04-09-2015، 0:50
(آخرین ویرایش در این ارسال: 04-09-2015، 1:13، توسط oprah vinfrey.)
عذر میخوام، تفکری که این متن رو نوشته در جایگاهی نیست که بخواد روی دین 1،228،918،763 این تعداد سنی آمار سال87 که از شیعیان بیشتر است، خط بطلان بکشه و مرگشون رو با انجام هر عملی که اسلام گفته،جاهلی قلمداد کنه، به عقیده بنده وهابیت از نوع شیعه اش است، همانطور که وهابیت در بعضی موارد ما شیعیان را کافر و مشرک قلمداد میکند.
تحقیق کنید، این حدیث برای شیعیان منظور 12 امام است، برای اهل سنت،مفهوم دیگری دارد...
میذارم براتون،خلاصشو....
لطفااااا،خواهشاااااا،فعلا اختلاف افکنی و اثبات حق و گرفتنشو، مظلومیتو اینو اونو کشتنو ،درست یا غلط، بی خیال شید،همه چی حل شده فقط همین مونده!!!!!
امام احمد در «مسائل ابن هانیء» شماره۲۰۱۱ بعد از آوردن این فرموده رسول الله صلی الله علیه وسلم «مَنْ مَاتَ وَلَیْسَ لَه إِمام مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّهً»(هرکس بمیرد و فاقد امام باشد با مرگ جاهلیت مرده است.) در جواب اسحاق بن ابراهیم بن هانیء که از معنی حدیث می پرسد می گوید: «تدری ما الامام؟ الذی یجتمع المسلمون علیه کلهم. یقول: هذا إمام، فهذا معناه»(می دانی امام کیست؟ کسی است که مسلمانان همگی بر امامتش اجتماع نمایند، این امام است و معنایش همین است.)
کثیری در فیض الباری۴/۵۹ گوید: «إعلم أن الحدیث یدل علی أن العبره بمعظم جماعه المسلمین، فلو بایعه رجل أو اثنان أو ثلاثه فإنه لا یکون إماماً ما لم یبایعه معظمهم، أو أهل الحلّ و العقد» (بدان که حدیث دلالت می کند بر اینکه اعتبار به بیشترین جماعت مسلمانان است بنابراین اگر یک و یا دو و یا سه نفر با کسی بیعت کنند امام نخواهد بود تا زمانیکه بیشترین آنها یا اهل حل و عقد با او بیعت نمایند.)
بر این اساس تهدید و عقاب به خاطر ترک بیعت که در حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده است که فرمود: «مَنْ مَاتَ وَلَیْسَ فِی عُنُقِهِ بَیْعَهٌ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّهً» (هرکس بمیرد و بیعتی بر گردن نداشته باشد با مرگ جاهلیت مرده است) بر او منطبق نمی گردد مگر به خاطر امامی که مسلمانان به دورش جمع شده و با او بیعت کرده اند، ولی در صورتی که فاقد چنین امامی باشند این وعید و تهدید برآنها قابل انطباق نیست. شاهد سخن، فرموده رسول الله صلی الله علیه وسلم است که حذیفه رضی الله عنه را راهنمایی می کند در صورت نبودن جماعت و امام کناره گیری و اعتزال نماید آیا می توان معتقد بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم حذیفه را راهنمایی کرده تا بر اساس مرگ جاهلیت بمیرد چنین اندیشه ای خطاست.مراد از امام و بیعت به او در احادیث وارده، در حقیقت امیر و حاکم و خلیفه ی مسلمین است، و بر اساس این احادیث هرگاه امیر و حاکم مسلمانی وجود داشت ما نیز به او بیعت می کنیم و در نیکی و معروف و طاعت خدا از وی اطاعت می کنیم ولی در گناه و معصیت از او سرپیچی خواهیم نمود. و هرگاه در دوره ای از زمان امام یا حاکم و امیری وجود نداشت، پس تکلیف از دوش مسلمانان برداشته می شود و نیازی نیست دنبال کسی بود تا به وی بیعت داد، زیرا خداوند متعال هیچکس را بیشتر از تواناییش مکلف نمی سازد؛ اگر در جایی آب نبود پس با خاک تیمم می کنیم، و اگر توانایی رفتن به حج را نداشتیم پس فرض حج هم از ما ابرداشته می شود، در حالیکه حج رکن اسلام است.. و هرگاه حاکم و امیرالمومنین وجود نداشت و حکومت در دست مسلمین نبود، پس نیازی هم به بیعت دادن به کسی نیست و همواره و در هر حال قرآن و احادیث نبوی را امام خود می دانیم .
