19-11-2015، 14:30
علاقه به فوتبال فقط منحصر به مردم عادی نیست و بعضی نویسندگان بزرگ دنیا هم به این ورزش هیجانانگیز علاقهمند هستند.
آلبر کامو، نویسنده و فیلسوف فرانسوی سال 1960 در سن 46 سالگی درگذشت. او تنها فوتبالیستی است که برنده جایزه نوبل ادبیات (در سال 1957) شده است. او در جوانی دروازه بان تیم ریسینگ دانشگاه الجزیره بود و با این تیم به قهرمانی بازیهای باشگاهی شمال آفریقا رسید. این جمله او در خاطرهها مانده است: «بیشک آنچه را درمورد اخلاقیات و الزامات میدانم، مدیون فوتبال هستم.»
آنتونی برجس، نویسنده رمان «پرتقال کوکی» است که مسابقات فوتبال را با جدیت دنبال میکرد و به شوخی میگفت: «روز ششم هفته، روز فوتبال است.» او تا آخر عمرش از تماشای فوتبال و نوشتن درمورد آن دست نکشید.
جرج اورول، خالق «مزرعه حیوانات» و «1984» در مقالاتش به دفعات درمورد فوتبال و تاثیرات آن بر جامعه و سیاست نوشته است. یکی از مقالات معروف او درمورد رابطه وطنپرستی و فوتبال است.
جولین بارنز که با رمان «حس یک پایان» برنده جایزه بوکر شد، تمام عمرش طرفدار تیم لستر سیتی بوده است. لحظه به یادماندنی فوتبالی در ذهن او پیروزی این تیم بر کریستال پالاس در آخرین لحظه در ورزشگاه ویمبلی در سال 1996 بود.
یان مکایون نویسنده رمانهای معروفی چون «تاوان» و «عشق ماندگار» است که به شدت به فوتبال علاقه دارد، او در جریان جشنواره فرهنگی هِی در سال 2010 بازی منچستر یونایتد و بارسلونا را با عینک سهبعدی تماشا کرد و برخلاف میلش منچستر شکست خورد.
اسکار وایلد، نمایشنامهنویس بزرگ قرن نوزدهم شاید اصلا شبیه طرفداران فوتبال نباشد اما نه تنها بازیهای فوتبال زمانه خود را دنبال میکرد بلکه جمله مشهوری هم داشت که: «فوتبال بازی بسیار مناسبی برای دختران خشن است اما برای پسرهای مامانی اصلا ورزش مناسبی نیست!»
جی. کی. رولینگ، خالق مجموعه رمانهای «هری پاتر» بارها به تماشای بازیهای تیم وستهام یونایتد رفته است. البته عجیب هم نیست در جلد اول و چهارم مجموعه «هری پاتر» این تیم باشگاهی حضوری کوتاه دارد.
ژان پل سارتر، نویسنده و فیلسوف اگزیستانسیالیست فرانسوی نه تنها در نوجوانی بازیکن فوتبال بود بلکه جمله معروفی هم داشت که: «در بازی فوتبال همه چیز با حضور تیم حریف پیچیده میشود.»
سر آرتور کانن دویل، خالق شخصیت شرلوک هلمز مدتی با نام مستعار در تیم فوتبال پورتسموث دروازهبان بود. البته این تیم با باشگاه فعلی پورتسموث ارتباطی ندارد. کانن دویل همچنین کریکتباز بسیار ماهری بود.
سر والتر اسکات، نویسنده رمان «آیوانهو» در روزگاران قدیم به شدت به فوتبال علاقه داشت. زمانیکه بسیاری از قوانین سختگیرانه این ورزش تصویب نشده بودند. او حتی برای ژورنال ادینبورگ گزارش بازی تیمهای اسکاتلندی اتریک و سلکریک را نوشته است.
نشریه تلگراف در یک گزارش تصویری به معرفی تیمهای باشگاهی محبوب نویسندگان بزرگ قدیمی و معاصر و یا نویسندگان شیفته فوتبال پرداخته است.
