19-12-2013، 9:06
حجاب،اصالت یک زندگی انسانی + فیلم
خوبي نمايشگاه رسانههاي ديجيتال انقلاب اسلامي جمع و جور بودن آن است. طوري كه در يكي دو ساعته ميتوان تمام آن را گشت و پاي هر غرفه به اندازه كافي وقت گذاشت. اولين دوره اين جشنواره تا سوم اسفند در مصلي تهران –كه كمكم دارد به محل دائمي نمايشگاههاي تهران تغيير نام ميدهد!- برپاست، در نيمطبقه بالاي شبستان اصلي
حجاب و پوشش زنان موضوعی است که در ارتباط با آن بسیار گفته و نوشته شده است. ابعاد اقتصادی، سیاسی و روانشناسی پوشش نیز واقعیتی است که امروز بسیار مورد توجه قرار گرفته است و نمی توان از آن چشم پوشید. دراینجا به دنبال بررسی دقیق این ابعاد نیستیم، اما با توجه به اینکه چند ماهی است موضوع برخورد با بی حجابی با ادبیات حقوق بشری به این موضوع متوجه شده اند به همین علت به دنبال بررسی ابعاد حقوق بشری آن هستیم. ولیکن قبل از آن ذکر برخی نکات مقدماتی لازم است. اول آنکه ارتباط بین (حیا و حجاب) باید مشخص گردد. در گفتارهای اجتماعی و شبکه های اجتماعی و حتی مجامع علمی نیز گاهی این دو با یکدیگر یکی محسوب می شوند که اگر فردی از درون حیا ندارد نمی توان او را مجبور به حجاب نمود. عده ای هم راه تفریط طی کرده اند و بیان می دارند حیا عنصر اساسی اجتماع است و حجاب لزوما همزاد حیا نیست و چنین شاهد مثال می آورند که چه بسا بی حجابانی که بسیار با حیا نیز هستند!
از لحاظ منطقی در این ارتباط باید گفت به طور قطع و یقین نمی توان گفت هر فردی که حجاب کامل دارد حیا کامل هم دارد و هرکسی که بی حجاب است لزوما بی حیا نیز هست. یعنی نمی توان ارتباط منطقی در تساوی این دو مفهوم (حجاب و حیا) قائل شد. چرا که حیا یک امر درونی و مربوط به روان است و حجاب یک رفتار بیرونی است و مرتبط با اعضاء ولیکن شاهد مثال مذکور نیز از مغالطه رنج می برد. یعنی این استدلال که لزوما همه با حجابان بی حیا نیستند همان مقدار اشتباه است که ما بگوییم که هیچ ارتباطی بین ظاهر مرتب افراد و شخصیت علمی آنها وجود ندارد و ممکن است شخصیت علمی را ببینیم که با ظاهری ژولیده در اجتماع ظاهر شود! در حالی که چنین وضعی اصولا دیده نمی شود.
از بعد روانشناسی باید گفت اصولا علم روانشناسی تحلیل رفتارهای ظاهری افراد پی بردن به درون آنهاست یعنی علوم تجربی غیر وحیانی نیز اثبات کرده اند که ظاهر افراد نمود باطن و درونی آنهاست. در حدیثی از حضرت علی (ع) نیز داریم که "الظاهر عنوان باطن". قرآن نیز نهی می کند از اینکه نوع زینت و آرایش افراد یادآور دوران جاهلیت باشد،" و لا تبرجن تبرج الجاهلیه".
بنابراین برای رسیدن به واقعیت درون افراد از ظاهر آنها امری امکان پذیر است و می توان از ظاهر افراد به درون آنها پی برد. بنابراین توجیه که عفت مهم است و نه ظاهر، پذیرفتنی نیست. از بعد جامعه شناسی نیز باید گفت بدون شک حجاب نمادی است در ارتباطات افراد با یکدیگر، متاسفانه باید گفت کشور ما در مقوله حجاب و ظاهر گام های رو به عقب و در بهترین تحلیل حرکت منفعلانه داشته است. با گذشت ۳ دولت بعد از فراغت از جنگ هیچ برنامه ریزی مدونی برای موضوع حجاب نداشته ایم به جز مصوبه ۴۲۷ شورای عالی انقلاب فرهنگی. این مصوبه به مقوله عفاف و حجاب پرداخته است و در آن تکالیف ۲۶ دستگاه را در حوزه عفاف و حجاب معین نموده و برای گسترش فرهنگ حجاب و عفاف ۳۰۰ راهکار ارائه کرده است که هرکدام از این ۲۶ دستگاه به تناسب نقشی که در نهادینه کردن فرهنگ حجاب و عفاف دارند، موظف به اجرای تعدادی از بندهای این مصوبه هستند. پیشینه این مصوبه به سال ۷۳ بر می گردد و در سال ۷۶ به طور رسمی قوام لازم را یافت. با وجود این ۸ سال دیگر طول کشید تا این مصوبه با ۱۶ محورش به دستگاه ها ابلاغ شود.
