بعد از ظهور امام زمان چه اتفاقی میوفته؟ایا دنیا ب پایان میرسه؟قیامت میشه؟تموم مردم می

[_ʀᴇᴠᴇʀsᴇ sᴇɴsᴇ_]

 زمان پاك شدن جهان از فساد معلوم نیست اما وقایع دوران ظهور را مى‏توان ترسیم نمود. ترسیم تفصیلى عصر ظهور امكان‏پذیر نیست اما به صورت فشرده به سیماى كلى آن اشاره مى‏كنیم: روایات حاكى از این است كه انقلاب و حركت ظهور حضرت مهدى (عج) بعد از فراهم شدن مقدمات و آمادگى‏هاى منطقه‏اى و جهانى از مكه آغاز مى‏گردد. آنگاه در سطح جهان نبردى سخت میان غربى‏ها و تركان و یا هواداران آنها به وجود مى‏آید تا جایى كه منجر به جنگ جهانى مى‏گردد. اما در سطح منطقه دو حكومت هوادار حضرت مهدى (عج) در ایران و یمن تشكیل خواهد شد كه یاران ایرانى آن حضرت مدتى قبل از ظهور، حكومت خویش را تأسیس نموده و درگیر جنگى طولانى مى‏شوند كه سرانجام در آن پیروز مى‏گردند. 
اندك زمانى پیش از ظهور آن بزرگوار در بین ایرانیان دو شخصیت با عنوان سید خراسانى، رهبر سیاسى و شعیب بن صالح رهبر نظامى ظاهر شده و ایرانیان تحت رهبرى این دو تن نقش مهمى را در حركت ظهور آن حضرت ایفا خواهند كرد. اما یاران یمنى وى، قیام و انقلاب آنان چند ماه پیش از ظهور حضرت بوده و ظاهراً ایشان در سامان بخشیدن به خلاء سیاسى كه در حجاز به وجود مى‏آید همكارى مى‏نماید. از جمله نشانه‏هاى ظهور حادثه‏اى است كه میان دو حرم مكه و مدینه رخ مى‏دهد. در این هنگام نشانه‏هاى ظهور حضرت مهدى (عج) آشكار شده و شاید بزرگترین نشانه آن، نداى آسمانى است كه به نام او در 23 ماه رمضان شنیده مى‏شود پس از این نداى آسمانى حضرت مهدى (عج) به طور سرى با برخى از یاران خود ارتباط برقرار مى‏نماید. درباره آن بزرگوار در سراسر گیتى سخن بسیار به میان آمده و نام وى زبانزد همگان گشته و محبتش در دل‏ها جاى مى‏گیرد. دشمنان از حضور آن حضرت بیمناك شده و مى‏كوشند تا وى را یافته و از میان بردارند ازاین‏رو سپاهى وارد مدینه گشته و به هر مرد هاشمى كه دست یافته او را دستگیر و یا كشته و یا به زندان مى‏اندازند آن حضرت با برخى از یاران خود در مكه تماس گرفته تا این كه قیام خویش را در شب دهم محرم بعد از نماز مغرب و عشاء از حرم شریف مكى آغاز مى‏كند و پس از درگیرى بر مكه تسلط مى‏یابد. 
در صبح روز دهم محرم حضرت مهدى (عج) پیام خود را به زبان‏هاى مختلف به تمام جهان ابلاغ مى‏كند و ملل دنیا را به یارى خویش دعوت كرده، اعلام مى‏دارد كه در مكه باقى خواهد ماند تا معجزه‏اى كه جد گرامى‏اش حضرت رسول (ص) وعده فرموده محقق شود و آن فرو رفتن لشكریان سفیانى به زمین است كه براى درهم شكستن حركت آن حضرت راهى مكه مى‏شوند به وقوع بپیوندد. آن حضرت پس از این معجزه با سپاه خود كه متشكل از ده و اندى هزار تن است از مكه رهسپار مدینه مى‏شود و پس از نبردى با نیروهاى دشمن مستقر در آنجا، مدینه را آزاد ساخته آنگاه با آزادسازى دو حرم مكه و مدینه فتح حجاز و تسلط بر منطقه خاتمه مى‏یابد. وى پس از پیروزى بر حجاز راهى جنوب ایران مى‏شود و در آنجا با سپاه ایران و توده‏هاى مردم آن سامان به رهبرى خراسانى و شعیب بن صالح برمى‏خورد. آنان با او بیعت كرده و با همرزمى یكدیگر با قواى دشمن در بصره به پیكار مى‏پردازند كه سرانجام به پیروزى بزرگ و آشكارى دست مى‏یابند. سپس امام (عج) وارد عراق گردیده واوضاع داخلى آنجا را پاكسازى مى‏كند و با درگیرى با بقایاى نیروهاى سفیانى و گروه‏هاى متعدد شورش آنها را شكست داده و به قتل مى‏رساند. آنگاه عراق را مركز حكومت و كوفه را پایتخت خود قرار مى‏دهد و بدین‏سان یمن، حجاز، ایران، عراق و كشورهاى خلیج‏فارس یكپارچه تحت فرمانروایى