امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

رمان دو موتور سوار قسمت 3

#1
ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺏ ﻋﻄﺮﺵ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺁﺭﺍﻣﻢ ﮐﺮﺩ.ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺳﺮﮎ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻭ ﺑﺎ ﻧﯿﺸﺨﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ:
- ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭ ﮐﯿﻠﻮ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺁﺏ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ....ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ....ﻫﻤﺶ ﺍﻣﻠﺘﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﻮﻉ ﺭﺏ ﻭ ﮔﻮﺟﻪ ﻭ ﺳﺴﺶ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻩ....ﺍﺳﻤﺸﻢ ﻣﯿﺬﺍﺭﻩ ﻏﺬﺍﯼ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺳﺮﺁﺷﭙﺰ...
ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:
- ﭘﺲ ﺩﻟﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺬﺍﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺭﻭﺟﮏ ﻧﻪ ﺧﻮﺩﻡ!
ﻟﺐ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻏﻨﭽﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ:
- ﮐﯽ ﮔﻔﺘﻪ؟ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﮐﯽ ﺑﯿﺨﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻪ؟
- ﻣﮕﻪ ﭼﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﭽﻪ؟
- ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ.ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩﺕ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ؟
ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺗﯿﺮﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺳﺮﯾﻊ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
- ﺧﻮﺑﻦ ﻫﺮﺩﻭ.ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﻥ.
- ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺑﺎﺯ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺪﻩ.ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ.ﺣﺎﻻ‌ ﺑﺎﺯﻡ ﻣﻨﻮ ﺑﭙﯿﭽﻮﻥ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺧﻠﺶ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ:
- ﺧﻮﺩﺕ ﮐﻢ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﯼ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﻨﻢ ﺑﺪﻭﻧﯽ؟
ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺸﻨﯿﺪﻥ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺎﻝ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﺎ ﻧﻪ.
ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺭﻭﯼ ﻣﺒﻞ ﺗﮏ ﻧﻔﺮﻩ ﺍﯼ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺨﺖ (!) ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﻮﺩ.ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﯼ ﻧﯿﻢ ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ‌ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ.
- ﺻﺪﺍﯼ ﺳﻼ‌ﻣﺘﻮ ﻧﺸﻨﯿﺪﻡ.
ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﺯﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ.ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺸﻨﯿﺪﻥ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻧﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﺷﺎﻩ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪﻡ.
ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﺟﻠﻮﯼ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ.ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺩﺗﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﺑﺒﯿﻨﻢ.
ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﺁﻣﯿﺰ ﮔﻔﺖ:
- ﻭﺍﺭﯾﺲ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ.
ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺳﺮﺩﺵ ﮔﻔﺖ:
- ﺩﯾﺸﺐ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﺧﻮﻧﻪ؟
ﺍﮔﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﺎﺭﺗﻮﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﻢ!
ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﻗﺎﯾﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻋﺎﺩﯼ ﮔﻔﺖ:
- ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮔﺮﺩﺵ ﺩﯾﺮ ﺷﺪ.
ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﺮﺩﻡ.ﺍﯾﻦ ﺩﻓﻌﻪ ﺍﻭﻟﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺠﺎﺗﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻭﺳﻂ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺑﮑﻨﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻡ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﻫﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﺠﯽ ﮔﻔﺖ:
- ﺁﺑﺘﯿﻦ.ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﺎﺭﺷﻮ ﻣﺎﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﯼ.ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﯼ ﺍﻭﻟﺘﻢ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺬﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﻨﻪ.
ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﺪ ﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻨﺪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩ.
ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯼ ﮐﺎﺭﺗﻮﻧﻢ ﺷﺪﻡ.ﺻﺪﺍﯼ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ:
-ﺻﻨﻢ؟ﺍﯾﻨﻮ ﺑﺨﻮﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﺎ ﺑﯿﺎﺩ.
ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺷﺮﺑﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺮﺧﯽ ﺍﺵ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﮏ ﻣﯽ ﺯﺩ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺘﻢ:
- ﺩﺳﺘﺖ ﺩﺭﺩ ﻧﮑﻨﻪ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ!ﺧﺪﺍ ﺗﻮﺭﻭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﻻ‌ﺍﻗﻞ!
ﺁﺑﺘﯿﻦ ﮐﻪ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺑﺎ ﺣﺮﻓﻢ ﺟﻮ ﻣﺘﺸﻨﺞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﮔﻔﺖ:
- ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ؟ﻓﻘﻂ ﺻﻨﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺎﻟﺶ ﺟﺎ ﺑﯿﺎﺩ؟
ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺑﺎﻣﺰﻩ ﺍﯼ ﮔﻔﺖ:
- ﺁﺧﻪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﺎﻻ‌ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺎﺷﺎﻻ‌ ﭼﻬﺎﺭ ﺷﻮﻧﻪ ﻭ ﺟﻮﻥ ﺩﺍﺭﯼ...ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻪ.
ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭼﺸﻢ ﻏﺮﻩ ﺭﻓﺘﻢ.
ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺎﺯﮎ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﺸﻮﻩ ﯼ ﺯﻥ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺣﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩ:
- ﻋﺰﯾﺰﻡ ﮐﯽ ﻣﯿﺮﯾﻢ؟
ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺫﯾﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﮐﻞ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺷﯿﻔﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
- ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺗﻮ ﺑﺨﻮﺍﯼ.
ﺧﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
- ﻫﺮ ﭼﯽ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻬﺘﺮ.ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﻓﻀﺎ ﺭﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ ﻋﺰﯾﺰﻡ.
ﻣﺮﺩ ﻣﺜﻞ ﻏﻼ‌ﻡ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:
- ﻣﯿﺮﻡ ﭼﻤﺪﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﺑﺬﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦ.
ﺑﺎ ﭼﻨﺪﺵ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﺩ ﺭﻓﺖ ﮔﻔﺘﻢ:
- ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﻓﻀﺎ ﺭﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯽ؟ﺗﻮ ﺩﺍﺭﯼ ﺣﺎﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ!
ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻔﺖ:
- ﺻﻨﻢ ﺟﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ.
ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﺁﻣﯿﺰ ﮔﻔﺘﻢ:
- ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﻣﺸﺐ ﺩﯾﮕﻪ ﭘﺎ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺑﻢ.ﺁﺧﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﻗﺒﻠﺶ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺍﺻﻼ‌.
ﺁﺑﺘﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ.ﺯﻥ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺖ:
- ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﺍﮔﻪ ﮐﯿﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﺍﺕ ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺸﻪ ﭼﻪ ﺑﻼ‌ﯾﯽ ﺳﺮﺕ ﻣﯿﺎﺭﻩ؟ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺷﮑﻠﮑﯽ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ:
- ﺑﺎﻻ‌ﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺭﻧﮕﯽ ﻧﯿﺲ.
ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﮐﺎﺭﺗﻮﻧﻢ ﺷﺪﻡ.ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﻦ ﺍﺯ ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻭ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ.ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺗﻬﺪﯾﺪﺁﻣﯿﺰ ﮔﻔﺖ:
- ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻟﺖ ﻧﯿﺲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﺒﺎ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ.ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺑﺪ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﯽ ﻧﺸﻮﻧﻤﺖ.
ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩﯼ ﮔﻔﺘﻢ:
- ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻣﺎﻥ؟
ﻭ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺭﺩ ﺷﺪﻡ.