از میان این ۲۶ دستگاه، فقط ۲ دستگاه مسئولیت سلبی دارند و ۲۴ دستگاه مسئولیت هایشان ایجابی است و صدا و سیما با ۳۱ وظیفه در راستای گسترش فرهنگ حجاب و عفاف بیشترین بار مسئولیت را دراین زمینه به دوش می کشد، مسئولیتی که اغلب دستگاه ها و همچنین صدا و سیما نسبت به آن بی توجه اند. بنابراین در عمل هیچ برنامه مدونی عملیاتی نشده است.
ارتباط بین حجاب و امنیت و اعتماد در خانواده واقعیتی است که حتی آمار صرف نیز به آن اذعان دارد، کمترین طلاق را در شهر یزد (با ویژگی متمایز پوشش افراد در این شهر) و بیشترین نسبت طلاق در تهران (با ویژگی های مشخص پوشش افراد در این شهر). قطعا علت اصلی در این تزلزل خانواده حجاب به معنای پوشش صرف نیست بلکه حجاب نمادی است از نحوه ارتباط و تفکر افراد درون خانواده.
از لحاظ اقتصادی نیز تاثیر حجاب در فرهنگ خود نمایی می کند. در مقوله واردات لوازم آرایشی آمار دومین مصرف کننده لوازم آرایشی و هفتمین کشور در جهان هستیم. موضوعی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن گذشت. پرداخت ۲.۱ میلیارد دلار هزینه لوازم آرایشی از ۷.۲ میلیارد دلار بازار لوازم آرایشی خاورمیانه را ۱۴ میلیون نفر از زنان ایرانی به عهده گرفته اند! این آمار براساس تحقیقاتی است که مرکز " گلوبال استادی" در سال ۲۰۰۸ انجام داده است.
دول غربی و نظام های سکولار اروپایی، در راس این هرم آمریکا و سیاست های کاخ سفید، به خوبی می دانند گرایش عمومی مردم و جوانان به دین، یقینا زمینه ساز دامنه دار شدن مطالبات گسترده مردمی از حکومت ها و پایان دوران حکومت یک درصدی بر ۹۹ درصدی خواهد بود.
از رو با غرق کردن جوانان در لذت های ظاهری و سوق دادن مردم به سمت تحریک و هیجان های بدون نیاز به تفکر، همچنین تبلیغ گسترده جنسی و غیر اخلاقی تا جایی که جوانان اصولا فرصت و انگیزه ای برای پیگیری مطالبات حقیقی خود از حکومت نداشته باشند. بعنوان مثال جشنواره آبجو در آلمان یکی از برنامه هایی است که با حمایت گسترده دولت جوانان زیادی در آن شرکت می کنند که پیرو انحراف افکار از مسائل دینی خودشان صورت می پذیرد.
"میشل هولباگ" نویسنده فرانسوی می گوید: (جنگ علیه اسلام گرایی با کشتن مسلمانان فایده ای ندارد، فقط با فاسد کردن آنها می توان به پیروزی دست یافت. پس باید به جای بمب بر سر مسلمانان دامن های کوتاه فرو بریزد).
ابعاد بین المللی حجاب
از طرفی موضوع حجاب (چه در نفی آن چه در تایید آن) امروزه بعد بین المللی نیز پیدا کرده است، در فضای پس از ۱۱ سپتامبر، تشدید تبلیغات منفی رسانه ای علیه مسلمانان و آشکار شدن برخی از جلوه های مذهبی اقلیت ۲۰ میلیونی مسلمانان در جوامع اروپایی بویژه حجاب بانوان مسلمانان در کشورهایی چون فرانسه، هلند، بلژیک، ایتالیا، آلمان تشدید حمایت نسبت به توهم و تسخیر اروپا بوسیله مسلمانان منجر شده است.
رهبران اروپایی با استدلال در خطر بودن نظام سکولاریسم در جوامع اروپایی، قانون منع حجاب در سال ۲۰۰۴ میلادی را تصویب کردند و مدارس و برخی دانشگاه های فرانسه آغاز گر این قانون بوده زمزمه های آن در سایر کشورها رو بگسترش است.
