نبرد هاستینگز

[B I N A M]

بریتانیا امروزی پس از سقوط امپراتوری روم، به محل زندگی اقوام آنگل و ساکسون تبدیل شد. پس از آن، دوره ای پرآشوب در تاریخ این کشور آغاز شد. آنگل و ساکسون ها که به هفت پادشاهی کوچک تقسیم می شدند، دائماً با هم در جنگ و جدال به سر می بردند. دیری نگذشت که نورمان ها (اقوام ساکن شمال اروپا یا اسکاندیناوی) از راه رسیده و تاریخ آن را تغییر دادند.

آنگل و ساکسون ها جذب مبلغان مسیحی شده و در قرون ۷ و ۸ میلادی، به مسیحیت گرویدند. یک قرن بعد، دزدان دریایی اسکاندیناوی (نورمان ها) از موطن خویش –نروژ و دانمارک- به سواحل انگلستان یورش بردند. آنان در حدود ۸۷۰ میلادی ، نورتمبریا (در اسکاتلند امروزی) را تسخیر نمودند اما آلفرد کبیر ، پادشاه ساکسون ها، و جانشینان او در ظرف یک قرن مانع از پیشروی دوباره آنان گشتند. هم زمان ، نورمان ها به ایجاد سرزمین های جدید ادامه می دادند؛ برای مثال، اجازه مالکیت سرزمینی در شمال فرانسه را – که بعدها به نام آنان نورماندی خوانده شد- از شاه فرانسه دریافت کردند.

 در حدود ۹۹۰ میلادی ، نورمان ها دوباره هجوم خود را از سر گرفتند و تمامی انگلستان را فتح کردند. فرمانده نورمان ها در این لشکرکشی کانوت بزرگ ، پادشاه دانمارک، (۱۰۱۷-۱۰۳۵) بود. پس از مرگ کانوت ، امپراتوری انگلستان و دانمارک به یکباره تجزیه گشت و انگلستان در ۱۰۴۲ میلادی به یکی از شاهزادگان ساکسون به نام ادوارد رسید.

ادوارد که به دلیل ایمان مذهبی اش  گوینده کلمه ایمان لقب داشت، در اصل در نورماندی تربیت شده بود. او جمع زیادی از مردم نورماندی را – که اصلیت نورمان داشتند- به انگلستان برد و در راس امور مهم دولتی قرار داد. این موضوع به خشم ساکسون ها انجامید و آنان از گادوین ، پدر زن ادوارد ، خواستند تا دست نورمان ها را از امور مملکت کوتاه کند. گادوین تا حدی در این امور موفق بود و فرزندش هارولد نیز راه او را ادامه داد. با مرگ ادوارد در ۱۰۶۶ ، برادر زن او هارولد بر تخت شاهی نشست و کلیه ساکسون ها نیز از او تبعیت کردند.

ویلیام نورماندی

ویلیام، دوک نورماندی

در همان زمان که هارولد به عنوان شاه تاجگذاری کرد ، ویلیام – که دوک نورماندی بود – ادعای تاج و تخت انگلستان کرد. ویلیام که دایی زاده ادوارد پادشاه انگلستان بود و پس از سفر خود به آن کشور در ۱۰۵۱ میلادی ، ادعا کرد که ادوارد به او وعده جانشینی اش را داده است.

بسیاری از حکام محلی نورماندی نمی خواستند به لشکرکشی هزینه آوری نظیر حمله به انگلستان دست بزنند اما ویلیام به آنان وعده زمین و ثروت بیش تر داد و این گونه ، خیلی از آن ها از برای هجوم به انگلستان جمع کرد.