آن حضرت درمى‏آید. بعد از آن جنگ‏هایى با تركان و یهودیان صورت مى‏پذیرد كه در هر دو پیروزى از آن حضرت (عج) است. غربیان مسیحى از این وقایع سخت نگران شده و با حضرت اعلان جنگ مى‏كنند ولى ناگاه حضرت عیسى مسیح (ع) از آسمان به قدس شریف فرود آمده و با سخنان خویش جهان و به ویژه مسیحیان را مورد خطاب قرار مى‏دهد. فرود آمدن حضرت عیسى (ع) براى جهان علامت و نشانه‏اى است كه موجب شادى مسلمانان و ملت‏هاى مسیحى خواهد گردید. به نظر مى‏رسد كه حضرت مسیح (ع) میان حضرت مهدى (ع) و غربى‏ها وساطت 
نموده و قرارداد صلحى به مدت هفت سال میان دو طرف بسته مى‏شود. اما غربى‏ها بعد از دو سال پیمان صلح را مى‏شكنند، لذا رومیان در یك هجوم ناگهانى با نزدیك به یك میلیون سرباز به سرزمین شام و فلسطین یورش مى‏آورند. نیروهاى اسلام رویاروى آنها قرار گرفته و حضرت مسیح (ع) موضع خود را هماهنگ با حضرت مهدى (عج) اعلام داشته و پشت سر وى در قدس نماز مى‏گذارد. دراین جنگ مسلمانان پیروز مى‏شوند. سپس غرب توسط امام فتح مى‏گردد. 
پس از فتح و اسلام آوردن بیشتر مردم آن سامان، حضرت مسیح (ع) رحلت نموده و حضرت مهدى (عج) و مسلمانان بر پیكر او نماز مى‏گذارند. سپس پیكر پاك او را با پارچه‏اى كه دست‏بافت مادرش مریم صدیقه (ع) است كفن نموده و در جوار مزار شریف مادرش در قدس به خاك مى‏سپارد. پس از این فتوحات حضرت مهدى (عج) براى تحقق بخشیدن به اهداف الهى در ابعاد گوناگون و در میان ملل جهان اقدام مى‏كند و براى تعالى بخشیدن و شكوفایى زندگى مادى و تحقق توانگرى و رفاه همگان قیام نموده و جهت گسترش فرهنگ و دانش و بالا بردن سطح آگاهى دینى و دنیایى مردم مى‏كوشد. به نظر میرسد كه جنبش دجال ملعون و فتنه و آشوب او یك حركت انحرافى بهره‏گیرى از پیشرفت علوم و حالت رفاهى باشد كه در زمان امام (عج) جامعه بشرى به آن دست مى‏یابد. دجال از روش‏هاى پیشرفته چشم‏بندى، براى فریب جوانان پسر و دختر و زنان كه بیشتر پیروان او را تشكیل مى‏دهند استفاده مى‏كند. ازاین‏رو در جهان موجى از فتنه و آشوب به وجود مى‏آورد كه فریبكارى‏هاى او را باور مى‏كنند اما حضرت مهدى (عج) نیرنگ‏هاى وى را آشكار ساخته و به زندگى او و هوادارانش خاتمه مى‏بخشد. این دورنمایى كلى از حركت و انقلاب جهانى حضرت مهدى (عج) بود،(1). اما علائم و نشانه‏هاى ظهور كه هر یك نویدى از نزدیك شدن ظهور آن حضرت (عج) است فراوان است كه به ذكر مهم‏ترین آنها اكتفا مى‏كنیم: 1- خروج سفیانى: سفیانى مردى از نسل ابوسفیان است كه پیش از ظهور حضرت خروج مى‏كند و پس از ظهور با امام مى‏جنگد. امام صادق (ع) فرمود: «ما و خاندان ابوسفیان دو خاندانى هستیم كه بر سر دین خدا با هم دشمنى داریم. ما سخن خداوند را تصدیق كردیم و آنان تكذیب كردند. ابوسفیان با پیامبر (ص) مبارزه كرد و معاویه با على (ع) و یزید با حسین بن على (ع) به مخالفت برخاستند و سفیانى نیز با قائم (عج) خواهد جنگید،(2). 2- خسف در بیداء: خسف یعنى، فرو رفتن و بیداء سرزمین بین مكه و مدینه است و مراد از آن فرو رفتن لشكر سفیانى در زمین است. على (ع) فرمود: در آستانه ظهور قائم ما، مهدى (عج) سفیانى خروج مى‏كند. سپاه وى به سوى مدینه حركت مى‏كند و چون به سرزمین بیداء مى‏رسند خداوند آنها را در كام زمین فرو مى‏برد،(3). 3- خروج یمانى: سردارى است از یمن كه قیام كرده و مردم را به حق و عدل دعوت مى‏كند. امام صادق (ع) فرمود: قیام خراسانى و سفیانى و یمانى در یك سال و یك روز خواهد بود و در این میان هیچ پرچمى به اندازه پرچم یمانى دعوت به حق و هدایت نمى‏كند،(4). ظاهراً خراسانى نیز دعوت به حق مى‏كند. 
