امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

رمان بسیار زیبای رقص قسمت 3

#1
ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺮﻓﺎﻡ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ...
_ﺗﻮ ﭼﺠﻮﺭﯼ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ؟
ﺑﺎﺑﮏ:ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭ
_ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺑﯽ ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﯽ؟؟؟
ﺑﺎﺑﮏ:ﺑﯽ ﭘﻮﻝ ﺷﺪﻡ...
_ﭼﺮﺍ؟
ﺑﺎﺑﮏ:ﻗﻀﯿﺶ ﻃﻮﻻ‌ﻧﯿﻪ
_ﺑﮕﻮ ﺩﯾﮕﻪ
ﺑﺎﺑﮏ:ﻣﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭﯼ ﺑﻮﺩﯾﻢ ..ﻣﻦ..ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ
ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﻭﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺍﻭﻣﺪﯾﻢ ﺩﻭﺑﯽ...ﺑﺎﺑﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﯿﻮﻣﺪ...
ﺭﻭﺯ ﺳﻮﻡ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﻤﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻡ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﯾﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩ!
ﺣﺎﻻ‌ ﺧﻮﺩﺕ ﻓﺮﺽ ﮐﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ!
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭﻣﺪﯾﻢ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﻋﻤﻮﻡ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻟﻤﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺎﻻ‌ ﮐﺸﯿﺪﻩ !!!!
_ﺁﺧﻪ ﭼﺠﻮﺭﯼ؟؟؟
ﺑﺎﺑﮏ:ﯾﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺵ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻣﺎﻝ ﺍﻭﻧﻪ ﻭ ﺍﺛﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻭ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻫﻢ ﺯﯾﺮﺵ ﺑﻮﺩ!!!
ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﻭ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺳﮑﺘﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ....
ﺑﻐﺾ ﮔﻠﻮﺷﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻓﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ.
ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺵ ﻣﯿﺴﻮﺧﺖ....ﻭﻟﯽ ﻭﺿﻊ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺳﻮﺯﯼ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ!
ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺑﺎﺑﮏ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮﻡ!!! ﺍﻭﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﺑﻮﺩ!
ﻭﺳﻂ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺍﻓﮑﺎﺭﻡ ﻏﺮﻕ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺣﺴﯿﻦ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ.
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﻤﯿﮕﻔﺘﻢ...ﺍﻭﻧﻢ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻡ ﻣﯿﮑﺮﺩ ...
ﺣﺴﯿﻦ:ﺍﺳﻤﺖ ﭼﯿﻪ ﻋﺰﯾﺰﻡ؟
ﺟﻮﺍﺑﺸﻮ ﻧﺪﺍﺩﻡ.
ﺻﺪﺍﺷﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﺸﻨﯽ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ:ﻣﯿﮕﻢ ﺍﺳﻤﺖ ﭼﯿﻪ!!!!!!!!!
ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻨﻢ ﻣﯿﻠﺮﺯﯾﺪ..ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻮﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ:ﺁﺭﺍﻡ.
ﺯﻭﻝ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻡ...ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﻔﻬﻤﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯿﮕﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ..
ﺣﺴﯿﻦ:ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﺑﯿﺎ.
ﺍﻭﻟﺶ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺗﮑﻮﻥ ﻧﺨﻮﺭﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺍﺭﻩ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺭﻓﺘﻢ.
ﺩﺳﺘﻤﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﺩ ﺑﻪ ﯾﻪ ﺳﺎﻟﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ‌ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ.
ﺣﺎﻟﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻤﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻣﺎ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ.
ﯾﻪ ﺳﺎﻟﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺳﻄﺶ ﯾﻪ ﺳﮑﻮﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺗﺎ ﻣﯿﻠﻪ ﺍﺯ ﺳﮑﻮ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﻭﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺣﺴﯿﻦ:ﺗﻮ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﻠﻪ ﺑﺮﻗﺼﯽ ﺁﺭﺍﻣﻢ!!!
(ﻣﺮﺗﯿﮑﻪ ﭼﺎﯾﯽ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ!!!)
ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺪﺭﺗﻢ ﺩﺳﺘﻤﻮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺶ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ:ﻣﻦ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭﻭ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ!!!
