23-03-2021، 19:05
Chanyeol
مصاحبه بلاگ Cineplay با چانیول در راستای ایفای نقش در فیلم " جعبه "
چانیولی که من در مکان فیلمبرداری دیدم ، گیتار رو یک لحظه هم کنار نگذاشت . حتی در زمان استراحت داشت گیتار میزد و با صدای بم و شفافش زیر لب آهنگای آشنایی رو میخوند . زمانی که چانیول گفت " این فیلم موزیکالیه که همیشه دلم میخواست بازی کنم ، برای همین در حین فیلمبرداری کلی بهم خوش گذشت " صداقتش رو حس کردم . " جعبه " فیلمیه که تصویر با صدای جی هون در حال خوندن بهترین آهنگای دنیا که به گوش هممون آشناست و آهنگای غمگین Eco Bridge که هممون دوست داریم ، پر میکنه .
کلمه " جعبه " ممکنه از نظر دیداری و شنیداری عجیب باشه . چا دالهوان ، بازیگر نقش مینسو مفهوم اسم فیلم رو به این شکل توضیح داد ، " اگه اهل کره باشین ، یا هرکسی که در لحظه زندگی میکنه ، جعبه مخصوص خودتون رو دارین . جعبه ای که به راحتی اجازه وارد شدن دیگران رو نمیده . این فیلم راجع به جعبه ایه که هرکسی داره . " برای جی هونی که به علت اضطراب شدید نمیتونه استعداد خدادای موسیقیش رو نشون بده ، جعبه وسیله ای برای حفاظت از خودشه . اما علاوه بر اون ، چیزیه که باید در هم بشکنه و ازش بیرون بیاد . این جعبه همیشه وجود داره ، حتی مینسوی پر از اعتماد به نفس هم این جعبه رو داره . بالاخره " جعبه " فیلمی درباره رشد و پیشرفت جي هون و مینسوه .
سوال : بعد از ۶ سال اولین فیلم کره ایتون رو بازی کردین . چه حسی دارین ؟
چانیول : از آخرین باری که فیلم بازی کردم زمان زیادی گذشته . قبل از این نقشای کوچیکی داشتم و به همین دلیل برای این نقش استرس داشتم و فشار زیادی رو روی خودم احساس میکردم . اما بعد از صحبت کردن با کارگردان اعتماد به نفسم برگشت . جعبه فیلم موزیکالیه که همیشه دلم میخواست بازی کنم ؛ برای همین در حین فیلمبرداری کلی بهم خوش گذشت ( میخنده ) .
سوال : جيهون " جعبه " از جهات زیادی ، البته به جز شخصيتش ، شبیه چانیوله . چون شما هم خواننده و ترانه سرایین و دستی هم بر آهنگسازی دارین ، چندین آلات موسیقی مینوازین و توانایی های وکال زیادی دارین . ممکنه تجربیاتتون در بازیگری تاثیر گذاشته باشه .
چانیول : سخت ترین بخش هم شخصیت هامون بود که تفاوت زیادی با هم داشت . جیهون دقیقا برعکس منه . اما همین تفاوت جذاب ترین بخش کار بود . من تابحال اینطوری زندگی نکردم ، برای همین یکم عجیب بود اما وقتی خودم رو در نقش جیهون دیدم حس بی نظیری داشتم . آواز خوندن و گیتار زدن در طی فیلمبرداری یکی از بخشای خوبش بود ؛ همچنین تو هر فرصتی که گیر میاوردم با یانگ جونگ وونگ ( کارگردان ) و کارگردان موسیقی فیلم درباره موسیقی حرف میزدم .
سوال : شنیدیم که آدم فعال و مثبت اندیشی هستین . جیهون " جعبه " دقیقا برعکس شماست . روح اون در زخم هایی که گذشته ش بهش وارد کرده گیر افتاده و خودش رو از دنیا جدا کرده . چطور این شخصیت رو درک کردین و خودتون رو برای بازی کردن کردین ؟
چانیول : در ابتدا نمیدونستم تا چه حد باید در عمق شخصیت فرو برم . نمیدونستم باید شخصیت رو جوری نشون بدم که جیهون زندگی روزمره خودش رو بخاطر ترس از استیج و شخصیت ضد اجتماعش از دست بده یا جوری به تصویر بکشمش که انگار آدمی حوصله سر بره و فقط وقتی جلوی دیگرانه نمیتونه اجرا کنه . راجع به این موضوع با کارگردان صحبت کردم و اون گفت فقط خود فرد میدونه زخم هاش چقدر عمیقن . مسئله ای که برای یکی سادهست ممکنه برای دیگری به شدت دردناک باشه . من با کمک گرفتن از تجربیات قدیمیم و نگاه کردن به گذشته خودم تونستم با شخصیت جیهون ارتباط برقرار کنم .
