دختر خانوما

[ИĪИĴΛ ИĪƓĤƬ☛]

پوشش زن و مرد از آغاز تاریخ و با تولد حضرت آدم و حوا علیه السلام  همراه بوده است. برخی از آیات قرآن کریم به این حقیقت اشاره دارد.[1] از سکه‌ها، تندیس‌ها، نقاشی‌ها و دیگر آثار به جا مانده از دوره‌های قبل، معلوم می‌شود که همه اقوام و ملل گذشته پوشش نسبتاً کاملی داشته‌اند.[2] از کتاب مقدس فهمیده می‌شود که در عهد حضرت سلیمان نبی علیه السلام  زنان علاوه بر پوشش بدن، صورت را نیز با روبند می‌پوشانیدند.[3] در زمان حضرت ابراهیم پیامبر علیه السلام  هم این سنت رایج بوده است.[4] لباس و پوشش جدای از حفظ بدن و آراستگی آن دارای آثار مثبت و فراوان، هم برای خود زنان و هم برای جامعه است. لذا مذاهب مختلف در نوع لباس مردم نقش مؤثری داشته‌اند و در اسلام نیز بر لزوم پوشیدگی و حجاب به ویژه برای زنان تأکید شده است.[5] متأسفانه در غرب با گسترش تفکر لیبرالیسم جنسی و رواج کامیابی نامشروع، «برهنگی» فراگیر شده که امروزه شاهد پیامدهای منفی آن هستند. حال با توجه به قدمت دیرینه و آثار مثبت حجاب، چه راهکارهایی برای آموزش و ترویج حجاب در کشور پهناور اسلامی ما وجود دارد؟ وظیفه نهادها و اقشار مختلف مردم در راستای عملی‌سازی این آموزه دینی در جامعه چیست؟



مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در یادداشتی اینچنین پاسخ می‌دهد:



برای آموزش، ترویج، گسترش و نهادینه‌سازی فرهنگ حجاب و عفاف، به بهره‌گیری از همه توانایی‌ها و امکانات موجود در نهادهای مختلف کشور نیازمندیم. نهاد آموزش و پرورش، خانواده، حوزه‌ها، دانشگاه‌ها، نهادهای اقتصادی و فرهنگی و حتی بهداشتی کشور در رسیدن به هدف مورد نظر نقش بسزایی دارند. حجاب و پوشش اسلامی را می‌توان به کمک نهادی گوناگون و اقشار مختلف مردم از راه‌های آگاهی‌بخشی، الگودهی، تشویق، فعالیت‌های علمی، فرهنگی و هنری و احیای فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر ترویج و گسترش داد.


*مقدمه



تقریباً در همه فرهنگ‌ها، همیشه پوشش زنان به صورت یک اصل پسندیده مطرح بوده و کمتر قوم و ملتی بوده است که زنان آنان پوشش مناسبی نداشته باشند. البته چگونگی و حدود آن متفاوت بوده است. اسلام نیز حجاب را بر زنان واجب کرده است زیرا حجاب بهترین وسیله‌ای است که زن را از خطر آسیب‌های اجتماعی حفظ می‌کند. زن بی‌حجاب همچون میوه درختی است که شاخه آن از دیوار باغ به بیرون آویزان است و هررهگذری ممکن است در آن طمع کند یا مانند گلی است که هرکس به چیدن آن تمایل دارد.[6]



انسان در پناه محافظ، احساس آرامش می‌کند. پوشش اسلامی نیز نگهبان زن است و به او امنیت و آرامش می‌بخشد. پس هرچه این پوشش کامل‌تر شود، درصد امنیت و حفاظت زنان بالاتر می‌رود. زحمت حجاب، حق بیمه‌ای است که زن برای تأمین سلامت خود می‌پردازد؛ زیرا حجاب، مانع جریان یافتن هوای نفس و نگاه‌های آلوده و فسادآمیز، به حریم پاک زنان می‌شود. پوشش، سدّی بزرگ در برابر تهاجم فرهنگ غرب است.[7]



*راهکارهای ترویج حجاب

1. آگاهی‌بخشی



1-1. خانواده‌ها خصوصاً مادران که ارتباط و مسئولیت بیشتری در تربیت دختران دارند:



اولاً: از حجاب کامل مثل چادر در مواجهه با نامحرم استفاده کنند، تا از این طریق فرزندان دختر نیز از همان کودکی با حجاب اسلامی آشنا شوند و از همان کودکی به آن عادت کنند. امروزه همه‌ کارشناسان مسایل تربیتی به نقش فراوان و شگرف تمرین و عادت در تربیت فرزندان اذعان دارند.



ثانیاً: ابعاد مختلف مربوط به حجاب را برای فرزندان خویش تبیین کرده آنان را در جهت رعایت پوشش کامل اسلامی تشویق و ترغیب کنند.



ثالثاً: ترتیبی اتّخاذ کنند تا دخترانشان با کسانی دوست شده و ارتباط برقرار کنند که مقید به حفظ ظواهر شرعی در عین آراستگی ظاهری هستند.



1-2. مراکز آموزشی مانند آموزش و پرورش، در دوره‌های مختلف تحصیلی (ابتدایی، راهنمایی، متوسطه) در قالب کتاب‌های درسی، به طور سلسله‌وار مباحث مختلف حجاب را به شکل ترتیب دوره‌های تحصیلی برای دانش‌آموزان دختر مطرح کنند تا از همان سنین خردسالی دختران جامعه نسبت به فلسفه‌ حجاب، آثار مثبت حجاب و آثار منفی بدحجابی، آگاه شده و اعتقاد عمیق و راسخ پیدا کنند.



