بازی آنلاین
آپلود عکس
15-06-2016، 14:18
1- ایتالیا
در نگاه اول دشوار نیست دلایلی پیدا کنیم که چرا ممکن است رقابت‌های یورو 2016 برای ایتالیا خوب پیش نرود. اول از همه سقوط دنباله‌دار تیم‌های سری A در رقابت‌های اروپایی همچنان ادامه دارد. این فصل برای اولین‌بار از سال 2001 ، هیچ تیم ایتالیایی در مرحله یک چهارم نهایی رقابت‌های اروپایی حضور ندارد. مهمتر از آن تیم ملی ایتالیا در 2 جام جهانی گذشته در برزیل و آفریقای جنوبی در همان مرحله ابتدایی حذف شدند. ضمن اینکه شکست 4 ـ 1 مقابل تیم ملی آلمان در دیدار دوستانه ماه مارس نیز نشانه امیدوارکننده‌ای نیست. با وجود همه این مسائل، ایتالیا می‌تواند در فرانسه نمایش‌های خوبی ارائه بدهد.
البته تیم ایتالیا در مرحله مقدماتی یورو چندان درخشان نبود. مشکلات هواداران مقابل تیم کرواسی، پیروزی‌های نه چندان درخشان یک ـ صفر برابر مالت و کسب 7 پیروزی و 3 تساوی از 10 دیدار همگی نشان‌دهنده شرایط تیم ایتالیا در مرحله مقدماتی بود. آنها با کرواسی، بلغارستان، نروژ، آذربایجان و مالت همگروه بودند و انتظار می‌رفت که ایتالیا نتایج خوبی کسب کند در نهایت کرواسی تنها تیمی که احتمال می‌رفت برای ایتالیا مشکل ایجاد کند، در دیدار مقابل ایتالیا در میلان تساوی یک ـ یک از این تیم گرفت و در دیدار برگشت در اشپیلت هم که بازی در ورزشگاه خالی انجام شد، بار دیگر با همین نتیجه آتزوری را متوقف کرد.
نتایج ایتالیا در یورو بستگی زیادی به نتیجه اولین دیدار این تیم در این رقابت‌ها مقابل بلژیک دارد. ایتالیا در دیدار دوستانه مقابل این تیم در نووامبر گذشته، در یک ساعت اول بازی عملکرد خوبی داشت اما در نهایت 3 ـ 1 شکست خورد. کونته امیدوار است که این‌بار تیمش بتواند برای مدت بیشتری مقابل این تیم دوام بیاورد و با گرفتن یک نتیجه خوب در دیدار دوم در تولوز به مصاف سوئد برود.
زمانی بود که ایتالیا با ستاره‌هایی در کلاس جهانی در تورنمنت‌های بزرگ حضور پیدا می‌کرد اما در مورد تیم آنتونیو کونته واقعیت این است که به جز جی‌جی بوفون 38 ساله، او هیچ بازیکن دیگری در آن سطح در اختیار ندارد. در مورد خط حمله ایتالیا استفاده از اِدِر، یک مهاجم ایتالیایی ـ برزیلی که در مرحله مقدماتی به تیم اضافه شد، و گرازیانو پله که در فصل اخیر نمایش‌های چندان خوبی ارائه نداد، نشان می‌دهد که دست کونته در این پست تا چه اندازه خالی است.
بعد از شکست 4 ـ1 مقابل آلمان در ماه مارس احتمالا کونته سیستم 3ـ4ـ3 را کنار خواهد گذاشت و به سیستم 2ـ5ـ3 که محتاطانه‌تر است یا 2ـ4ـ4 کلاسیک رو می‌آورد. مانند بیشتر تیم‌های ایتالیایی، سبک تیم کونته براساس یک خط دفاعی منسجم که اساسا از 4 بازیکن یوونتوسی یعنی بوفون، بارزالی، بونوچی و کیه‌لینی ساخته شده، شکل گرفته است.
دروازه بان‌ها: بوفون، مارکتی، سیریگو
مدافعان: کیه‌لینی، بونوچی، بارزالی، دارمیان، دی شیلیو، اوگبونا، فلورنزی
هافبک‌ها: تیاگو موتا، ده‌روسی، کاندروا، جیاکرینی، استورارو، پارولو، برناردسکی
مهاجمان: ال شعراوی، پله، ادر، ایموبیله، زازا، اینسینیه
2-فرانسه
فرانسه در رقابت‌های یورو 2016 در خانه بازی می‌کند و این به صورت خودکار یک امتیاز برای آنها، نسبت به 23 تیم دیگر، است. البته همیشه فشار انتظارات روی تیم میزبان بیشتر از سایر تیم‌هاست اما بازی در خانه با احساس آرامش و آشنایی از شرایط وجود دارد که نکات منفی را کم اثر می‌کند. اگر فرانسه شروع خوبی در رقابت‌های یورو داشته باشد مطمئنا بازی در خانه به آنها کمک خواهد کرد تا بتوانند برای سومین‌بار قهرمان اروپا شوند.
آبی‌ها پیش از این دو بار از امتیاز میزبانی تورنمنت‌های بزرگ استفاده کردند و قهرمان یورو 1984 و جام‌جهانی 1998 شدند و با توجه به اینکه دیدیه دشان سرمربی فعلی فرانسه در جام‌جهانی 1998 و یورو 2000 جام قهرمانی را بالای سر برده، آنها کسی را روی نیمکت دارند که تجربه این شرایط را دارد و می‌داند چطور تیم را به مراحل بالاتر برساند.
اگرچه فرانسه به دلیل میزبانی در مرحله مقدماتی حضور نداشت اما آنها با داشتن تعدادی از بهترین استعدادهای فوتبال اروپا می‌توانند یکی از مدعیان اصلی باشند؛ بازیکنانی مانند انگولو کانته، هافبک لسترسیتی، که نامزد جایزه بازیکن فصل لیگ‌برتر هم بود و کینگزلی کومان، مهاجم گلزنی که این فصل به طور قرضی از یوونتوس به بایرن پیوست. حضور این بازیکنان کار را برای بازیکنان باتجربه‌تر فرانسه برای حضور در یورو دشوارتر کرد و البته دیدارهای سخت‌تری هم برای حریفان رقم خواهد زد.
بزرگترین دغدغه دشان نیز انتخاب قوی‌ترین ترکیب اصلی است؛ ترکیبی که بتواند خیلی زود در کنار هم جا بیفتد. موضوعی که می‌تواند حداقل روی کاغذ به او کمک کند این است که فرانسه در ضعیف‌ترین گروه ممکن قرار دارد. آنها رقابت‌ها را با دیدار مقابل رومانی در پاریس آغاز می‌کنند. هر چند شاگردان آنجل یوردانسکو در مرحله مقدماتی یورو شکستی نداشتند اما هرگز در دیدارهای رسمی مقابل فرانسه به پیروزی نرسیدند.
فرانسه باید در این رقابت‌ها با غیبت کریم بنزما کنار بیاید. مهاجم رئال به دلیل نقش داشتن در پرونده اخاذی از متیو والبوئنا از فهرست تیم کنار گذاشته شد. اما با حضور آنتوان گریزمان که فصل فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشت و دو نفر از بهترین هافبک‌های اروپا یعنی پل پوگبا و بلیز ماتئویدی و همین‌طور داشتن دروازه‌بان درجه یکی به نام هوگو لوریس، سال 2016 می‌تواند سال فرانسه باشد.
فرانسه در ماه مارس دو دیدار دوستانه انجام داد. آنها ابتدا در خانه هلند 3 ـ 2 پیروز شدند و سپس در خانه، 4 ـ 2 روسیه را شکست دادند؛ نتایجی که توانایی بالای آنها در کارهای هجومی را نشان می‌دهد. آنها بدون بنزما 7 گل زدند و البته 4 گل هم دریافت کردند که بعضی از آنها ساده و مضحک بود. علیرغم دغدغه‌‌های دفاعی، دیدیه دشان در مورد احتمال موفقیت تیمش خوشبین است:«ما با این قصد به رقابت‌ها پا می‌گذاریم که قهرمان شویم. می‌توان هم فروتن بود و هم جاه‌طلبی داشت.»
نظرات از فرانسه
بیزنته لیزارازو، ملی‌پوش سابق فرانسه: فرانسه می‌تواند به نیمه نهایی برسد، قهرمانی در رقابت‌ها دشوارتر است اما در چنین رقابت‌هایی اگر آماده‌سازی خوب پیش برود و آنها کمی شانس داشته باشند، نمی‌توان فرانسه را کاملا از جمع مدعیان دور دانست. اما فکر می‌کنم هدف اول تیم باید رسیدن به نیمه نهایی باشد.
روبر پیرس، بازیکن سابق تیم‌ملی فرانسه: به نظر من بزرگترین ستاره فرانسه پل پوگباست. او بازیکن مهمی برای تیم است. نمی‌خواهم بگویم که او بازیکن غیرقابل جانشینی است زیرا نمی‌خواهند فشار زیادی روی او وارد کنم. اگرچه به نظر می‌رسد او می‌تواند با این فشار به خوبی کنار بیاید. فکر می‌کنم او می‌تواند موتور محرک تیم باشد.
فرانسه چطور بازی می‌کند؟
دیدیه دشان نشان داده سیستم مورد علاقه‌اش 3ـ3ـ4 است. آنها در 7 دیدار از 10 دیدار اخیرشان با این سیستم بازی کردند، از جمله در هر دو دیدار دوستانه ماه مارس. بعد از استفاده از سیستم 1ـ3ـ2ـ4 مقابل آلبانی در تابستان سال قبل که با شکست 1 بر صفر فرانسه همراه بود، دشان تصمیم گرفت در دیدار مقابل پرتغال در دسامبر از سیستم 2ـ4ـ4 استفاده کند اما هیچ کدام از این آرایش نتیجه مورد نظر دشان را نداشت و این باعث شد تا او فلسفه‌اش را به طور کلی تغییر بدهد.
در خط دفاعی شرایط نامشخص‌تر است. لورن کوشیلنی شانس بیشتری برای حضور در ترکیب اصلی دارد. در حالی که الیاکیم مانگالا و رامی در نیم فصل چندان درخشان نبودند. برای دو پست مدافعان کناری، دشان باید به سراغ گزینه‌های جوان یا بسیار باتجربه‌تر برود. باکاری سانیا و پاتریس اورا بازیکنانی جوان نیستند و لوکاس دینیه هم به دنبال پیدا کردن جایی در ترکیب اصلی فرانسه است.
دیدیه دشان (فرانسه ـ 47 ساله)
هر چند اریک کانتونا بعد از قهرمانی فرانسه در جام‌جهانی 1998 و یورو 2000 او را تدارکات تیم خوانده بود، اما دشان در هر دو تورنمنت کاپیتان فرانسه بود و دستاوردهای فوتبالی بی‌نظیری دارد. علاوه بر این دو قهرمانی با فرانسه، او در سال‌های 1993 و 1996 با مارسی و یوونتوس قهرمان چمیونزلیگ شده و این نشان می‌دهد که رزومه بازی‌اش تا چه اندازه درخشان است. او پیش از اینکه در سال 2012 هدایت فرانسه برعهده بگیرد سرمربی موناکو، یوونتوس و مارسی نیز بود.
دشان از زبان خودش:
1- فوتبال مانند زندگی است، همه نمی‌توانند مهندس باشند شما نیاز به کارگر هم دارید.
2- همه بازیکنان باید از استعدادشان به سود کل تیم استفاده کنند. امیدوارم این اتفاق رخ ندهد اما اگر در مقطعی بازیکنی داشته باشم که در مقابل این اصل قرار بگیرد و به خاطر اینکه مصلحت تیم به خطر می‌افتد، آن وقت من مجبورم او را کنار بگذارم.
3- بازیکنان زیادی هستند که من از قبل، از حضورشان در فهرست خودم برای یورو مطمئن بودم. گفته بودم که 20 بازیکن را از قبل انتخاب کردم زیرا نمی‌خواستم چیزی را به قضا و قدر بسپارم. می‌خواستم از قبل روی پلن B و یا حتی C فکر کنم.
مهاجمان: کینگزلی کومان( بایرن مونیخ) - آندره پیر ژینیاک( تایگرز) - اولیور ژیرو( آرسنال) - آنتوان گریزمان( اتلتیکو مادرید) - آنوتونی مارسیال( منچستریونایتد) -دیمیتری پایه(وستهم)
3-آلمان
مانشافت که یکی از مدعیان اصلی فتح چهارمین عنوان اروپایی‌اش در این تابستان است، همه ویژگی‌های لازم برای رسیدن به این هدف را دارد. یک پیشینه قابل توجه شامل فتح 7 جام در تورنمنت‌های اروپا، نسلی طلایی از بازیکنان بااستعداد، یک مربی درجه یک مانند یوآخیم لوو، آشنایی کامل‌شان با چگونگی فتح تورنمنت بزرگ و فدراسیونی که همه شرایط لازم را برای موفقیت آنها فراهم می‌کند.
آلمانی‌ها هیچ وقت از موفقیت‌ها در جام‌های بزرگ راضی نمی‌شوند؛ بنابراین پس از اینکه توانستند در برزیل جام‌جهانی را به دست بیاورند بلافاصله تمرکزشان را روی اهداف بعدی گذاشتند؛ یعنی موفقیت در یورو 2016 و دفاع از عنوان قهرمانی‌شان در جام‌جهانی در روسیه. خلاصه اینکه آنها به دنبال ایجاد یک امپراتوری هستند.
دیگر نکته مثبت برای قهرمان جهان، فصل موفق بایرن مونیخ و بورسیادورتموند است؛ 2 تیمی که مهمترین تامین‌کننده بازیکن برای تیم‌ملی آلمان هستند. به لحاظ تاریخی جمعی از بهترین تیم‌های آلمان غربی را این دو باشگاه ساختند. البته در دهه 1970 بایرن مونیخ با بورسیامونشن گلادباخ تیم‌هایی بودند که بیشترین ستاره را به تیم آلمان می‌دادند. اما آخرین قهرمانی آلمان در اروپا در سال 1996 با ترکیبی از بازیکنان بایرن و بورسیا دورتموند به دست آمد و چنین ترکیبی می‌تواند در رقابت‌های پیش رو هم به موفقیت دست پیدا کند.
توماس توخل سرمربی دورتموند و پپ گواردیولا سرمربی بایرن از نظر شیوه تاکتیکی شباهت‌های زیادی دارند (مالکیت توپ، پرسینگ و دینامیسم بازی) و به همین دلیل این ترکیب در تیم‌ملی به خوبی جواب می‌دهد.
البته علیرغم همه این‌ها، آلمانی‌ها میدانند که نمی‌توانند با غرور به مصاف حریفان بروند. آنها در مرحله مقدماتی مغلوب لهستان و جمهوری ایرلند شدند و در چند دیدار از لحاظ دفاعی به مشکل خوردند. آلمان در پست مدافع کناری با کمبودهایی روبه‌رو بود و به طور ویژه خلا فیلیپ لام، کاپیتان سابق تیم، که بعد از جام‌جهانی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد، را احساس می‌کند.
بوتنگ، محور خط دفاعی تیم به دلیل مصدومیت از ناحیه ران برای 3 ماه از میادین دور بوده و به همین دلیل ممکن است چندان آماده نباشد. ماریو گوتزه که گل پیروزی آلمان در جام‌جهانی را به ثمر رساند، بعد از مصدومیت ماهیچه‌ای در پاییز سال گذشته به اندازه کافی بازی نکرده است و مکس کروسه، مهاجم ولفسبورگ، نیز به تازگی بداخلاقی‌هایی داشت است؛ ضمن اینکه باستین شواین اشتایگر بعد از یک فصل نه چندان درخشان با منچستریونایتد، زمان چندانی برای رسیدن به بهترین سطح ندارد. هر چند این‌ها مشکلاتی نیست که لوو نتواند از پس آنها بربیاید. او که پنجمین تورنمنتش با تیم‌ملی آلمان را تجربه می‌کند، می‌داند که چگونه از این موانع عبور کند.
آلمانی‌ها میدانند که قهرمانی در تورنمنت‌ها در بهار یا دیدارهای دوستانه به دست نمی‌آید. آنها باید در ابتدای تابستان و در زمان مناسب در بهترین فرم باشند؛ اتفاقی که معمولا رخ می دهد.