سوال : جیهون از یه جعبه برای غلبه به ترس از استیج استفاده میکنه . روش مخصوص شما برای غلبه بر سختی ها چیه ؟
چانیول : من عادت داشتم یه چیزی برای انجام دادن پیدا کنم که منو فعال نگه داره . اصولا با حرکت کردن و فعال بودن فکرهای آزاردهنده رو فراموش میکنم . اگه کاری نکنم ، ذهنم مشغول این تفکرات میشه . ولی این روزا یه جا میشینم و آهنگ گوش میدم و تصور میکنم داره بارون میباره . اما بعدش دلم میخواد برم بیرون میخنده ) .
سوال : آهنگی که امروز ضبط کردین ، آهنگ تروت معروفيه . نظرتون راجع به این آهنگ چیه ؟
چانیول : امروز برای اولین بار این آهنگ رو شنیدم ولی هنوز هیچی نشده افتاده تو دهنم . امیدوارم تو مرغ فروشیا زیاد پخشش کنن ( با لبخند جواب میده ) .
سوال : از فیلم دیگری برای مرجع استفاده کردین ؟
چانیول : به نظرم فیلم August Rush شبیه کار ما بود . جیهون " جعبه نیاز به یادگیری نداشت برای همین شخصیت فیلم August Rush به ذهنم اومد چون او نابغه موسیقی بود و دوست داشت هرکاری رو تنها انجام بده .
سوال : با بازی کردن در فیلم Salut d'Amour و سریال های Missing Nine و Memories فعالیت های بازیگریتون رو بیشتر کردین . احتمالا نگرانی های زیادی برای ، of Alhambra فیلم بعدیتون داشتین . چرا " جعبه " رو انتخاب کردین ؟
چانیول : داستان سریال های Missing Nine و Memories of Alhambra درباره فرار کردن ، آسیب دیدن ، سقوط و زجر کشیدن بود . برای همین میخواستم نقشی رو بازی کنم که چیزی که درونم هست رو به تصویر بکشه ، نه فقط جنبه جسمی رو . موضوع کلی " جعبه " هم همينه .
سوال : بیشتر فیلمبرداری در مناطق محلی انجام شده . خاطره انگیزترین مکان کجا بود ؟
چانیول : همشون خاطره انگیز و باحال بودن ، چون من هیچوقت وقت گشتن دور کشور رو نداشتم . تو بوسان بیشتر از بقیه جاها موندیم . تو یکی از روزای تعطیلم رفتم دریا و با اینکه تو کشورمون دریا زیاد داریم ، اما دریای بوسان متفاوت بود . جونجوهم یادمه . الان میفهمم چرا وقتی حرف غذا میشه مردم میگن جولا بهترینه . اونجا که بودیم رفتم یه رستوران که غذاهای خونگی سرو میکرد و غذاهاشون واقعا خوشمزه بود . من برای لذت بردن غذا نمیخورم ، برای زنده موندن غذا میخورم . ولی الان میفهمم چرا اعضای تیم فیلم وقتی اونجا بودیم میرفتن رستوران های معروف .
سوال : تو این فیلم جیهون نقش اصليه . قاعدتا این فیلم نقطه عطفی در بازیگری شماست .
چانیول : با خودم فکر میکردم که بهتره سخت نگیرم . بازیگری به تصویر کشیدن اتفاقات روزمرهست و اگه زیاد به خودم سخت بگیرم کار طبیعی از آب درنمیاد . اما برای این فیلم چا دال هوان هیونگ و کارگردان بهم گفتن فیلم ما مستند نیست و نمیشه تمام تمرکزمون رو روی طبیعی بازی کردن بذاریم . برای همین مطالعه کردم و شخصیت های زیادی رو بررسی کردم و به حرف سونبه ها گوش دادم . فکر میکنم علاقه جدیدی به بازیگری پیدا کردم .
سوال : بازی کردن در کنار چا دال هوان چطور بود ؟
چانیول : عالی بود . وقتی باهم بودیم من مدام حرف میزدم . ایشون به داستان های من گوش میدادن و کلی راجع به خودشون باهام حرف زدن . با اینکه ایشون یه مرد بالغن اما مثل من رفتارای کودکانه هم دارن ، برای همین خوب با هم کنار اومدیم . تصمیم گرفتم بعدا تنیس روی میز یاد بگیرم چون هیونگ گفت بهم یاد میده ( میخنده ) .