ﺭﻭﯼ ﭼﻤﻦ ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ.ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ:
Dancing bears
Painted wings
Things i almost remember
And a song someone sings
Once upon a December
Someone holds me safe and warm
Horses prance through a silver storm
Figures dancing gracefully
Across my memory
Someone holds me safe and warm
Horses prance through a silver storm
Figures dancing gracefully
Across my memory
Far away
Long ago
Glowing dim as an ember
Things my heart used to know
Things it yearns to remember
Things my heart used to know
Once upon a December
Someone holds me safe and warm
Horses prance through a silver storm
Figures dancing gracefully
Across my memory
Glowing dim as an ember
Things my heart used to know
Things it yearns to remember
And a song someone sings
Once upon a Decemberﺍﯾﻦ ﺁﻫﻨﮓ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﺲ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﻦ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﺁﻧﺎﺳﺘﺎﺯﯾﺎ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻡ.
ﺻﺪﺍﯼ ﺗﺮﻣﺰ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﻮﺗﻮﺭﯼ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺟﺎ ﭘﺮﺍﻧﺪ.ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ.ﺍﺯ ﺟﺎﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﭘﺸﺖ ﯾﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ.
ﺑﺎ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﯿﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻭﺳﻂ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﭘﺴﺮﯼ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﺧﻮﺭﺍﻥ ﺟﻠﻮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺗﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﻟﻮ ﺷﺪ.
ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ:
- ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﻧﯽ؟
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ:
ﺻﺪﺍﻣﻮ ﺷﻨﯿﺪ ﯾﻌﻨﯽ؟






































****
پاسخ
آگهی


[-]
به اشتراک گذاری/بوکمارک (نمایش همه)
google Facebook cloob Twitter
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید یا ثبت نام کنید
شما جهت ارسال نظر در مطلب نیازمند عضویت در این انجمن هستید
ایجاد حساب کاربری
ساخت یک حساب کاربری شخصی در انجمن ما. این کار بسیار آسان است!
یا
ورود
از قبل حساب کاربری دارید? از اینجا وارد شوید.

موضوعات مرتبط با این موضوع...
  رمان راغب | به قلبم بانوی نقابدار (زمان آنلاین دز حال تایپ)
Heart رمان خیانت به عشق (غم انگیز گریه دار هیجانی)
Rainbow یه رمان خیلی قشنگ.نخونی نصف عمرت فناست
  رمان عشق من ، عشق تو (عاشقانه ، معرکه) به قلم: خودم
  رمان عاشقانه ( کراش من توی دانشگاه یه دختر ترسناکه) به قلم خودم. پارت پایانی.
  رمان عاشقشم؟
  رمان تلخ و شیرین
  رمان فوق‌العاده ترسناک «فرزند ابلیس» | نوشته‌ی خودم
Heart رمان[انتقام شیرین]
  رمان تمنا برای نفس کشیدن

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان