رمان بهشت سه رنگ من

[ساجده 810]

سرم درد گرفت مخم داشت سوت میکشید.
من_دخترا با عرض معذرت میرم خونه.
آذی_میرسونمت
من_میخوام تنها باشم.
تانی -اوکی مراقب خودت باش.
لبخند مهربونی زدم بهش و گفتم_تانی نگران نباش عخشم.میدونستم ازین کلمه متنفره.
تانی-خیللیییی پرو رویی.
من_میدونم
بین راه احساس میکردم یکی تعقیبم میکنه تصمیم گرفتم سری به شرکت بابا بزنم.میدونستم الان آرتی شرکته و بابا خونس.
سوار اسانسور شدم سرم رو تکیه دادم به آینه آسانسور.
از آسانسور که پساده شدم رایان رو دیدم.لعنتی هر جا میرم هس.هوووووووووووووف
ملی مخ رایان رو کار گرفته بود و عشوه میریخت فهمیدم رایان کلافه شده تو یه تصمیم ناگهانی با شیطنتی خاص وارد شدم.
من_سلم بر درو دیوار شرکت ساکت بابام و داداشم.
با دیدن رایان که با چشمای ملتمس نگاهم میکرد افتاد.
من_سلاااااااااااااام لپ تاب خان چطوری شوما
ملی پارازیت(منشی شرکت)-میشناسید ایشونو؟؟؟
من_مگه میشه من غولاک رو نشناسنم؟؟
ملی با عصبانیت-اسم ایشون رایانه از دوستان آرتان خان هستم الانم ایشون جلسشون تمومه میتونید برید داخل.
من_پس چرا رایانو نگه داشتی.بعد با سختی و خجالت و گرمایی که تو وجودم داشت مثه خوره میخوردم دستشو گرفتم و وارد اتاق شدیم.

---

ادامش بدم عایا؟؟؟؟؟