مصاحبه بلاگ Cineplay با چانیول در راستای ایفای نقش در فیلم " جعبه "
چانیولی که من در مکان فیلمبرداری دیدم ، گیتار رو یک لحظه هم کنار نگذاشت . حتی در زمان استراحت داشت گیتار میزد و با صدای بم و شفافش زیر لب آهنگای آشنایی رو میخوند . زمانی که چانیول گفت " این فیلم موزیکالیه که همیشه دلم میخواست بازی کنم ، برای همین در حین فیلمبرداری کلی بهم خوش گذشت " صداقتش رو حس کردم . " جعبه " فیلمیه که تصویر با صدای جی هون در حال خوندن بهترین آهنگای دنیا که به گوش هممون آشناست و آهنگای غمگین Eco Bridge که هممون دوست داریم ، پر میکنه .
کلمه " جعبه " ممکنه از نظر دیداری و شنیداری عجیب باشه . چا دالهوان ، بازیگر نقش مینسو مفهوم اسم فیلم رو به این شکل توضیح داد ، " اگه اهل کره باشین ، یا هرکسی که در لحظه زندگی میکنه ، جعبه مخصوص خودتون رو دارین . جعبه ای که به راحتی اجازه وارد شدن دیگران رو نمیده . این فیلم راجع به جعبه ایه که هرکسی داره . " برای جی هونی که به علت اضطراب شدید نمیتونه استعداد خدادای موسیقیش رو نشون بده ، جعبه وسیله ای برای حفاظت از خودشه . اما علاوه بر اون ، چیزیه که باید در هم بشکنه و ازش بیرون بیاد . این جعبه همیشه وجود داره ، حتی مینسوی پر از اعتماد به نفس هم این جعبه رو داره . بالاخره " جعبه " فیلمی درباره رشد و پیشرفت جي هون و مینسوه .
سوال : بعد از ۶ سال اولین فیلم کره ایتون رو بازی کردین . چه حسی دارین ؟
چانیول : از آخرین باری که فیلم بازی کردم زمان زیادی گذشته . قبل از این نقشای کوچیکی داشتم و به همین دلیل برای این نقش استرس داشتم و فشار زیادی رو روی خودم احساس میکردم . اما بعد از صحبت کردن با کارگردان اعتماد به نفسم برگشت . جعبه فیلم موزیکالیه که همیشه دلم میخواست بازی کنم ؛ برای همین در حین فیلمبرداری کلی بهم خوش گذشت ( میخنده ) .
سوال : جيهون " جعبه " از جهات زیادی ، البته به جز شخصيتش ، شبیه چانیوله . چون شما هم خواننده و ترانه سرایین و دستی هم بر آهنگسازی دارین ، چندین آلات موسیقی مینوازین و توانایی های وکال زیادی دارین . ممکنه تجربیاتتون در بازیگری تاثیر گذاشته باشه .
چانیول : سخت ترین بخش هم شخصیت هامون بود که تفاوت زیادی با هم داشت . جیهون دقیقا برعکس منه . اما همین تفاوت جذاب ترین بخش کار بود . من تابحال اینطوری زندگی نکردم ، برای همین یکم عجیب بود اما وقتی خودم رو در نقش جیهون دیدم حس بی نظیری داشتم . آواز خوندن و گیتار زدن در طی فیلمبرداری یکی از بخشای خوبش بود ؛ همچنین تو هر فرصتی که گیر میاوردم با یانگ جونگ وونگ ( کارگردان ) و کارگردان موسیقی فیلم درباره موسیقی حرف میزدم .
سوال : شنیدیم که آدم فعال و مثبت اندیشی هستین . جیهون " جعبه " دقیقا برعکس شماست . روح اون در زخم هایی که گذشته ش بهش وارد کرده گیر افتاده و خودش رو از دنیا جدا کرده . چطور این شخصیت رو درک کردین و خودتون رو برای بازی کردن کردین ؟
چانیول : در ابتدا نمیدونستم تا چه حد باید در عمق شخصیت فرو برم . نمیدونستم باید شخصیت رو جوری نشون بدم که جیهون زندگی روزمره خودش رو بخاطر ترس از استیج و شخصیت ضد اجتماعش از دست بده یا جوری به تصویر بکشمش که انگار آدمی حوصله سر بره و فقط وقتی جلوی دیگرانه نمیتونه اجرا کنه . راجع به این موضوع با کارگردان صحبت کردم و اون گفت فقط خود فرد میدونه زخم هاش چقدر عمیقن . مسئله ای که برای یکی سادهست ممکنه برای دیگری به شدت دردناک باشه . من با کمک گرفتن از تجربیات قدیمیم و نگاه کردن به گذشته خودم تونستم با شخصیت جیهون ارتباط برقرار کنم .