صحیح یا غلطش هم با خود اهل سنته و ربطی به شیعیان نداره فکر کنم.
بقیشم خواستین از
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://vaislamah.com/1517.html
تحقیق کنید، این حدیث برای شیعیان منظور 12 امام است، برای اهل سنت،مفهوم دیگری دارد...
میذارم براتون،خلاصشو....
لطفااااا،خواهشاااااا،فعلا اختلاف افکنی و اثبات حق و گرفتنشو، مظلومیتو اینو اونو کشتنو ،درست یا غلط، بی خیال شید،همه چی حل شده فقط همین مونده!!!!!
امام احمد در «مسائل ابن هانیء» شماره۲۰۱۱ بعد از آوردن این فرموده رسول الله صلی الله علیه وسلم «مَنْ مَاتَ وَلَیْسَ لَه إِمام مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّهً»(هرکس بمیرد و فاقد امام باشد با مرگ جاهلیت مرده است.) در جواب اسحاق بن ابراهیم بن هانیء که از معنی حدیث می پرسد می گوید: «تدری ما الامام؟ الذی یجتمع المسلمون علیه کلهم. یقول: هذا إمام، فهذا معناه»(می دانی امام کیست؟ کسی است که مسلمانان همگی بر امامتش اجتماع نمایند، این امام است و معنایش همین است.)
کثیری در فیض الباری۴/۵۹ گوید: «إعلم أن الحدیث یدل علی أن العبره بمعظم جماعه المسلمین، فلو بایعه رجل أو اثنان أو ثلاثه فإنه لا یکون إماماً ما لم یبایعه معظمهم، أو أهل الحلّ و العقد» (بدان که حدیث دلالت می کند بر اینکه اعتبار به بیشترین جماعت مسلمانان است بنابراین اگر یک و یا دو و یا سه نفر با کسی بیعت کنند امام نخواهد بود تا زمانیکه بیشترین آنها یا اهل حل و عقد با او بیعت نمایند.)
بر این اساس تهدید و عقاب به خاطر ترک بیعت که در حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده است که فرمود: «مَنْ مَاتَ وَلَیْسَ فِی عُنُقِهِ بَیْعَهٌ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّهً» (هرکس بمیرد و بیعتی بر گردن نداشته باشد با مرگ جاهلیت مرده است) بر او منطبق نمی گردد مگر به خاطر امامی که مسلمانان به دورش جمع شده و با او بیعت کرده اند، ولی در صورتی که فاقد چنین امامی باشند این وعید و تهدید برآنها قابل انطباق نیست. شاهد سخن، فرموده رسول الله صلی الله علیه وسلم است که حذیفه رضی الله عنه را راهنمایی می کند در صورت نبودن جماعت و امام کناره گیری و اعتزال نماید آیا می توان معتقد بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم حذیفه را راهنمایی کرده تا بر اساس مرگ جاهلیت بمیرد چنین اندیشه ای خطاست.مراد از امام و بیعت به او در احادیث وارده، در حقیقت امیر و حاکم و خلیفه ی مسلمین است، و بر اساس این احادیث هرگاه امیر و حاکم مسلمانی وجود داشت ما نیز به او بیعت می کنیم و در نیکی و معروف و طاعت خدا از وی اطاعت می کنیم ولی در گناه و معصیت از او سرپیچی خواهیم نمود. و هرگاه در دوره ای از زمان امام یا حاکم و امیری وجود نداشت، پس تکلیف از دوش مسلمانان برداشته می شود و نیازی نیست دنبال کسی بود تا به وی بیعت داد، زیرا خداوند متعال هیچکس را بیشتر از تواناییش مکلف نمی سازد؛ اگر در جایی آب نبود پس با خاک تیمم می کنیم، و اگر توانایی رفتن به حج را نداشتیم پس فرض حج هم از ما ابرداشته می شود، در حالیکه حج رکن اسلام است.. و هرگاه حاکم و امیرالمومنین وجود نداشت و حکومت در دست مسلمین نبود، پس نیازی هم به بیعت دادن به کسی نیست و همواره و در هر حال قرآن و احادیث نبوی را امام خود می دانیم .
صحیح یا غلطش هم با خود اهل سنته و ربطی به شیعیان نداره فکر کنم.
بقیشم خواستین از
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://vaislamah.com/1517.html