بازی آنلاین
آپلود عکس
موضوع : آشنایی با رشته ی هندبال
-هندبال ورزشی گروهی است که دو تیم شرکت کننده در آن، هر کدام دارای هفت بازیکن هستند، از این هفت بازیکن یک نفر به عنوان دروازه‌بان جلوی دروازه می‌ایستد. در ورزش هندبال بازیکنان برای کسب امتیاز باید توپ را درون دروازه حریف جای دهند. در این ورزش از دست برای پاس دادن و شوت کردن استفاده می‌شود. در هندبال تیمی برنده‌است که تعداد گل بیشتری بزند. این بازی در سال ۱۹۲۰ میلادی ابداع گردید. مدت استاندارد بازی هندبال دو نیمه ۳۰ دقیقه‌ای است.
هندبال داخل سالن، هندبال روی چمن، هندبال ساحلی (شنبال)، هندبال چکی، هندبال آمریکایی و هندبال گیلیک، اقسام مختلف هندبال هستند. به هندبالی که به صورت امروزی و در داخل سالن انجام می‌شود، هندبال تیمی، هندبال المپیکی و هندبال اروپایی نیز می‌گویند. هندبال روی چمن و هندبال چکی از انواع خارج سالنی هستند که در گذشته بیشتر مرسوم بوده‌اند. نوع دیگر هندبال که در ساحل‌ها برگزار می‌گردد، هندبال ساحلی یا شنبال (به انگلیسی: sandball) است. شکل و روش هندبال آمریکایی و هندبال گیلیک کاملا” با هندبال مرسوم و آنچه که در المپیک برگزار می‌گردد، متفاوت است. ورزش هندبال یک ورزش سریع است که دارای برخوردهای بدنی فراوان است.
هومر تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود اودیسه، از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. نقش های مربوط به این بازی که در سال ۶۰۰ قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن حجاری شده بود، در سال ۱۹۲۶ کشف شد.
در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی، زنان دربار و شوالیه ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند.
در سال ۱۸۹۰، کنرادکخ که یک معلم ورزش آلمانی بود، هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابال اشپیل» معرفی کرد که آن را به صورت هندبال یازده نفری بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی به نام «هازنا» داشت.
پس از جنگ جهانی اول، «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش تلاش فراوانی کرد. دکتر «کارل شلنز» استاد دانشسرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، در سال ۱۹۲۰ مقررات این ورزش را تدوین کرد و آن را در کلاسهای خود به اجرا درآورد. پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.
در کشورهای شمال اروپا به دلیل سردی هوا، برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد. این ورزش بین سال های ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۰ تحت تأثیر بعضی قوانین فوتبال بود و در این دوران توسعه فراوانی در اروپا یافت. تا سال ۱۹۲۸ از نظر تشکیلات بین المللی، هندبال جزو فدراسیون بین المللی دوومیدانی محسوب می شد اما به دلیل اهمیت هندبال، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال ۱۹۲۶ برگزار شد، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد.
سرانجام در ماه اوت ۱۹۲۸ فدراسیون بین المللی هندبال با عضویت یازده کشور در آمستردام تشکیل شد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال ۱۹۳۱ کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال به جمع بازیهای المپیک بپیوندد. در خلال سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۴ فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از ۲۵ کشور را به عضویت بپذیرد.
سرانجام اولین بازیهای بزرگ و رسمی هندبال در المپیک ۱۹۳۶ برلین در رشته هندبال یازده نفره مردان انجام یافت که کشورهای آلمان، اتریش و سوئیس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند. در سال ۱۹۳۸ به مناسبت دهمین سال تأسیس فدراسیون بین المللی هندبال، اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان، دانمارک، هلند، مجارستان، لوکزامبورگ، لهستان، سوئد، سوئیس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته آلمان به مقام قهرمانی رسید.
