درباره ی ذولجناح ( اسب امام حسین ) بیش تر بدانیم ...

[30Ḱᗩᔕ]

بـیـوگـرآفـی ذولـجـنـآح

اسب حیوانی است که امتیازات زیادی نسبت به سایر حیوانات دارد و از استعداد و هوش بالائی در جهت ترقی و کمال برخوردار است و اساساً ماهیت او از حیوانات دیگر کاملا متفاوت است .

به ویژه اسب حضرت امام حسین علیه السلام که ممکن است در سایه تأثیر ولایت و مهربانی امام حسین ( ع ) از فهم بیش تری برخوردار باشد .

پیامبر اعظم صلی الله و علیه و آله می فرماید :

" اسب سرفراز باعث خیر و نیکی است . "

هم چنین امام موسی کاظم علیه السلام می فرماید :

" اسب نیکو باعث سعادت و مروت آدمی است . "

نسل اسب امام حسین علیه السلام بر می گردد به اسب امام علی علیه السلام و نسل اسب امام علی ( ع ) برمی گردد به نسل حضرت محمد ( ص ) که یک اسب بسیار تند رو با بدنی نرم و گردنی دراز و یال زیبا و لطیف بود و بهترین اسبان عربی بود و در زمان پیامبر اسلام حضرت محمد ( ص ) همسرش خانم خدیجه که زنی ثروتمند بود بهترین اسب عرب را برای پیامبر ( ص ) خرید و اسب امام حسین ( ع ) از نوه های اسب پیامبر اسلام ( ص ) است .

رنگ بدن اسب امام حسین ( ع ) را گویند که سفید بود .

امام حسین ( ع ) از بهترین و حلال ترین گیاهان و سبزیجات به اسبش غذا می داد .

به اسبش نا مهربانی نمی کرد بار زیاد بر او نمی گذاشت .

در مسافرت ها اول به اسبش آب می داد بعد خودش آب می خورد .

نام اسب حضرت امام حسین ( ع ) ذوالجناح بود ( یعنی دارای دو بال بهشتی ) که سریع ترین و قوی ترین اسب روزگار خودش بود .

امام حسین ( ع ) او را از بچگی بزرگ کرده بود خیلی با امام انس و الفت داشت و در زیبائی و راهواری بی نظیر بود .

وقتی که سید الشهدا حضرت اباعبدالله امام حسین علیه السلام در سرزمین کربلا بر روی زمین جنگ قرار گرفت و بر اثر جراحات فراوان خون از بدن او جاری گردید ، اسب آن حضرت که بدنش نیز تیر خورده بود بدن مطهر امام را با زبانش لیسید وقتی احساس کرد که حرکتی ندارد یال و پیشانی خود را به خون مطهر او آغشته و رنگین کرد و شیهه کنان از دست لشکر ظلم یزید گریخت ، تا به پشت خیمه رسید .

دختران پیامبر ( ص ) صدای شیهه سوزناک او را شنیدند و اسب سفید زخمی بی صاحب را دیدند و پیام شهادت امام حسین ( ع ) را از حالات و حرکت های اسب دریافت کردند و دور اسب مظلوم حلقه زدند و گریه می کردند .

اما این اسب شهادت حزن انگیز امام حسین ( ع ) را تحمل نکرد و با حالت یأس و اندوه 3 روز آب و علف نخورد و آنقدر پشت خیمه به خاطر عشق بر امام حسین ( ع ) سرش را بر زمین و خاک کربلا زد تا جان باخت .

خانواده محترم امام حسین ( ع ) با احترام او را در باغ نخلستان خرما خاک کردند .

اصحاب گویند در جنگ روز عاشورا حضرت امام حسین ( ع ) حتی کوچک ترین تازیانه و شلاق و چوبی بر اسبش نزد .

بلکه اسب حرفهای امام حسین ( ع ) را گوش و عمل می کرد .

[saeid]

واقعا عالی بود 
ممنون

[جونگ کیونگ هو]

ممممممممنون

[م‍حمّد]

به نظرم یکی از چند حیواناتیه که وارد بهشت میشه