رمان عشق ابدی|یاسمن قاف(جمره)

[ⓕⓐⓚⓔ ⓛⓘⓕⓔ♰]

رفتیم خونه اونم سریع رفت خونشون تا نهار بخوره زود بره مد دیرش شده بود.قرار شد دوشنبه بریم ازمایش چون یکشنبه سه زنگ ریاضی داشتم اونم که عاشق ریاضی و خیلی تاکید میکرد که از ریاضیت عقب نیوفت.دوشنبه شد شبش برف اومده بود و هوا سرد بود و بازم من فرار از مدو آغاز کردم.ایندفعه مامانم تا سر کوچه کوچیکه اومد و رفت منم تا از در مد نگذشته بودم نازیو پیچوندمورفتم اما درست وقتی که داشتم میپیچیدم طرف کوچه پشتی ماشین بابا رو دیدم تو دلم گفتم حالا خوبه تابلوئه(لیفان سفیدX60)برگشتم تو تا منو ندیدن و قایم شدم پشت ماشینی که تو کوچه کوچیکه بود تا رفتنو منم در اومدم و رفتم .کوچه پشتی همش بیابونی بود و تو بیابونا برف مونده بود خیابونم مونده بود اما کم.دوتا عکس انداختم.و راه افتادم به سمت خونه تو راه داشتم میخوندم.
_دیرُم دیرُم آخ جون!میخوام بِرُم آخ جون!قِرِ کمری آخ جون!تو پنج دری آخ جون!
تا اینکه رسیدم خونه درو باز کردمو اومدم تو.چت کردیم تا اینکه اومدو راه افتادیم تو راه برف بازی کردیم تا رسیدیم ازمایشگاه.رفتم دفترچرو دادم پیشخون ازم شماره و ادرس خواست شماره سبحانو دادم.
بهم گفت بشین نشستم دو دقیقه بعد ی مرده اومد نشست کنارم خودمو کنار کشیدم سبحانم به غیرتش برخورد به مرده نگاه کرد مرده پاشد سبحان سریع اومد نشست جاش و چسبید به من براش مینوشتم میزدم دستش میخوند.
_میترسم.
+عشقم نترس پیشتم.
_باشه نفسم.
***********************************

♥♥♥دوستان این دیگه اخرین ارسالم تو امساله داریم میریم مسافرت.ی قسمت 7 ام میزارم ی قسمت ام 11ام.♥♥♥
↓سپاس از اینکه رمانو دنبال میکنید.
♥عیدتون به شیرینیه باقلوا(:♥خوش بگذره^_^