1-3. در مراکز آموزش عالی و دانشگاه‌ها که مقدار آگاهی افراد نسبت به این مسایل بیشتر است، در مورد شبهاتی که دختران و پسران دانشجو و اساتید، پیرامون اهمیت و ضرورت حجاب، آثار آن، کیفیت حجاب کامل و برتر اسلامی دارند، می‌توان جلسات پرسش و پاسخ و سخنرانی برگزار کرد.



1-4. مراکز فرهنگی و رسانه‌های جمعی مثل مطبوعات، با نگارش آثار و مقالات علمی و استدلالی به تبیین مسائل مهم و اساسی حجاب بپردازند و از درج مقالات و آثاری که به نوعی در تضعیف حجاب کامل اسلامی بانوان خدشه کرده و اثر منفی دارد اجتناب کنند.



1-5. صداوسیما به عنوان گسترده‌ترین وسیله‌ ارتباط جمعی نقش مهمی در تبیین مسائل مختلف مربوط به حجاب دارد. ضمن آنکه رعایت پوشش اسلامی خانم‌ها در فیلم‌ها نقش خاصی در ارائه‌ الگوی صحیح حجاب به مخاطبین و خصوصاً نسل جوان دارد.



2. معرفی الگوهای شایسته


یکی دیگر از راهکارهای ترویج فرهنگ حجاب، الگودهی است. انسان فطرتا الگوگزین و اسوه‌پذیر است و دوست دارد ارزش‌های باورمند خود را در چهره‌های مجسم دیده و همانندسازی کند. الگوها و نمونه‌های اخلاقی، همیشه نیروی محرکه جامعه بوده‌اند و کاروان بشریت را به هدف‌های متعالی سوق داده‌اند. با معرفی الگوهای شایسته از صدر اسلام و ایجاد تنوع در پوشش اسلامی، می‌توان تا حدود زیادی به نیازهای بانوان پاسخ داد.



مراکز آموزشی نظیر وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و حتی دیگر مراکزی که زنان به عنوان معلم و استاد شاغل هستند و نقش الگویی برای افراد جامعه خصوصاً دختران و بانوان را دارند، آراسته بودن آن‌ها به حجاب کامل اسلامی می‌تواند تأثیر فراوانی بر مخاطبان و دختران داشته باشد.



3. تشویق



این اصل در تربیت انسان کاربرد فراوان دارد. ماهیت تشویق‌ها متفاوت است و می‌تواند بار عاطفی، مالی، تشریفاتی، شغلی، سیاسی، عملی و امثال آن داشته باشد که در ترویج فرهنگ حجاب مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اگر فردی نیازمند نوعی تشویق نباشد، باید از نوع دیگر بهره بگیریم. احترام لازم و محسوس مردم به بانوان با حیا و با حجاب جامعه سبب ترویج فرهنگ حجاب خواهد شد. همان طور که برخورد منفی با زنان بی‌حجاب نیز می‌تواند عاملی بازدارنده به حساب آید؛ با این شرط که حد و اندازه آن را باید رعایت کرد تا به لجاجت نینجامد.



4. فعالیت‌های علمی، فرهنگی و هنری



انتشار نشریه و کتاب، تشکیل میزگرد‌های ادبی، فراخوانی مقاله، تعیین موضوع حجاب برای انشا و پرسش، به‌کارگیری هنرهای تصویری، مسابقات فرهنگی، پخش آیات، روایات و کلمات حکمت آمیز و تصاویر الهام بخش درباره حجاب در محیط‌های عمومی، تابلوهای شهری و محیط‌های مناسب دیگر و … آثار مثبتی دارند. تولید برنامه‌ها و فیلم‌های مفید و آموزشی نیز در رادیو و تلویزیون اثری فراگیر دارد. رعایت کامل پوشش دینی بانوانی که در فیلم های سینمایی و تلویزیونی بازی می کنند یا عکسی که با پوشش اسلامی در صفحات مطبوعات به چاپ می‌رسد، آثار مثبتی دارد.



5. احیای امر به معروف و نهی از منکر



پس از تقویت ریشه‌های حجاب، شناخت معروف و اجرای امر به معروف و نهی از منکر تأثیر به سزایی در ترویج فرهنگ حجاب دارد. امر و نهی دینی، تکلیف عمومی است. زن، ناموس جامعه اسلامی است و همه باید در حفظ این گوهر الهی بکوشند. جامعه دینی، هیچ‌گونه تساهل و تسامحی را در این راستا برنمی‌تابد. بی‌اعتنایی در این راه پسندیده نیست ولی وسواس و بدگمانی هم کارساز نخواهد بود.[8]



پی‌نوشت‌ها:

[1]. اعراف، آیات 20، 22، 26 و 27, طه، آیه 121.

[2]. کاکس روت تریزویل، تاریخ لباس، ص11.

[3]. عهد قدیم، سفر غزل، غزل های سلیمان، باب5.

[4]. عهد قدیم، سفر تکوین، باب 14.

[5]. نور، آیه 31؛ احزاب آیه 59-60.

[6]. معصومه جهانی، نگاهی به فرهنگ حجاب و عفاف در نظام اسلامی، مجله پیام زن، شهریور 1387، شماره 198، ص54.

[7]. سیدحسین اسحاقی، بایسته‌های پوشش و عوامل بی‌حجابی، مجله پیام زن، دی 1388، شماره 214، ص30.

[8]. اقتباس و تصرف از مجله پیام زن، بایسته‌ها و راهکارهای ترویج فرهنگ حجاب، - مرداد و شهریور 1389 - شماره های 221 و 222، ص4.