با وقوع جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا اینکه در ماه ژوئیه ۱۹۴۶ با پیگیری کشورهای فرانسه و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند، هلند، نروژ، لهستان و سوئیس کنگره ای در کپنهاک تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون بین المللی هندبال انجامید. در سال ۱۹۵۰ محل این فدراسیون به سوئیس منتقل شد.
در سال ۱۹۵۲ دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوئیس برگزار شد که کشورهای آلمان، سوئد، سوئیس، اتریش، دانمارک، هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند. در سال ۱۹۵۴ مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و کشور میزبان به مقام قهرمانی رسید و آلمان شرقی و چکسلواکی در رده های دوم و سوم قرار گرفتند.
در سال ۱۹۵۶ مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند. سال بعد، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در یوگسلاوی برگزار شد و کشورهای سوئد، چکسلواکی و آلمان شرقی مقام های اول تا سوم را کسب نمودند. مسابقات هندبال سالنی (هفت نفره) از سال ۱۹۷۲ بار دیگر در جمع رقابت های بازیهای المپیک قرار گرفت.
قوانین و مقررات ورزش هندبال
۱- مدت بازی:
در دو زمان ۳۰ دقیقه ای برای بزرگسالان – ۲۵ دقیقه ای برای جوانان – ۲۰ دقیقه ای برای نوجوانان و ۱۵ دقیقه ای برای نونهالان می باشد با زمان استراحت ۱۰ دقیقه ای بین دو نیمه.
۲- تعداد بازیکن:
۱۲ نفر که ۷ نفر بازیکن اصلی می باشند و در مینی هندبال ۵ نفر اصلی می باشند.
۳- دروازه بان:
دروازه بان می تواند در منطقه ۶ متری مانور دهد و هر زمان از منطقه بیرون آید به عنوان بازیکن زمین محسوب می شود. هیچ بازیکنی حق ندارد توپ را در منطقه ۶ متری به دروازه بان پاس بدهد.
۴- بازیکن زمین:
بازیکنان اجازه دارند توپ را با پاس یا دریبل به زمین حریف انتقال دهند، مشروط به اینکه مرتکب تخلف نشوند (رانینگ – دبل) هر بازیکن حق استفاده از دو تا سه گام را دارد. یک سه گام قبل از دریبل و سه گام دوم بعد از دریبل که باید بلافاصله توپ را پاس دهد و یا شوت بزند.
۵- بازیکن ذخیره:
بازیکن ذخیره در هر لحظه و به دفعات می تواند وارد زمین بازی شود مشروط به اینکه ابتدا بازیکن از زمین خارج شود و سپس بازیکن ذخیره وارد زمین گردد.
۶- دیگر مقررات:
– چنانچه بازیکن مدافع یک موقعیت مسلم گل را از مهاجم بگیرد، پرتاب پنالتی ( ۷متر ) برای تیم مهاجم گرفته خواهد شد و تمام بازیکنان به جز دروازه بان و زننده پنالتی باید پشت خط ۹ متر قرار گیرند.
– هر بازیکن برای مدت ۳ ثانیه می تواند توپ را در اختیار داشته باشد (بدون فعالیت) همچنین در زمان پرتابها (اوت/ پنالتی / ۹ متر و … ) قبل از اتمام ۳ ثانیه باید پاس دهد و یا شوت بزند.
چنانچه یک بازیکن به دفعات مرتکب خطا شود که خطاها حالت پیشرونده داشته باشد، ابتدا تذکر و بعد کارت زرد، سپس ۲ دقیقه اخراج از بازی به همراه خواهد داشت، و تیم باید با یک بازیکن کمتر برای مدت ۲ دقیقه به بازی ادامه دهد و چنانچه یک بازیکن ۳ بار اخراج ۲ دقیقه ای بگیرد کارت قرمز دریافت داشته (دیسکالیفه) و دیگر نمی تواند در این مسابقه بازی کند، و بعد از سپری شدن ۲ دقیقه بازیکن دیگری جایگزین او خواهد شد. چنانچه قبل از اتمام ۲ دقیقه، نیمه اول تمام شود، ادامه آن بعد از شروع بازی در نیمه دوم خواهد بود.
