31-01-2015، 17:25
شهر خالدآباد در بيست و پنج کيلومتري شمال شهرستان نطنز پنجاه و پنج کيلومتري غرب شهرستان کاشان و پنجاه و پنج کيلو متري شرق شهرستان اردستان قرار دارد.
وجه تسميه
خالدآباد را به خالد بن وليد نسبت ميدهند اما نبايد اين قول محکم باشد چون اين شهر داراي پيشينه تاريخي است و تپههاي باستاني اين ديار که هنوز حفاري نگرديدهاند در دل خود تمدني برابر با سيلک کاشان دارد و عمر آن را بيش از شش هزار سال گمان زدهاند. سند معتبري مي گويد کلمه خالدآباد از خلد آباد يعني سرسبزي و خرمي گرفته شده است و ذهنيت زيباي تشبيه سازي که در سراسر ايران زمين پراکنده است بايد موجب اتلاق اين نام شده باشد . اعتقادات مذهبي نيز بر گسترش تشبيه سازيها افزود و مکانهاي سبز و خرم بسياري نام جنت – رضوان و غيره بر خود گرفت و خلد نيز يکي از آنها بود و بعدها مثل بسياري از واژه ها در چرخش کلامي تغيير کرد و شد خالدآباد.. وجود دو قنات کهنسال جنت آباد و خلد آباد نيز مي تواند محکم به اعتبار نام خالدآباد بچسبد . قناتهايي که درازي عمر آنها بروزگار مغول ميرسد و از پاي کوههاي هنجن در حدود بيست کيلو متر شروع و تا دامنه کوير امتداد دارد.
پيشينه تاريخي
هويت – فرهنگ – اصالت و همه چيزهاي خوب و بد يک ملت يا قوم را بايد در پيشينه آن قوم و ملت جست.خا لدآباد مثل همه آباديهاي کنار کوير از هويت و فر هنگ نياکان سرشار است.
آثار و ابنيه تاريخي اين شهر عبارتند از: ۱- مسجد بيرين با قدمت حدود ۸۰۰ سال متعلق به دوره ايلخاني ( كلمه بيرين در زبان خالدآبادي به معناي بيرون ميباشد و چون اين مسجد در خارج از شهر واقع گرديده بود به اين نام معروف بود). ۲- سايت باستاني خالدآباد شامل : بقعه باباحاجي (عهد صفوي) ، حمام توده (دوره قاجار) ، مسجد ورگرموئه (دوره قاجار) ، منزل آقاگل (دوره قاجار) . ۳- قلعه كريم آباد متعلق به دوره قاجار . ۴- بارانداز يا كاروانسراي خالدآباد با كاربري تجاري واقع در مسير جاده ابريشم ، ۵- تپه ابوذر و تپه مسي متعلق به عهد مفرغ (حدود ۶۰۰۰ سال قبل) كه تاكنون حفاري نگرديده اند. ۶- منزل صولتي ، ايرج ، اميرسعيدي و حائري متعلق به دوره معاصر
تاريخچه فرهنگي
اولين مدرسهي منطقه بنام فياض در سال 1304 در خالدآباد تاسيس شد که زيرنظر فرهنگ و معارف کاشان اداره ميشد.اين مدرسه نخستين مدرسه منطقه بود و دانشآموزان از بادرود و ديگر روستاهاي همجوار براي تحصيل علم و دانش به اين مدرسه ميآمدند.نخستين دبيرستان منطقه نيز در سال 1333در خالد آباد بنام(فياض) تاسيس شد.
تاريخچه مذهبي
زماني که حضرت رضا ثامن الائمه عليه السلام جهت ولايتعهدي به ايران مشرف شدند جمعي از اقارب و فرزندان و برادران آن جناب نيز رهسپار اين ديار شدند. از جمله امامزادگان آقاعليعباس و شاهزاده محمد که در منطقه بدستور عبدالحميد حکمران بادافشان (بادرود كنوني) به شهادت رسيدند و جنازه پاکشان در بيابان مانده بود و کسي از ترس مأموران جرأت نزديک شدن به جنازه ها را نداشت . تعدادي از زنان خالدآباد (به نقل از گذشتگان چهل نفر) عزم را جزم کرده و براي دفن حضرات اقدام کردند که اين امر باعث تهييج مردان گرديد و اين امر را به انجام رسانيدند . دو يار و خدمتگزار امامزادگان در خالدآباد سکني گزيدند که دو طايفه سعيدي و عابدي از فرزندان آن بزرگواران هم اکنون در اين شهر زندگي ميکنند.
گويش خالدآبادي :
به صدر اسلام ميرسد و ريشه در زبان تاتي دارد و تلفيقي از فارسي دري کردي و عربي است که با لهجه ويژه خالدآباديها بيان مي شود.
تاريخ تأسيس شهرداري: روستاي خالدآباد در تاريخ 16/10/1383 با مصوبه شماره 107200/42/3/1 هيئت دولت به شهر ارتقا يافت و شهرداري خالدآباد در تاريخ ۱۷/۱۲/۱۳۸۳ افتتاح و رسماٌ آغاز بكار نمود.
