اشعـآر علی کریمی کلایه

[Nυмв]

فنجان چای... تریاکِ حل شده... غروب
سر را فقط بکوب به دیوار هی بکوب

امکان ندارد از در ِ مستی گریختن
اینگونه از تحمّل هستی گریختن

فنجان چای، تریاک حل شده، غروب
سر را فقط بکوب به دیوار هی بکوب

سیگار پشت سیگار آتش بزن... بخند...
اینها کفاف وزن زمان را نمی دهند

اصلاً ببین کجای جهان ایستاده ای
از دست داده ای، فقط از دست داده ای

با خود بلند حرف بزن سر تکان بده !
هر روز بیشتر متفاوت نشان بده

این سرنوشت توست «کسی مثل هیچ کس»
اصلاً تو آمدی که بمیری... همین و بس !

---

❄ ❄ ❄ ❄

شبها به انتهای خودت فکر می کنی
که فکر می کنی که فقط فکر می کنی

تو فرق می کنی که همه فرق می کنند
در ذهن خود بدون لغت فکر می کنی

با سی و چند حرف پراکنده توی سر
داری مدام از سر خط فکر می کنی

یک نقطه می گذاری در ابتدای خط
از ترس اینکه باز غلط فکر می کنی

این ابتدای توست همین انتهای تو
اصلا چطور تو به وسط فکر می کنی ؟

---

❄ ❄ ❄ ❄

یک سپید:



توی کفشم که پایم را می زند

یک کلید است

خواب دیدم

جلوی یک درخت سیاهِ برعکس

ایستاده ام

بیدار که شدم

توی مشتم یک کلید بود

یک کلید سفید

حالا در راهم

پلیس ها به هر چیزی که رنگ خودش نیست مشکوکند

به

من

به

درخت سیاهی که خواب دیده ام

و

به

کلید سفیدم

که

از هفت متر قبل تر توی کفشم است

پلیس ها

تا

نصف راستم را بگردند

از

ایست بازرسی رد شده ام

امّا

مشت راستم را که پوچ است

تا

وسط ضبط کرده اند

من

هنوز در راهم

تا

جلوی یک درخت سیاه

که

نه برعکس است

نه

رنگش هنوز خشک شده

تا

کلید سفید از کفش در بیاورم

من

هنوز در راهم

تا

جلوی یک درخت سفید

که

برعکس است

که

کفش راست درآوردم

که

پوچِ پوچ است

من

از دو تا درختِ قبل تر

تا

هفتاد درختِ بعد تر

در راهم

و

جلوی یک درختِ سیاه برعکس که می رسم

هم

کلید کفش چپم درمی آید

هم

باران می گیرد

امّا

هنوز اذان ظهر را نگفته اند

و

کسی غذای نذری نداده

[Volkan]