رمان درحسرت نگاهت به قلم= خودم

[.anita.14]

تانشستم صدف نیشگونی از پهلوم گرفت که نزدیک بود جیغ بزنم

من - ای بیشعور پهلوم درد گرفت

اونم بی ادبی مثل خر سرشو انداخت پایینو خندید

--------
سرکلاس قبل از اینکه استاد جزوه بگه بنویسیم گوشیم توجیبم لرزید دراوردمش یه اس ام اس از صدف اومده بود
خوبه کنارم نشسته اونوقت اس میده بازکردم نوشته بود

-هلیاجونم میگم این سانی باهام قهرکرده که برا نامزدیش نیومدم اخه از کجا بدونم که نامزدیه اونه ارسلان جونش اومده بهم میگه که
امشب باهلیا خانوم و خونوادش تشریف بیارین خونه ی ما منم از کجا بدونم مربوط به ساناز مییشه بیخیالش شدم

وای چجوری وقت کرده بود اینو بنویسه درجواب نوشتم

-باشه میدونم یه کاریش می کنم

-دمت جیلیز ویلیز حقا که ابجی خودمی
گوشی و گذاشتم تو جیبم دیگه به دیوونه بازی های صدف عادت کرده بودم
استادم جزوه ی امروز و شروع کرد تند تند می گفت ماهم مینوشتیم
پنج دقیقه ی بعد استاد دست برداشت گفت



-بچه ها برای امروز بسه خسته نباشید

خمیازه ای کشیدمو بلند شدم چشمم خورد به ساناز که جلوم وایساده بود و می خندید

-رو اب بخندی چته ؟
-خمیازه که میکشی دهنت سیصد متر بار میشه شکل الاغ میشی

خنده ای کرد و دوباره ادامه داد

-البته دور از جون الاغ

بدون اینکه حواسم به بچه های دورو برم باشه داد زدم


-ساناز ببند

که همه یهو برگشتن نگام کردن


منم لبخند زدمو به صندلی کناری اشاره کردمورو به ساناز ادامه دادم بنشین کارت دارم

نشست و گفت


-چیه ؟

روبه صدف گفتم تو هم بنشین

-چرا باصدف قهر کردی

-اخه لجم می گیره از اینکه تو نامزدیم حضور نداشت

-از کجا بدونه نامزدی تو هست ؟فکر کن یکی از بچه های دانشگاه بیاد بهت بگه امشب بیا خونمون برات سوپرایز دارم چیکار می کردی ؟

-خب نگفته که تنها بیا گفته باتو و خونوادت بیاد

-خب خانواده ی من با خونواده ی ارسلان ارسلان دوست خانوادگی ان ولی صدف که نسبتی باهاشون نداره

سری تکون داد و روبه صدف گفت


-اوهوم ببخشید صدفی

صدف هم روبه اون بیخیال که انگار اتفاقی نیفتاده گفت


- چیو ؟

-همین که بیخودی باهات قهر کردم

-اهان اون باشه بخشیدمت حالا میاید بریم سلف ؟

ساناز -ببخشید ولی من باید با ارسلان

غمی تودلم به وجود اومد بایه لبخند مصنوعی جواب دادم

-باشه عزیزم برو منو صدف باهم می ریم

-باز هم ببخشید تاکلاس بعدی بای