نظرات از آلمان:
اوتمار هیتسفلد، سرمربی سابق بایرن و دورتموند: تیم آلمان در مرحله مقدماتی مشکلاتی داشت اما به هر حال کارش را انجام داد. طبیعی است که بعد از فتح جام‌جهانی مشکلاتی از نظر حفظ تمرکز داشته باشیم. من کاملا مطمئنم که یواخیم لوو و تیمش می‌توانند در یورو بدرخشند و چهره یک مدعی را داشته باشند.
هانسی مولر، هافبک سابق آلمان غربی: به عنوان مدافع عنوان قهرمانی چه بخواهیم و چه نخواهیم ما هم جزو مدعیان قهرمانی در یورو هستیم. فکر می‌کنم در مقایسه با سال 2014 تیم قوی‌تری داریم. مطمئنم می‌توانیم حداقل به فینال برسیم و پس از آن باید ببینیم که در روز دیدار نهایی در شرایط مطلوب قرار داریم یا نه.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
هر چند هسته اصلی شیوه مورد علاقه یواخیم لوو یعنی فوتبال تهاجمی جذاب، مالکیت توپ بالا، بازی با ضرباهنگ بالا، بازی شناور و تکنیکی خدشه‌ناپذیر است اما این به آن معنا نیست که آنها هیچگاه شیوه بازیشان را تغییر نمی‌دهند.
در طول رقابت‌های جام‌جهانی گذشته لوو نتیجه‌گرایانه‌تر از همیشه تیمش را به میدان فرستاد و از سیستم 3ـ3ـ4 استفاده کرد که در آن 4 مدافع میانی به میدان می‌رفتند و تاکید زیادی روی استفاده از ضربات آزاد و انسجام در خط دفاعی بود.
معرفی سرمربی:
یواخیم لوو (آلمانی ـ 56 ساله)
او که یک مربی باهوش و دارای شم تاکتیکی بالاست، پیش از جام‌جهانی 2014 با انتقادات زیادی از سوی رسانه‌های آلمانی مواجه شد که می‌گفتند او در دیدارهای مهم در تورنمنت‌های بزرگ نمی‌تواند تیمش را به پیروزی برساند اما با قهرمانی در جام‌جهانی برزیل همه این انتقادات به فراموشی سپرده شد.
او پیش از برعهده گرفتن هدایت آلمان به عنوان مربی باشگاهی در آلمان، اتریش و ترکیه مربیگری کرده بود که البته نتایج چندان درخشانی نگرفت اما در دو سالی که کمک یورگن کلینزمن در تیم‌ملی آلمان بود نقش تاثیرگذاری ایفا کرد.
لوو از زبان خودش:
1- وقتی تیم خوب بازی می‌کند، ما گزینه‌های زیادی داریم. جنبه‌هایی از بازی هستند مانند عملکرد ما در دفاع، بازیسازی و الگوی دوندگی مان که باید بهتر شود.
2- سرمربی تیم‌ملی وظیفه تکان دادن پرچم و هواداری ندارد؛ من باید تصمیم‌گیری کنم.
3- فکر می‌کنم این اشتباه است که بگوییم باید به شیوه دوندگی و جنگندگی سابق آلمان برگردیم.
4- البته این بسیار محتمل است که در مقطعی بار دیگر هدایت یک تیم باشگاهی را برعهده بگیرم؛ چراکه نه؟!
مهاجمان: لوکاس پودولسکی (گالاتاسرای) آندره شورله (وولفسبورگ) توماس مولر (بایرن مونیخ) ماریو گومز (بشیکتاش)
4-بلژیک
با این وجود مردان مارک ویلموتس هنوز به جامی دست پیدا نکرده‌اند و مهمتر از آن در هیچ رقابت مهمی یک تیم بزرگ را شکست نداده‌اند.
بلژیک معمولا در چنین دیدارهایی نمایش‌های درخشانی ارائه نمی‌دهد و ویلموتس نیز از جانب منتقدان به نداشتن ایده تاکتیکی مشخص متهم است. در سال 2014 و پیش از جام‌جهانی برزیل، منتقدان با اشاره به بازیکنانی مانند ادن هازارد و روملو لوکاکو این سوال را مطرح می‌کردند که چرا آنها بازی‌های درخشان‌شان در رده باشگاهی را برای تیم‌ملی تکرار نمی‌کنند؟ هازارد تا اندازه‌ای این ابهام را برطرف کرد اما همچنان این واقعیت وجود دارد که ویلموتس به ندرت می‌تواند بهترین بازی‌ها را از بازیکنانش بگیرد.
در مجموع رکوردهای شیاطین سرخ اروپا قابل قبول بود با این وجود در مرحله گروهی جایی که حریفان اصلی آنها ولز و بوسنی و هرزگوین بودند، از یک تیم در کلاس جهانی انتظار می‌رفت که شکستی نداشته باشند و بازی‌های جذاب‌تری ارائه بدهند. از سویی دیگر این را نباید فراموش کرد که علیرغم حضور چند ماهه در رنکینگ فیفا هیچ کسی بلژیک را بهترین تیم دنیا توصیف نکرد حتی خود مارک ویلموتس.
بلژیک در مرحله گروهی یورو با ایتالیا، جمهوری ایرلند و سوئد همگروه است و انتظار می‌رود از این گروه صعود کند اما مشخص نیست که اگر آنها در مرحله بعد با انگلیس یا آلمان روبه‌رو شوند، بتوانند جواز حضور در مرحله یک چهارم نهایی را به دست بیاورند. چند نفر از بهترین بازیکنان بلژیک در رقابت‌های باشگاهی این فصل نتوانستند انتظارات را برآورده کنند از جمله مروان فلینی ، دریس مرتنز، ادن هازارد و کریستین بنتکه؛ ضمن اینکه بازیکنانی مانند ونسان کمپانی، یان فرتونگن و کوین دی بروین هفته‌هایی از فصل را به دلیل مصدومیت از دست دادند. با این وجود هواداران همچنان از این تیم حمایت می‌کنند.
نظرات از بلژیک:
مارک دگرایس، ملی‌پوش سابق: بازیکنانی مانند کوین دی بروین، تیبو کورتوا و ونسان کمپانی نسبت به جام‌جهانی باتجربه‌تر شده اند. تیم باید حداقل به مرحله نیمه نهایی برسد. بلژیک در مرحله مقدماتی بازی‌های فوق‌العاده‌ای ارائه نداد اما در چند سال اخیر در بازی‌های زیادی هم شکست نخورد. در هر پست بازیکنان با کیفیتی داریم اما مشکل اصلی این است که مهاجمان به اندازه کافی گل نمی‌زنند. خط هافبک به اندازه کافی موقعیت ایجاد نمی‌کند و آنها نیاز به درک متقابل بیشتری دارند. با این وجود ویلموتس احساس می‌کنند که مهاجمان حتما نباید گل بزنند؛ اگر سایر بازیکنان این کار را انجام میدهند. شارلی موسوندا می‌تواند شگفتی فهرست بلژیک باشد، او می‌تواند کمک کند تا ادن هازارد بازی‌های بهتری ارائه بدهد.
فیلیپ آلبرت ملی‌پوش سابق که در دو جام‌جهانی حضور داشت: مطالب اصلی این است که بازیکنان بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت به صورت کامل آماده شوند. بلژیک پتانسیل قهرمانی دارد اما اگر به نیمه نهایی هم برسد، همه خوشحال خواهند شد. من مشکلی در فهرست تیم نمی‌بینیم. کورتوا یکی از دو دروازه‌بان برتر دنیاست در خط دفاعی منسجم هستیم، ناینگولان و اکسل ویتسل بازیکنان با کلاسی هستند و ما دی بروین و هازارد را داریم که می‌توانند خلاقانه بازی کنند. این بهترین تیم بلژیک تاریخ است.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
بعد از انتقادهایی که از نمایش‌های بلژیک در جام‌جهانی 2014 مطرح شد، مارک ویلموس گفت که تیمش در آینده بهتر بازی خواهد کرد. هر چند در واقعیت شرایط آنها تغییر نکرد اما او از زمان جام‌جهانی چند ستاره جدید به تیمش اضافه کرد. به ویژه با آمدن راجا ناینگولان، سرعت بازیسازی تیم افزایش یافت. سیستم مورد علاقه ویلموس 1ـ3ـ2ـ4 که در آن اکسل ویتسل در مقابل خط دفاعی قرار می‌گیرد و ناینگولان نقش هافبک باکس تو باکس را بازی می‌کند.
به این ترتیب کوین دی بروین ، ادن هازارد و احتمالا یانیک فریرا کاراسکو، پشت سر تک مهاجم که احتمالا روملو لوکاکو خواهد بود، قرار می‌گیرد. زمانی کوین دی بروین و هازارد برای اینکه نقش محوری‌تر در تیم داشته باشند، با هم در رقابت بودند اما بعد از تلاش‌های زیاد برای حل این مشکل ویلموتس ترجیح داد از دی‌بروین در مرکز سپر هجومی استفاده کند.
درباره سرمربی:
او 4 سال قبل جانشین جورج لینکز شد و تیمی را در اختیار گرفت که به تازگی به عنوان گران‌ترین تیم دنیا را به خود اختصاص داد. اما نمایش‌های نه چندان درخشان‌شان انتقادهایی را به همراه داشت. ویلموتس که در رده باشگاهی آمار ضعیفی به جا گذاشته بلژیک را به یک چهارم نهایی جام‌جهانی 2014 رساند. او مربی فعالی است و از کار با بازیکنانش در داخل زمین لذت می‌برد. او تا سال 2018 با بلژیک قرارداد دارد و دوست دارد پس از آن، هدایت شالکه، باشگاهی که در زمان بازی پیراهن آن را برتن می‌کرد، برعهده بگیرد.
ویلموتس از زبان خودش:
1-همه دوست دارند فوتبال زیبا بازی کنند اما این نمی‌تواند به بهای نظم و تاثیرگذاری تمام شود زیرا در این صورت نمی‌توان نتیجه گرفت.
2- حتی اگر مروان فلینی برای باشگاهش بازی نکند، تنها بازیکنی است که می‌گویم بی‌تردید برای یورو انتخابش می‌کنم. تنها یک فلینی در بلژیک وجود دارد و شاید در همه دنیا!
3- بازیکنانی که با باشگاه‌هاشان مشکل دارند چیزهای زیادی یاد می‌گیرند. ما وقتی چیزی یاد می گیریم که شرایط سخت است. من از آن دست مربیانی نیستم که گریه و زاری کنم و به دنبال بهانه باشم. من با بازیکنانی که در اختیار دارم به پیش می‌روم.
4. هرگز ندیدم که یک مربی گل بزند. یک مربی باید متدهای خوبی اجرا کنند و تصمیم‌های درست بگیرد.
5-اسپانیا
اما او احساس می‌کرد واقعیت‌هایی وجود دارد که باید بگوید. چند روز پیش از آن هم او در مصاحبه‌ای یادآوری کرده بود که اسپانیا مدافع عنوان قهرمانی یورو است. اگر اسپانیا در این تابستان هم بتواند قهرمان یورو شود، هت‌تریکش در فتح این رقابت‌ها را تکمیل خواهد کرد هرچند خوشبینی کمی وجود دارد که آنها بتوانند چنین کاری انجام بدهند.
دل بوسکه گفته بود:" فکر می‌کنم -البته مطمئن نیستم- که می‌توانستیم با حضور بوسکتس، اینیستا و چند بازیکن دیگر بهتر بازی کنیم." در اینکه غیبت اینیستا و بوسکتس در آن تیم اسپانیا احساس می‌شد تردیدی نیست. بعد از بازنشستگی ژاوی این دو بیش از هر بازیکن دیگری نماینده سبک بازی اسپانیا هستند و نه تنها تاکنون تاریخ‌ساز شده‌اند بلکه می‌توانند مسیری به آینده باز کنند.
بدون آنها اسپانیا شبیه اسپانیا نیست، پاسکاری‌ها فاقد سرعت و دقت لازم‌اند و موقعیت‌ها کاهش پیدا می‌کند. مقابل ایتالیا آنها تنها 3 ضربه به سمت دروازه داشتند و مقابل رومانی 4 بار؛ کمترین تعداد شوت به سمت دروازه از بعد از جام‌جهانی.
نقدها به این تیم بدبینانه بود و نشریه مارکا نوشت:"حتی در دیدارهای دوستانه هم می‌توان بهتر بازی کرد" و اسپانیا را فاقد هویت توصیف کرد. دل بوسکه در مورد علاقه‌اش برای انتقال‌های سریع‌تر یا ضدحملات تند و تیزتر صحبت کرد اما نگفته که در طولانی مدت برای رسیدن به این هدف چه کاری انجام داده است. سرمربی اسپانیا گفته بود ما انتظار بیشتری داشتیم اما اسپانیا فاقد جذابیت، شور، خلاقیت و سرعت بود. تردیدهایی در مورد بعضی از پست‌ها نیز وجود دارد.
رودریگو اراستی از ال‌کوررئو: بزرگترین چالش اسپانیا پیدا جانشین‌هایی برای بازیکنان کلیدی مانند ژاوی، ژابی آلونسو و داوید ویاست اما اصلا مشخص نیست که چه کسانی قرار است در این پست‌های حیاتی بازی کنند. اگر آنها بتوانند از مرحله یک هشتم نهایی عبور کنند، نیاز دارند که اینیستا و بوسکتس در بهترین سطح باشند. رسیدن به نیمه نهایی می تواند یک موفقیت باشد
او بعد از یورو 2008 که اسپانیا با هدایت لوئیز آراگونس به قهرمانی رسید، هدایت لاروخا را برعهده گرفت و با این تیم در جام‌جهانی 2010 و یورو 2012 به قهرمانی رسید اما تیم او در جام‌جهانی 2014 یک ناکام بزرگ بود و بسیاری نقش او در این ناکامی را بیش از موفقیت در دو تورنمت پیش از آن میدانند.
او که احتمالا آخرین رقابت‌های مهمش را با اسپانیا پشت سر می‌گذارد، علیرغم انتقادهایی که توسط رسانه‌ها از او شده همچنان یک مربی محبوب و مورد احترام است.
دل بوسکه از زبان خودش:
1- من معتقدم که یک مربی باید تلاش کند که بفهمد چگونه به پیروزی می‌رسد و چگونه شکست می‌خورد. من دوست ندارم که ببینم خودم را کنار زمین بازی شبیه یک احمق جلوه بدهم اما مربیانی هستند که این کار را می‌کنند.
2- وقتی می‌شنوید که بعضی‌ها می‌گویند این مربی یک مربی برنده است زیرا زیاد فریاد می‌زند این مسخره است و یک دروغ است. من هیچ مربی یا هیچ آدمی را نمی‌شناسم که شکست را دوست داشته باشند.
3- ما صعود کردیم و رنکینگ فیفا نشان می‌دهد که جزو تیم‌های برتر دنیا هستیم. ما هرگز از جمع 5 تیم برتر دنیا سقوط نکردیم. نشانه‌هایی از تغییر وجود دارد ما باید کمی صبور باشیم و معتقدم که در شرایط مناسبی به یورو خواهیم رسید.
مهاجمان: آرتیز آدوریتس، آلوارو موراتا، نولیتو
6-انگلستان
این تیم به اندازه کافی بازیکن بااستعداد دارد که بتواند در یورو به مراحل پایانی برسد اما این آگاهی هم وجود دارد که در چنین رقابت‌هایی شرایط می‌تواند خیلی زود تغییر کند، اتفاقی که دو سال قبل در برزیل رخ داد. مجموع این شرایط بعد از دو دیدار دوستانه اخیر انگلیس به خوبی قابل مشاهده بود.
تیم هاجسون پر از بازیکنان جوان و باانگیزه است. مهمتر از همه اینکه او از اینکه چنین بازیکنان جوان آماده‌ای را در فهرست تیمش قرار دهد، ترسی ندارد. مارکوس راشفورد از منچستریونایتد و هری کین، اریک دایر و دله آلی از تاتنهام تعدادی از این ستاره‌های جوان هستند. بیشتر باشگاه‌های لیگ‌برتری در استفاده از ستاره‌های جوان در تیم اصلی تردید دارند اما سیاست متفاوت مائوریسیو پوچتینو در تاتنهام به سود هاجسون شده است. با هدایت این مربی آرژانتینی بود که دله آلی به پدیده این فصل لیگ‌برتر تبدیل شد، بازیکنی که کمتر از یک سال قبل در تیم ام.کی.دانز، در دسته سوم فوتبال انگلیس بازی می‌کرد. هری کین نیز به پیشرفتش در این فصل ادامه داد؛ ضمن اینکه دایر تحت هدایت پوچتینو از یک مدافع به یک هافبک دفاعی تاثیرگذار تبدیل شد که می‌تواند مشکلات قدیمی تیم انگلیس در خط میانی را حل کند.
