بازی آنلاین
آپلود عکس
18-09-2014، 20:09
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
درختی زیبا با برگ‌های مركب به رنگ سبز تیره و گل‌های آن بنفش معطر و میوه آن كوچك، تخم‌مرغی و سفید مایل به زرد شبیه به میوه كُنار است. هسته سختی در داخل میوه است كه سوراخ دارد و از آن برای درست كردن نوعی تسبیح استفاده می‌شود. به همین دلیل به آن درخت تسبیح نیز می‌گویند. بومی هیمالیا است و در شمال ایران می‌روید و در منازل نیز به عنوان درخت زینتی كاشته می‌شود. از نظر تركیبات شیمیایی در میوه آن یك تركیب سمی وجود دارد و وجود «آلكالوئید ازاریدین»، یك رزین، یك تانن، «ملیوتانیك اسید» و «بنزوئیك اسید» در آن مشخص شده است و عصاره آبی آن كه به خرگوش تزریق شده است موجب تشنج و مرگ شده است.
از نظر خواص و كاربرد دارویی این گیاه در هند از برگ‌های آن به عنوان یك كرم كش مؤثر استفاده می‌شود و عصاره آبی آن را برای كاهش شدت حملات آسمی به كار می‌برند. پوست ریشه این درخت و میوه، گل‌ها و برگ‌های آن به منظور محلل و بازكننده انسداد و گرفتگی مجاری عروق و حمایت بدن در مقابل مسمومیت تجویز می‌شود.
از له شده گل‌ها و برگ‌های آن در استعمال داخلی برای كرم‌كشی و خرد كردن سنگ و به عنوان مدر و قاعده‌آور استفاده می‌شود. برگ‌ها و پوست درخت و میوه آن در استعمال داخلی و خارجی برای درمان جذام و خنازیر توصیه می‌شود.
در كره از جوشانده پوست این درخت برای دفع انگل‌های روده‌ای و در استعمال خارجی برای بیماری‌های انگلی پوست استفاده می‌شود. در چین قرن‌ها است كه از جوشانده پوست درخت زیتون تلخ به عنوان كرم كش استفاده می‌كنند. در بررسی‌ها مشاهده شده است كه افرادی كه از گرد پوست درخت استفاده كرده‌اند تا 76 درصد انگل‌های روده‌ای آنها كشته شده است و 26درصد آنها عكس العمل مسمومیت نشان داده‌اند.
میوه آن سمّی است ولی در حد مجاز به عنوان آرام‌بخش و ضد انگل و تب بر و مدر توصیه می‌شود. روغن مغز هسته آن به عنوان ضدعفونی‌كننده توصیه می‌شود. این گیاه به طور كلی حشره‌كش است. در شبه جزیره مالایا ریشه تلخ آن را برای درمان ناراحتی‌های پوستی به كار می‌برند. در اندونزی از پوست درخت و برگ‌های آن در استعمال خارجی برای رفع خارش و برخی ناراحتی‌های پوستی تجویز می‌شود.
این گیاه سمی است و مصرف آن به هر شكلی باید با تجویز یك پزشك متخصص انجام گیرد.
درختی زیبا با برگ‌های مركب به رنگ سبز تیره و گل‌های آن بنفش معطر و میوه آن كوچك، تخم‌مرغی و سفید مایل به زرد شبیه به میوه كُنار است. هسته سختی در داخل میوه است كه سوراخ دارد و از آن برای درست كردن نوعی تسبیح استفاده می‌شود. به همین دلیل به آن درخت تسبیح نیز می‌گویند. بومی هیمالیا است و در شمال ایران می‌روید و در منازل نیز به عنوان درخت زینتی كاشته می‌شود. از نظر تركیبات شیمیایی در میوه آن یك تركیب سمی وجود دارد و وجود «آلكالوئید ازاریدین»، یك رزین، یك تانن، «ملیوتانیك اسید» و «بنزوئیك اسید» در آن مشخص شده است و عصاره آبی آن كه به خرگوش تزریق شده است موجب تشنج و مرگ شده است.
از نظر خواص و كاربرد دارویی این گیاه در هند از برگ‌های آن به عنوان یك كرم كش مؤثر استفاده می‌شود و عصاره آبی آن را برای كاهش شدت حملات آسمی به كار می‌برند. پوست ریشه این درخت و میوه، گل‌ها و برگ‌های آن به منظور محلل و بازكننده انسداد و گرفتگی مجاری عروق و حمایت بدن در مقابل مسمومیت تجویز می‌شود.
از له شده گل‌ها و برگ‌های آن در استعمال داخلی برای كرم‌كشی و خرد كردن سنگ و به عنوان مدر و قاعده‌آور استفاده می‌شود. برگ‌ها و پوست درخت و میوه آن در استعمال داخلی و خارجی برای درمان جذام و خنازیر توصیه می‌شود.
در كره از جوشانده پوست این درخت برای دفع انگل‌های روده‌ای و در استعمال خارجی برای بیماری‌های انگلی پوست استفاده می‌شود. در چین قرن‌ها است كه از جوشانده پوست درخت زیتون تلخ به عنوان كرم كش استفاده می‌كنند. در بررسی‌ها مشاهده شده است كه افرادی كه از گرد پوست درخت استفاده كرده‌اند تا 76 درصد انگل‌های روده‌ای آنها كشته شده است و 26درصد آنها عكس العمل مسمومیت نشان داده‌اند.
میوه آن سمّی است ولی در حد مجاز به عنوان آرام‌بخش و ضد انگل و تب بر و مدر توصیه می‌شود. روغن مغز هسته آن به عنوان ضدعفونی‌كننده توصیه می‌شود. این گیاه به طور كلی حشره‌كش است. در شبه جزیره مالایا ریشه تلخ آن را برای درمان ناراحتی‌های پوستی به كار می‌برند. در اندونزی از پوست درخت و برگ‌های آن در استعمال خارجی برای رفع خارش و برخی ناراحتی‌های پوستی تجویز می‌شود.
این گیاه سمی است و مصرف آن به هر شكلی باید با تجویز یك پزشك متخصص انجام گیرد.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