سوال : جیهون از یه جعبه برای غلبه به ترس از استیج استفاده میکنه . روش مخصوص شما برای غلبه بر سختی ها چیه ؟
چانیول : من عادت داشتم یه چیزی برای انجام دادن پیدا کنم که منو فعال نگه داره . اصولا با حرکت کردن و فعال بودن فکرهای آزاردهنده رو فراموش میکنم . اگه کاری نکنم ، ذهنم مشغول این تفکرات میشه . ولی این روزا یه جا میشینم و آهنگ گوش میدم و تصور میکنم داره بارون میباره . اما بعدش دلم میخواد برم بیرون میخنده ) .
سوال : آهنگی که امروز ضبط کردین ، آهنگ تروت معروفيه . نظرتون راجع به این آهنگ چیه ؟
چانیول : امروز برای اولین بار این آهنگ رو شنیدم ولی هنوز هیچی نشده افتاده تو دهنم . امیدوارم تو مرغ فروشیا زیاد پخشش کنن ( با لبخند جواب میده ) .
سوال : از فیلم دیگری برای مرجع استفاده کردین ؟
چانیول : به نظرم فیلم August Rush شبیه کار ما بود . جیهون " جعبه نیاز به یادگیری نداشت برای همین شخصیت فیلم August Rush به ذهنم اومد چون او نابغه موسیقی بود و دوست داشت هرکاری رو تنها انجام بده .
سوال : با بازی کردن در فیلم Salut d'Amour و سریال های Missing Nine و Memories فعالیت های بازیگریتون رو بیشتر کردین . احتمالا نگرانی های زیادی برای ، of Alhambra فیلم بعدیتون داشتین . چرا " جعبه " رو انتخاب کردین ؟
چانیول : داستان سریال های Missing Nine و Memories of Alhambra درباره فرار کردن ، آسیب دیدن ، سقوط و زجر کشیدن بود . برای همین میخواستم نقشی رو بازی کنم که چیزی که درونم هست رو به تصویر بکشه ، نه فقط جنبه جسمی رو . موضوع کلی " جعبه " هم همينه .
سوال : بیشتر فیلمبرداری در مناطق محلی انجام شده . خاطره انگیزترین مکان کجا بود ؟
چانیول : همشون خاطره انگیز و باحال بودن ، چون من هیچوقت وقت گشتن دور کشور رو نداشتم . تو بوسان بیشتر از بقیه جاها موندیم . تو یکی از روزای تعطیلم رفتم دریا و با اینکه تو کشورمون دریا زیاد داریم ، اما دریای بوسان متفاوت بود . جونجوهم یادمه . الان میفهمم چرا وقتی حرف غذا میشه مردم میگن جولا بهترینه . اونجا که بودیم رفتم یه رستوران که غذاهای خونگی سرو میکرد و غذاهاشون واقعا خوشمزه بود . من برای لذت بردن غذا نمیخورم ، برای زنده موندن غذا میخورم . ولی الان میفهمم چرا اعضای تیم فیلم وقتی اونجا بودیم میرفتن رستوران های معروف .
سوال : تو این فیلم جیهون نقش اصليه . قاعدتا این فیلم نقطه عطفی در بازیگری شماست .
چانیول : با خودم فکر میکردم که بهتره سخت نگیرم . بازیگری به تصویر کشیدن اتفاقات روزمرهست و اگه زیاد به خودم سخت بگیرم کار طبیعی از آب درنمیاد . اما برای این فیلم چا دال هوان هیونگ و کارگردان بهم گفتن فیلم ما مستند نیست و نمیشه تمام تمرکزمون رو روی طبیعی بازی کردن بذاریم . برای همین مطالعه کردم و شخصیت های زیادی رو بررسی کردم و به حرف سونبه ها گوش دادم . فکر میکنم علاقه جدیدی به بازیگری پیدا کردم .
سوال : بازی کردن در کنار چا دال هوان چطور بود ؟
چانیول : عالی بود . وقتی باهم بودیم من مدام حرف میزدم . ایشون به داستان های من گوش میدادن و کلی راجع به خودشون باهام حرف زدن . با اینکه ایشون یه مرد بالغن اما مثل من رفتارای کودکانه هم دارن ، برای همین خوب با هم کنار اومدیم . تصمیم گرفتم بعدا تنیس روی میز یاد بگیرم چون هیونگ گفت بهم یاد میده ( میخنده ) .