بسیاری معتقدند پست هافبک دفاعی در تورنمنت‌های بزرگ مهمترین پست در یک تیم است. اما انگلیسی‌ها حداقل در این تورنمنت مشکلی در این منطقه نخواهند داشت. بسیاری هاجسون را یک مربی محافظه‌کار میدانند لقبی که خودش آن را قبول ندارد و فهرست‌های اخیرش نیز این را تا اندازه‌ای تایید می‌کند.
بازیکنانی مانند هری کین، رحیم استرلینگ، دنی ولبک و دنی استوریج، گزینه‌های سرعتی و پرانرژی روی هاجسون هستند و به تیم انگلیس اجازه میدهند تا بتواند در ضدحملات بسیار خطرناک باشد. یکی از مهمترین علامت سوال‌ها برای تیم انگلیس در آستانه یورو شرایط وین رونی، کاپیتان تیم است. رونی در رقابت‌های مقدماتی یورو کلیدی‌ترین بازیکن انگلیس بود. اما به دلیل مصدومیت دیدارهای دوستانه انگلیس در ماه مارس را از دست داد. نمایش خوب کین و واردی در ترکیب تیم انگلیس این مساله را به وجود آورد که هاجسون باید یکی از این 3 مهاجم را روی نیمکت قرار دهد.
در مجموع هواداران انگلیس خوشبینی محتاطانه‌ای برای موفقیت در یورو دارند. انگلیس بعد از تیم‌های اسپانیا، فرانسه و آلمان جزو دسته دوم مدعیان یورو است. رسیدن به یک چهارم نهایی برای تیم هاجسون غیرمنتظره نیست اما هر دستاوردی بیش از آن می‌تواند یک موفقیت باشد.
نظرات از انگلیس:
پاتریک بارکلی، ستون‌نویس اونینگ استاندارد: در رقابت‌های یورو همیشه یک اتفاق شوکه‌کننده رخ می‌دهد مانند قهرمانی دانمارک در یورو 1992 و قهرمانی یونان در یورو 2004 ؛ بنابراین قهرمانی انگلیس در این دوره هم کاملا امکانپذیر است به ویژه اینکه روی هاجسون بازیکنان بسیار خوبی در خط حمله در اختیار دارد؛ بازیکنان جوانی که فشار مسئولیت را احساس نمی‌کنند.
هنری وینتر از روزنامه تایمز: اگر روی هاجسون ماجراجو باشد و 2 ستاره تاتنهام یعنی دله آلی و هری کین را آزاد بگذارد و خط دفاعی انگلیس هم یاد بگیرد چطور در طول 90 دقیقه تمرکز داشته باشد، انگلیس می‌تواند به مرحله یک چهارم نهایی برسد. آنها دروازه‌بان خوبی مانند جو هارت دارند و گزینه‌های بسیار خوبی در خط حمله مانند وین رونی باتجربه و مهاجم سرعتی و گلزنی مانند جیمی واردی. اما آنها همچنان به راحتی توپ را از دست میدهند و به اندازه کافی در پنالتی‌ها خوب عمل نمی‌کنند. بازیکن کلیدی تیم، دله آلی است و اگر سایر اعضای تیم نیز مانند او شجاعانه بازی کنند، انگلیس شانس موفقیت دارد.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
نقش کاپیتان وین رونی موضوع اصلی بحث تاکتیکی انگلیس در آستانه یورو 2016 است. این مهاجم باتجربه در رقابت‌های مقدماتی در نوک خط حمله بازی می‌کرد اما در ماه‌های اخیر روی هاجسون ترجیح داد از بازیکنان دیگری در این پست بهره بگیرد.
هاچسون ترجیح می‌دهد از بازیکنانی جوان، سریع و آماده ای مانند هری کین، جیمی واردی، دله آلی، رحیم استرلینگ، دنی ولبک و دنیل استوریچ در فرمی ضدحمله‌ای در ترکیب تیمش استفاده کند. اینکه وین رونی تا چه اندازه می‌تواند در این فرم به کمک انگلیس بیاید، مهمترین سوال است. رونی در آرایش 3ـ3ـ4 که در رقابت‌های مقدماتی استفاده می‌شد در مرکز مثلث هجومی تیم بود. احتمالا هاجسون در فرانسه نیز از این سیستم استفاده خواهد کرد؛ به ویژه اینکه اریک دایر به عنوان یک هافبک دفاعی قابل اعتماد در این فصل ظهور کرد.
چه به جای رونی یا در کنار او، اگر قرار باشد او و رونی همزمان در ترکیب اصلی قرار بگیرند، مهاجم منچستریونایتد به سمت راست، جایی که قبلا هم در آن بازی کرده، منتقل می‌شود. در خط میانی هم به نظر می‌رسد دایر به عنوان هافبک دفاعی بازی خواهد کرد و دو گزینه هجومی را دله آلی و جک ویشلر پر می‌کند؛ مانند دیدار مقابل فرانسه در نووامبر گذشته که آلی و راس باکلی در کنار هم بازی کردند.
معرفی سرمربی:
روی هاجسون (انگلیسی ـ 68 ساله)
او که فرزند یک راننده اتوبوس است از سال 2012 هدایت انگلیس را برعهده داشت. او همچنان موفق‌ترین مربی انگلیس در اروپاست. او در لیگ‌های سوئد و دانمارک به قهرمانی رسیده و سوئیس را به جام‌جهانی 1994 رسانده است. او همچنین سرمربی امارات و فلاند بود و مدتی نیز مدیریت بخش فوتبال باشگاه اینترمیلان را برعهده داشته است. او که به چند زبان مسلط است و عاشق ادبیات، تیم کوچک فولام را در سال 2010 به فینال لیگ اروپا رساند. پس از آن هم برای مدتی سرمربی لیورپول و وست‌بروم بود.
هاجسون از زبان خودش:
1- باز هم تکرار می‌کنم وین رونی کاپیتان تیم ماست. او در دو سال اخیر کاپیتان بسیار خوبی برای تیم ما بوده و ما را از مرحله مقدماتی به خوبی عبور داد و ما توانستیم در 10 دیدار به 10 پیروزی برسیم. بنابراین من اصلا خوشم نمی‌آید در روزهایی که او مصدوم است و بازی نمی‌کند گفته می‌شود که باید از تیم کنار گذاشته شود.
2- هرگاه من تیمی داشتم که کنترل بازی را در دست داشت و ابتکارعمل در دستش بود، این کار را همه اعضای تیم انجام می‌دادند. بنابراین نیازی نیست که در هنگام اشتباه دست روی یک نفر بگذارند.
3- متاسفانه نمی‌دانم چه زمانی این لقب به من داده شد اما در یک مقطعی از زندگی‌ام گفتند که من محافظه کار هستم و این احتمالا تا پایان زندگی با من خواهد ماند. به یاد ندارم چه کسی اولین‌بار این حرف را زده اما این حرف درست نیست و من هرگز چنین احساسی نداشتم.
7-پرتغال
به گزارش "ورزش سه"، پرتغال آمار فوق العاده ای در رقابت های جام ملت های اروپا دارد. آنها در 6 دوره ای که در این رقابت ها حضور داشتند، 3 بار به نیمه نهایی رسیدند و یک بار نیز در فینال حضور داشتند. آنها در رقابت‌های این دوره هم یک فوق ستاره، مجموعه ای از بازیکنان باتجربه و استعدادهای جوان دارند که می توانند حریفان را غافلگیر کنند.
فرناندو سانتوس که در ستامبر 2014 هدایت پرتغال را برعهده گرفت، در 7 دیدار مرحله مقدماتی که روی نیمکت این تیم نشست، به 7 پیروزی رسید و یک رکورد جدید در پیروزی های پیاپی به عنوان مربی تیم ملی پرتغال به جا گذاشت. هر چند تیم او بی نقص نیست اما همین آمار امیدواری زیادی به هواداران پرتغال می دهد. اینکه پرتغال تا چه مرحله ای به پیش برود، به این بستگی دارد که تا چه اندازه بتوانند بعضی از ضعف های آشکارشان را پوشش بدهند. آشکارترین ضعف آنها نداشتن یک مهاجمِ با کیفیت است.
این مساله که تنها مهاجم نوک شناخته شده آنها در یورو بازیکنی مانند اِدِر خواهد بود، نشان می دهد که آنها در این پست تا چه اندازه دچار کمبود هستند. اگر حریفان پرتغال بتوانند به خوبی کریس رونالدو را مهار کنند (کاری که البته تنها گفتنش آسان است)، گلزنی برای پرتغالی ها بسیار دشوار خواهد شد. هرچند آنها هافبک های خیلی خوبی در اختیار دارند و بعد از سال ها تنها لازم نیست که روی کاپیتان‌شان حساب کنند.
کیفیت و تعداد گزینه هایی که سانتوس در خط میانی در اختیار دارد، به او این اجازه را می دهد با سیستم هایی بازی کند که نیاز به مهاجم ندارد. دقیقا کاری که اسپانیا 4 سال قبل انجام داد و توانست در اوکراین جام قهرمانی را بالای سر ببرد. فرناندو سیلوا و ژوائو ماریو در این فصل نشان دادند که در بین خلاق ترین و تکنیکی ترین هافبک های اروپا جای دارند. ویلیام کاروالیو و دانیلو هافبک های هجومی با کیفیتی هستند. ضمن اینکه برای پست هافبک های باکس تو باکس، آندره گومز، رناتو سانتوس و آدرین سیلوا در این فصل نمایش های فوق العاده ای ارائه دادند. هر ترکیبی که فرناندو سانتوس انتخاب کند، ژوائو موتینیو تنها بازمانده نسل قبلی هافبک های پرتغال خواهد بود زیرا در یکی، دو سال اخیر استعدادهای جوان خوبی توانستند به خط میانی تیم ملی پرتغال راه پیدا کنند.
برخلاف خط میانی خط دفاعی پرتغال از چنین تنوعی برخوردار نیست. در فرانسه هم بار دیگر ریکاردو کاروالیو و په‌په که هر دو مدافعانی پا به سن گذاشته هستند، احتمالا در ترکیب اصلی قرار می گیرند. در حالی که مصدومیت فابیو کوئنترائو، مدافع چپ تیم و بودن گزینه های متعدد برای سمت راست، پیش بینی یونیت دفاعی پرتغال را دشوار کرده است.
عدم قطعیت در گزینه های خط دفاعی، انجام دفاع تیمی را برای تیم پرتغال بسیار مهم کرده است. موضوعی که فرناندو سانتوس در آن بسیار متبحر است. سانتوس در زمان حضور در یونان این انسجام دفاعی را در این تیم جا انداخت و می تواند همین کار را در تیم کشورش هم انجام دهد.
9 پیروزی از 10 برد پرتغال با هدایت سانتوس، با اختلاف یک گل به دست آمد و تقریبا درتمام آنها تعداد گل های زده پایین بود. اما توانایی پرتغال در رسیدن به موفقیت در یورو 2016 به این بستگی دارد که آنها در جلوی زمین تا چه اندازه موفق باشند. کریس رونالدو در این مورد گفته:« از زمانی که برای تیم ملی بازی می کنم تا این اندازه بازیکن جوان با کیفیت در تیم ملی حضور نداشتند.»
ریکاردو، دروازه‌بان سابق تیم‌ملی پرتغال: فکر می‌کنم پرتغال شانس بسیار خوبی دارد. ما تیمی فوق‌العاده داریم. من شخصا بسیاری از بازیکنان را می‌شناسم و می‌دانم که روحیه تیمی فوق‌العاده‌ای در بین بازیکنان وجود دارد و یک مربی بسیار خوب هم هدایت تیم را برعهده دارد. همه شرایط برای اینکه پرتغال یک تورنمت خوب داشته باشد، مهیاست. دوست دارم این تیم قهرمان شود اما مهمتر از همه این است که بازیکنان به پوشیدن این پیراهن افتخار کنند و چه قهرمان شوند یا نه، باعث افتخار مردم پرتغال شوند.
نونو گومژ، مهاجم سابق تیم‌ملی پرتغال: علاوه بر اینکه یکی از بهترین بازیکنان دنیا یعنی کریس رونالدو را در اختیار داریم، تیم ما ترکیبی بسیار خوب از بازیکنان باتجربه و جوان است. بازیکنان باتجربه ما در رقابت‌های قبلی یورو و جام‌جهانی حضور داشتند و بازیکنان جوانمان نیز می‌توانند جنبه‌های جدیدی به تیم اضافه کنند. ما در گروهی قرار داریم که روی کاغذ صعود از آن ممکن است اما تاریخ فوتبال پرتغال نشان داده که ما غالبا در دیدارهایی که آسان به نظر رسیده، خیلی خوب کار نکردیم؛ اگرچه ما مدعی اصلی گروه هستیم اما باید این را در داخل زمین ثابت کنیم. من معتقدم تیم پرتغال حداقل می‌تواند به مرحله یک چهارم نهایی برسد.
آرایش سنتی پرتغال 3ـ3ـ4 است و فرناندو سانتوس در بسیاری از دیدارهایی که هدایت پرتغال را برعهده داشت، از این سیستم استفاده کرد اما به دلیل فقدان سنترفوروارد با کیفیت و در مقابل تعداد زیاد هافبک میانی با استعداد، بسیاری از او خواسته‌اند تا سیستم تیمش را به 2ـ4ـ4 تغییر بدهد یا از سیستم اسپانیا در یورو 2012 که در آن از شماره 9 کاذب استفاده می‌شد، بهره ببرد؛ سیستمی که در آن برناردو سیلوا می‌تواند به عنوان شماره 9 کاذب بازی کند.
اما نبود زمان لازم برای چنین تغییر تاکتیکی رادیکالی، این احتمال را افزایش داده که کریس رونالدو به عنوان سنترفوروارد به کار گرفته شود. هر چند شواهد زیادی وجود دارد که او در این پست از تاثیرگذاری کمتری نسبت به زمانی که به عنوان بال چپ به کار گرفته می‌شود، برخوردار است؛ هر چند پرتغال فاقد مهاجم با کیفیت دیگری است.
فرناندو سانتوس در چند دیدار از مثلث نانی، دنی و رونالدو در جلوی زمین استفاده کرد اما همکاری بین این 3 به خوبی شکل نگرفت. او احتمالا در فرانسه نیز از ترکیب مشابهی استفاده خواهد کرد اما این مثلث این‌بار از برناردو سیلوا، رونالدو و یک نفر از بین نانی یا رافا سیلوا شکل خواهد گرفت. چندان عجیب نخواهد بود اگر سانتوس در زمان بازی تاکتیک تیمش را تغییر دهد کاری که در مرحله مقدماتی معمولا انجام می‌داد و رونالدو را به پست سنترفوروارد در آرایش 3ـ3ـ4 یا 2ـ4ـ4 می‌فرستاد.
درباره سرمربی:
او یکی از معدود مربیانی است که در هر سه باشگاه بزرگ پرتغال بنفیکا، پورتو و اسپورتینگ لیسبون مربیگری کرد. سانتوس مربیگری در چندین باشگاه بزرگ یونانی را نیز در کارنامه دارد. او در سال 1999 با پورتو قهرمان پرتغال شد اما بزرگترین دستاورد او رساندن تیم‌ملی یونان به یورو 2012 و جام‌جهانی 2014 بود. تیم او در هر دوره از این تورنمنت‌ها به مراحل حذفی رسید.
1- اوزه بیو یا رونالدو؟ نمی‌توانید نابغه‌ها را با هم مقایسه کنید، می‌توانید بگویید موتزارت بهتر است یا بتوون؟
2- معتقد می‌توانیم یورو 2016 را ببریم. اگر تیم تمرکزش را حفظ کند، با توجه به کیفیتی که داریم شکست دادن ما دشوار است.
3- با توجه به بازیکنانی با استعدادی که راه پیدا کرده‌اند تردیدی ندارم که پرتغال آینده موفقی خواهد داشت.
