نقاشی, نقد و تحلیل زنانِ زل زده به ما

[Navisa.]

درباره ی نقاشی های یاسمین خورسندی در گالری آتبین

صالح تسبیحی

“چهره های یاسمین خورسندی”، بهترین عنوانی است که برای نمایشگاه بهمن ماه گالری آتبین می توان انتخاب نمود. او تعداد زیادی پرتره، رخ های گم نامی خیره به ما خلق کرده است که اعضا و جوارح صورت شان اندکی تغییر شکل داده و خیره خیره نگاهمان می کنند. جسارتی که در به کار گرفتن رنگ ها هست، و هاشور ها و بافتی که از خودکار گرفته شده احاطه ی کلی نقاش به تصویر سازی و کادر بندی را نشان می دهند.فراتر از این ها اما، هنرمند در تکرار چهره ها انگار نا خود آگاه خود را بروز داده است و متوجه باشد یا نه، چنان که گفته شد چهره های متعددی که نقش زده است همگی جوهره و حالی از چهره ی خود او را دارند.

در عین تنوعی ظاهری، این چهره ها مولفه های مشترکی دارند که آنها را به هم شبیه می کند. پیش از هر چیز تمام آنها زن هستند. این حلقهی متحد کننده ی اصلی ست. اما چشمان بر همه چیز غلبه دارند. نوع نگاه ها وقتی از عکس یا فیلتر تخیل نقاش گذشته اند حالت منجمد و اندکی بهت زده به خود گرفته اند. نگاه های تیز، چشمان کشیده و زل زده، و دهان های اغراق شده. رقیق گرفتن اکریلیک باعث شده است بافت های خودکار در طرح بارز شوند و باقی بمانند. اکریلیک های غلیظ تر در حاشیه ی چهره ها ، طرح را کنترل کرده. شاید این نظمی که در عین بی نظمی ظاهری بر همه چیز حاکم است گاهی به طرح ها آسیب زده و حسِ نخستینِ هنرمند، هنگام خلق اثر در کنترل فرم ها پوشانده شده و از بین رفته است. بنابراین در بعضی آثار با برخوردی تکنیکی و تکراری روبروییم که گاه به تکرار مکررات انجامیده وشاید آثار اگر از حالت مجموعه خارج شوند، تک تصویر ها چندان قدرتمند نباشند.

همچنین این تصویرها می توانستند با چیدمانی خلاقانه تر و نظمی خاص خودِ این نمایشگاه ارائه شوند. اصلامی توانستند در اجرا و ارائه به عنوانِ عناصر سازنده ی یک اثر بزرگ در نظر گرفته شوند و اجرای نمایشگاه می توانست کمی فکر شده تر باشد.

اگر خوش بین باشیم و بگوییم این آثار در قالب مجموعه قابل توجه اند در نتیجه می توانیم امیدوارم باشیم هنرمندِ جوانِ خالق آثار با سرمایه ای که در طراحی دارد بتواند در نمایشگاه های بعدی آثاری مفصل تر و ایده مند تر خلق کند. آثاری که اگر از مجموعه خارج شوند نیز بتوانند به حیات زیبایی شناسانه ی خود ادامه دهند.