منبع:خبر آنلاین
آلبر کامو، نویسنده و فیلسوف فرانسوی سال 1960 در سن 46 سالگی درگذشت. او تنها فوتبالیستی است که برنده جایزه نوبل ادبیات (در سال 1957) شده است. او در جوانی دروازه بان تیم ریسینگ دانشگاه الجزیره بود و با این تیم به قهرمانی بازیهای باشگاهی شمال آفریقا رسید. این جمله او در خاطرهها مانده است: «بیشک آنچه را درمورد اخلاقیات و الزامات میدانم، مدیون فوتبال هستم.»
آنتونی برجس، نویسنده رمان «پرتقال کوکی» است که مسابقات فوتبال را با جدیت دنبال میکرد و به شوخی میگفت: «روز ششم هفته، روز فوتبال است.» او تا آخر عمرش از تماشای فوتبال و نوشتن درمورد آن دست نکشید.
جرج اورول، خالق «مزرعه حیوانات» و «1984» در مقالاتش به دفعات درمورد فوتبال و تاثیرات آن بر جامعه و سیاست نوشته است. یکی از مقالات معروف او درمورد رابطه وطنپرستی و فوتبال است.
جولین بارنز که با رمان «حس یک پایان» برنده جایزه بوکر شد، تمام عمرش طرفدار تیم لستر سیتی بوده است. لحظه به یادماندنی فوتبالی در ذهن او پیروزی این تیم بر کریستال پالاس در آخرین لحظه در ورزشگاه ویمبلی در سال 1996 بود.
یان مکایون نویسنده رمانهای معروفی چون «تاوان» و «عشق ماندگار» است که به شدت به فوتبال علاقه دارد، او در جریان جشنواره فرهنگی هِی در سال 2010 بازی منچستر یونایتد و بارسلونا را با عینک سهبعدی تماشا کرد و برخلاف میلش منچستر شکست خورد.
اسکار وایلد، نمایشنامهنویس بزرگ قرن نوزدهم شاید اصلا شبیه طرفداران فوتبال نباشد اما نه تنها بازیهای فوتبال زمانه خود را دنبال میکرد بلکه جمله مشهوری هم داشت که: «فوتبال بازی بسیار مناسبی برای دختران خشن است اما برای پسرهای مامانی اصلا ورزش مناسبی نیست!»
جی. کی. رولینگ، خالق مجموعه رمانهای «هری پاتر» بارها به تماشای بازیهای تیم وستهام یونایتد رفته است. البته عجیب هم نیست در جلد اول و چهارم مجموعه «هری پاتر» این تیم باشگاهی حضوری کوتاه دارد.
ژان پل سارتر، نویسنده و فیلسوف اگزیستانسیالیست فرانسوی نه تنها در نوجوانی بازیکن فوتبال بود بلکه جمله معروفی هم داشت که: «در بازی فوتبال همه چیز با حضور تیم حریف پیچیده میشود.»
سر آرتور کانن دویل، خالق شخصیت شرلوک هلمز مدتی با نام مستعار در تیم فوتبال پورتسموث دروازهبان بود. البته این تیم با باشگاه فعلی پورتسموث ارتباطی ندارد. کانن دویل همچنین کریکتباز بسیار ماهری بود.
سر والتر اسکات، نویسنده رمان «آیوانهو» در روزگاران قدیم به شدت به فوتبال علاقه داشت. زمانیکه بسیاری از قوانین سختگیرانه این ورزش تصویب نشده بودند. او حتی برای ژورنال ادینبورگ گزارش بازی تیمهای اسکاتلندی اتریک و سلکریک را نوشته است.
نشریه تلگراف در یک گزارش تصویری به معرفی تیمهای باشگاهی محبوب نویسندگان بزرگ قدیمی و معاصر و یا نویسندگان شیفته فوتبال پرداخته است.
منبع:خبر آنلاین