیمم شارژ نداره باید قطع کنم مرسی. و قطع کردم.