فرق دعوای پسرا با دخترا

[میوس]

من عاشق این دخترونگی کردنامم...

عاشق این دنیای صورتیم ...

عاشق دغدغه های دخترونم ...

ست کردن تاپ و دامنام...

گشتن تو صد تا مغازه و خرید کردن از همون اولی...

جیغ های بنفش از ته دل تو ترن شهربازی...

چیدن لاک های رنگو وارنگم ... بهم ریختنشون .. چیدنشون... و باز دوباره!!!

دور همی هام با دخترای فامیل پچ پچ های در گوشیمونو یهو بلند خندیدنامون ..

حرفای دخترونه و فحشای پاستوریزه نثار مخاطب خاص کردن...

کلکسیون ساختن از رژ لبای رنگارنگم...

سر گذاشتن رو شونه ی دوستمو های های گریه کردن...

لوس شدنام واسه بابایی...

قهر کردنام با مامان خانوم...

گریه های از ته دلم موقع آهنگ گوش کردن یا رمان خوندن...

دفاع های با چنگ و دندونم از معصومیت و تنهایهام...

من دخترونگی هامو با هیچی عوض نمیکنم...

نه با تماشای فوتبال از تو ورزشگاه ...

نه با آزاد بودنو گشت زدنای نصف شبا...

نه با بی دغدغه سیگار کشیدن تو پیاده روهای شهرم وقتی آسمونش ابریه...

نه با هیچیه هیچی...

دنیای دخترونمو فقط یه دختر میتونه لمس کنه

ضد پسر