بازی آنلاین
آپلود عکس
23-10-2014، 10:14
یکی از کودکان روزی از من خواست تا چیستانی از او بپرسم. من که خالی الذهن بودم و یکباره با در خواست او مواجه شدم، هرچه اندیشیدم هیچ چیستانی به ذهنم نیامد. از روی ناچار گفتم: آن چیست که همه دوستش دارند ولی هیچ کس دنبالش نمی رود؟ هنوز پرسشم به پایان نرسیده بود، کودک دبستانی بی هیچ اندیشه ای درپاسخ گفت: بهشت؛ چون همه دوست دارند ولی هیچ کس کاری برای رسیدن به آن نمی کند.
من از این پرسش و پاسخ به فکر رفتم که این چه ماموریتی بود به این کودک سپرده شده بود؟ واقعا ما تا چه اندازه برای رسیدن به آن چیزی که محبوب خود می دانیم و دوست داریم تا به این خوشبختی و سعادت ابدی و بی پایان برسیم کار می کنیم و از فرصت استثنایی و تکرار نشدنی عمر استفاده می کنیم؟
خواب، برادر مرگ
خداوند هر بامداد به کسانی که از مرگ موقت رهایی می یابند و درخواست زندگی دارند و می گویند: رب ارجعونی لعلی أعمل صالحاً فیما ترکت؛ پروردگارا! مرا بازگردان تا شاید عمل صالحی را که ترک کردم، انجام دهم؛ (مومنون، آیات ۹۹ و ۱۰۰) به جای پاسخ منفی، به آنان پاسخ مثبت می دهد وجان را به تن ایشان بازمی گرداند تا فرصتی دیگر به اینان بدهد تا شاید از مسیر باطل و گمراهی بازگردند و کارهای نیک انجام دهند و خدایی شوند و به بهشت رضوان الهی در آیند و خود و خدا خشنود باشند؛ چرا که خداوند خواب را همان مرگ می داند و به یک معنا مرگ درهر خوابی تکرار می شود. (زمر، آیه ۴۲) پس درهر خوابی جان از تن خارج می شود و خداوند نفس را توفی کرده و به طور کامل می گیرد، ولی به هر انسانی این فرصت را می دهد تا با کارهای نیک، بدی ها را از میان بردارد و مسیر کمالی را طی کند.(هود، آیه ۱۱۴)
این درخواست انسان ها تا زمانی که اجل مسمی (حتمی) برسد تکرار می شود و خداوند نیز بارها پاسخ مثبت به این درخواست مردگان در خواب می دهد و جانشان را به تن آنها بازمی گرداند تا شاید کار نیکی انجام دهند و از فرصت عمر استفاده کنند. اما وقتی اجل مسمی برسد، خداوند جانشان را می گیرد و دیگر به تن باز نمی گرداند و دراین صورت هرچه بگوید و بخواهد تا جان به تن بازگردد و از عالم برزخ و عوالم دیگر به جهان ماده و دنیا بیاید، خداوند می فرماید: کلا انها کلمه هو قائلها و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون ؛ هرگز، این درخواست وکلامی است که مرده می گوید درحالی که در ورای او برزخی است که تا روز قیامت و برانگیخته شدن مردگان ادامه می یابد. (مومنون، آیه ۱۰۰)
پنج وقت طلائی معراج
هر روز خداوند در پنج وقت طلایی درهای رحمت آسمانی را باز می کند تا انسان ها از دروازه های آسمان و منافذ آن بالا روند و با نماز به خداوند متصل شوند؛ (ق، آیات ۳۹ و۴۰؛الرحمن، آیه ۳۳) اما انسان ها این فرصت هر روزه را با بی خیالی نادیده می گیرند.
شگفت این که برخی با استفاده از روش های باطل، و تمسک به اوراد و اذکار غیر شرعی و روش ها و سیر و سلوک به ظاهر عرفانی بیرون از دایره شریعت نیز با رهبانیت و ریاضت غیر شرعی می کوشند تا از اقطار زمین و آسمان بالا روند و متصل به عالم بالا شده و اهل کشف شهود شوند؛ اما به این سبب آویزان توسل به تمسک نمی جویند و بر براق نماز نمی نشینند و به معراج نمی روند؛ درحالی که این زمان های خاص پنج گانه نماز به عنوان ابزار عروج و زمان و مکان معراج برای بشر باز شده است.
