اخبار و چارت‌های Kpop

[DarkLight]

? ترجمه‌ی سخنرانی بی‌تی‌اس در اولین دوره‌ی بزرگداشت "روز جوان در کره " ، از آی‌آر‌بنگتن ~

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
لینک ویدیو


— آر ام: سلام من آر ام لیدر گروه بی‌تی‌اس هستم..ممنون که مارو دعوت کردین تا اولین جشن روز جوانانِ کره رو در کنارهم جشن بگیریم..

دارم روزی رو که ۱۹ سال از همچین روزی گذشته، تصور میکنم ، وقتی که روز جوانِ تازه متولد شدمون سالگرد رسیدنش به سن بلوغ و بزرگسال شدن رو جشن میگیره..  
ما میخوایم برای جوانان آینده که که پیشگامان زمان خودشون هستن یه پیام تقدیم کنیم.
جوانان عزیز آینده،حالتون چطوره؟اول از همه ، میخوام حرفامو با گفتن این که ما همیشه جوانان کره‌ای رو در هرجای دنیا که دلیرانه و قاطعانه خودشونو به چالش میکشن تشویق میکنیم ، شروع کنم..
از حالا به بعد ، میخوایم براتون داستان هفت تا پسری که زندگی پر پیچ و خمی رو گذروندن ، تعریف کنیم..۲۷ سال سن خیلی زیادی نیست .. اگه در آینده به دلایل مختلف اوضاع سختی داشتین، امیدوارم داستان ما در سال ۲۰۲۰ حتی شده یه‌ذره حالتونو خوب کنه و باعث آرامشتون بشه..


— جیهوپ: "آرتیست‌های نامبروان بیلبورد"،"ستاره‌های جهانی" اینا کلمات درخشانی هستن که این‌روزا معمولا میشنویمشون.ولی هنوزم خیلی غیرواقعی به نظر میرسن..درواقع، صرف‌نظر از موقعیت زمانی، زندگی کردن به عنوان آیدل یا آرتیست، درست شبیه قدم برداشتن توی یه مسیرِ بدون نام و نشون و راهنماست.ما با رویای بزرگِ "موسیقی" شروع کردیم ولی هیچ وقت نمیدونستیم این جاده مارو کجا میبره،این شیب سربالاییه یا سر پایینی.حتی وقتی که بعد از کلی راه رفتن یه چند لحظه برای استراحت وایمیستادیم ، هنوزم نمیتونستیم ببینیم که آیا الان تو بهشت ایستادیم یا یه پرتگاه در انتظارمونه.شروع ما اینجوری بود..

— شوگا: هفت سال پیش وقتی دبیو کردیم، خودمونو با غرور ، قدرت تسلیم‌ناپذیری و شور و اشتیاق و خشم آماده و مجهز کردیم و توی راهی قدم برداشتیم که هیچکس نمیتونست پیش‌بینیش کنه.ما هم مثل همه تشنه‌ی موفقیت بودیم.رشد کردن و بزرگ شدن توی یه کمپانی کوچیک و روبه‌روشدن با مشکلات و دل نگرونی های زیاد و صرف‌نظر از عواقب کار ، بهترین خودمونو انجام دادیم.گاهی وقتا شبیه آدمای شجاع و بی‌پروا بودیم و گاهی وقتا مثل احمقا به نظر میومدیم.نمیدونم چی و چطوری ولی یادمه که در کمال ناامیدی با خودمون همش اینو تکرار میکردیم که "در آینده همه‌ی این سختیا تموم میشن و همشون به یه سری خاطره‌ی خوب تبدیل میشن"


— جیمین: ما یکسره و بدون هیچ توقفی ، حرکت میکردیم..ما قطعا نهایت تلاش خودمونو میکردیم ولی یه جوری به نظر میومد که انگار برای یه مدت طولانی‌ای متوقف بودیم.وقتی باهم جروبحث میکردیم یا خسته میشدیم و لبه پرتگاه قرار میگیرفتیم، هر هفتاییمون جمع میشدیم که حرف بزنیم.اون موقع کسایی که همیشه کمکمون میکردن بهمون میگفتن" ما نمیتونیم کاملا درک کنیم که چه شرایطی دارین،ماهم ناراحتیم،و آرزو میکنیم که هممون بتونیم از پس این شرایط بربیایم."
اون کلمات شاید چیز خاصی به نظر نیان ولی برای ما ، کمک بزرگی بودن.اون کلمات برای هفت‌تا پسرِ گمشده‌ ، حکم نور و چراغ داشتن..

