چرا خدا اول آدم را آفرید سپس حوا را؟

[~ERFAN~]

از جمله مسائلى که در قرآن کریم، آیات زیادى را به خود اختصاص داده است، موضوع خلقت زن و مرد است. و مستفاد از آن آیات این است که
اوّلاً: بر خلاف آنچه که در بعضى از کتب مذاهب و ادیان و معتقدند که، زن از ماده‏اى پست‏تر از ماده مرد آفریده شده و یا این که به زن، جنبه طُفیلى داده است به این که زن مقدمه وجود مرد بوده و براى مرد آفریده شده است به همین جهت حضرت حوا، همسر آدم از باقیمانده گِل آدم خلق شده است، قرآن کریم با کمال صراحت در آیات متعددى مى‏فرماید که زنان را از همان جنس مردان و از سرشت مردان آفریده‏ایم، و هر دو از یک گوهرند و براى یکدیگر آفریده شده‏اند {A{/Bهُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَ‏{w8-14w}{I2:187I}/}A}{M: زنان زینت و پوشش شما هستند و شما نیز زینت و پوشش آن‏هاM}، {V(بقره، 187) V} توضیح آن که: آیاتى که مبدأ پیدایش انسانها را مطرح کرده، از فرد یا صنف خاصى سخن نگفته است، بلکه در این آیات، واژه‏هاى «انسان»، «بشر»، بکار رفته است و مبدأ آفرینش همه را یک چیز مى‏داند («ماء»، «طین»، «تراب»، «نطفه» و «علقه» و...) و در هیچ یک از مراحل پیدایش نسل انسانى، جنسیّت در میان نبوده است و تفاوتى میان آفرینش زن و مرد نیست. اما نسبت به آفرینش حضرت حوّا که در آیات مختلف به آن اشاره شده است {V(از جمله سوره نساء، آیه 1/سوره اعراف، آیه 189/سوره زمر، آیه 6)V}، گر چه برخى از مفسرین به ظهور ابتدائى آیات شریفه {A{/Bخَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها{w7-14w}{I4:1I}/}A} یا {A... {/Bوَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها{w7-10w}{I7:189I}/}A} یا {A...{/Bثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها{w5-8w}{I39:6I}/}A} تمسک جسته و عقیده دارند زن از مرد خلق شده و جزئى از وجود مرد است، اما بیشتر مفسرین، {V(حسینى تهرانى، محمدحسین؛ نور ملکوت قرآن، ج 2، ص 98) V}گفته‏اند که معناى آیه این است که زنان از جنس مردان هستند و شاهد بر این نظر، سه آیه دیگر است که مى‏فرماید «خداوند همسرانتان را از جنس شما قرار داد {A{/Bوَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً{w1-9w}{I30:21I}/}...A}، {V(21 روم)V} {A{/Bوَ اَللَّهُ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً{w1-7w}{I16:72I}/}A}، {V(72 نحل)V} {A{/Bجَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً{w3-7w}{I16:72I}*/}A}، {V(11 شورى)V}، زیرا قطعاً معناى آیه این نیست که همسر هر مردى از آن مرد آفریده شده است بلکه منظور وحدت طینت و سرشت آفرینش زن و مرد است. لذا مرحوم علامه طباطبایى(ره) با بیان این نکته که «مِن» در آیات شریفه فوق، «مِن» نشویه است (یعنى منشأ چیزى را بیان مى‏کند مى‏فرماید: «ظاهر آیه {A{/Bوَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها{w11-14w}{I4:1I}/}A} {V(نساء، آیه 1)V} این است که همسرى از نوع مرد آفرید و افراد انسانى، بازگشت به دو فرد همانند و مشابه دارند... بنابراین آنچه که در برخى از تفاسیر ذکر شده است که مقصود آیه، بیان این نکته است که زن از آدم، مشتق شده و پاره‏اى از وجود آدم است و خداوند همسر آدم را از دنده او آفرید، سخنى بدون دلیل است و آیه بر این مطلب دلالت ندارد»، {V(الطباطبایى السید محمدحسین، المیزان فى تفسیر القرآن، ج 4، طهران: دار الکتب الاسلامیه، الطبعه الرابعه، 1362، ص 145)V}. و هبه الزحیلى و فخر رازى و بسیارى دیگر از مفسرین اهل سنت نیز بر این نظر هستند، {V(الزحیلى وهبه، التفسیر المنیر، ج 1، دمشق: دار الفکر، ص 139)V}.
ثانیاً: در قرآن مطلبی دال بر تقدم آفرینش آدم برحوا وجود ندارد . قرآن با حرف واو در آفرینش حوا را به آدم عطف کرده است . از نظر ادبی حرف واو مفید ترتیب نیست بلکه اگر با حرف ثم عطف می کرد به معنای آن بود که حوا بعد از آدم خلق شده است.
V}. ثالثاً: نه تقدم زمانى ملاک شرافت است و نه نوع ماده خلقت، چنانکه بسیارى ازانسانهاى فاجر قبل از بسیارى از اولیاء خاص الهى و حتى قبل از اشرف مخلوقات (حضرت محمد مصطفى(ص« خلق شده‏اند و شیطان نیز در برترى خودش بر آدم و علت اباء از سجده براى آدم به ماده خلقت استناد کرده است که من از آتش و آدم از خاک خلق شده است، {V(اعراف، آیه 12، ص آیه 76، حجر آیه 33)V} و خداوند متعال در مقام پاسخ به او فرمودند «علت سجده به آدم، تعلیم اسماء الهى به آدم است»، {V(بقره، آیات 30 تا 34)V} نه ماده خلقت. و اصولاً یگانه ارزش در بین انسانها، تقواى الهى است، {V(حجرات، آیه 13)V} که کسب آن همگانى و بدون هیچ گونه پیش شرط جنسیتى و نژادى و قومى و... است و راه آن بندگى خداوند {A{/Bأَنِ اُعْبُدُونِی هذا صِراطٌ مُسْتَقِیمٌ‏{w2-6w}{I36:61I}/}A}، {V(یس، آیه 61)V}

[eln@z joon]

ممنون جالب بوووووود...

[Avril.]

جالب