از این هم شگفت انگیزتر که خداوند شب و سحرگاهان را قرارداده و دروازه های آسمان درآن چنان گشوده می شود که حتی جنیان سرکش و متمرد وسوسه می شوند تا بالا روند و اخبار حوادث جهان را در روز بعد کسب کنند هر چند که به شهاب ثاقب رانده می شوند، اما انسان ها از این دروازه های گشوده، بی خیال می گذرند و بر بال براق شب به معراج نمی روند تا از مقام محمود بهره برند.
آیت الله حسن زاده آملی می فرمود:شما تلاش و کار را از این مغازه دارهای کنار حرم حضرت معصومه (س) بیاموزید که زودتر از همه بر سرکار هستند و دیرتر از همه مغازه هایشان را می بندند. آنان چقدر برای طلب رزق و روزی حلال دنیا تلاش می کنند ولی شما با آن همه ادعای بلند خدایی شدن هیچ تلاشی ندارید. واقعا شرم آور است که خود را سیمرغ قاف قله قلب هستی می دانیم و هیچ پروازی به آن سو نداریم و شب و روزهایمان نه تنها به بطالت و بیهودگی می گذرد بلکه مدعیان پرادعایی هستیم که کاری نمی کنیم و خواسته های بزرگی داریم و مدام از خداوند می خواهیم ما را برای کارهای بزرگی که ترک کردیم بازگرداند ولی باید گفت ما تا مرگ را در اجل مسمی تجربه نکنیم از خواب غفلت بیدار نمی شویم.
بهشت را به بها دهند نه به بهانه
جهان به گونه ای آفریده شده که بهشت را به بها دهند نه بهانه. از این رو امیرمومنان علی (ع) می فرماید:حفت الجنه بالمکاره، مسیر بهشت با مشکلات و سختی ها پوشیده شده است.
دست یابی به مکارم اخلاقی و تخلق به اخلاق خداوندی و متاله و متخلق شدن به خلق او، با دشواری های بسیار همراه است که می بایست تحمل کنیم و کار و تلاش نماییم، به قول مثل معروف المکارم بالمکاره؛ مکارم و خصلتها صفات خوب و پسندیده با سختی ها به دست می آید. باشد که از این خواب غفلت بیدار شویم و هر روز را یک بازگشت از مرگ بدانیم و خود را موفق به این توفیق بدانیم که خداوند به درخواست ما برای بازگشت جان به تن ما، پاسخ مثبت داده است و گفته بروید و با حسنات، بدی ها را جبران کرده و عمل صالح کنید تا به بهشت درآیید.
من از این پرسش و پاسخ به فکر رفتم که این چه ماموریتی بود به این کودک سپرده شده بود؟ واقعا ما تا چه اندازه برای رسیدن به آن چیزی که محبوب خود می دانیم و دوست داریم تا به این خوشبختی و سعادت ابدی و بی پایان برسیم کار می کنیم و از فرصت استثنایی و تکرار نشدنی عمر استفاده می کنیم؟
خواب، برادر مرگ
خداوند هر بامداد به کسانی که از مرگ موقت رهایی می یابند و درخواست زندگی دارند و می گویند: رب ارجعونی لعلی أعمل صالحاً فیما ترکت؛ پروردگارا! مرا بازگردان تا شاید عمل صالحی را که ترک کردم، انجام دهم؛ (مومنون، آیات ۹۹ و ۱۰۰) به جای پاسخ منفی، به آنان پاسخ مثبت می دهد وجان را به تن ایشان بازمی گرداند تا فرصتی دیگر به اینان بدهد تا شاید از مسیر باطل و گمراهی بازگردند و کارهای نیک انجام دهند و خدایی شوند و به بهشت رضوان الهی در آیند و خود و خدا خشنود باشند؛ چرا که خداوند خواب را همان مرگ می داند و به یک معنا مرگ درهر خوابی تکرار می شود. (زمر، آیه ۴۲) پس درهر خوابی جان از تن خارج می شود و خداوند نفس را توفی کرده و به طور کامل می گیرد، ولی به هر انسانی این فرصت را می دهد تا با کارهای نیک، بدی ها را از میان بردارد و مسیر کمالی را طی کند.(هود، آیه ۱۱۴)
این درخواست انسان ها تا زمانی که اجل مسمی (حتمی) برسد تکرار می شود و خداوند نیز بارها پاسخ مثبت به این درخواست مردگان در خواب می دهد و جانشان را به تن آنها بازمی گرداند تا شاید کار نیکی انجام دهند و از فرصت عمر استفاده کنند. اما وقتی اجل مسمی برسد، خداوند جانشان را می گیرد و دیگر به تن باز نمی گرداند و دراین صورت هرچه بگوید و بخواهد تا جان به تن بازگردد و از عالم برزخ و عوالم دیگر به جهان ماده و دنیا بیاید، خداوند می فرماید: کلا انها کلمه هو قائلها و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون ؛ هرگز، این درخواست وکلامی است که مرده می گوید درحالی که در ورای او برزخی است که تا روز قیامت و برانگیخته شدن مردگان ادامه می یابد. (مومنون، آیه ۱۰۰)
پنج وقت طلائی معراج
هر روز خداوند در پنج وقت طلایی درهای رحمت آسمانی را باز می کند تا انسان ها از دروازه های آسمان و منافذ آن بالا روند و با نماز به خداوند متصل شوند؛ (ق، آیات ۳۹ و۴۰؛الرحمن، آیه ۳۳) اما انسان ها این فرصت هر روزه را با بی خیالی نادیده می گیرند.