وجه تسميه
خالدآباد را به خالد بن وليد نسبت ميدهند اما نبايد اين قول محکم باشد چون اين شهر داراي پيشينه تاريخي است و تپههاي باستاني اين ديار که هنوز حفاري نگرديدهاند در دل خود تمدني برابر با سيلک کاشان دارد و عمر آن را بيش از شش هزار سال گمان زدهاند. سند معتبري مي گويد کلمه خالدآباد از خلد آباد يعني سرسبزي و خرمي گرفته شده است و ذهنيت زيباي تشبيه سازي که در سراسر ايران زمين پراکنده است بايد موجب اتلاق اين نام شده باشد . اعتقادات مذهبي نيز بر گسترش تشبيه سازيها افزود و مکانهاي سبز و خرم بسياري نام جنت – رضوان و غيره بر خود گرفت و خلد نيز يکي از آنها بود و بعدها مثل بسياري از واژه ها در چرخش کلامي تغيير کرد و شد خالدآباد.. وجود دو قنات کهنسال جنت آباد و خلد آباد نيز مي تواند محکم به اعتبار نام خالدآباد بچسبد . قناتهايي که درازي عمر آنها بروزگار مغول ميرسد و از پاي کوههاي هنجن در حدود بيست کيلو متر شروع و تا دامنه کوير امتداد دارد.
پيشينه تاريخي
هويت – فرهنگ – اصالت و همه چيزهاي خوب و بد يک ملت يا قوم را بايد در پيشينه آن قوم و ملت جست.خا لدآباد مثل همه آباديهاي کنار کوير از هويت و فر هنگ نياکان سرشار است.
آثار و ابنيه تاريخي اين شهر عبارتند از: ۱- مسجد بيرين با قدمت حدود ۸۰۰ سال متعلق به دوره ايلخاني ( كلمه بيرين در زبان خالدآبادي به معناي بيرون ميباشد و چون اين مسجد در خارج از شهر واقع گرديده بود به اين نام معروف بود). ۲- سايت باستاني خالدآباد شامل : بقعه باباحاجي (عهد صفوي) ، حمام توده (دوره قاجار) ، مسجد ورگرموئه (دوره قاجار) ، منزل آقاگل (دوره قاجار) . ۳- قلعه كريم آباد متعلق به دوره قاجار . ۴- بارانداز يا كاروانسراي خالدآباد با كاربري تجاري واقع در مسير جاده ابريشم ، ۵- تپه ابوذر و تپه مسي متعلق به عهد مفرغ (حدود ۶۰۰۰ سال قبل) كه تاكنون حفاري نگرديده اند. ۶- منزل صولتي ، ايرج ، اميرسعيدي و حائري متعلق به دوره معاصر
تاريخچه فرهنگي
اولين مدرسهي منطقه بنام فياض در سال 1304 در خالدآباد تاسيس شد که زيرنظر فرهنگ و معارف کاشان اداره ميشد.اين مدرسه نخستين مدرسه منطقه بود و دانشآموزان از بادرود و ديگر روستاهاي همجوار براي تحصيل علم و دانش به اين مدرسه ميآمدند.نخستين دبيرستان منطقه نيز در سال 1333در خالد آباد بنام(فياض) تاسيس شد.
تاريخچه مذهبي
زماني که حضرت رضا ثامن الائمه عليه السلام جهت ولايتعهدي به ايران مشرف شدند جمعي از اقارب و فرزندان و برادران آن جناب نيز رهسپار اين ديار شدند. از جمله امامزادگان آقاعليعباس و شاهزاده محمد که در منطقه بدستور عبدالحميد حکمران بادافشان (بادرود كنوني) به شهادت رسيدند و جنازه پاکشان در بيابان مانده بود و کسي از ترس مأموران جرأت نزديک شدن به جنازه ها را نداشت . تعدادي از زنان خالدآباد (به نقل از گذشتگان چهل نفر) عزم را جزم کرده و براي دفن حضرات اقدام کردند که اين امر باعث تهييج مردان گرديد و اين امر را به انجام رسانيدند . دو يار و خدمتگزار امامزادگان در خالدآباد سکني گزيدند که دو طايفه سعيدي و عابدي از فرزندان آن بزرگواران هم اکنون در اين شهر زندگي ميکنند.
گويش خالدآبادي :
به صدر اسلام ميرسد و ريشه در زبان تاتي دارد و تلفيقي از فارسي دري کردي و عربي است که با لهجه ويژه خالدآباديها بيان مي شود.
تاريخ تأسيس شهرداري: روستاي خالدآباد در تاريخ 16/10/1383 با مصوبه شماره 107200/42/3/1 هيئت دولت به شهر ارتقا يافت و شهرداري خالدآباد در تاريخ ۱۷/۱۲/۱۳۸۳ افتتاح و رسماٌ آغاز بكار نمود.