می نویسم برای دلم...

[._NeGiX_.]

دل نوشته ها دریچه ای ست كه از آن به افق های هم صدایی می رسیم ...
جایی كه اندیشه ها به هم می رسند ..
و در طنین نداها و صداها می توان پژواک دل انگیز هستی را شنید
و شكوفه های امید را چید ..
می نویسم برای دلم و برای تو كه می شناسمت !
كه می توانی در منشور ذهن خویش بازتاب سکوت مرا درک کنی ...
بازتاب اندیشه من در افق ذهن تو می تواند آینه هایی تو در تو باشد
و حقیقت را برای من معنا کند .
و شاید بتوان با کلمات گفته و نگفته پلی زد به فراسوی نگاهها و احساس ها ..
برای تو می نویسم كه می شناسمت !!
برای تویی كه مرا با احساس پاك می خوانی ..
ای مخاطب شِكوه های پنهان ! تو آشنا ترینی برای من ..
اگر صدای مرا با دلت آشنا دیدی بدان که به احساس تو نزدیکم
اگر پراكنده می نویسم .. اگر مشروح ، مهم نیست ..
مهم این است كه تو می فهمی حرفهای دل ، را ..
از چه بنویسم ؟
از تو كه همیشه حرفهای مرا می خوانی و روح سخنانم را لمس می كنی ..
از نوشتن گریزانم اما باز هم به قلم پناه می برم ...
و صفحه خالی كاغذ كه همچون زندگی راز آلود آینده ،
اندیشه و احساسم را به لرزه می اندازد و چاره ای جز نوشتن نیست !!
كلمات است كه می ماند !
و همچون روحی در كالبد های تازه به حركت در می آید
پس واژه های تخته سیاه دلهای مان
هر روز باید با وزن و آهنگ و طرح تازه ای سروده شود