مدافعان: ویرینیا، سدریک، کاروالیو، برونو آلوس، په په، خوسه فونته، الیسئو، رافائل گریرو
هافبک ها: ویلیام کاروالیو، دانیلو، ژوائو ماریو، آدرین سیلوا، آندره گومس، ژوائو موتینیو، رناتو سانچس
مهاجمان: کریس رونالدو، رافا، ریکاردو کوارشما، ادر، نانی
در نگاه اول دشوار نیست دلایلی پیدا کنیم که چرا ممکن است رقابت‌های یورو 2016 برای ایتالیا خوب پیش نرود. اول از همه سقوط دنباله‌دار تیم‌های سری A در رقابت‌های اروپایی همچنان ادامه دارد. این فصل برای اولین‌بار از سال 2001 ، هیچ تیم ایتالیایی در مرحله یک چهارم نهایی رقابت‌های اروپایی حضور ندارد. مهمتر از آن تیم ملی ایتالیا در 2 جام جهانی گذشته در برزیل و آفریقای جنوبی در همان مرحله ابتدایی حذف شدند. ضمن اینکه شکست 4 ـ 1 مقابل تیم ملی آلمان در دیدار دوستانه ماه مارس نیز نشانه امیدوارکننده‌ای نیست. با وجود همه این مسائل، ایتالیا می‌تواند در فرانسه نمایش‌های خوبی ارائه بدهد.
دو مساله این خوشبینی را به وجود می‌آورد؛ یکی ویژگی‌های خود آنتونیو کوانته، سرمربی تیم و پیشرفت قابل قبول تیم او از زمانی که در سال 2014 هدایت این تیم را برعهده گرفته است. کونته که بین سال‌های 2011 تا 2014 سه بار با یوونتوس قهرمان سری A شد، ثابت کرد که نه تنها از نظر تاکتیکی مربی کاملی است، بلکه یکی از متعهدترین و پرشورترین مربیان اروپایی نیز هست. حال باید دید که آیا او می‌تواند این شور و درک را به تیمش منتقل کند یا خیر؟
البته تیم ایتالیا در مرحله مقدماتی یورو چندان درخشان نبود. مشکلات هواداران مقابل تیم کرواسی، پیروزی‌های نه چندان درخشان یک ـ صفر برابر مالت و کسب 7 پیروزی و 3 تساوی از 10 دیدار همگی نشان‌دهنده شرایط تیم ایتالیا در مرحله مقدماتی بود. آنها با کرواسی، بلغارستان، نروژ، آذربایجان و مالت همگروه بودند و انتظار می‌رفت که ایتالیا نتایج خوبی کسب کند در نهایت کرواسی تنها تیمی که احتمال می‌رفت برای ایتالیا مشکل ایجاد کند، در دیدار مقابل ایتالیا در میلان تساوی یک ـ یک از این تیم گرفت و در دیدار برگشت در اشپیلت هم که بازی در ورزشگاه خالی انجام شد، بار دیگر با همین نتیجه آتزوری را متوقف کرد.
نتایج ایتالیا در یورو بستگی زیادی به نتیجه اولین دیدار این تیم در این رقابت‌ها مقابل بلژیک دارد. ایتالیا در دیدار دوستانه مقابل این تیم در نووامبر گذشته، در یک ساعت اول بازی عملکرد خوبی داشت اما در نهایت 3 ـ 1 شکست خورد. کونته امیدوار است که این‌بار تیمش بتواند برای مدت بیشتری مقابل این تیم دوام بیاورد و با گرفتن یک نتیجه خوب در دیدار دوم در تولوز به مصاف سوئد برود.
در صورت شکست ایتالیا مقابل بلژیک، دیدار مقابل یاران زلاتان ابراهیمویچ بسیار دشوار و ترسناک خواهد شد. هر چند اگر تیم کونته بعد از دیدار مقابل سوئد همچنان از شانس صعود برخوردار باشند، آن وقت با اعتماد به نفس بیشتری به مصاف جمهوری ایرلند خواهند رفت. در این تیم ایتالیا که فاقد ستاره هایی مانند باجو، مالدینی، دل‌پیرو و توتی است، نظم تیمی، کار گروهی و سازماندهی بیش از عملکرد فردی اهمیت دارد.
ستاره‌های این تیم ایتالیا بازیکنان باتجربه‌ای مانند جی‌جی بوفون، جورجیو کیلینی و لئوناردو بونوچی هستند و جای زیادی در این تیم برای بازیکن دردسرسازی مانند ماریو بالوتلی که این فصل چندان هم برای میلان بازی نکرد، نیست.
نظرات از ایتالیا
فابیو لیکاری از روزنامه گاتزتادلواسپورت: واضح است که این تیم ایتالیا در سطح تیم‌هایی مانند آلمان، بلژیک و اسپانیا نیست اما تیم ایتالیا همیشه در تورنمنت‌های بزرگ باانگیزه کار می‌کند. مهمتر از همه اینکه ایتالیا یک مربی بسیار خوب دارد و فکر می‌کنم که ما تیم ایتالیای خوبی را خواهیم دید. حداقل آنقدر خوب که بتواند از مرحله گروهی صعود کند. پس از آن هم به این بستگی دارد که آنها با چه قرعه‌ای روبه‌رو شوند.
مائوریزیو پیتزو فراتو از آژنزیا آرئا: احتمالا جی‌جی بوفون تنها بازیکن در کلاس جهانی ایتالیاست. اما او هم پا به سن گذاشته و در دو دیدار اخیر مقابل بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان، در مجموع 8 گل دریافت کرده است. بنابراین این مساله شما را به فکر وامی‌دارد. با این وجود ایتالیا معمولا در مرحله نهایی تورنمنت‌های بزرگ خوب کار می‌کند و ما نباید به نتایج تیم در دیدارهای دوستانه چندان توجه کنیم. برگ برنده ایتالیا سرمربی تیم، آنتونیو کونته، است؛ هر چند در مورد او هم این سوال وجود دارد که آیا اعلام مقصد بعدی‌اش یعنی چلسی، تمرکز او و تیم را به هم خواهد زد یا خیر؟
فابریزیو بوکا از نشریه لا رپوپلیکا: مایلم فکر کنم که ایتالیا می‌تواند به نیمه نهایی برسد اما برای رسیدن به این هدف نیاز به یک معجزه کوچک است. فوتبال ایتالیا در حال حاضر با یک بحران کوچک روبه‌روست و بازیکن بزرگ تولید نمی‌کند. در بهترین حالت ما احتمالا با یک تیم متوسط روبه‌رو هستیم که ممکن است خوب کار کند.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
زمانی بود که ایتالیا با ستاره‌هایی در کلاس جهانی در تورنمنت‌های بزرگ حضور پیدا می‌کرد اما در مورد تیم آنتونیو کونته واقعیت این است که به جز جی‌جی بوفون 38 ساله، او هیچ بازیکن دیگری در آن سطح در اختیار ندارد. در مورد خط حمله ایتالیا استفاده از اِدِر، یک مهاجم ایتالیایی ـ برزیلی که در مرحله مقدماتی به تیم اضافه شد، و گرازیانو پله که در فصل اخیر نمایش‌های چندان خوبی ارائه نداد، نشان می‌دهد که دست کونته در این پست تا چه اندازه خالی است.
بعد از شکست 4 ـ1 مقابل آلمان در ماه مارس احتمالا کونته سیستم 3ـ4ـ3 را کنار خواهد گذاشت و به سیستم 2ـ5ـ3 که محتاطانه‌تر است یا 2ـ4ـ4 کلاسیک رو می‌آورد. مانند بیشتر تیم‌های ایتالیایی، سبک تیم کونته براساس یک خط دفاعی منسجم که اساسا از 4 بازیکن یوونتوسی یعنی بوفون، بارزالی، بونوچی و کیه‌لینی ساخته شده، شکل گرفته است.
این مربع یک خط دفاعی مستحکم در عقب زمین شکل می‌دهد و مدافعان کناری اجازه نفوذ پیدا می‌کنند. در خط میانی انتظار می رفت مارکو وراتی جای آندره‌ا پیرلو را پر کند اما مصدومیت او، برنامه های کونته را به هم ریخت. در دو سمت او آنتونیو کاندروا و استفن الشعراوی بازی می‌کنند و وظیفه موقعیت‌سازی برای مهاجمان را برعهده دارند.
گرازیانو پله و ادر دو مهاجم تیم هستند و در صورت نیاز ادر برای کمک به خط میانی به عقب برمی‌گردد و پله به عنوان تک مهاجم بازی می‌کند. اگر کونته بخواهد پله را تعویض کند، جانشین آماده‌ای مانند سیمونه زاتزا دارد که در 5 دیدار از 10 دیدار مرحله مقدماتی بازی کرد.
معرفی سرمربی:
آنتونیو کونته (ایتالیایی ـ 46 ساله)
او که در زمان بازی هافبکی جنگنده بود در 13 فصل حضور در یوونتوس به جام‌های زیادی رسید و 20 بازی ملی انجام داد. به عنوان سرمربی او با باری و سیه‌نا به سری A صعود کرد و بعد از آن هدایت یوونتوس را برعهده گرفت. او یووه را از تیمی که 2 فصل پیاپی در سری A هفتم شده بود، به قدرت اول فوتبال ایتالیا تبدیل کرد و با این تیم 3 بار پیاپی قهرمان سری A شد. او که اعتراف کرده بود برای کار در رقابت‌های باشگاهی دلتنگ شده بعد از رقابت‌های یورو هدایت چلسی را برعهده خواهد گرفت.
کونته از زبان خودش
1- من گفته بودم که تلاش می‌کنیم یک ماشین جنگی باشیم اما نگران نیستم که سربازان از ژنرال تبعیت نکنند. یورو 2016 من را هیجان‌زده می‌کند. ما 2 سال کار کردیم تا به اینجا برسیم و این تجربه‌ای است که ممکن است یک بار در زندگی رخ بدهد. تیم‌های قوی‌تر از ما در این رقابت‌ها حضور دارند اما می‌دانیم که با سختکوشی و کار تیمی می‌توانیم این فاصله را پر کنیم.
2- جوانی یا مسن بودن اهمیتی ندارد فقط پیروزی و شکست است که مهم است.
3- ما 2 سال کار کردیم تا به اینجا برسیم و من برای این رقابت‌ها کاملا آماده هستم. چنین تجربه‌ای تنها یک بار در زندگی رخ می‌دهد و برای من این افتخار بزرگی است که مربی ایتالیا هستم و از روز اول هم به این مساله افتخار می‌کردم.
فهرست نهایی ایتالیا برای یورو 2016:
دروازه بان‌ها: بوفون، مارکتی، سیریگو
مدافعان: کیه‌لینی، بونوچی، بارزالی، دارمیان، دی شیلیو، اوگبونا، فلورنزی
هافبک‌ها: تیاگو موتا، ده‌روسی، کاندروا، جیاکرینی، استورارو، پارولو، برناردسکی
مهاجمان: ال شعراوی، پله، ادر، ایموبیله، زازا، اینسینیه
2-فرانسه
فرانسه در رقابت‌های یورو 2016 در خانه بازی می‌کند و این به صورت خودکار یک امتیاز برای آنها، نسبت به 23 تیم دیگر، است. البته همیشه فشار انتظارات روی تیم میزبان بیشتر از سایر تیم‌هاست اما بازی در خانه با احساس آرامش و آشنایی از شرایط وجود دارد که نکات منفی را کم اثر می‌کند. اگر فرانسه شروع خوبی در رقابت‌های یورو داشته باشد مطمئنا بازی در خانه به آنها کمک خواهد کرد تا بتوانند برای سومین‌بار قهرمان اروپا شوند.
آبی‌ها پیش از این دو بار از امتیاز میزبانی تورنمنت‌های بزرگ استفاده کردند و قهرمان یورو 1984 و جام‌جهانی 1998 شدند و با توجه به اینکه دیدیه دشان سرمربی فعلی فرانسه در جام‌جهانی 1998 و یورو 2000 جام قهرمانی را بالای سر برده، آنها کسی را روی نیمکت دارند که تجربه این شرایط را دارد و می‌داند چطور تیم را به مراحل بالاتر برساند.
اگرچه فرانسه به دلیل میزبانی در مرحله مقدماتی حضور نداشت اما آنها با داشتن تعدادی از بهترین استعدادهای فوتبال اروپا می‌توانند یکی از مدعیان اصلی باشند؛ بازیکنانی مانند انگولو کانته، هافبک لسترسیتی، که نامزد جایزه بازیکن فصل لیگ‌برتر هم بود و کینگزلی کومان، مهاجم گلزنی که این فصل به طور قرضی از یوونتوس به بایرن پیوست. حضور این بازیکنان کار را برای بازیکنان باتجربه‌تر فرانسه برای حضور در یورو دشوارتر کرد و البته دیدارهای سخت‌تری هم برای حریفان رقم خواهد زد.
بزرگترین دغدغه دشان نیز انتخاب قوی‌ترین ترکیب اصلی است؛ ترکیبی که بتواند خیلی زود در کنار هم جا بیفتد. موضوعی که می‌تواند حداقل روی کاغذ به او کمک کند این است که فرانسه در ضعیف‌ترین گروه ممکن قرار دارد. آنها رقابت‌ها را با دیدار مقابل رومانی در پاریس آغاز می‌کنند. هر چند شاگردان آنجل یوردانسکو در مرحله مقدماتی یورو شکستی نداشتند اما هرگز در دیدارهای رسمی مقابل فرانسه به پیروزی نرسیدند.
تیم دشان در دیدار دوم در شهر مارسی مقابل آلبانی قرار خواهد گرفت و 4 روز بعد در آخرین دیدار مرحله مقدماتی به مصاف سوئیس می‌روند. با توجه به اینکه تیم اول این گروه با یکی از تیم‌های سوم گروه‌ها روبه‌رو می‌شود، کاملا قابل پیش‌بینی است که فرانسه کار دشواری تا رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی نداشته باشد.
حداقل تیری هانری، ستاره سابق فرانسه، که با این تیم قهرمان یورو 2000 شده بود، اینطور فکر می‌کند. او به تازگی گفته: «من به خاطر اینکه فرانسوی هستم، این حرف را نمی‌زنم؛ من فکر می‌کنم فرانسه بازی‌های خوبی ارائه خواهد داد و می‌تواند قهرمان شود. وقتی یک رقابت بزرگ در خانه برگزار می‌کنیم، شرایط راحت نیست اما توانستیم جام‌جهانی 1998 و یورو 1984 را در خانه ببریم. بله، این تورنمنت در فرانسه است و انتظارات نیز بالاست. می‌دانم آلمان چه توانایی‌هایی دارد، اسپانیا هم هر چند در جام‌جهانی بد بود اما آنها هم جزو مدعیان هستند. اما من فکر می‌کنم این تیم فرانسه برای قهرمانی به اندازه کافی خوب است. آنها در واقع واقعا خوب هستند.»
فرانسه باید در این رقابت‌ها با غیبت کریم بنزما کنار بیاید. مهاجم رئال به دلیل نقش داشتن در پرونده اخاذی از متیو والبوئنا از فهرست تیم کنار گذاشته شد. اما با حضور آنتوان گریزمان که فصل فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشت و دو نفر از بهترین هافبک‌های اروپا یعنی پل پوگبا و بلیز ماتئویدی و همین‌طور داشتن دروازه‌بان درجه یکی به نام هوگو لوریس، سال 2016 می‌تواند سال فرانسه باشد.
فرانسه در ماه مارس دو دیدار دوستانه انجام داد. آنها ابتدا در خانه هلند 3 ـ 2 پیروز شدند و سپس در خانه، 4 ـ 2 روسیه را شکست دادند؛ نتایجی که توانایی بالای آنها در کارهای هجومی را نشان می‌دهد. آنها بدون بنزما 7 گل زدند و البته 4 گل هم دریافت کردند که بعضی از آنها ساده و مضحک بود. علیرغم دغدغه‌‌های دفاعی، دیدیه دشان در مورد احتمال موفقیت تیمش خوشبین است:«ما با این قصد به رقابت‌ها پا می‌گذاریم که قهرمان شویم. می‌توان هم فروتن بود و هم جاه‌طلبی داشت.»
نظرات از فرانسه
بیزنته لیزارازو، ملی‌پوش سابق فرانسه: فرانسه می‌تواند به نیمه نهایی برسد، قهرمانی در رقابت‌ها دشوارتر است اما در چنین رقابت‌هایی اگر آماده‌سازی خوب پیش برود و آنها کمی شانس داشته باشند، نمی‌توان فرانسه را کاملا از جمع مدعیان دور دانست. اما فکر می‌کنم هدف اول تیم باید رسیدن به نیمه نهایی باشد.