نبرد هاستینگز

ویلیام با ۱۴ هزار سوار و ۴۵ هزار پیاده و ناوگانی عظیم به سوی انگلستان به راه افتاد؛ اگرچه ، طی راه ، ناوگان او به خلیجی دیگر رانده شد و او به دلیل جریان باد چهار ماه برای فرصتی مناسب درنگ کرد. نیروهای او سرانجام در ۲۸ سپتامبر ۱۰۶۶ در جنوب انگلستان پیاده شدند. ویلیام در ابتدا با مقاومت چندانی رو به رو نشد ؛ زیرا، هارولد به شمال انگلستان رفته بود تا حمله نروژی ها را – که متحد ویلیام بودند- دفع کند. او پس از پیروزی بر آنان در یورک ، به جنوب آمد و بر روی تپه سِنلاک ، در نزدیکی هاستینگز ، موضع گرفت.

برتری عمده قوای ویلیام نسبت به هارولد این بود که او سربازان سواره زیادی داشت ؛ در حالی که، هارولد تنها پیاده نظام در اختیار داشت. در ۱۴ اکتبر نبرد آغاز شد. در ابتدای نبرد، ساکسون ها به ردیف ایستاده و سپرهای خود را در جلو گرفتند. آنان با این آرایش جنگی، مانع پیشروی سواران نورماندی شدند؛ بنابراین، ویلیام به سواران خود دستور داد تا جنگ و گریز کنند. پیاده نظام ساکسون فریب خورده و نیروهای ویلیام را تعقیب نمود اما سواران نورماندی بلافاصله برگشته و ساکسون ها را – که آرایش خود را به هم ریخته بودند – تار و مار کردند. نبرد تا چندین ساعت بعد ادامه داشت تا این که سرانجام ساکسون ها به طور کامل شکست خوردند. روز بعد، جسد هارولد در میدان نبرد پیدا شد.

نبرد هاستینگز

اقدامات ویلیام فاتح

با این پیروزی ، ویلیام صاحب اختیار تمامی انگلستان شد. ساکسون ها در برابر او مقاومتی نکردند؛ زیرا، هر آنچه قدرت نظامی در اختیار داشتند، در نبرد هاستینگز نابود شد. اگر هم مقاومتی صورت می گرفت ، عمدتاً به صورت راهزنی بود.

ویلیام سه ماه پس از نبرد هاستینگز – و در حالی که لندن ، پایتخت ، را نیز گرفته بود – در کلیسای وست مینستر تاجگذاری کرد. سپاهیان او وی را ملقب به فاتح گرداندند. او بلافاصله ، املاک حاکمان ساکسون و خاندان هارولد را مصادر نمود. ویلیام املاک انگلستان را که پیش از آن نظم و ترتیبی نداشت ، میان فرماندهان سپاه و سربازانی که به او کمک کرده بودن ، تقسیم کرد. خود وی نیز ۱۵۰۰ ملک و ناحیه را به عنوان دارایی شخصی خود نگه داشت.

دیگر اقدام ویلیام ، ثبت املاک انگلستان و نام صاحبان آن بود؛ بدین ترتیب ، او در روابط مالی کشور نیز نظم و ثبات حاکم کرد. این اسناد با ارزش امروزه در خزانه اسناد ملی انگلستان نگه داری می شوند.

متصرفات ویلیام فاتح

بعد از ویلیام
با مرگ ویلیام ، پسر سوم او ، هنری اول با مکر و حیله از برادرانش (ویلیام و روبر) پیش افتاد و در ۱۱۰۶ میلادی ، تاج و تخت انگلستان و نورماندی را تسخیر نمود.
تسخیر انگلستان بدست نورمان ها نتایج زیادی دربر داشت :
۱-باعث تشدید رقابت میان فرانسه و انگلستان گردید و بر سرنوشت هردو طی سالهای آینده، تاثر گذارد.
۲- فرهنگ و زبان فرانسوی را وارد انگلستان کرد که سبب شد این سرزمین از ریشه ی نورمان –که مربوط به اسکاندیناوی بود – فاصله گرفته و به فرهنگ فرانسه نزدیکتر شود.