سلسله افشاريه

[~ERFAN~]

سقوط اصفهان به دست افغان ها بهانه خوبي به دست سركشان داخلي و مدعيان خارجي ايران داد تا هر يك از گوشه اي سر برآوردند و كشور را به هرج و مرج طولاني مبتلا كنند. نادر نيز در راس گروهي در خدمت شاهزاده سرگردان صفوي ( تهماسب ميرزا ) كه در جستجوي ياران و همراهان فداكاري بود، قرار گرفت و عزم نجات ايران كرد. او افغان ها را بيرون راند و قدرت را مجدداً به خاندان صفوي سپرد اما اقدام خود سرانه شاه صفوي و جنگ با عثماني و شكست در اين جنگ باعث شد نادر او را خلع و نيابت سلطنت را بر عهده گيرد و در نهايت سلطنت ايران در دشت مغان به او سپرده شد. نادر كه با رشادت هاي خود روس ها را بيرون كرده، عثماني ها را سر جاي خود نشانده بود و قندهار، خوارزم و بخارا را تسخير نمود و توانسته بود دهلي را تصرف كند درنهايت به واسطه تندخويي با سپاهيانش پس از 12 سال سلطنت كه حاصل آن لشكركشي به نواحي مختلف بود، در خراسان به قتل رسيد و با قتل او مجدداً سپاه مقتدر ایران از هم پاشيد و جنگ و درگيري كشور را فرا گرفت و جانشينان وي نيز دوام چنداني نيافتند.درمجموع سلسله افشاريه با عمر كوتاه خود نويد بخش احياي وسعت باستاني ايران زمين و بازيابي قدرت ايران بود، دوره اي كه نظام اقتصادي و كشاورزي بهبود يافت و نقش ارتش در ايجاد امنيت مشهود بود و به لحاظ مناسبات خارجي نيز از اهميت شايان ذكري در تاريخ ايران برخوردار است.