05-04-2014، 13:40
عفو و گذشت امام سجاد ( ع )
شخصی در برابر امام سجاد( ع ) ایستاد و سخنانی درشت و ناشایست به او گفت ، حضرت سجاد علیه السلام پاسخی نگفت ؛ اما پس از رفتن او به هم نشینانش فرمود :
"شنیدید این شخص چه گفت ، من دوست دارم همراه من باشید تا پاسخ مرا هم بشنوید . "
گفتند :
" می آییم ؛ ولی دوست داشتیم همین جا شما پاسخ می گفتید و اجازه می دادید تا ما نیز تا جواب او را می دادیم . "
آن گاه حضرت کفش هایش را پوشید و به راه افتاد و این آیه را می خواند :
" « والکاظمین الغیظ ... آیه 134 سوره آل عمران » ؛یعنی فرو برندگان خشم و گذشت کنندگان از مردم و خداوند نیکوکاران را دوست دارد . "
راوی می گوید :
" از این رفتار امام دانستیم که سخن تندی نخواهد گفت . "
امام زین العابدین علیه السلام تا در خانه شخص آمد و او را ندا داد و فرمود :
" بگویید علی بن الحسین است . "
آن شخص در حالی که شک نداشت علی بن الحسین برای تلافی آمده است ، شرارت جویانه بیرون پرید .
حضرت سجاد علیه السلام تا او را دید فرمود :
" برادرم چند لحظه قبل نزد من آمدی و چنان و چنین گفتی ، حال اگر آن چه گفتی در من هست ، خدا مرا ببخشد و اگر در من نیست،خدا تو را ببخشد . "
او پیشانی حضرت را بوسید و گفت :
" آری سخنانی گفتم که خود شایسته ی آن بودم . "
شخصی در برابر امام سجاد( ع ) ایستاد و سخنانی درشت و ناشایست به او گفت ، حضرت سجاد علیه السلام پاسخی نگفت ؛ اما پس از رفتن او به هم نشینانش فرمود :
"شنیدید این شخص چه گفت ، من دوست دارم همراه من باشید تا پاسخ مرا هم بشنوید . "
گفتند :
" می آییم ؛ ولی دوست داشتیم همین جا شما پاسخ می گفتید و اجازه می دادید تا ما نیز تا جواب او را می دادیم . "
آن گاه حضرت کفش هایش را پوشید و به راه افتاد و این آیه را می خواند :
" « والکاظمین الغیظ ... آیه 134 سوره آل عمران » ؛یعنی فرو برندگان خشم و گذشت کنندگان از مردم و خداوند نیکوکاران را دوست دارد . "
راوی می گوید :
" از این رفتار امام دانستیم که سخن تندی نخواهد گفت . "
امام زین العابدین علیه السلام تا در خانه شخص آمد و او را ندا داد و فرمود :
" بگویید علی بن الحسین است . "
آن شخص در حالی که شک نداشت علی بن الحسین برای تلافی آمده است ، شرارت جویانه بیرون پرید .
حضرت سجاد علیه السلام تا او را دید فرمود :
" برادرم چند لحظه قبل نزد من آمدی و چنان و چنین گفتی ، حال اگر آن چه گفتی در من هست ، خدا مرا ببخشد و اگر در من نیست،خدا تو را ببخشد . "
او پیشانی حضرت را بوسید و گفت :
" آری سخنانی گفتم که خود شایسته ی آن بودم . "