30-06-2014، 22:04
تاریخ ایرانی: بریتانیا و آرژانتین بطور جداگانه مراسمی به یاد قربانیان جنگ فالکلند (مالویناس) برگزار کردند. کهنه سربازان بریتانیایی جنگ فالکلند و خانوادههای کشتهشدگان برای برگزاری مراسم سیامین سالگرد این جنگ به استفوردشایر و آرژانتینیها به بندر جنوبی اوشویا رفتند.
روز دوم آوریل سال ۱۹۸۲ میلادی، ۹۰۰ نظامی آرژانتینی در بندر استنلی، مرکز جزایر فالکلند مستقر شدند و پرچم آرژانتین را برافراشتند و مقامات بریتانیایی ساکن در منطقه را اخراج کردند. این اقدام در بوینس آیرس، برای ژنرال لئوپولدو گیلتیری، رییسجمهوری و رهبر دیکتاتوری نظامی محبوبیت نسبی به همراه داشت، به نظر میرسید که حکومت دیکتاتوری وقت آرژانتین در تلاش برای جبران اعتبار از دست رفته ناشی از بحران اقتصادی و نیز بحران اعتبار سیاسی، اقدام به تصاحب جزایر کرده بود.
اما بریتانیا حاضر به کوتاه آمدن از این جزایر نبود، جزایری که حدود صد سال پیش از آن اشغال کرده بود و در زمان جنگ تنها ۲ هزار سکنه داشت. طی ۷۴ روز جنگ خونین، ۶۵۰ آرژانتینی و دست کم ۲۵۰ بریتانیایی کشته شدند. در روز چهاردهم ژوئیه همان سال، ارتش بریتانیا رسما پیروز نبرد شد. برای مارگارت تاچر، نخستوزیر و بانوی آهنین بریتانیا، این جنگ یک پیروزی سیاسی به شمار میآمد. در حالی که در آرژانتین، پس از این جنگ با انتخاب رائول آلفونسن به ریاست جمهوری، دیکتاتوری نظامی به پایان رسید.
دو کشور هنگامی که در سال ۱۹۹۰ میلادی روابط سیاسی خود را از سرگرفتند، توافق کردند که در زمینه شیلات و اکتشاف منابع فسیلی در آبهای منطقه همکاری کنند اما در سال گذشته میلادی با بروز اختلاف بر سر صدور مجوزهای ماهیگیری و اجازه اکتشاف منابع هیدروکربن از سوی بریتانیا، مناقشه بر سر حاکمیت این مجمعالجزایر که آرژانتینیان آن را مالویناس میخوانند، از نو آغاز شد. آرژانتین نیز در مقابل، جلوی ورود ناوهای بریتانیایی و نیز کشتیهای کشورهای آمریکای لاتین با پرچم فالکلند را گرفت، اقدامی که اعزام ناوشکن بسیار مدرن داونتر را از سوی بریتانیا به همراه داشت.
دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا دیروز (دوشنبه) حمله سه دهه قبل آرژانتین به جزایر فالکلند را «اشتباهی بزرگ» نامید که هدف از آن محروم کردن ساکنان این جزایر از آزادی بود. به گزارش خبرگزاری فرانسه، کامرون به مناسبت سیامین سالگرد این حمله بار دیگر بر تعهد بریتانیا برای دفاع از حق ساکنین جزایر فالکلند در انتخاب سرنوشت خودشان تاکید کرد و افزود: «۳۰ سال پیش مردم جزایر فالکلند با حملهای روبرو شدند که هدف از آن محروم کردن آنها از آزادی و تعیین مسیر زندگیشان بود.»
کریستینا فرناندز کرچنر، رئیسجمهور آرژانتین در واکنش به سخنان کامرون با تاکید بر مالکیت کشورش بر جزایر فالکلند از بریتانیا خواست تا از قطعنامه سازمان ملل در این زمینه پیروی کند و روابط دو جانبه را بر همین اساس ادامه دهد. وی گفت: «حافظه، حقیقت و عدالت. شرمآور است که در قرن بیست و یکم همچنان مناطقی نظیر آنچه که در همین نزدیکی است تحت استعمار باشند.»
یورونیوز هم خبر داد همزمان با سیامین سالگرد جنگ فالکلند و گرامیداشت آن در دو کشور بریتانیا و آرژانتین، جمعی از شهروندان بوینس آیرس در مقابل سفارت بریتانیا تظاهرات کردند. این تظاهرات که ضمن به آتش کشیدن شدن پرچم بریتانیا به درگیری با نیروهای امنیتی و پرتاب کوکتل مولتوف انجامید، از سوی نیروهای چپ سازماندهی شده بود.
