متن آهنگ نعره ی چاه از معین زد

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

من در آیینه تو را میبینم

که تو انگار منو ، من ، تو ، تو منی

حال من بد تو به این من که تویی

کاش یکم سر بزنی

چه کسی از دل من توبه کنم می آیی

به کسی غیر توئم قانع نمیشم مثِ تو نی جایی

قلمم خشک شده جوهر و کاغذ خالی

و تو انگار نه انگار که گاهی حالی

از منه بی منِ بی حوصله بیمارم من

که فقط از همه عالم تو را میخواهم من

آن که هر روز دچار تو منم

گرچه دست تو مرا بار دگر پس بزند

هیچ میدانی که شاعر شده من

همه از شعر تو عاشق شده اند

قصه ی ما همه را یاد هم انداخت ولی

تو همه سعیتو کردی منو از یاد ببری ، بروی

رفتی و خاطره ها جا مانده

و من از عالم و آدم رانده

به دلم وعده ی دیدار بده

جنس تو از همه مرغوب تر است

نعشه ـَم کن به نگاهی آری

من خُمارم دِ بجنب پول پرست

رعشه افتاده به جانم مگه کوری عوضی

بغلم کن و بگو مال منی

بحث سر محرم و نامحرم نیس

قول دادی که به دادم برسی

منجلابی که در آن گیرم من

خون بهایش جوانیه من است

هیچکس راه درست نیس کسی

هدف ظلم جهانی شدن است

شهر هرتی شده مردم گیجن

من که در پیله ی خود میپیچم

به حق سوگند که گیجم من ، کدام سو من بپیچم اه

چقد بیراهه بسیار است و راه راست دشوار است تشخیصش

همه گم رک میگویم و رک گُم تو ، منم اویم

چه دنیایی شده والله

و تنها تکیه گاه الله

تو به چه در بندی

تو به چه میخندی

من که در چاه خودم فریادم

و چنان میکوشم کز ته چاه رعدی به ابرها بزنم

تا بگویند همه که زمین خیس شد از نعره ی چاه

چاه من پر آب است ، حال اذان میگوید

من تو را در یادم ، تو مرا در دامن

موج این دریا حمد ، دست من جان دارد

تا به فردای قیامت بنویسد اما

چشم من میخوابد

هیچی رنگ و لعابش مثل قبل نی ولی

من و تو از همه ی شهر ، برقص ، مست تریم

گرچه دست من و تو خالیه

بی نقابیم خود این عالیه

رو زمین پُر ز خدای ناشی

تو فقط میدانی ، تو فقط آگاهی

عاشق آتش برپا شده ایم که فقط

تو خدایش باشی