— جین: اون موقع من که تازه بیست سالم شده بود،باید با واقعیت رو‌ به رو میشدم.قبل از دبیو فکر میکردم تلاش‌هام کافین.ولی بعد از دبیو، چیزی که بیشتر از همه بهش نیاز داشتم، استعداد بود، نه تلاش .مهم نبود چقدر تلاش کنم خیلی سخت بود که بتونم به بقیه‌ی اعضا برسم و اعتماد به نفس و عزت نفسم جریحه‌دار شدن.بعدش یهو متوجه شدم که"منِ واقعی چه کسیه؟بهتر نیست بیشتر به خودم افتخار کنم؟ چطوره به خودم اعتماد کنم"

— جی‌هوپ:قبل از این که متوجه بشیم ، راهی که بی‌تی‌اس توش قدم برمیداشت، عریض‌تر و درخشان ‌تر شد.دیگه میتونستیم چهر‌ه‌ی خوشحال طرفدارارو ببینیم..فکر میکردیم همه چی خوب میمونه.ولی در اوج علاقه و توجهات،سایه‌مون هم بزرگ تر و سنگین‌تر شد و عشق و علاقه‌مون به موسیقی تحت‌فشار قرار گرفت.
"ما کی هستیم؟عشق و علاقه‌ای که دریافت میکنیم از چه نوعیه؟"
هی به عقب برمیگشتیم و بیشتر خودمونو تحت فشار میذاشتیم.

— وی: به نظرم هم جسممون و هم روح و ذهنمون هردو خسته شده بودن."کجا باید برم؟فکر میکردم این مسیر قشنگیه ،ولی یعنی به حدی میرسم که دیگه دلم نخوادش؟" حس میکردیم اهدافمونو از دست دادیم. خوشحال نبودیم و احساس پوچی تموم وجودمونو پر کرده بود.ما واقعا تموم تلاشمونو میکردیم تا از اون لجن‌زار فرار کنیم. "بیا با خودمون روراست باشیم"  همه‌ی احساسامون رو بپذیریم،حسشون کنیم و بذاریم خودشونو نشون بدن..




— کوکی: و تصمیم گرفتیم یه بار دیگه با کمک اعضا و طرفدارامون که تو ذهنمون بودن، خودمونو بالا بکشیم.ما این مسیر رو با دست خالی شروع کردیم ولی انگار نقطه‌ی عطف هم‌دیگه شدیم.از این که با هم بودیم سپاس‌گزار بودیم و  اراده و میلمون برای حمایت کردن از هم‌دیگه بهمون یاد داد که چیکار باید بکنیم‌.اگه تنها بودیم نمیتونستیم تا اینجا پیش بیایم،نمیتونستیم با لذت بدوییم و برقصیم و بخونیم..

— آر ام: این منو یاد سال ۲۰۱۸ میندازه.وقتی که هر هفت‌تامون بعد از به دست آوردن موفقیت‌های غیر‌قابل پیش‌بینی ، خودمونو گم کرده بودیم..میدیدیم گل‌های کنار جاده‌مون شکوفه میدن و میوه‌های بزرگ پایین پامون میفتن ولی باورمون نمیشد که دووم داشته باشن..چون اصلا نمیدونستیم سرازیری جاده‌ای که توش قدم برمیداریم، کی شروع میشه یا کی طوفان‌ با خشم طغیان میکنه.پایان همه‌ی اون استرس و اضطراب‌ها،ما هفت تا سعی کردیم ، ذهن و روحِ همدیگه رو با رویا و باور‌ها پر کنیم و دوباره به همون هفت‌تا پسر تبدیل شدیم..

نامبروانی چارت Hot100 بیلبورد در آگوست ۲۰۲۰ و قرار گرفتن در صدر بیلبورد برای بار دوم،جوایزی که وقتی تصمیم گرفتیم یه بار دیگه بلند‌شیم ، بهمون دادن، برای اونها هممون از خوشحالی اشک میریختیم ولی چیزی که بیشتر از همه به خاطرش ممنونیم اعضای گروه و طرفدارامون هستن که برای ما حکم برج قدرت و انرژی در شرایط سخت رو دارن..


— جین:جوانان عزیز آینده
وقتی زمانی برسه که ما باهم دیگه به عنوان جوان و بزرگ‌سال روبه‌رو بشیم.ما هیچ وقت بهتون نمیگیم " راه درست اینه ،اینجوری باید کارها رو انجام بدین،این بهترین راه برای زندگی‌کردنه،یا این جواب درسته"
جوانان کره‌ای همیشه قوی و فوق‌العاده هستن.
ما ، واقعا ، همیشه ازتون محافظت میکنیم.اینطوری دیگه یه بدشانسی یا یه موفقیت کوچیک کل زندگیتونو تحت شعاع قرار نمیده و شما میتونین روی پای خودتون بایستید درست مثل کاری که بی‌تی‌اس در سال ۲۰۲۰ انجام داد‌‌.ما ازتون حمایت میکنیم تا بتونین به همدیگه تکیه کنین.
درست مثل جوانان دیروز و امروز ،نایستین و راه خودتونو برین.
دنیارو با ایده‌های درخشانتون عوض کنین ولی بیشتر از اون، برای درخشیدن تو نسل خودتون پیشقدم باشین.
‌بی‌تی‌اس همه‌ی جوانان جمهوری کره‌ رو تشویق میکنه.
ممنونیم..