خوبي نمايشگاه رسانههاي ديجيتال انقلاب اسلامي جمع و جور بودن آن است. طوري كه در يكي دو ساعته ميتوان تمام آن را گشت و پاي هر غرفه به اندازه كافي وقت گذاشت. اولين دوره اين جشنواره تا سوم اسفند در مصلي تهران –كه كمكم دارد به محل دائمي نمايشگاههاي تهران تغيير نام ميدهد!- برپاست، در نيمطبقه بالاي شبستان اصلي
حجاب و پوشش زنان موضوعی است که در ارتباط با آن بسیار گفته و نوشته شده است. ابعاد اقتصادی، سیاسی و روانشناسی پوشش نیز واقعیتی است که امروز بسیار مورد توجه قرار گرفته است و نمی توان از آن چشم پوشید. دراینجا به دنبال بررسی دقیق این ابعاد نیستیم، اما با توجه به اینکه چند ماهی است موضوع برخورد با بی حجابی با ادبیات حقوق بشری به این موضوع متوجه شده اند به همین علت به دنبال بررسی ابعاد حقوق بشری آن هستیم. ولیکن قبل از آن ذکر برخی نکات مقدماتی لازم است. اول آنکه ارتباط بین (حیا و حجاب) باید مشخص گردد. در گفتارهای اجتماعی و شبکه های اجتماعی و حتی مجامع علمی نیز گاهی این دو با یکدیگر یکی محسوب می شوند که اگر فردی از درون حیا ندارد نمی توان او را مجبور به حجاب نمود. عده ای هم راه تفریط طی کرده اند و بیان می دارند حیا عنصر اساسی اجتماع است و حجاب لزوما همزاد حیا نیست و چنین شاهد مثال می آورند که چه بسا بی حجابانی که بسیار با حیا نیز هستند!
از لحاظ منطقی در این ارتباط باید گفت به طور قطع و یقین نمی توان گفت هر فردی که حجاب کامل دارد حیا کامل هم دارد و هرکسی که بی حجاب است لزوما بی حیا نیز هست. یعنی نمی توان ارتباط منطقی در تساوی این دو مفهوم (حجاب و حیا) قائل شد. چرا که حیا یک امر درونی و مربوط به روان است و حجاب یک رفتار بیرونی است و مرتبط با اعضاء ولیکن شاهد مثال مذکور نیز از مغالطه رنج می برد. یعنی این استدلال که لزوما همه با حجابان بی حیا نیستند همان مقدار اشتباه است که ما بگوییم که هیچ ارتباطی بین ظاهر مرتب افراد و شخصیت علمی آنها وجود ندارد و ممکن است شخصیت علمی را ببینیم که با ظاهری ژولیده در اجتماع ظاهر شود! در حالی که چنین وضعی اصولا دیده نمی شود.
از بعد روانشناسی باید گفت اصولا علم روانشناسی تحلیل رفتارهای ظاهری افراد پی بردن به درون آنهاست یعنی علوم تجربی غیر وحیانی نیز اثبات کرده اند که ظاهر افراد نمود باطن و درونی آنهاست. در حدیثی از حضرت علی (ع) نیز داریم که "الظاهر عنوان باطن". قرآن نیز نهی می کند از اینکه نوع زینت و آرایش افراد یادآور دوران جاهلیت باشد،" و لا تبرجن تبرج الجاهلیه".
بنابراین برای رسیدن به واقعیت درون افراد از ظاهر آنها امری امکان پذیر است و می توان از ظاهر افراد به درون آنها پی برد. بنابراین توجیه که عفت مهم است و نه ظاهر، پذیرفتنی نیست. از بعد جامعه شناسی نیز باید گفت بدون شک حجاب نمادی است در ارتباطات افراد با یکدیگر، متاسفانه باید گفت کشور ما در مقوله حجاب و ظاهر گام های رو به عقب و در بهترین تحلیل حرکت منفعلانه داشته است. با گذشت ۳ دولت بعد از فراغت از جنگ هیچ برنامه ریزی مدونی برای موضوع حجاب نداشته ایم به جز مصوبه ۴۲۷ شورای عالی انقلاب فرهنگی. این مصوبه به مقوله عفاف و حجاب پرداخته است و در آن تکالیف ۲۶ دستگاه را در حوزه عفاف و حجاب معین نموده و برای گسترش فرهنگ حجاب و عفاف ۳۰۰ راهکار ارائه کرده است که هرکدام از این ۲۶ دستگاه به تناسب نقشی که در نهادینه کردن فرهنگ حجاب و عفاف دارند، موظف به اجرای تعدادی از بندهای این مصوبه هستند. پیشینه این مصوبه به سال ۷۳ بر می گردد و در سال ۷۶ به طور رسمی قوام لازم را یافت. با وجود این ۸ سال دیگر طول کشید تا این مصوبه با ۱۶ محورش به دستگاه ها ابلاغ شود.
از میان این ۲۶ دستگاه، فقط ۲ دستگاه مسئولیت سلبی دارند و ۲۴ دستگاه مسئولیت هایشان ایجابی است و صدا و سیما با ۳۱ وظیفه در راستای گسترش فرهنگ حجاب و عفاف بیشترین بار مسئولیت را دراین زمینه به دوش می کشد، مسئولیتی که اغلب دستگاه ها و همچنین صدا و سیما نسبت به آن بی توجه اند. بنابراین در عمل هیچ برنامه مدونی عملیاتی نشده است.
ارتباط بین حجاب و امنیت و اعتماد در خانواده واقعیتی است که حتی آمار صرف نیز به آن اذعان دارد، کمترین طلاق را در شهر یزد (با ویژگی متمایز پوشش افراد در این شهر) و بیشترین نسبت طلاق در تهران (با ویژگی های مشخص پوشش افراد در این شهر). قطعا علت اصلی در این تزلزل خانواده حجاب به معنای پوشش صرف نیست بلکه حجاب نمادی است از نحوه ارتباط و تفکر افراد درون خانواده.
از لحاظ اقتصادی نیز تاثیر حجاب در فرهنگ خود نمایی می کند. در مقوله واردات لوازم آرایشی آمار دومین مصرف کننده لوازم آرایشی و هفتمین کشور در جهان هستیم. موضوعی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن گذشت. پرداخت ۲.۱ میلیارد دلار هزینه لوازم آرایشی از ۷.۲ میلیارد دلار بازار لوازم آرایشی خاورمیانه را ۱۴ میلیون نفر از زنان ایرانی به عهده گرفته اند! این آمار براساس تحقیقاتی است که مرکز " گلوبال استادی" در سال ۲۰۰۸ انجام داده است.
دول غربی و نظام های سکولار اروپایی، در راس این هرم آمریکا و سیاست های کاخ سفید، به خوبی می دانند گرایش عمومی مردم و جوانان به دین، یقینا زمینه ساز دامنه دار شدن مطالبات گسترده مردمی از حکومت ها و پایان دوران حکومت یک درصدی بر ۹۹ درصدی خواهد بود.
از رو با غرق کردن جوانان در لذت های ظاهری و سوق دادن مردم به سمت تحریک و هیجان های بدون نیاز به تفکر، همچنین تبلیغ گسترده جنسی و غیر اخلاقی تا جایی که جوانان اصولا فرصت و انگیزه ای برای پیگیری مطالبات حقیقی خود از حکومت نداشته باشند. بعنوان مثال جشنواره آبجو در آلمان یکی از برنامه هایی است که با حمایت گسترده دولت جوانان زیادی در آن شرکت می کنند که پیرو انحراف افکار از مسائل دینی خودشان صورت می پذیرد.
"میشل هولباگ" نویسنده فرانسوی می گوید: (جنگ علیه اسلام گرایی با کشتن مسلمانان فایده ای ندارد، فقط با فاسد کردن آنها می توان به پیروزی دست یافت. پس باید به جای بمب بر سر مسلمانان دامن های کوتاه فرو بریزد).
ابعاد بین المللی حجاب
از طرفی موضوع حجاب (چه در نفی آن چه در تایید آن) امروزه بعد بین المللی نیز پیدا کرده است، در فضای پس از ۱۱ سپتامبر، تشدید تبلیغات منفی رسانه ای علیه مسلمانان و آشکار شدن برخی از جلوه های مذهبی اقلیت ۲۰ میلیونی مسلمانان در جوامع اروپایی بویژه حجاب بانوان مسلمانان در کشورهایی چون فرانسه، هلند، بلژیک، ایتالیا، آلمان تشدید حمایت نسبت به توهم و تسخیر اروپا بوسیله مسلمانان منجر شده است.
رهبران اروپایی با استدلال در خطر بودن نظام سکولاریسم در جوامع اروپایی، قانون منع حجاب در سال ۲۰۰۴ میلادی را تصویب کردند و مدارس و برخی دانشگاه های فرانسه آغاز گر این قانون بوده زمزمه های آن در سایر کشورها رو بگسترش است.