28-06-2014، 18:49
اساسا این مقوله مخاطب خاص زاییده ذهن یک سری آدم منزوی و عقده ایست که هنوز یاد نگرفتند حرفی را که میتوان مستقیم و بی پرده و آن هم به صورت کاملا خصوصی به طرفشان بگویند نباید در صفحه شخصی فیس بوکشان مطرح کنند که عالم و آدم ببینند پس نتیجه میگیریم مخاطب قرار دادن شخص خاصی مدنظر نیست و این کلام شامل تمام کسانیست که متن شما را مشاهده میکنند بهتر است تقلید هم اگر میکنیم کمی قبلش در مورد آن فکر کرده باشیم. بهتر نیست آیا؟؟؟
جدیدا مخاطبین خارج از فضای مجازی هم مخاطب خاص دوستان محسوب شده و در وبلاگ یا صفحه فیس بوکشان ایشان را آماج حرف هایی قرار میدهند که حضوری، نه تخفیف قائل شوم، مکاتبه ای(اعم از اس ام اس یا ایمیل) هم به او جرات بیانش را ندارند.
بعضا مخاطب خاص در واقع شخص خاصی نیست یک گروهی یا یک عامی مخاطب خاص می شود.(همان توی نوئی خودمان) در این صورت این مخاطب خاص هر چه بدبختیست گردن می گیرد. به او ناسزا می گوییم. تهدیدش می کنیم. بعضا تحقیرش می کنیم. خیلی اوقات خیانت می کند و خیلی اوقات فرصتیست برای بولد کردن آنچه که نداریم و یا داریم دیگران از آن خبر ندارند.
مخاطب خاص فایده های دیگری هم دارد با او می توانیم یک دبیرستان پر از کلاس های متعدد افتتاح کنیم. بعضی از دوستان تعداد کثیری مخاطب خاص دارند که این یا نشان از ظرفیت بالای ایشان دارد یا اجتماعی بودن بیش از حدشان.
اما یک دسته از مخاطب خاص بازها از این گونه جدید استفاده های معقولتری دارند مثل نوشتن متن های ادبی و روزنوشت های خواندنی. این گونه افراد آن دسته ای اند که سعی دارند بعضی از رفتارهای تقلیدی و فرهنگ های جا نیوفتاده در استفاده از امکانات رسانه ای را کمی جا انداخته و ادبی تر کنند امیدوارم موفق باشند هرچند ما یاد گرفته ایم از هر ابزاری برای کوبیدن مخاطب های خاصمان استفاده کنیم از تلویزیون گرفته تا رسانه های مکتوب و یا حتی فیس بوک.
و اما این نوشتار کوتاه مخاطب خاص نداشت. باور کنید....