شگفت این که برخی با استفاده از روش های باطل، و تمسک به اوراد و اذکار غیر شرعی و روش ها و سیر و سلوک به ظاهر عرفانی بیرون از دایره شریعت نیز با رهبانیت و ریاضت غیر شرعی می کوشند تا از اقطار زمین و آسمان بالا روند و متصل به عالم بالا شده و اهل کشف شهود شوند؛ اما به این سبب آویزان توسل به تمسک نمی جویند و بر براق نماز نمی نشینند و به معراج نمی روند؛ درحالی که این زمان های خاص پنج گانه نماز به عنوان ابزار عروج و زمان و مکان معراج برای بشر باز شده است.
از این هم شگفت انگیزتر که خداوند شب و سحرگاهان را قرارداده و دروازه های آسمان درآن چنان گشوده می شود که حتی جنیان سرکش و متمرد وسوسه می شوند تا بالا روند و اخبار حوادث جهان را در روز بعد کسب کنند هر چند که به شهاب ثاقب رانده می شوند، اما انسان ها از این دروازه های گشوده، بی خیال می گذرند و بر بال براق شب به معراج نمی روند تا از مقام محمود بهره برند.
آیت الله حسن زاده آملی می فرمود:شما تلاش و کار را از این مغازه دارهای کنار حرم حضرت معصومه (س) بیاموزید که زودتر از همه بر سرکار هستند و دیرتر از همه مغازه هایشان را می بندند. آنان چقدر برای طلب رزق و روزی حلال دنیا تلاش می کنند ولی شما با آن همه ادعای بلند خدایی شدن هیچ تلاشی ندارید. واقعا شرم آور است که خود را سیمرغ قاف قله قلب هستی می دانیم و هیچ پروازی به آن سو نداریم و شب و روزهایمان نه تنها به بطالت و بیهودگی می گذرد بلکه مدعیان پرادعایی هستیم که کاری نمی کنیم و خواسته های بزرگی داریم و مدام از خداوند می خواهیم ما را برای کارهای بزرگی که ترک کردیم بازگرداند ولی باید گفت ما تا مرگ را در اجل مسمی تجربه نکنیم از خواب غفلت بیدار نمی شویم.
بهشت را به بها دهند نه به بهانه
جهان به گونه ای آفریده شده که بهشت را به بها دهند نه بهانه. از این رو امیرمومنان علی (ع) می فرماید:حفت الجنه بالمکاره، مسیر بهشت با مشکلات و سختی ها پوشیده شده است.
دست یابی به مکارم اخلاقی و تخلق به اخلاق خداوندی و متاله و متخلق شدن به خلق او، با دشواری های بسیار همراه است که می بایست تحمل کنیم و کار و تلاش نماییم، به قول مثل معروف المکارم بالمکاره؛ مکارم و خصلتها صفات خوب و پسندیده با سختی ها به دست می آید. باشد که از این خواب غفلت بیدار شویم و هر روز را یک بازگشت از مرگ بدانیم و خود را موفق به این توفیق بدانیم که خداوند به درخواست ما برای بازگشت جان به تن ما، پاسخ مثبت داده است و گفته بروید و با حسنات، بدی ها را جبران کرده و عمل صالح کنید تا به بهشت درآیید.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