ﺩﻭﯾﺪﻡ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﻭﺗﺎ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﻫﺎ ﺟﻠﻮﻣﻮ ﮔﺮﻓﺘﻦ!
ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ:ﮐﺠﺎ؟ﮐﺠﺎ؟ﺗﺸﺮﯾﻒ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﺣﺎﻻ‌ ﺟﯿﮕﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ!
ﺟﻔﺘﺸﻮﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ!!
ﺍﺯﺷﻮﻥ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩﻡ.....ﺩﯾﮕﻪ ﺟﻮﻧﻢ ﺑﻪ ﻟﺒﻢ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ!
ﻣﮕﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺗﺤﻤﻞ ﺩﺍﺭﻩ ﺁﺧﻪ!!؟؟
ﺣﺴﯿﻦ:ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﻋﻮﺿﯽ..ﺍﮔﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﮑﻨﯽ...ﺑﻪ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﻣﯿﮕﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﺗﻮ ﺑﺸﮑﻨﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﭘﺎﻫﺎﺗﻮ ﺑﺸﮑﻨﻪ ﻭ....
ﺯﺍﻧﻮ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻖ ﻫﻖ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺮﺍﺏ ﺑﻮﺩ...
_ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻣﻨﻮ ﺑﮑﺶ!!!!ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺧﻼ‌ﺻﻢ ﮐﻦ!!!
ﺣﺴﯿﻦ ﺻﺪﺍﺷﻮ ﻧﺎﺯﮎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺩﺍﯼ ﻣﻨﻮ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ!ﺑﻌﺪﺵ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻗﺶ.
ﺗﺎ ﺍﺳﻢ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺤﻮﻉ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻢ.
ﻧﯿﺸﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﺍﻭﻣﺪ ﺳﻤﺘﻢ ﻭ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﭘﺮﺗﻢ ﮐﺮﺩ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ!!
ﺑﺪ ﺟﻮﺭﯼ ﺩﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯿﭙﯿﭽﯿﺪﻡ.
ﺁﺧﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺣﻤﻖ ﻫﺎ ﻧﻤﯿﮕﻦ ﻣﻨﻢ ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩﻡ!!!!
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﺑﮏ ﺑﺮﺍﻡ ﺷﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩ(ﺷﺎﻡ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻋﺮﺽ ﮐﻨﻢ..ﺧﻮﺭﺷﺖ ﺯﻫﺮ ﻣﺎﺭ!!!) ﺍﺯﺵ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯﺷﻮﻥ ﺑﺨﻮﺍﺩ ﺑﺬﺍﺭﻥ ﻣﻦ ﺑﺮﻡ ﺩﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ.
ﯾﻪ ﺍﻭﮐﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﺭﻭ ﺑﻬﻢ ﻧﺸﻮﻥ ﺩﺍﺩ.
ﮐﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﻮ ﺳﻠﻮﻝ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺎﺑﮏ ﺑﺮﻩ.
_ﺑﺎﺑﮏ
ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺳﻤﺘﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪ ﺣﺮﻓﻤﻮ ﺑﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭ ﻗﻔﻞ ﮐﻨﻪ.
_ﻣﯿﺸﻪ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﭘﯿﺸﻢ ﺑﻤﻮﻧﯽ؟
ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺣﺘﻤﺎ.
ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ..ﺑﺎﺑﮑﻢ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ...ﻫﯿﭻ ﮐﺪﻭﻡ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﻤﯿﮕﻔﺘﯿﻢ.
ﺑﻌﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺩﻟﻤﻮ ﺑﺰﻧﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ.
ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ...ﺳﺮﻣﻮ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺶ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮﺩﻡ:
ﺑﺎﺑﮏ....ﺗﻮﺭﻭ ﺧﺪﺍ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﻢ...ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﭘﻮﻝ ﺑﺨﻮﺍﯼ ﺑﺮﺳﻢ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﺪﻡ...ﻗﺴﻢ ﻣﯿﺨﻮﺭﻡ....ﻓﻘﻂ ﻣﻨﻮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﻨﻢ ﺧﻼ‌ﺹ ﮐﻦ!!!!
ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﻮﻝ ﮐﻤﮑﺖ ﮐﻨﻢ؟؟؟ﻣﻦ ﻫﺮﮐﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﯿﮑﻨﻢ!
_ﻭﺍﯼ...ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺎﺑﮏ....ﻣﻦ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺧﻮﻧﻢ ﺭﻭ ﻣﯿﺪﻡ ﺑﻬﺖ..ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﻮ ﺑﮕﻮ...ﺑﻌﺪﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﻼ‌ﺹ ﮐﻨﻢ
ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺭﻭ ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺖ ﺧﻮﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻧﻪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﺵ.
ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻡ!!!!ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﺸﺪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﺧﻮﻧﻪ!!!!ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺷﮑﺮﺕ!!!!
ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﻤﯿﺒﺮﺩ...
ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﮏ ﺍﺯ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯼ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻡ ﮐﻨﻪ!!
ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ.
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺮﺳﻢ ﮐﻢ ﺷﻪ ﺍﻣﺎ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ..
ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ...ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﺑﮑﻪ!...ﺍﻣﺎ ﺯﻫﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﺑﺎﻃﻞ!!!
ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺑﻮﺩ!
ﺍﻭﻣﺪ ﻇﺮﻑ ﻧﺎﻫﺎﺭﻣﻮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺭﻭ ﻗﻔﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ!!!!
ﻫﻤﻮﻧﺠﻮﺭ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻭﺳﻂ ﺍﺗﺎﻕ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ!!!
ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﺑﮏ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩ؟!
ﭼﺮﺍ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﻏﺬﺍﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟؟؟؟
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯿﻤﺮﺩﻡ!!....ﻧﮑﻨﻪ ﻗﻀﯿﻪ ﺯﻧﮓ ﺯﺩﻥ ﺭﻭ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﻦ ﻭ ﺑﻼ‌ﯾﯽ ﺳﺮﺵ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﺎﺷﻦ!!!
ﻧﻪ!....ﺧﺪﺍ ﻧﮑﻨﻪ!!!
ﺣﺘﯽ ﻓﮑﺮﺷﻢ ﺩﺍﻏﻮﻧﻢ ﻣﯿﮑﺮﺩ!!!
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﮔﻪ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺑﮏ ﻧﯿﻮﻣﺪ...ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ..ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯿﺸﻢ ﺍﺯ ﯾﮑﯽ ﺳﺮﺍﻏﺸﻮ ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺣﺘﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻬﺮﺍﺏ!!!
ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﮐﻪ ﯾﻪ ﻧﯿﻢ ﺗﻨﻪ ﺑﺎ ﺩﺍﻣﻦ ﮐﻮﺗﺎﻩ!ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ.
ﺩﺧﺘﺮﻩ:ﺳﻼ‌ﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺟﻮﻥ....ﻣﻦ ﻣﺎﺭﺍﻟﻢ
_ﺳﻼ‌ﻡ
ﻣﺎﺭﺍﻝ:ﺣﺴﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻟﺒﺎﺳﺎﺗﻮ ﺑﻬﺖ ﺑﺪﻡ ﺑﭙﻮﺷﯽ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺸﺐ ﺁﻣﺎﺩﺕ ﮐﻨﻢ!
_ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻪ ﺧﺒﺮﻩ ﻣﮕﻪ؟؟
ﻣﺎﺭﺍﻝ:ﺍﻣﺸﺐ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺷﺐ ﮐﺎﺭﻩ ﺗﻮﺋﻪ!
ﯾﻬﻮ ﺳﺮﻡ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﺷﺪ...ﻭﻟﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺎﺭﻡ.
ﯾﺎﺩ ﺑﺎﺑﮏ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺟﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺷﮏ ﻧﮑﻨﻪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻬﺶ ﺍﺯﺵ ﺑﭙﺮﺳﻢ.
_ﺭﺍﺳﺘﯽ..ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ..ﺑﺎﺑﮏ...ﮐﺠﺎﺱ؟..ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯﺵ ﻧﯿﺴﺖ!
ﻣﺎﺭﺍﻝ:ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺷﺪﻩ!!
ﭼﯿﺰﯼ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﯿﺸﺪ!ﭘﺲ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻣﯿﺪ ﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﻓﻨﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ؟؟!!!؟؟!
ﻣﺎﺭﺍﻝ:ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﯿﺎ.
ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺭﻓﺘﻢ...
ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﺩﻥ..
پاسخ
آگهی


[-]
به اشتراک گذاری/بوکمارک (نمایش همه)
google Facebook cloob Twitter
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید یا ثبت نام کنید
شما جهت ارسال نظر در مطلب نیازمند عضویت در این انجمن هستید
ایجاد حساب کاربری
ساخت یک حساب کاربری شخصی در انجمن ما. این کار بسیار آسان است!
یا
ورود
از قبل حساب کاربری دارید? از اینجا وارد شوید.

موضوعات مرتبط با این موضوع...
  رمان راغب | به قلبم بانوی نقابدار (زمان آنلاین دز حال تایپ)
Heart رمان خیانت به عشق (غم انگیز گریه دار هیجانی)
Rainbow یه رمان خیلی قشنگ.نخونی نصف عمرت فناست
  رمان عشق من ، عشق تو (عاشقانه ، معرکه) به قلم: خودم
  رمان عاشقانه ( کراش من توی دانشگاه یه دختر ترسناکه) به قلم خودم. پارت پایانی.
  رمان عاشقشم؟
  رمان تلخ و شیرین
  رمان فوق‌العاده ترسناک «فرزند ابلیس» | نوشته‌ی خودم
Exclamation داستان بسیار ترسناک خونه جدید !
Heart رمان[انتقام شیرین]

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان