11-03-2019، 14:14
کاش حافظم خراب بود سراب بود
گذشته عذابه برام روزای خوبش
هنو یادمه و تنگ میشه دلم
برا همه چی همه جا
کاش برگردیم سرِ جامون
وصل شیم به بند ناف
دورم از خونه ذوقم توو خیابوناش جا مونده
این روزا از فردای من وا مونده
من هنوز تو تقویمای سالای قبلم
منو بیدار کن دلم خواب مونده
زخمای کهنه از روزای بدم
منو میسوزونن وقتی تو مرور حافظمم
نه حالمو دارم نه فردای خوبو
من غرق شدم توو این روزایی که دیگه دورن ازم
مادرم چرا من دورم ازت
تقدیر نباشه من ببینمت تو گور و کفن
آدمایی هستن ، حریصن به حقت
حریصن به عقلم
دستاشون پر شده از خون و زور و حقم
چی میشه فردای من
کی میگه من قافلم
نکنه بپوسیم تو این چشمه ی آبِ لجن
نکنه بیمریم و نبینیم که خوبه همه چی
نورِ ته این غاره عمیق
بیدار شو یار دبستانی من
به نخِ خیمه شب بازی ما
تیغ بزن جیغ بزن
گشنه های دل و دین
کی قراره سیر بشن
یار دبستانی من
تیغ بزن جیغ بزن
هیچ جای دنیا خونه نمیشه برام
نگو مرز و بردار عجیبه برام
خاطراتم پس چی
یاده یاران پس چی
روزای عمری که بر باد دادم پس چی
هیچ جای دنیا خونه نمیشه برام
نگو مرز و بردار عجیبه برام
خاطراتم پس چی
یاده یاران پس چی
روزای عمری که بر باد دادم پس چی
نگو من بدم که رفتم
حقم ندارم بگم از دردم
پس سهمِ من چیه از بارون
وقتی نمیاد اون خاک درندشت
من خیلی صبر کردم
رفتم راهی رو که برنگردم
مزه شک کردم بعد رفتم
فرق کردم پوستم کلف عین کرگدن شد
موندن چی و عوض کرد خوب؟
نگو چی کار باید کرد
خودت بساز همین فردا رو اَ نو
کی میگیره افکارو از تو
نیلوفر خوبه ولی مرداب نه
یه فریاد باش توو این غوغا پس
من به امید برگشتن رفتم
از این خاکِ بد و افسانه اش