برنامه «خندوانه» که در ابتدا جدی گرفته نمیشد، این روزها آنچنان از اهمیت بالا و سطح توجه عمومی وسیعی برخوردار شده که بسیاری از چهرههای مطرح، اشتیاق حضور در این برنامه را دارند و مدیران رسانه ملی نیز سرمایه گذای بلندمدت روی این برنامه را در دستور کار قرار دادهاند؛ اتفاقی که رامبد جوان رقم زد و نشان داد، میتوان حتی در شبکههای غیراصلی تلویزیون نیز تأثیرگذار شد و نشاط عمومی را تقویت کرد.
«ایده اجرای برنامه خندوانه یک بار در سال ۸۳ توسط رامبد جوان به شبکه ۲ سیما داده شده بود، ولی بخاطر تأمین نشدن بودجه و مسائل اینچنینی ساخت آن به تعویق افتاد. از دو هزار مقالهای که دربارهٔ خندیدن و خنده در جهان تألیف و نوشته شده بود تقریباً ۹۰۰ مورد استخراج و بن مایه علمی برنامه خندوانه شد و بارزترین بخش این مقالات، توجه به اثرات حیرت انگیز خنده در انسانها بود»؛ این بنمایه برنامهای است که بیشترین اقبال را در میان تولیدات تلویزیونی به خود جلب کرده است.
رامبد جوان که پیش از این نیز در تلویزیون تجربههای متفاوتی داشته و از اکثر این تجربیات سربلند بیرون آمده بود، این تاک شو را در ابتدا با ایدههای محدود آغاز کرد؛ اما به مرور و با گسترش وسعت مخاطبانش، بر دامنه تنوع این برنامه افزود، به گونهای که اکنون برخی کاراکترهای این برنامه نظیر «جناب خان» جزو جذابیتهای غیرقابل تفکیک از اصلیت این برنامه شدهاند و به رشد سریع مخاطبان این برنامه دامن زدهاند تا این برنامه که در ابتدا جدی گرفته نمیشد، اکنون مهمترین برنامه در حال پخش تلویزیون لقب گیرد.
«ایده اجرای برنامه خندوانه یک بار در سال ۸۳ توسط رامبد جوان به شبکه ۲ سیما داده شده بود، ولی بخاطر تأمین نشدن بودجه و مسائل اینچنینی ساخت آن به تعویق افتاد. از دو هزار مقالهای که دربارهٔ خندیدن و خنده در جهان تألیف و نوشته شده بود تقریباً ۹۰۰ مورد استخراج و بن مایه علمی برنامه خندوانه شد و بارزترین بخش این مقالات، توجه به اثرات حیرت انگیز خنده در انسانها بود»؛ این بنمایه برنامهای است که بیشترین اقبال را در میان تولیدات تلویزیونی به خود جلب کرده است.
رامبد جوان که پیش از این نیز در تلویزیون تجربههای متفاوتی داشته و از اکثر این تجربیات سربلند بیرون آمده بود، این تاک شو را در ابتدا با ایدههای محدود آغاز کرد؛ اما به مرور و با گسترش وسعت مخاطبانش، بر دامنه تنوع این برنامه افزود، به گونهای که اکنون برخی کاراکترهای این برنامه نظیر «جناب خان» جزو جذابیتهای غیرقابل تفکیک از اصلیت این برنامه شدهاند و به رشد سریع مخاطبان این برنامه دامن زدهاند تا این برنامه که در ابتدا جدی گرفته نمیشد، اکنون مهمترین برنامه در حال پخش تلویزیون لقب گیرد.

جوان در طول تولید این برنامه کوشیده با جلوگیری از حواشی، بر عمر آن بیفزاید و در این زمینه نیز موفق بوده تا جایی که به تازگی تأکید کرد علاوه بر 70 قسمت مانده از فصل دوم ـ که میهمان چهره هایی نظیر مهران مدیری و رضا عطاران خواهد بود ـ تولید فصل سوم این مجموعه نیز قطعیت یافته و در واقع مدیران تلویزیون درصدد حفظ سرمایه تازه رسانه ملی برآمدهاند و امکان برنامهریزی برای گسترش کیفی بیش از پیش این مجموعه را با تعیین عمر طولانی فراهم ساختهاند.
توجه عمومی نسبت به این برنامه در همین مدت به سطحی رسیده که درخواست کنندگان شرکت در جمع تماشاچیان این برنامه از یک میلیون نیز فراتر رفته و در طول این برنامه، مخاطبان از میان متاقضیان گزینش میشوند و به همراه رامبد جوان در تعدادی از برنامهها میخندند؛ اتفاقی منحصر به فرد که تاکنون در تلویزیون سابقه نداشته و نشان میدهد همچنان میتوان در تلویزیون، حتی با حفظ خط قرمزهای مرسوم، گل کرد.
حالا برنامههایی که بسیاری از چهرهها ترجیح میدادند مهمانش نشوند، با سیلی از میهمانان ایستاده در صف مواجه شده که میخواهند همراه با مردم بخندند و چهره خودمانیشان را از طریق این برنامه به نمایش بگذارند؛ اتفاقی که البته به افزایش جذابیت و تنوع این برنامه نیز کمک کرده، هرچند نقدهایی درباره انتخاب برخی از میهمانانش همچنان وجود دارد.
با این حال اتفاق اصلی که رامبد جوان رقم زد، از همه محورهای ذکر شده پراهمیت تر و آن هم تولید برنامه برای گسترش نشاط عمومی در یکی از شبکههای فرعی تلویزیون و رساندن این برنامه به کارکرد حداکثری اش بود؛ واقعهای که نشان میدهد، میتوان همچنان از ظرفیت کنونی تلویزیونی بهره برداری کارآمدتری کرد و تنها باید آنتن را به دست چهره های دارای ایدههای نو و تجربههای موفق سپرد.
اخبار فرهنگی - تابناک