ریموند دومنک، سرمربی سابق تیم‌ملی فرانسه: در حال حاضر فکر نمی‌کنم فرانسه بتواند قهرمان شود. به نظرم بهتر است واقع‌بین باشیم تا اینکه بعدا ناامید شویم. آنها در تیم بازیکن "لیدر" به اندازه کافی ندارند. در تیم بازیکنان بزرگی حضور دارند که در باشگاه‌های بزرگ بازی می‌کنند و می‌توانند در بازی‌های بزرگ نمایش‌های خوبی ارائه بدهند مانند پوگبا و گریزمان اما این کافی نیست. به من بگویید در حال حاضر لیدر این تیم چه کسی است؟ لیدر تیم دیدیه دشان است که او هم سرمربی است.
روبر پیرس، بازیکن سابق تیم‌ملی فرانسه: به نظر من بزرگترین ستاره فرانسه پل پوگباست. او بازیکن مهمی برای تیم است. نمی‌خواهم بگویم که او بازیکن غیرقابل جانشینی است زیرا نمی‌خواهند فشار زیادی روی او وارد کنم. اگرچه به نظر می‌رسد او می‌تواند با این فشار به خوبی کنار بیاید. فکر می‌کنم او می‌تواند موتور محرک تیم باشد.
فرانسه چطور بازی می‌کند؟
دیدیه دشان نشان داده سیستم مورد علاقه‌اش 3ـ3ـ4 است. آنها در 7 دیدار از 10 دیدار اخیرشان با این سیستم بازی کردند، از جمله در هر دو دیدار دوستانه ماه مارس. بعد از استفاده از سیستم 1ـ3ـ2ـ4 مقابل آلبانی در تابستان سال قبل که با شکست 1 بر صفر فرانسه همراه بود، دشان تصمیم گرفت در دیدار مقابل پرتغال در دسامبر از سیستم 2ـ4ـ4 استفاده کند اما هیچ کدام از این آرایش نتیجه مورد نظر دشان را نداشت و این باعث شد تا او فلسفه‌اش را به طور کلی تغییر بدهد.
در تیم فرانسه 4 بازیکن هستند که جایگاهشان تقریبا قطعی است؛ هوگو لوریس درون دروازه خواهد بود، بلیز ماتوئیدی و پل پوگبا دو پست خط میانی را اشغال می‌کنند. این دو نشان دادند که می‌توانند به خوبی یکدیگر را تکمیل کنند، پوگبا نظم خط میانی را فراهم می‌کند و ماتوئیدی در کارهای هجومی به مثلث خط حمله یاری می‌‌رساند. آنتوان گریزمان هم در خط حمله قرار خواهد گرفت. در غیاب بنزما، احتمالا آندره پیرژینیاک در کنار او بازی خواهد کرد.
در خط دفاعی شرایط نامشخص‌تر است. لورن کوشیلنی شانس بیشتری برای حضور در ترکیب اصلی دارد. در حالی که الیاکیم مانگالا و رامی در نیم فصل چندان درخشان نبودند. برای دو پست مدافعان کناری، دشان باید به سراغ گزینه‌های جوان یا بسیار باتجربه‌تر برود. باکاری سانیا و پاتریس اورا بازیکنانی جوان نیستند و لوکاس دینیه هم به دنبال پیدا کردن جایی در ترکیب اصلی فرانسه است.
درباره سرمربی:
دیدیه دشان (فرانسه ـ 47 ساله)
هر چند اریک کانتونا بعد از قهرمانی فرانسه در جام‌جهانی 1998 و یورو 2000 او را تدارکات تیم خوانده بود، اما دشان در هر دو تورنمنت کاپیتان فرانسه بود و دستاوردهای فوتبالی بی‌نظیری دارد. علاوه بر این دو قهرمانی با فرانسه، او در سال‌های 1993 و 1996 با مارسی و یوونتوس قهرمان چمیونزلیگ شده و این نشان می‌دهد که رزومه بازی‌اش تا چه اندازه درخشان است. او پیش از اینکه در سال 2012 هدایت فرانسه برعهده بگیرد سرمربی موناکو، یوونتوس و مارسی نیز بود.
دشان از زبان خودش:
1- فوتبال مانند زندگی است، همه نمی‌توانند مهندس باشند شما نیاز به کارگر هم دارید.
2- همه بازیکنان باید از استعدادشان به سود کل تیم استفاده کنند. امیدوارم این اتفاق رخ ندهد اما اگر در مقطعی بازیکنی داشته باشم که در مقابل این اصل قرار بگیرد و به خاطر اینکه مصلحت تیم به خطر می‌افتد، آن وقت من مجبورم او را کنار بگذارم.
3- بازیکنان زیادی هستند که من از قبل، از حضورشان در فهرست خودم برای یورو مطمئن بودم. گفته بودم که 20 بازیکن را از قبل انتخاب کردم زیرا نمی‌خواستم چیزی را به قضا و قدر بسپارم. می‌خواستم از قبل روی پلن B و یا حتی C فکر کنم.
فهرست کامل فرانسه برای یورو 2016:
دروازه بان‌ها: بندیکت کاستیل ( رن) - هوگو لوریس ( تاتنهام) - استیو مانداندا ( المپیک مارسی)
مدافعان: لوکاس دینیه( آ اس رم) - عادل رامی( سویا) - پاتریس اورا( یوونتوس) - کریستوف ژالت( المیپک لیون) - لورنت کوشیلنی( آرسنال) - مانگالا( منچسترسیتی) - ساموئل اومیتی( لیون)- باکاری سانیا( منچسترسیتی)
هافبک ها: یوهان کابای( کریستال پالاس) - مورگان اشنایدرلین( منچستریونایتد) - انگولو کانته( لسترسیتی) - بلیز ماتوئیدی( پاری‌سن ژرمن) - پل پوگبا( یوونتوس) - موسی سیسوخو( نیوکاسل)
3-آلمان
مانشافت که یکی از مدعیان اصلی فتح چهارمین عنوان اروپایی‌اش در این تابستان است، همه ویژگی‌های لازم برای رسیدن به این هدف را دارد. یک پیشینه قابل توجه شامل فتح 7 جام در تورنمنت‌های اروپا، نسلی طلایی از بازیکنان بااستعداد، یک مربی درجه یک مانند یوآخیم لوو، آشنایی کامل‌شان با چگونگی فتح تورنمنت بزرگ و فدراسیونی که همه شرایط لازم را برای موفقیت آنها فراهم می‌کند.
آلمانی‌ها هیچ وقت از موفقیت‌ها در جام‌های بزرگ راضی نمی‌شوند؛ بنابراین پس از اینکه توانستند در برزیل جام‌جهانی را به دست بیاورند بلافاصله تمرکزشان را روی اهداف بعدی گذاشتند؛ یعنی موفقیت در یورو 2016 و دفاع از عنوان قهرمانی‌شان در جام‌جهانی در روسیه. خلاصه اینکه آنها به دنبال ایجاد یک امپراتوری هستند.
سه چهارم کسانی که در نظرسنجی مجله کیکر شرکت کردند، مطمئن بودند که آلمان حداقل به نیمه نهایی یورو 2016 صعود خواهد کرد. این تنها به دلیل یک میهن‌پرستی کورکورانه نیست؛ منطق به آنها می‌گوید که می‌توانند چنین عقیده‌ای داشته باشند. با داشتن مانوئل نویر در درون دروازه، یک مدافع میانی مانند ژروم بوآتنگ، هافبک طراحی مانند تونی کروس و مهاجم توقف‌ناپذیری همچون توماس مولر، آلمانی‌ها یک اسکلت تیمی در کلاس جهانی دارند.
دیگر نکته مثبت برای قهرمان جهان، فصل موفق بایرن مونیخ و بورسیادورتموند است؛ 2 تیمی که مهمترین تامین‌کننده بازیکن برای تیم‌ملی آلمان هستند. به لحاظ تاریخی جمعی از بهترین تیم‌های آلمان غربی را این دو باشگاه ساختند. البته در دهه 1970 بایرن مونیخ با بورسیامونشن گلادباخ تیم‌هایی بودند که بیشترین ستاره را به تیم آلمان می‌دادند. اما آخرین قهرمانی آلمان در اروپا در سال 1996 با ترکیبی از بازیکنان بایرن و بورسیا دورتموند به دست آمد و چنین ترکیبی می‌تواند در رقابت‌های پیش رو هم به موفقیت دست پیدا کند.
توماس توخل سرمربی دورتموند و پپ گواردیولا سرمربی بایرن از نظر شیوه تاکتیکی شباهت‌های زیادی دارند (مالکیت توپ، پرسینگ و دینامیسم بازی) و به همین دلیل این ترکیب در تیم‌ملی به خوبی جواب می‌دهد.
البته علیرغم همه این‌ها، آلمانی‌ها میدانند که نمی‌توانند با غرور به مصاف حریفان بروند. آنها در مرحله مقدماتی مغلوب لهستان و جمهوری ایرلند شدند و در چند دیدار از لحاظ دفاعی به مشکل خوردند. آلمان در پست مدافع کناری با کمبودهایی روبه‌رو بود و به طور ویژه خلا فیلیپ لام، کاپیتان سابق تیم، که بعد از جام‌جهانی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد، را احساس می‌کند.
در این بین، سامی خدیرا هافبک باتجربه تیم به تازگی اعلام کرد که اگر سطح بازیشان را بالاتر نبرند، در فرانسه شانسی نخواهند داشت؛ اظهارنظری که یوآخیم لوو هم آن را تایید کرد. لوو همچنین مشکلاتی در فهرستی که با خود به فرانسه می‌برد، دارد که باید آنها را حل کند.
بوتنگ، محور خط دفاعی تیم به دلیل مصدومیت از ناحیه ران برای 3 ماه از میادین دور بوده و به همین دلیل ممکن است چندان آماده نباشد. ماریو گوتزه که گل پیروزی آلمان در جام‌جهانی را به ثمر رساند، بعد از مصدومیت ماهیچه‌ای در پاییز سال گذشته به اندازه کافی بازی نکرده است و مکس کروسه، مهاجم ولفسبورگ، نیز به تازگی بداخلاقی‌هایی داشت است؛ ضمن اینکه باستین شواین اشتایگر بعد از یک فصل نه چندان درخشان با منچستریونایتد، زمان چندانی برای رسیدن به بهترین سطح ندارد. هر چند این‌ها مشکلاتی نیست که لوو نتواند از پس آنها بربیاید. او که پنجمین تورنمنتش با تیم‌ملی آلمان را تجربه می‌کند، می‌داند که چگونه از این موانع عبور کند.
آلمانی‌ها میدانند که قهرمانی در تورنمنت‌ها در بهار یا دیدارهای دوستانه به دست نمی‌آید. آنها باید در ابتدای تابستان و در زمان مناسب در بهترین فرم باشند؛ اتفاقی که معمولا رخ می دهد.
نظرات از آلمان:
اوتمار هیتسفلد، سرمربی سابق بایرن و دورتموند: تیم آلمان در مرحله مقدماتی مشکلاتی داشت اما به هر حال کارش را انجام داد. طبیعی است که بعد از فتح جام‌جهانی مشکلاتی از نظر حفظ تمرکز داشته باشیم. من کاملا مطمئنم که یواخیم لوو و تیمش می‌توانند در یورو بدرخشند و چهره یک مدعی را داشته باشند.
هانسی مولر، هافبک سابق آلمان غربی: به عنوان مدافع عنوان قهرمانی چه بخواهیم و چه نخواهیم ما هم جزو مدعیان قهرمانی در یورو هستیم. فکر می‌کنم در مقایسه با سال 2014 تیم قوی‌تری داریم. مطمئنم می‌توانیم حداقل به فینال برسیم و پس از آن باید ببینیم که در روز دیدار نهایی در شرایط مطلوب قرار داریم یا نه.
پل برایتنر، کاپیتان سابق آلمان غربی: فکر می‌کنم ما رقابت‌های موفقی را پشت سر بگذاریم، هر چند معتقدم جام‌جهانی بسیار مهمتر است. برای من رقابت‌های یورو یک مرحله گذار در رقابت‌های جام‌جهانی است. مرحله‌ای که در آن می‌توانیم از بازیکنان جوان استفاده کنیم و به آنها فرصت بدهیم تا خودشان را نشان بدهند. در این رقابت‌های یورو تیم‌های زیادی حضور دارند و کیفیت کاهش پیدا کرده است.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
هر چند هسته اصلی شیوه مورد علاقه یواخیم لوو یعنی فوتبال تهاجمی جذاب، مالکیت توپ بالا، بازی با ضرباهنگ بالا، بازی شناور و تکنیکی خدشه‌ناپذیر است اما این به آن معنا نیست که آنها هیچگاه شیوه بازیشان را تغییر نمی‌دهند.
در طول رقابت‌های جام‌جهانی گذشته لوو نتیجه‌گرایانه‌تر از همیشه تیمش را به میدان فرستاد و از سیستم 3ـ3ـ4 استفاده کرد که در آن 4 مدافع میانی به میدان می‌رفتند و تاکید زیادی روی استفاده از ضربات آزاد و انسجام در خط دفاعی بود.
اما از زمانی که آلمان قهرمان جام‌جهانی شد، او آرایش بازی تیمش را تغییر داد و در رقابت‌های مقدماتی یورو از سیستم 1ـ3ـ2ـ4 استفاده کرد. سبک بازی تیم او یک توتال فوتبال مدرن است؛ با یک خط دفاعی که با فاصله از محوطه جریمه بازی می‌کند؛ مانوئل نویر نقش دروازه‌بان ـ سوئیپر را دارد و مدافعان کناری هم اجازه نفوذ دارند. بازیکنان حرکات ترکیبی زیادی انجام میدهند و با جابجایی‌های زیاد موقعیت‌های خطرناکی ایجاد می‌کنند.
بعد از بازنشستگی میروسلاو کلوزه از بازی‌های ملی در جام‌جهانی 2014، لوو معمولا از شماره 9 کاذب استفاده می‌کند و در این پست از ماریو گوتزه، توماس مولر یا آندره شورله بهره می‌برد. پلن B او شامل از استفاده یک مهاجم مرکزی کلاسیک است. هر چند لوو از علاقه‌اش به سبک بازی مالکانه و پرواکتیو صحبت می‌کند، اما تیمش توان ضدحمله‌ای زیادی هم دارد. لوو در دیدارهای اخیر از دفاع 3 نفره و همین‌طور آرایش 2ـ4ـ4 نیز استفاده کرده است که البته هیچ کدام چندان موفق نبودند.
معرفی سرمربی:
یواخیم لوو (آلمانی ـ 56 ساله)
او که یک مربی باهوش و دارای شم تاکتیکی بالاست، پیش از جام‌جهانی 2014 با انتقادات زیادی از سوی رسانه‌های آلمانی مواجه شد که می‌گفتند او در دیدارهای مهم در تورنمنت‌های بزرگ نمی‌تواند تیمش را به پیروزی برساند اما با قهرمانی در جام‌جهانی برزیل همه این انتقادات به فراموشی سپرده شد.
او پیش از برعهده گرفتن هدایت آلمان به عنوان مربی باشگاهی در آلمان، اتریش و ترکیه مربیگری کرده بود که البته نتایج چندان درخشانی نگرفت اما در دو سالی که کمک یورگن کلینزمن در تیم‌ملی آلمان بود نقش تاثیرگذاری ایفا کرد.
لوو از زبان خودش:
1- وقتی تیم خوب بازی می‌کند، ما گزینه‌های زیادی داریم. جنبه‌هایی از بازی هستند مانند عملکرد ما در دفاع، بازیسازی و الگوی دوندگی مان که باید بهتر شود.
2- سرمربی تیم‌ملی وظیفه تکان دادن پرچم و هواداری ندارد؛ من باید تصمیم‌گیری کنم.
3- فکر می‌کنم این اشتباه است که بگوییم باید به شیوه دوندگی و جنگندگی سابق آلمان برگردیم.
4- البته این بسیار محتمل است که در مقطعی بار دیگر هدایت یک تیم باشگاهی را برعهده بگیرم؛ چراکه نه؟!
