ستاره‌ی «خوب، بد، زشت» و «هفت دلاور» از میان ما رفت

[First Star]

ایلای والاک، بازیگر مطرح هالیوودی و ستاره‌ی فیلم‌هایی چون "خوب،بد،زشت" و "هفت دلاور"، در ۹۸ سالگی از میان ما رفت

ایلای والاک یکی از ستاره‌های کلاسیک دهه ۱۹۶۰ با بازی‌های ماندگار در "هفت دلاور" و "خوب،بد،زشت"، ساعاتی قبل و در ۹۸ سالگی درگذشت

بنابر ویکی پدیا،ایلای والاک بیش از شش دهه در عرصه سینما فعالیت داشته، او کار خود را در اواخر دههٔ ۴۰ شروع کرد. و برای ایفای نقش سیلوا واکارو در فیلم بیبی دال ۱۹۵۶ ساخته الیا کازان جایزه بفتا بازیگر تازه وارد را دریافت نمود. و همچنین نامزد جایزه گوی طلایی بهترین بازیگر مکمل شد. مشهورترین نقش‌های وی در دنیای سینما کالورا در "هفت دلاور" ساخته جان استرجس ، گیدو در "نخاله‌ها" ساخته جان هیوستن ، توچو (زشت) در "خوب، بد، زشت" ساخته سرجیو لئونه می‌باشند و دیگر نقش‌های برجسته وی شامل دون آلتوبلو در "پدرخوانده ۳ ساخته فرانسیس فورد کاپولا، کاتن وینبرگر در دو جک ساخته جک نیکلسون و آرتور ابوت در تعطیلی ساخته نانسی میرز هستند. والاک یکی از پرکارترین بازیگران آمریکایی است که حتی در دههٔ ۹۰ زندگی خود فعال بوده و در فیلم‌های وال استریت: پول هرگز نمی‌خوابد (۲۰۱۰) و نویسنده در سایه (۲۰۱۰) رومن پولانسکی ایفای نقش کرده است.



اولین حضور والاک در سینما، فیلم جنجالی بیبی دال (۱۹۵۶) ساخته الیا کازان بود. که آغازگر یک دوره پربار در سینما برای او بود گر چه به ندرت نقش‌های اول در سینما به وی می‌رسید. فیلم‌های اولیه وی شامل برنامه (۱۹۵۸) به کارگردانی دان سیگل، هفت دلاور (۱۹۶۰) ساخته جان استرجس در کنار یول براینر و استیو مک کوئین، نخاله‌ها (۱۹۶۱) اثر جان هیوستن در کنار مریلین مونرو، کلارک گیبل و مونتگومری کلیفت، چگونه غرب تسخیر شد (۱۹۶۲)، لرد جیم (۱۹۶۵) به کارگردانی ریچارد بروکس به همراه پیتر اوتول، چنگیزخان (۱۹۶۵)، چطور یک میلیون بدزدیم (۱۹۶۴) ساخته ویلیام وایلر در کنار آدری هپبرن و پیتر اوتول و شاید مشهورترین کار وی خوب، بد، زشت ساخته کم نظیر سرجیو لئونه به نقش توچو (زشت) در کنار کلینت ایستوود اشاره کرد. پس از موفقیت خوب، بد، زشت، والاک در چندین وسترن اسپاگتی مانند تک باشکوه (۱۹۶۸) ایفای نقش کرد.

والاک در مرکز یکی از بدنام ترین قضایای بازیگری دههٔ ۵۰ که مربوط به مشهور شدن یکی از شخصیت‌های بزرگ و افسانه‌ای قرن بیستم آمریکا یعنی فرانک سیناترا بود قرار پیدا کرد. در سال ۱۹۵۳ او خود را برای ایفای نقش ماجیو در فیلم از این جا تا ابدیت آماده می‌کرد که قبل از شروع فیلمبرداری، فرانک سیناترا جایگزین وی شد و سیناترا توانست برای ایفای این نقش جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از آن خود کند. بعدها چگونگی بدست آوردن این نقش توسط سیناترا الهام بخش شخصیت جانی فانتین در فیلم کلاسیک پدرخوانده (۱۹۷۲) شد.

او در دههٔ ۶۰ نقش آقای فریز را در مجموعه‌های بتمن ایفا نمود. نقشی که اوتو پرمینجر کارگردان مشهور لورا (۱۹۴۴) و آرنولد شوارزنگر نیز به ایفای آن پرداختند.

والاک در آخرین فیلم‌های سه اسطوره بازیگری هالیوود ایفای نقش کرد که هر سه بازیگر به ترتیب عبارتند از: کلارک گیبل، مریلین مونرو (نخاله‌ها) و استیو مک کوئین (شکارچی)

طلای مکنا (۱۹۶۹)، مغز (۱۹۶۹)، جو دیوانه (۱۹۷۴)، عمیق (۱۹۷۷)، شب و شهر (۱۹۹۲)، معشوقه‌های هالیوود (۱۹۹۲)، رودخانه مرموز (۲۰۰۳) از دیگر کارهای وی هستند.

ایلای والاک در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۰ در سن ۹۴ سالگی جایزه اسکار افتخاری را از آن خود کرد.