4- قتل نفس زكیه: نفس زكیه یعنى، انسان پاك. امام باقر (ع) فرمود: «بین ظهور مهدى (عج) و كشته شدن نفس زكیه بیش از پانزده شبانه‏روز فاصله نیست»،(5). 5- صیحه آسمانى: ظاهراً صدایى است كه در آستانه ظهور از آسمان شنیده مى‏شود. امام باقر (ع) فرمود: «ندا كننده‏اى از آسمان نام قائم را ندا مى‏كند پس هر كه در شرق و غرب است آن را مى‏شنود،(6). درباره تعداد یاران خاص آن حضرت كلیاتى وارد شده است مانند این كه: امام باقر (ع) فرمود: سوگند به خدا، سیصد واندى نفر بدون وعده پیشین گرد مى‏آیند در میان آنان پنجاه زن است،(7).. درباره ویژگى‏هاى یاران حضرت نیز طبق برخى از روایات خداشناسى، عبادت و بندگى، شجاعت، فرمانبرى، ایثار، زهد و ساده‏زیستى و نظم و انضباط از صفات آنان شمرده شده است. 
شرایط جهان بعد از حكومت منجى با قبل از آن تفاوت كلى خواهد داشت. طبق بیان روایات جامعه انسانى در آن دوران از لحاظ مادى و معنوى به رشد واقعى خود خواهد رسید. در روایتى از امام صادق (ع) آمده است: ان الله خیر ذالقرنین السحابین الذلول والصعب، فاختار الذلول و هو ما لیس فیه برق ولا رعد و لواختار الصعب لم یكن له ذلك لان الله ادخره للقائم علیه السلام خداوند ذوالقرنین را در انتخاب دو ابر رام و سركش آزاد گذاشت و او ابر رام را انتخاب كرد كه رعد و برقى در آن نبود و اگر سركش را برمى‏گزید حق او نبود زیرا خداوند آن را براى قائم ذخیره كرده است،(8). از این روایت استفاده مى‏شود كه امام مهدى (عج) از وسایل گوناگون و ابزارهاى مختلف در بالا رفتن و حركت بین ستارگان آسمان‏ها و جهان بالا استفاده مى‏كند و همچنین استفاده مى‏شود كه در دوران حكومت آن حضرت و بعد از آن- دوران حكومت فرزندان آن حضرت و دوران رجعت- ارتباطى بین ساكنین كره زمین و آسمان‏هاى هفتگانه و زمینهاى ششگانه خواهد بود، بدین معنا كه رفت و آمد و مسافرتى بین آنها ایجاد مى‏شود،(9). به طور كلى شرایط جهان در زمان حكومت منجى فرق خواهد كرد، اما این كه بعد از حیات آن حضرت شرایط جهان در چه وضعى خواهد بود، مى‏توان گفت آنچه به اعتقاد ما مزیت دارد این است كه حكومت جهانى آن حضرت تا پایان دنیا استمرار خواهد داشت و بعد از او فرزندان وى كه ادامه دهندگان راه آن حضرت مى‏باشند به حكومت مى‏رسند و بعد دوران رجعت مى‏رسد كه بعضى از پیامبران و امامان اهل‏بیت (ع) به دنیا باز مى‏گردند و تا پایان این جهان حكمرانى خواهند كرد،(10). در قرآن و سنت نیز آمده است كه قیامت داراى مقدمات و نشانه‏هایى است كه پى در پى در زمین و آسمان و جامعه بشرى پدید مى‏آید و طبق برخى از روایات حكومت حضرت مهدى (ع) از نشانه‏هاى قیامت است و علائم رستاخیز پس از حكومت آن حضرت آغاز مى‏گردد و از جمله این علائم رجعت مى‏باشد. لذا بعد از حكومت آن حضرت انتظار به معناى قبلى نخواهد بود و اگر انتظارى هم مطرح باشد انتظار رجعت و قیامت است و هدف انسان‏ها بعد از ظهور نیز همان هدفى است كه قبل از ظهور داشته‏اند وآن رسیدن به كمال و قرب الهى است كه هدف آفرینش انسان است. منتهى بعد از ظهور موانع كمال و رسیدن برطرف شده و عوامل و زمینه كمال در تمام ابعاد رشد مساعد است.