فهرست کامل آلمان برای یورو 2016:
دروازه بان‌ها: مانوئل نویر (بایرن مونیخ) برند لنو (بایرلورکوزن) مارک آندره تراشتگن (بارسلونا)
مدافعان: ژروم بواتنگ (بایرن مونیخ) امره جان (لیورپول) متس هوملس (بایرن مونیخ) یوناس هکتور (اف سی کلن) بندیکت هوودس (شالکه)
شکوردان مصطفی(والنسیا) آنتونی رودیگر (آ اس رم)
هافبک ها: یولیان دراکسلر (وولفسبورگ) ماریو گوتزه (بایرن مونیخ) سامی خدیرا (یوونتوس)جاشوا کیمیچ (بایرن مونیخ) تونی کروس (رئال مادرید) مسوت اوزیل (آرسنال) لروی سانه (شالکه) یولیان وایگل (بوروسیا دورتموند) باستین شواین اشتایگر (منچستر یونایتد)
4-بلژیک
با این وجود مردان مارک ویلموتس هنوز به جامی دست پیدا نکرده‌اند و مهمتر از آن در هیچ رقابت مهمی یک تیم بزرگ را شکست نداده‌اند.
بلژیک معمولا در چنین دیدارهایی نمایش‌های درخشانی ارائه نمی‌دهد و ویلموتس نیز از جانب منتقدان به نداشتن ایده تاکتیکی مشخص متهم است. در سال 2014 و پیش از جام‌جهانی برزیل، منتقدان با اشاره به بازیکنانی مانند ادن هازارد و روملو لوکاکو این سوال را مطرح می‌کردند که چرا آنها بازی‌های درخشان‌شان در رده باشگاهی را برای تیم‌ملی تکرار نمی‌کنند؟ هازارد تا اندازه‌ای این ابهام را برطرف کرد اما همچنان این واقعیت وجود دارد که ویلموتس به ندرت می‌تواند بهترین بازی‌ها را از بازیکنانش بگیرد.
بلژیک در حالی پای به یورو می‌گذارد که در 10 دیدار مرحله مقدماتی 7 پیروزی به دست آورد و تنها یک شکست مقابل ولز داشت. آنها در هر دیدار به طور متوسط 2.4 گل زدند و تنها لهستان و انگلیس آمار بهتری از آنها به جا گذاشتند. آنها 207 ضربه به سمت دروازه داشتند و از این نظر تنها آلمان از این تیم بهتر بود. بلژیک در 10 دیدار تنها 5 گل دریافت کرد و پنجمین آمار دفاعی خوب مرحله مقدماتی یورو را در اختیار داشت.
در مجموع رکوردهای شیاطین سرخ اروپا قابل قبول بود با این وجود در مرحله گروهی جایی که حریفان اصلی آنها ولز و بوسنی و هرزگوین بودند، از یک تیم در کلاس جهانی انتظار می‌رفت که شکستی نداشته باشند و بازی‌های جذاب‌تری ارائه بدهند. از سویی دیگر این را نباید فراموش کرد که علیرغم حضور چند ماهه در رنکینگ فیفا هیچ کسی بلژیک را بهترین تیم دنیا توصیف نکرد حتی خود مارک ویلموتس.
بلژیک در مرحله گروهی یورو با ایتالیا، جمهوری ایرلند و سوئد همگروه است و انتظار می‌رود از این گروه صعود کند اما مشخص نیست که اگر آنها در مرحله بعد با انگلیس یا آلمان روبه‌رو شوند، بتوانند جواز حضور در مرحله یک چهارم نهایی را به دست بیاورند. چند نفر از بهترین بازیکنان بلژیک در رقابت‌های باشگاهی این فصل نتوانستند انتظارات را برآورده کنند از جمله مروان فلینی ، دریس مرتنز، ادن هازارد و کریستین بنتکه؛ ضمن اینکه بازیکنانی مانند ونسان کمپانی، یان فرتونگن و کوین دی بروین هفته‌هایی از فصل را به دلیل مصدومیت از دست دادند. با این وجود هواداران همچنان از این تیم حمایت می‌کنند.
در همه دیدارهای مرحله مقدماتی بلیت‌های بازی بلژیک کاملا به فروش رسید و انتظار می‌رود در زمان برگزاری یورو بار دیگر فروش پیراهن‌ها و شال شیاطین سرخ در بین هواداران این تیم رونق بگیرد. ویلموتس سه و نیم هفته پیش از رقابت‌های یورو تیمش را در اختیار خواهد داشت و امیدوار است که این زمان برای آماده کردن تیمش برای اولین دیدار مرحله گروهی در بوردو کافی باشد.
البته این نگرانی وجود دارد که با توجه به حضور بیش از نیمی از بازیکنان اصلی‌اش در لیگ‌برتر انگلیس و نداشتن تعطیلات زمستانی، آنها نتوانند در این مدت به آمادگی کافی برسند. به همین دلیل بود که ویلموتس در زمان مصدومیت دی بروین در ژانویه گفته بود حالا وقت خوبی برای مصدوم شدن بود! انتظار می‌رود بلژیک در یورو خوب کار کند اما هوادارانشان واقع‌بین هستند و فکر نمی‌کنند که قرار است جام را فتح کنند.
نظرات از بلژیک:
مارک دگرایس، ملی‌پوش سابق: بازیکنانی مانند کوین دی بروین، تیبو کورتوا و ونسان کمپانی نسبت به جام‌جهانی باتجربه‌تر شده اند. تیم باید حداقل به مرحله نیمه نهایی برسد. بلژیک در مرحله مقدماتی بازی‌های فوق‌العاده‌ای ارائه نداد اما در چند سال اخیر در بازی‌های زیادی هم شکست نخورد. در هر پست بازیکنان با کیفیتی داریم اما مشکل اصلی این است که مهاجمان به اندازه کافی گل نمی‌زنند. خط هافبک به اندازه کافی موقعیت ایجاد نمی‌کند و آنها نیاز به درک متقابل بیشتری دارند. با این وجود ویلموتس احساس می‌کنند که مهاجمان حتما نباید گل بزنند؛ اگر سایر بازیکنان این کار را انجام میدهند. شارلی موسوندا می‌تواند شگفتی فهرست بلژیک باشد، او می‌تواند کمک کند تا ادن هازارد بازی‌های بهتری ارائه بدهد.
فیلیپ آلبرت ملی‌پوش سابق که در دو جام‌جهانی حضور داشت: مطالب اصلی این است که بازیکنان بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت به صورت کامل آماده شوند. بلژیک پتانسیل قهرمانی دارد اما اگر به نیمه نهایی هم برسد، همه خوشحال خواهند شد. من مشکلی در فهرست تیم نمی‌بینیم. کورتوا یکی از دو دروازه‌بان برتر دنیاست در خط دفاعی منسجم هستیم، ناینگولان و اکسل ویتسل بازیکنان با کلاسی هستند و ما دی بروین و هازارد را داریم که می‌توانند خلاقانه بازی کنند. این بهترین تیم بلژیک تاریخ است.
ژاک سیس، روزنامه‌نگار: بلژیکی‌ها تنها با رسیدن به فینال راضی خواهند شد بنابراین تیم تحت فشار است. گفته می‌شود این نسل طلایی بهترین تیم بلژیک تاریخ است؛ بنابراین ما باید حالا به جام برسیم. با این وجود ما همچنان به ویلموتس شک داریم. آیا او می‌تواند از این بهترین بازیکنان، بهترین بازی را بگیرد؟ آیا او به اندازه کافی از لحاظ تاکتیکی قوی است؟ آیا می‌توانند از بازیکنان با استعدادی مانند دی بروین و هازارد در کنار هم استفاده کند؟
آنها چطور بازی می‌کنند؟
بعد از انتقادهایی که از نمایش‌های بلژیک در جام‌جهانی 2014 مطرح شد، مارک ویلموس گفت که تیمش در آینده بهتر بازی خواهد کرد. هر چند در واقعیت شرایط آنها تغییر نکرد اما او از زمان جام‌جهانی چند ستاره جدید به تیمش اضافه کرد. به ویژه با آمدن راجا ناینگولان، سرعت بازیسازی تیم افزایش یافت. سیستم مورد علاقه ویلموس 1ـ3ـ2ـ4 که در آن اکسل ویتسل در مقابل خط دفاعی قرار می‌گیرد و ناینگولان نقش هافبک باکس تو باکس را بازی می‌کند.
به این ترتیب کوین دی بروین ، ادن هازارد و احتمالا یانیک فریرا کاراسکو، پشت سر تک مهاجم که احتمالا روملو لوکاکو خواهد بود، قرار می‌گیرد. زمانی کوین دی بروین و هازارد برای اینکه نقش محوری‌تر در تیم داشته باشند، با هم در رقابت بودند اما بعد از تلاش‌های زیاد برای حل این مشکل ویلموتس ترجیح داد از دی‌بروین در مرکز سپر هجومی استفاده کند.
ویلموتس غالبا دلیلی برای استفاده از پلن B پیدا می‌کند؛ آرایشی که در آن مروان فلینی در خط میانی قرار می‌گیرد و دی بروین به کناره‌ها متمایل می‌شود. در مرحله مقدماتی ناینگولان و فلینی نقش‌های کلیدی داشتند و حتی هافبک منچستریونایتد بهترین گلزن بلژیک هم بود اما فارق از سیستم، تیم بلژیک غالبا در عبور از خطوط دفاعی منسجم حریف ناکام می‌ماند. بازیسازی آنها از سرعت کافی برخوردار نیست و بی‌نتیجه می‌ماند.
درباره سرمربی:
مارک ولیموس (بلژیک ـ 47 ساله)
او 4 سال قبل جانشین جورج لینکز شد و تیمی را در اختیار گرفت که به تازگی به عنوان گران‌ترین تیم دنیا را به خود اختصاص داد. اما نمایش‌های نه چندان درخشان‌شان انتقادهایی را به همراه داشت. ویلموتس که در رده باشگاهی آمار ضعیفی به جا گذاشته بلژیک را به یک چهارم نهایی جام‌جهانی 2014 رساند. او مربی فعالی است و از کار با بازیکنانش در داخل زمین لذت می‌برد. او تا سال 2018 با بلژیک قرارداد دارد و دوست دارد پس از آن، هدایت شالکه، باشگاهی که در زمان بازی پیراهن آن را برتن می‌کرد، برعهده بگیرد.
ویلموتس از زبان خودش:
1-همه دوست دارند فوتبال زیبا بازی کنند اما این نمی‌تواند به بهای نظم و تاثیرگذاری تمام شود زیرا در این صورت نمی‌توان نتیجه گرفت.
2- حتی اگر مروان فلینی برای باشگاهش بازی نکند، تنها بازیکنی است که می‌گویم بی‌تردید برای یورو انتخابش می‌کنم. تنها یک فلینی در بلژیک وجود دارد و شاید در همه دنیا!
3- بازیکنانی که با باشگاه‌هاشان مشکل دارند چیزهای زیادی یاد می‌گیرند. ما وقتی چیزی یاد می گیریم که شرایط سخت است. من از آن دست مربیانی نیستم که گریه و زاری کنم و به دنبال بهانه باشم. من با بازیکنانی که در اختیار دارم به پیش می‌روم.
4. هرگز ندیدم که یک مربی گل بزند. یک مربی باید متدهای خوبی اجرا کنند و تصمیم‌های درست بگیرد.
فهرست نهایی بلژیک برای یورو 2016:
د‌ر‌وازه‌بانان: تیبوکورتووا (چلسی)، سیمون مینیوله (لیورپول)، ژان ژیلت (مچلن)
مدافعان : توبی آلدرویرلد (تاتنهام)، بدریک بویوتا (سلتیک)، یان فرتونگن (تاتنهام)، توماس فرمالن (بارسلونا)، بیورن انگلز (بروژ)، نیکولاس لومابرتس (زنیت)، توماس منیر (بروژ)
هافبک ها: موسی دمبله (تاتنهام) ، راجا ناینگولان (رم)، مروان فلینی (منچستریونایتد) ، اکسل ویتسل (زنیت)
مهاجمان: ادن هازارد (چلسی)، روملو لوکاکو (اورتون) ، دیووک اوریگی (لیورپول)، دریس مرتنس (ناپولی)، کوین ایبروین (منچستریونایتد)، یانیک کاراسکو (اتلتیکومادرید)، کریستین بنتکه (لیورپول) و میچی باتشوایی (مارسی5-اسپانیا
اما او احساس می‌کرد واقعیت‌هایی وجود دارد که باید بگوید. چند روز پیش از آن هم او در مصاحبه‌ای یادآوری کرده بود که اسپانیا مدافع عنوان قهرمانی یورو است. اگر اسپانیا در این تابستان هم بتواند قهرمان یورو شود، هت‌تریکش در فتح این رقابت‌ها را تکمیل خواهد کرد هرچند خوشبینی کمی وجود دارد که آنها بتوانند چنین کاری انجام بدهند.
آنها به عنوان قهرمان جهان پای به جام‌جهانی 2014 برزیل گذاشته بودند اما به عنوان اولین تیم از این رقابت‌ها حذف شدند. دل بوسکه در مورد یک مرحله گذار آرام در تیمش صحبت کرده بود اما بقیه شاهد اتفاقات دراماتیک‌تری بودند. یک عصر این تیم در ماراکانا به پایان رسید و به نظر نمی‌رسد که بازگشت به آن ممکن باشد. بازیکنانی مانند ژاوی و ژابی آلونسو از بازی‌های ملی خداحافظی کردند و داوید ویا نیز به آمریکا رفت تا دوران حرفه‌ایش را در آنجا ادامه بدهد. با این وجود اسپانیا همچنان بازیکنان بسیار خوبی دارد و بسیاری از آنها به همه افتخارات ممکن دست پیدا کردند بازیکنانی مانند جرارد پیکه، سرخیو راموس، سرخیو بوسکتس، آندره اینیستا و داوید سیلوا می‌توانند مایه خوشبینی هواداران اسپانیا باشند
.
علیرغم لغزش در دیدارهای ابتدایی مرحله مقدماتی، اسپانیا در نهایت صعود راحتی به یورو 2016 داشت. همچنین باید گفت که دل بوسکه بعد از 2 تساوی نه چندان امیدوارکننده مقابل رومانی و ایتالیا می‌تواند روی فاکتورهایی که در عملکرد تیمش تاثیر منفی داشت دست بگذارد واین نتایج را توجیه کند. این دیدارها یک هفته پیش از ال‌کلاسیکو انجام شد و با توجه به اینکه دیدارهای دوستانه بود، تغییرات بیشتری در ترکیب اصلی تیم صورت گرفت و بازیکنان کلیدی زیادی به دلیل در پیش بودن یک بازی مهم باشگاهی این دو دیدار را از دست دادند.
علیرغم لغزش در دیدارهای ابتدایی مرحله مقدماتی، اسپانیا در نهایت صعود راحتی به یورو 2016 داشت. همچنین باید گفت که دل بوسکه بعد از 2 تساوی نه چندان امیدوارکننده مقابل رومانی و ایتالیا می‌تواند روی فاکتورهایی که در عملکرد تیمش تاثیر منفی داشت دست بگذارد واین نتایج را توجیه کند. این دیدارها یک هفته پیش از ال‌کلاسیکو انجام شد و با توجه به اینکه دیدارهای دوستانه بود، تغییرات بیشتری در ترکیب اصلی تیم صورت گرفت و بازیکنان کلیدی زیادی به دلیل در پیش بودن یک بازی مهم باشگاهی این دو دیدار را از دست دادند.
دل بوسکه گفته بود:" فکر می‌کنم -البته مطمئن نیستم- که می‌توانستیم با حضور بوسکتس، اینیستا و چند بازیکن دیگر بهتر بازی کنیم." در اینکه غیبت اینیستا و بوسکتس در آن تیم اسپانیا احساس می‌شد تردیدی نیست. بعد از بازنشستگی ژاوی این دو بیش از هر بازیکن دیگری نماینده سبک بازی اسپانیا هستند و نه تنها تاکنون تاریخ‌ساز شده‌اند بلکه می‌توانند مسیری به آینده باز کنند.
بدون آنها اسپانیا شبیه اسپانیا نیست، پاسکاری‌ها فاقد سرعت و دقت لازم‌اند و موقعیت‌ها کاهش پیدا می‌کند. مقابل ایتالیا آنها تنها 3 ضربه به سمت دروازه داشتند و مقابل رومانی 4 بار؛ کمترین تعداد شوت به سمت دروازه از بعد از جام‌جهانی.
نقدها به این تیم بدبینانه بود و نشریه مارکا نوشت:"حتی در دیدارهای دوستانه هم می‌توان بهتر بازی کرد" و اسپانیا را فاقد هویت توصیف کرد. دل بوسکه در مورد علاقه‌اش برای انتقال‌های سریع‌تر یا ضدحملات تند و تیزتر صحبت کرد اما نگفته که در طولانی مدت برای رسیدن به این هدف چه کاری انجام داده است. سرمربی اسپانیا گفته بود ما انتظار بیشتری داشتیم اما اسپانیا فاقد جذابیت، شور، خلاقیت و سرعت بود. تردیدهایی در مورد بعضی از پست‌ها نیز وجود دارد.
هیچ یک از مهاجمان تیم به اندازه کافی متقاعدکننده ظاهر نشدند؛ هرچند نولیتو در دیدارهای دوستانه اخیر نمایش های امیدوارکننده ای داشت اما معلوم نیست که با شروع رقابت ها بتواند این فرم را حفظ کند. البته تیم اسپانیا همچنان از بازیکنان با استعداد زیادی برخوردار است و به همین دلیل دل بوسکه گفته که شرایط تیم بد نیست.
نظرات از اسپانیا:
رودریگو اراستی از ال‌کوررئو: بزرگترین چالش اسپانیا پیدا جانشین‌هایی برای بازیکنان کلیدی مانند ژاوی، ژابی آلونسو و داوید ویاست اما اصلا مشخص نیست که چه کسانی قرار است در این پست‌های حیاتی بازی کنند. اگر آنها بتوانند از مرحله یک هشتم نهایی عبور کنند، نیاز دارند که اینیستا و بوسکتس در بهترین سطح باشند. رسیدن به نیمه نهایی می تواند یک موفقیت باشد
.
خوآن کاسرو نوگارت از مارکا: اسپانیا دو مشکل دارد؛ اول اینکه قهرمانی در 3 جام پیاپی تقریبا غیرممکن است. دوم اینکه بعضی از بازیکنان نسل جدید هنوز در سطحی نیستند که بتوانند سایر رقبا را کنار بزنند.
خوآن کاسرو نوگارت از مارکا: اسپانیا دو مشکل دارد؛ اول اینکه قهرمانی در 3 جام پیاپی تقریبا غیرممکن است. دوم اینکه بعضی از بازیکنان نسل جدید هنوز در سطحی نیستند که بتوانند سایر رقبا را کنار بزنند.
لادیسلاو مونینو از ال‌پایس: اسپانیا همچنان با سطحی همیشگی بازی می‌کند حالا به مربی و بازیکنانش بستگی دارد که نشان بدهند این سبک همچنان موثر هست یا نه
.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
در چند سال اخیر تیم‌های کمی بودند که به اندازه اسپانیا سبک بازیشان شناخته شده بود و بسیاری از کیفیت‌هایی که آنها را به چنین تیمی تبدیل کرد همچنان پابرجاست هر چند ممکن است سطح بازیشان نسبت به گذشته کمی افت کرده باشد.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
در چند سال اخیر تیم‌های کمی بودند که به اندازه اسپانیا سبک بازیشان شناخته شده بود و بسیاری از کیفیت‌هایی که آنها را به چنین تیمی تبدیل کرد همچنان پابرجاست هر چند ممکن است سطح بازیشان نسبت به گذشته کمی افت کرده باشد.
ویسنته دل بوسکه در مورد اهمیت دادن پاس‌های بلندِ بیشتر صحبت کرده بود تا بتوانند در ضدحملات بهتر بازی کنند. با این وجود همانطور که نمایش‌های اخیر تیم نشان داد این ریسک وجود دارد که آنها ذات بازیشان را از دست بدهند. روی کاغذ این علاقه برای کنترل بازی‌ها همچنان پابرجاست اما تردیدهایی درباره ترکیب تیم وجود دارد. آیا آنها 3ـ3ـ4، 1ـ3ـ2ـ4 و یا حتی 1ـ4ـ1ـ4 آیا با یک مهاجم بازی می‌کنند یا 2 مهاجم؟ 4 سال قبل آنها بدون مهاجم نوک بازی می‌کردند.
اما دل بوسکه این بار قصد ندارند این کار را انجام بدهد. کدام مهاجم در ترکیب اصلی قرار می‌گیرد در واقع او از چه مهاجمی استفاده خواهد کرد؟ عرض بازی را بال‌ها تامین می‌کنند یا مدافعان کناری؟ البته مصدومیت‌ها و آمادگی‌ها نیز در این تصمیم‌گیری‌ها موثر است؟ آیا تیاگو آلکانتارا آماده خواهد بود؟ آیا خاوی مارتینز می‌تواند نقش تاثیرگذاری داشته باشد؟
سرخیو بوسکتس محور خط میانی خواهد بود اما شاید نتواند این کار را به تنهایی انجام بدهد. اگر قرار باشد اسپانیا با 2 هافبک دفاعی بازی کند، زوج او می‌تواند کوکه، تیاگو یا کاسورلا باشد. حضور اینیستا در مقابل آنها یا در کنارشان حیاتی است. در خط حمله تجربه استفاده از آرتیز آدوریس و آلوارو موراتا مثبت بود. اما استفاده از دو هافبک هجومی محتمل‌تر است. پاکو آلکاسر و دیه‌گو کاستا فصل دشواری داشته‌اند و مهاجم چلسی در فهرست نهایی قرار نگرفت اما دل بوسکه همچنان به پدرو اعتماد دارد همانطور که روی داوید سیلوا حساب ویژه‌ای بازی می‌کند.
سرخیو بوسکتس محور خط میانی خواهد بود اما شاید نتواند این کار را به تنهایی انجام بدهد. اگر قرار باشد اسپانیا با 2 هافبک دفاعی بازی کند، زوج او می‌تواند کوکه، تیاگو یا کاسورلا باشد. حضور اینیستا در مقابل آنها یا در کنارشان حیاتی است. در خط حمله تجربه استفاده از آرتیز آدوریس و آلوارو موراتا مثبت بود. اما استفاده از دو هافبک هجومی محتمل‌تر است. پاکو آلکاسر و دیه‌گو کاستا فصل دشواری داشته‌اند و مهاجم چلسی در فهرست نهایی قرار نگرفت اما دل بوسکه همچنان به پدرو اعتماد دارد همانطور که روی داوید سیلوا حساب ویژه‌ای بازی می‌کند.
معرفی مربی:
معرفی مربی:
ویسنته دل بوسکه (اسپانیایی ـ 65 ساله)
او بعد از یورو 2008 که اسپانیا با هدایت لوئیز آراگونس به قهرمانی رسید، هدایت لاروخا را برعهده گرفت و با این تیم در جام‌جهانی 2010 و یورو 2012 به قهرمانی رسید اما تیم او در جام‌جهانی 2014 یک ناکام بزرگ بود و بسیاری نقش او در این ناکامی را بیش از موفقیت در دو تورنمت پیش از آن میدانند.
او که احتمالا آخرین رقابت‌های مهمش را با اسپانیا پشت سر می‌گذارد، علیرغم انتقادهایی که توسط رسانه‌ها از او شده همچنان یک مربی محبوب و مورد احترام است.
دل بوسکه از زبان خودش:
1- من معتقدم که یک مربی باید تلاش کند که بفهمد چگونه به پیروزی می‌رسد و چگونه شکست می‌خورد. من دوست ندارم که ببینم خودم را کنار زمین بازی شبیه یک احمق جلوه بدهم اما مربیانی هستند که این کار را می‌کنند.
2- وقتی می‌شنوید که بعضی‌ها می‌گویند این مربی یک مربی برنده است زیرا زیاد فریاد می‌زند این مسخره است و یک دروغ است. من هیچ مربی یا هیچ آدمی را نمی‌شناسم که شکست را دوست داشته باشند.
3- ما صعود کردیم و رنکینگ فیفا نشان می‌دهد که جزو تیم‌های برتر دنیا هستیم. ما هرگز از جمع 5 تیم برتر دنیا سقوط نکردیم. نشانه‌هایی از تغییر وجود دارد ما باید کمی صبور باشیم و معتقدم که در شرایط مناسبی به یورو خواهیم رسید.
فهرست نهایی اسپانیا برای یورو 2016:
دروازه‌بان‌ها: ایکر کاسیاس، داوید دخیا، ریکو
مدافعان: سرخیو راموس، جرارد پیکه، یوردی آلبا، مارم بارترا، میگل سن‌خوسه، خوان فران، هکتور بیرین، سزار آزپلیکوئتا
هافبک‌ها: سرخیو بوسکتس، آندرس اینیستا، برونو، پدرو، سسک فابرگاس، کوکه ، تیاگو، سیلوا، لوکاس واسکس
6-انگلستان
این تیم به اندازه کافی بازیکن بااستعداد دارد که بتواند در یورو به مراحل پایانی برسد اما این آگاهی هم وجود دارد که در چنین رقابت‌هایی شرایط می‌تواند خیلی زود تغییر کند، اتفاقی که دو سال قبل در برزیل رخ داد. مجموع این شرایط بعد از دو دیدار دوستانه اخیر انگلیس به خوبی قابل مشاهده بود.
شاگردان هاجسون ابتدا در برلین موفق شدند با نتیجه 3 ـ 2 آلمان، قهرمان جهان را شکست بدهند؛ بردی که بسیاری آن را نشانه‌ای از قدرت تیم انگلیس دانستند. اما تنها 4 روز بعد، این تیم در ومبلی مغلوب تیم نه چندان آماده هلند شد؛ نتیجه‌ای که انتظارات را به سطح معقولی برگرداند.
در تیم فعلی انگلیس همان ضعف‌های همیشگی ممکن است در یورو هم دردسرساز شود آنها همچنان در خط دفاعی شکننده هستند و مدافعان این تیم در بازیسازی چندان خوب عمل نمی‌کنند؛ مشکلی که در چنین تورنمنت‌هایی و مقابل بهترین تیم‌های دنیا به چشم می‌آیند. در این بین مصدومیت‌ها و خستگی که حاصل بازی‌های پرفشار و برنامه فشرده رقابت‌های لیگ‌برتر است، وقتی که انگلیس پای به رقابت‌ها بگذارد، بیش از همیشه خود را نشان خواهد داد. اما برای همه این دلایل و نگرانی‌ها مواردی هم برای امیدواری وجود دارد.
تیم هاجسون پر از بازیکنان جوان و باانگیزه است. مهمتر از همه اینکه او از اینکه چنین بازیکنان جوان آماده‌ای را در فهرست تیمش قرار دهد، ترسی ندارد. مارکوس راشفورد از منچستریونایتد و هری کین، اریک دایر و دله آلی از تاتنهام تعدادی از این ستاره‌های جوان هستند. بیشتر باشگاه‌های لیگ‌برتری در استفاده از ستاره‌های جوان در تیم اصلی تردید دارند اما سیاست متفاوت مائوریسیو پوچتینو در تاتنهام به سود هاجسون شده است. با هدایت این مربی آرژانتینی بود که دله آلی به پدیده این فصل لیگ‌برتر تبدیل شد، بازیکنی که کمتر از یک سال قبل در تیم ام.کی.دانز، در دسته سوم فوتبال انگلیس بازی می‌کرد. هری کین نیز به پیشرفتش در این فصل ادامه داد؛ ضمن اینکه دایر تحت هدایت پوچتینو از یک مدافع به یک هافبک دفاعی تاثیرگذار تبدیل شد که می‌تواند مشکلات قدیمی تیم انگلیس در خط میانی را حل کند.
بسیاری معتقدند پست هافبک دفاعی در تورنمنت‌های بزرگ مهمترین پست در یک تیم است. اما انگلیسی‌ها حداقل در این تورنمنت مشکلی در این منطقه نخواهند داشت. بسیاری هاجسون را یک مربی محافظه‌کار میدانند لقبی که خودش آن را قبول ندارد و فهرست‌های اخیرش نیز این را تا اندازه‌ای تایید می‌کند.
بازیکنانی مانند هری کین، رحیم استرلینگ، دنی ولبک و دنی استوریج، گزینه‌های سرعتی و پرانرژی روی هاجسون هستند و به تیم انگلیس اجازه میدهند تا بتواند در ضدحملات بسیار خطرناک باشد. یکی از مهمترین علامت سوال‌ها برای تیم انگلیس در آستانه یورو شرایط وین رونی، کاپیتان تیم است. رونی در رقابت‌های مقدماتی یورو کلیدی‌ترین بازیکن انگلیس بود. اما به دلیل مصدومیت دیدارهای دوستانه انگلیس در ماه مارس را از دست داد. نمایش خوب کین و واردی در ترکیب تیم انگلیس این مساله را به وجود آورد که هاجسون باید یکی از این 3 مهاجم را روی نیمکت قرار دهد.
برخلاف خط حمله تیم هاجسون که گزینه‌های خوب زیادی در اختیار دارد، تیم او در خط دفاعی با ضعف‌های آشکاری روبه‌رو شد. 2 نفر از مدافعان احتمالی تیم او جان استونز و فیل جاگیلکا برای تیم میانه جدولی اورتون بازی می‌کنند که پنجمین خط دفاع ضعیف لیگ‌برتر است. گری کیهیل، دیگر مدافع ثابت انگلیس این فصل در ترکیب چلسی چندان درخشان کار نکرد؛ ضمن اینکه هم تیمی‌اش، جان تری پیشنهاد بازگشت به تیم‌ملی را رد کرد. جدا از مصدومیت‌های اخیر رونی، در مورد سایر بازیکنان نیز چنین نگرانی‌هایی وجود دارد.
بعید است جردن هندرسون مصدومیت اخیرش از ناحیه زانو را پشت سر بگذارد و به یورو برسد اما هاجسون به جک ویلشر این فرصت را خواهد داد تا بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت به فرم لازم برای یورو دست پیدا کند. لوک شاو، مدافع چپ منچستریونایتد هم بعید است بتواند به شرایط بازی کردن در یورو برسد.
در مجموع هواداران انگلیس خوشبینی محتاطانه‌ای برای موفقیت در یورو دارند. انگلیس بعد از تیم‌های اسپانیا، فرانسه و آلمان جزو دسته دوم مدعیان یورو است. رسیدن به یک چهارم نهایی برای تیم هاجسون غیرمنتظره نیست اما هر دستاوردی بیش از آن می‌تواند یک موفقیت باشد.
نظرات از انگلیس:
پاتریک بارکلی، ستون‌نویس اونینگ استاندارد: در رقابت‌های یورو همیشه یک اتفاق شوکه‌کننده رخ می‌دهد مانند قهرمانی دانمارک در یورو 1992 و قهرمانی یونان در یورو 2004 ؛ بنابراین قهرمانی انگلیس در این دوره هم کاملا امکانپذیر است به ویژه اینکه روی هاجسون بازیکنان بسیار خوبی در خط حمله در اختیار دارد؛ بازیکنان جوانی که فشار مسئولیت را احساس نمی‌کنند.
هنری وینتر از روزنامه تایمز: اگر روی هاجسون ماجراجو باشد و 2 ستاره تاتنهام یعنی دله آلی و هری کین را آزاد بگذارد و خط دفاعی انگلیس هم یاد بگیرد چطور در طول 90 دقیقه تمرکز داشته باشد، انگلیس می‌تواند به مرحله یک چهارم نهایی برسد. آنها دروازه‌بان خوبی مانند جو هارت دارند و گزینه‌های بسیار خوبی در خط حمله مانند وین رونی باتجربه و مهاجم سرعتی و گلزنی مانند جیمی واردی. اما آنها همچنان به راحتی توپ را از دست میدهند و به اندازه کافی در پنالتی‌ها خوب عمل نمی‌کنند. بازیکن کلیدی تیم، دله آلی است و اگر سایر اعضای تیم نیز مانند او شجاعانه بازی کنند، انگلیس شانس موفقیت دارد.
جیم هولدن، ستون نویس وردساکر: برای اولین‌بار در چند تورنمنت بزرگ اخیر خوشبینی معقولی در مورد موفقیت انگلیس وجود دارد. در این تیم بازیکنان بااستعدادی حضور دارند که از شور و اشتیاق و آمادگی لازم برخوردارند و این می‌تواند اولین حضور انگلیس در نیمه نهایی تورنمنت‌های بزرگ در 26 سال اخیر را رقم بزند.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
نقش کاپیتان وین رونی موضوع اصلی بحث تاکتیکی انگلیس در آستانه یورو 2016 است. این مهاجم باتجربه در رقابت‌های مقدماتی در نوک خط حمله بازی می‌کرد اما در ماه‌های اخیر روی هاجسون ترجیح داد از بازیکنان دیگری در این پست بهره بگیرد.