Getty Images و Fox Photos عکسهایی از جنگ فالکلند را در سیامین سالگرد آن منتشر کردهاند که در پی آمده است.
روز دوم آوریل سال ۱۹۸۲ میلادی، ۹۰۰ نظامی آرژانتینی در بندر استنلی، مرکز جزایر فالکلند مستقر شدند و پرچم آرژانتین را برافراشتند و مقامات بریتانیایی ساکن در منطقه را اخراج کردند. این اقدام در بوینس آیرس، برای ژنرال لئوپولدو گیلتیری، رییسجمهوری و رهبر دیکتاتوری نظامی محبوبیت نسبی به همراه داشت، به نظر میرسید که حکومت دیکتاتوری وقت آرژانتین در تلاش برای جبران اعتبار از دست رفته ناشی از بحران اقتصادی و نیز بحران اعتبار سیاسی، اقدام به تصاحب جزایر کرده بود.
اما بریتانیا حاضر به کوتاه آمدن از این جزایر نبود، جزایری که حدود صد سال پیش از آن اشغال کرده بود و در زمان جنگ تنها ۲ هزار سکنه داشت. طی ۷۴ روز جنگ خونین، ۶۵۰ آرژانتینی و دست کم ۲۵۰ بریتانیایی کشته شدند. در روز چهاردهم ژوئیه همان سال، ارتش بریتانیا رسما پیروز نبرد شد. برای مارگارت تاچر، نخستوزیر و بانوی آهنین بریتانیا، این جنگ یک پیروزی سیاسی به شمار میآمد. در حالی که در آرژانتین، پس از این جنگ با انتخاب رائول آلفونسن به ریاست جمهوری، دیکتاتوری نظامی به پایان رسید.
دو کشور هنگامی که در سال ۱۹۹۰ میلادی روابط سیاسی خود را از سرگرفتند، توافق کردند که در زمینه شیلات و اکتشاف منابع فسیلی در آبهای منطقه همکاری کنند اما در سال گذشته میلادی با بروز اختلاف بر سر صدور مجوزهای ماهیگیری و اجازه اکتشاف منابع هیدروکربن از سوی بریتانیا، مناقشه بر سر حاکمیت این مجمعالجزایر که آرژانتینیان آن را مالویناس میخوانند، از نو آغاز شد. آرژانتین نیز در مقابل، جلوی ورود ناوهای بریتانیایی و نیز کشتیهای کشورهای آمریکای لاتین با پرچم فالکلند را گرفت، اقدامی که اعزام ناوشکن بسیار مدرن داونتر را از سوی بریتانیا به همراه داشت.
دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا دیروز (دوشنبه) حمله سه دهه قبل آرژانتین به جزایر فالکلند را «اشتباهی بزرگ» نامید که هدف از آن محروم کردن ساکنان این جزایر از آزادی بود. به گزارش خبرگزاری فرانسه، کامرون به مناسبت سیامین سالگرد این حمله بار دیگر بر تعهد بریتانیا برای دفاع از حق ساکنین جزایر فالکلند در انتخاب سرنوشت خودشان تاکید کرد و افزود: «۳۰ سال پیش مردم جزایر فالکلند با حملهای روبرو شدند که هدف از آن محروم کردن آنها از آزادی و تعیین مسیر زندگیشان بود.»
کریستینا فرناندز کرچنر، رئیسجمهور آرژانتین در واکنش به سخنان کامرون با تاکید بر مالکیت کشورش بر جزایر فالکلند از بریتانیا خواست تا از قطعنامه سازمان ملل در این زمینه پیروی کند و روابط دو جانبه را بر همین اساس ادامه دهد. وی گفت: «حافظه، حقیقت و عدالت. شرمآور است که در قرن بیست و یکم همچنان مناطقی نظیر آنچه که در همین نزدیکی است تحت استعمار باشند.»
یورونیوز هم خبر داد همزمان با سیامین سالگرد جنگ فالکلند و گرامیداشت آن در دو کشور بریتانیا و آرژانتین، جمعی از شهروندان بوینس آیرس در مقابل سفارت بریتانیا تظاهرات کردند. این تظاهرات که ضمن به آتش کشیدن شدن پرچم بریتانیا به درگیری با نیروهای امنیتی و پرتاب کوکتل مولتوف انجامید، از سوی نیروهای چپ سازماندهی شده بود.
Getty Images و Fox Photos عکسهایی از جنگ فالکلند را در سیامین سالگرد آن منتشر کردهاند که در پی آمده است.