هاچسون ترجیح می‌دهد از بازیکنانی جوان، سریع و آماده ای مانند هری کین، جیمی واردی، دله آلی، رحیم استرلینگ، دنی ولبک و دنیل استوریچ در فرمی ضدحمله‌ای در ترکیب تیمش استفاده کند. اینکه وین رونی تا چه اندازه می‌تواند در این فرم به کمک انگلیس بیاید، مهمترین سوال است. رونی در آرایش 3ـ3ـ4 که در رقابت‌های مقدماتی استفاده می‌شد در مرکز مثلث هجومی تیم بود. احتمالا هاجسون در فرانسه نیز از این سیستم استفاده خواهد کرد؛ به ویژه اینکه اریک دایر به عنوان یک هافبک دفاعی قابل اعتماد در این فصل ظهور کرد.
دایر می‌تواند در مواقع لزوم به سومین مدافع میانی تبدیل شود و اجازه می‌دهد که مدافعان کناری به خط میانی اضافه شوند. سیستم 3ـ3ـ4 می‌تواند پایه‌ای برای ضدحملات ایجاد کند و از سویی دیگر کنترل بیشتری در خط میانی به وجود بیاورد. هری کین در رقابت‌های مقدماتی بیشتر به عنوان بازیکن ذخیره به کار گرفته می‌شد اما باتوجه به فرم خوبش در دیدارهای باشگاهی هاجسون در یورو از او در ترکیب اصلی استفاده خواهد کرد.
چه به جای رونی یا در کنار او، اگر قرار باشد او و رونی همزمان در ترکیب اصلی قرار بگیرند، مهاجم منچستریونایتد به سمت راست، جایی که قبلا هم در آن بازی کرده، منتقل می‌شود. در خط میانی هم به نظر می‌رسد دایر به عنوان هافبک دفاعی بازی خواهد کرد و دو گزینه هجومی را دله آلی و جک ویشلر پر می‌کند؛ مانند دیدار مقابل فرانسه در نووامبر گذشته که آلی و راس باکلی در کنار هم بازی کردند.
معرفی سرمربی:
روی هاجسون (انگلیسی ـ 68 ساله)
او که فرزند یک راننده اتوبوس است از سال 2012 هدایت انگلیس را برعهده داشت. او همچنان موفق‌ترین مربی انگلیس در اروپاست. او در لیگ‌های سوئد و دانمارک به قهرمانی رسیده و سوئیس را به جام‌جهانی 1994 رسانده است. او همچنین سرمربی امارات و فلاند بود و مدتی نیز مدیریت بخش فوتبال باشگاه اینترمیلان را برعهده داشته است. او که به چند زبان مسلط است و عاشق ادبیات، تیم کوچک فولام را در سال 2010 به فینال لیگ اروپا رساند. پس از آن هم برای مدتی سرمربی لیورپول و وست‌بروم بود.
هاجسون از زبان خودش:
1- باز هم تکرار می‌کنم وین رونی کاپیتان تیم ماست. او در دو سال اخیر کاپیتان بسیار خوبی برای تیم ما بوده و ما را از مرحله مقدماتی به خوبی عبور داد و ما توانستیم در 10 دیدار به 10 پیروزی برسیم. بنابراین من اصلا خوشم نمی‌آید در روزهایی که او مصدوم است و بازی نمی‌کند گفته می‌شود که باید از تیم کنار گذاشته شود.
2- هرگاه من تیمی داشتم که کنترل بازی را در دست داشت و ابتکارعمل در دستش بود، این کار را همه اعضای تیم انجام می‌دادند. بنابراین نیازی نیست که در هنگام اشتباه دست روی یک نفر بگذارند.
3- متاسفانه نمی‌دانم چه زمانی این لقب به من داده شد اما در یک مقطعی از زندگی‌ام گفتند که من محافظه کار هستم و این احتمالا تا پایان زندگی با من خواهد ماند. به یاد ندارم چه کسی اولین‌بار این حرف را زده اما این حرف درست نیست و من هرگز چنین احساسی نداشتم.
فهرست کامل انگلیس برای یورو 2016:
دروازه بانان: جو هارت، فریزر فورستر، تام هیتون
مدافعان: کایل واکر، ناتانیل کلاین، جان استونز، گری کیهیل، کریس اسمالینگ، رایان برتراند، دنی رز
هافبک ها: اریک دایر، جک ویلشر، جیمز میلنر، آدم لالانا، جوردن هندرسون، دله آلی، رحیم استرلینگ، راس بارکلی
مهاجمان: وین رونی، دنیل استوریج، هری کین، جیمی واردی و مارکوس راشفورد
7-پرتغال
به گزارش "ورزش سه"، پرتغال آمار فوق العاده ای در رقابت های جام ملت های اروپا دارد. آنها در 6 دوره ای که در این رقابت ها حضور داشتند، 3 بار به نیمه نهایی رسیدند و یک بار نیز در فینال حضور داشتند. آنها در رقابت‌های این دوره هم یک فوق ستاره، مجموعه ای از بازیکنان باتجربه و استعدادهای جوان دارند که می توانند حریفان را غافلگیر کنند.
فرناندو سانتوس که در ستامبر 2014 هدایت پرتغال را برعهده گرفت، در 7 دیدار مرحله مقدماتی که روی نیمکت این تیم نشست، به 7 پیروزی رسید و یک رکورد جدید در پیروزی های پیاپی به عنوان مربی تیم ملی پرتغال به جا گذاشت. هر چند تیم او بی نقص نیست اما همین آمار امیدواری زیادی به هواداران پرتغال می دهد. اینکه پرتغال تا چه مرحله ای به پیش برود، به این بستگی دارد که تا چه اندازه بتوانند بعضی از ضعف های آشکارشان را پوشش بدهند. آشکارترین ضعف آنها نداشتن یک مهاجمِ با کیفیت است.
این مساله که تنها مهاجم نوک شناخته شده آنها در یورو بازیکنی مانند اِدِر خواهد بود، نشان می دهد که آنها در این پست تا چه اندازه دچار کمبود هستند. اگر حریفان پرتغال بتوانند به خوبی کریس رونالدو را مهار کنند (کاری که البته تنها گفتنش آسان است)، گلزنی برای پرتغالی ها بسیار دشوار خواهد شد. هرچند آنها هافبک های خیلی خوبی در اختیار دارند و بعد از سال ها تنها لازم نیست که روی کاپیتان‌شان حساب کنند.
کیفیت و تعداد گزینه هایی که سانتوس در خط میانی در اختیار دارد، به او این اجازه را می دهد با سیستم هایی بازی کند که نیاز به مهاجم ندارد. دقیقا کاری که اسپانیا 4 سال قبل انجام داد و توانست در اوکراین جام قهرمانی را بالای سر ببرد. فرناندو سیلوا و ژوائو ماریو در این فصل نشان دادند که در بین خلاق ترین و تکنیکی ترین هافبک های اروپا جای دارند. ویلیام کاروالیو و دانیلو هافبک های هجومی با کیفیتی هستند. ضمن اینکه برای پست هافبک های باکس تو باکس، آندره گومز، رناتو سانتوس و آدرین سیلوا در این فصل نمایش های فوق العاده ای ارائه دادند. هر ترکیبی که فرناندو سانتوس انتخاب کند، ژوائو موتینیو تنها بازمانده نسل قبلی هافبک های پرتغال خواهد بود زیرا در یکی، دو سال اخیر استعدادهای جوان خوبی توانستند به خط میانی تیم ملی پرتغال راه پیدا کنند.
برخلاف خط میانی خط دفاعی پرتغال از چنین تنوعی برخوردار نیست. در فرانسه هم بار دیگر ریکاردو کاروالیو و په‌په که هر دو مدافعانی پا به سن گذاشته هستند، احتمالا در ترکیب اصلی قرار می گیرند. در حالی که مصدومیت فابیو کوئنترائو، مدافع چپ تیم و بودن گزینه های متعدد برای سمت راست، پیش بینی یونیت دفاعی پرتغال را دشوار کرده است.
عدم قطعیت در گزینه های خط دفاعی، انجام دفاع تیمی را برای تیم پرتغال بسیار مهم کرده است. موضوعی که فرناندو سانتوس در آن بسیار متبحر است. سانتوس در زمان حضور در یونان این انسجام دفاعی را در این تیم جا انداخت و می تواند همین کار را در تیم کشورش هم انجام دهد.
9 پیروزی از 10 برد پرتغال با هدایت سانتوس، با اختلاف یک گل به دست آمد و تقریبا درتمام آنها تعداد گل های زده پایین بود. اما توانایی پرتغال در رسیدن به موفقیت در یورو 2016 به این بستگی دارد که آنها در جلوی زمین تا چه اندازه موفق باشند. کریس رونالدو در این مورد گفته:« از زمانی که برای تیم ملی بازی می کنم تا این اندازه بازیکن جوان با کیفیت در تیم ملی حضور نداشتند.»
اگر نسل جدید پرتغال بتواند بازی های خوبشان در رقابت های باشگاهی در تیم ملی را تکرار کنند، رونالدو می تواند برای اولین بار به رویایش برای فتح یک جام ملی برسد. اما با توجه به ضعف هایی که این تیم دارد، رسیدن به جمع 4 تیم پایانی هم می تواند برای آنها یک موفقیت باشد.
نظرات از پرتغال
ریکاردو، دروازه‌بان سابق تیم‌ملی پرتغال: فکر می‌کنم پرتغال شانس بسیار خوبی دارد. ما تیمی فوق‌العاده داریم. من شخصا بسیاری از بازیکنان را می‌شناسم و می‌دانم که روحیه تیمی فوق‌العاده‌ای در بین بازیکنان وجود دارد و یک مربی بسیار خوب هم هدایت تیم را برعهده دارد. همه شرایط برای اینکه پرتغال یک تورنمت خوب داشته باشد، مهیاست. دوست دارم این تیم قهرمان شود اما مهمتر از همه این است که بازیکنان به پوشیدن این پیراهن افتخار کنند و چه قهرمان شوند یا نه، باعث افتخار مردم پرتغال شوند.
نونو گومژ، مهاجم سابق تیم‌ملی پرتغال: علاوه بر اینکه یکی از بهترین بازیکنان دنیا یعنی کریس رونالدو را در اختیار داریم، تیم ما ترکیبی بسیار خوب از بازیکنان باتجربه و جوان است. بازیکنان باتجربه ما در رقابت‌های قبلی یورو و جام‌جهانی حضور داشتند و بازیکنان جوانمان نیز می‌توانند جنبه‌های جدیدی به تیم اضافه کنند. ما در گروهی قرار داریم که روی کاغذ صعود از آن ممکن است اما تاریخ فوتبال پرتغال نشان داده که ما غالبا در دیدارهایی که آسان به نظر رسیده، خیلی خوب کار نکردیم؛ اگرچه ما مدعی اصلی گروه هستیم اما باید این را در داخل زمین ثابت کنیم. من معتقدم تیم پرتغال حداقل می‌تواند به مرحله یک چهارم نهایی برسد.
پائولو فوتره، هافبک سابق پرتغال: فکر می‌کنم ما یک یوروی فوق‌العاده خواهیم داشت. باید از روبه‌رو شدن با فرانسه اجتناب کنیم اما پرتغال در روز خوبش می‌تواند هر تیمی را شکست دهد؛ البته در صورتی که بتوانیم بدون ترس بازی کنیم. پرتغال وقتی در شرایط خوب باشد تیم فوق‌العاده‌ای است و این را در یورو 2012 نشان دادیم؛ حتی در مقابل تیم اسپانیا که در نهایت به قهرمانی رسید. واضح است که رونالدو بازیکن کلیدی ماست. اگر کریس در تورنمنت خوب کار کند، پرتغال هم خوب کار خواهد کرد.
آنها چطور بازی می‌کنند؟
آرایش سنتی پرتغال 3ـ3ـ4 است و فرناندو سانتوس در بسیاری از دیدارهایی که هدایت پرتغال را برعهده داشت، از این سیستم استفاده کرد اما به دلیل فقدان سنترفوروارد با کیفیت و در مقابل تعداد زیاد هافبک میانی با استعداد، بسیاری از او خواسته‌اند تا سیستم تیمش را به 2ـ4ـ4 تغییر بدهد یا از سیستم اسپانیا در یورو 2012 که در آن از شماره 9 کاذب استفاده می‌شد، بهره ببرد؛ سیستمی که در آن برناردو سیلوا می‌تواند به عنوان شماره 9 کاذب بازی کند.
اما نبود زمان لازم برای چنین تغییر تاکتیکی رادیکالی، این احتمال را افزایش داده که کریس رونالدو به عنوان سنترفوروارد به کار گرفته شود. هر چند شواهد زیادی وجود دارد که او در این پست از تاثیرگذاری کمتری نسبت به زمانی که به عنوان بال چپ به کار گرفته می‌شود، برخوردار است؛ هر چند پرتغال فاقد مهاجم با کیفیت دیگری است.
فرناندو سانتوس در چند دیدار از مثلث نانی، دنی و رونالدو در جلوی زمین استفاده کرد اما همکاری بین این 3 به خوبی شکل نگرفت. او احتمالا در فرانسه نیز از ترکیب مشابهی استفاده خواهد کرد اما این مثلث این‌بار از برناردو سیلوا، رونالدو و یک نفر از بین نانی یا رافا سیلوا شکل خواهد گرفت. چندان عجیب نخواهد بود اگر سانتوس در زمان بازی تاکتیک تیمش را تغییر دهد کاری که در مرحله مقدماتی معمولا انجام می‌داد و رونالدو را به پست سنترفوروارد در آرایش 3ـ3ـ4 یا 2ـ4ـ4 می‌فرستاد.
تغییری که به چندین گل مهم در دقایق پایانی برای پرتغال منجر شد. اگر پرتغال بتواند به مراحل بالاتر جام برسد، ممکن است سانتوس از زوج با کیفیت دانیلو و ویلیام کاروالیو به عنوان هافبک‌های دفاعی در سیستم 1ـ3ـ2ـ4 استفاده کند، سیستمی که بیشتر به درد رویارویی با مدعیان رقابت‌ها می‌خورد.
درباره سرمربی:
فرناندو سانتوس ( پرتغالی ـ 61 ساله)
او یکی از معدود مربیانی است که در هر سه باشگاه بزرگ پرتغال بنفیکا، پورتو و اسپورتینگ لیسبون مربیگری کرد. سانتوس مربیگری در چندین باشگاه بزرگ یونانی را نیز در کارنامه دارد. او در سال 1999 با پورتو قهرمان پرتغال شد اما بزرگترین دستاورد او رساندن تیم‌ملی یونان به یورو 2012 و جام‌جهانی 2014 بود. تیم او در هر دوره از این تورنمنت‌ها به مراحل حذفی رسید.
او زمانی هدایت پرتغال را برعهده گرفت که پائولو بنتو بعد از نتایج ضعیف در جام‌جهانی و پس از آن شکست مقابل آلبانی در مقدماتی یورو اخراج شد. با آمدن سانتوس نتایج تیم خیلی زود تغییر کرد و آنها در 7 دیدار باقیمانده‌شان در مقدماتی یورو به پیروزی رسیدند. او یک مربی نتیجه‌گراست که روی سازماندهی دفاعی قوی تاکید دارد. ضمن اینکه او به دنبال ایجاد تغییر در تیم‌ملی پرتغال بود و به همین دلیل به چند بازیکن بااستعداد جوان بازی داد.
سانتوس از زبان خودش:
1- اوزه بیو یا رونالدو؟ نمی‌توانید نابغه‌ها را با هم مقایسه کنید، می‌توانید بگویید موتزارت بهتر است یا بتوون؟
2- معتقد می‌توانیم یورو 2016 را ببریم. اگر تیم تمرکزش را حفظ کند، با توجه به کیفیتی که داریم شکست دادن ما دشوار است.
3- با توجه به بازیکنانی با استعدادی که راه پیدا کرده‌اند تردیدی ندارم که پرتغال آینده موفقی خواهد داشت.
لیست نهایی پرتغال در یورو 2016:
دروازه بان ها: روی پاتریسیو، آنتونی لوپس، ادواردو
مدافعان: ویرینیا، سدریک، کاروالیو، برونو آلوس، په په، خوسه فونته، الیسئو، رافائل گریرو
هافبک ها: ویلیام کاروالیو، دانیلو، ژوائو ماریو، آدرین سیلوا، آندره گومس، ژوائو موتینیو، رناتو سانچس
مهاجمان: کریس رونالدو، رافا، ریکاردو کوارشما، ادر، نانی
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