– در تمام پرتاپ خطاها و اوت بازیکن مدافع باید ۳ متر با صاحب توپ فاصله داشته باشد و اگر رعایت نکرد ابتدا تذکر سپس کارت زرد به بازیکن خاطی تعلق می گیرد و برای هر تیم مدافع فقط یک بار تذکر داده می شود.
– به هر بازیکن یک کارت و به هر تیم سه کارت زرد تعلق می گیرد و بعد از آن اخراج ۲ دقیقه ای برای بازیکن به همراه خواهد داشت.
– توپی گل به حساب می آید که تمام توپ از خط دروازه عبور کرده باشد. چنانچه بعد از سوت داور، توپ از خط دروازه عبور نماید گل محسوب نخواهد شد.
– به تیم برنده ۲ امتیاز، بازنده ۱ امتیاز و تیم غایب صفر امتیاز تعلق می گیرد.
– هر گاه در مسابقه ای احتیاج به تیم برنده باشد در صورت تساوی بعد از یک استراحت ۵ دقیقه ای ۲ زمان ۵ دقیقه ای بدون استراحت به زمان بازی اضافه می شود.
– چنانچه بازیکنی بعد از اعلام داور در در یافت توپ توسط تیم مهاجم تأخیر ایجاد کند به بازیکن خاطی اخراج ۲ دقیقه ای تعلق می گیرد.
– برای پرتاپ اوت، بازیکن باید یک پایش را روی خط طولی و پای دیگر را بیرون قرار دهد و بازیکن مدافع حداقل ۳ متر با صاحب توپ فاصله داشته باشد.
– بازیکنی که پرتاپی را انجام می دهد بعد از قرار گرفتن در محل تخلف نمی تواند توپ را به زمین بزند و دوباره بگیرد و یا به دیگری واگذار نماید تا او پرتاپ را انجام بدهم، بلکه هر بازیکنی که در محل خطا قرار گیرد باید ظرف ۳ ثانیه توپ را به جریان بیاندازد.
– اگر بازیکنی برای به دست آوردن موقعیت بهتر از منطقه ۶ متر عبور نماید مرتکب تخلف شده و جریمه آن یک پرتاپ آزاد خواهد بود و اگر بازیکن مدافع برای کسب موقعیت بهتر در جلوی مهاجم صاحب توپ از منطقه عبور نماید یک پرتاپ ۷ متر به تیم مهاجم داده می شود.
با تشکر ویژه از توجه شما عزیزان.
-هندبال ورزشی گروهی است که دو تیم شرکت کننده در آن، هر کدام دارای هفت بازیکن هستند، از این هفت بازیکن یک نفر به عنوان دروازه‌بان جلوی دروازه می‌ایستد. در ورزش هندبال بازیکنان برای کسب امتیاز باید توپ را درون دروازه حریف جای دهند. در این ورزش از دست برای پاس دادن و شوت کردن استفاده می‌شود. در هندبال تیمی برنده‌است که تعداد گل بیشتری بزند. این بازی در سال ۱۹۲۰ میلادی ابداع گردید. مدت استاندارد بازی هندبال دو نیمه ۳۰ دقیقه‌ای است.
هندبال داخل سالن، هندبال روی چمن، هندبال ساحلی (شنبال)، هندبال چکی، هندبال آمریکایی و هندبال گیلیک، اقسام مختلف هندبال هستند. به هندبالی که به صورت امروزی و در داخل سالن انجام می‌شود، هندبال تیمی، هندبال المپیکی و هندبال اروپایی نیز می‌گویند. هندبال روی چمن و هندبال چکی از انواع خارج سالنی هستند که در گذشته بیشتر مرسوم بوده‌اند. نوع دیگر هندبال که در ساحل‌ها برگزار می‌گردد، هندبال ساحلی یا شنبال (به انگلیسی: sandball) است. شکل و روش هندبال آمریکایی و هندبال گیلیک کاملا” با هندبال مرسوم و آنچه که در المپیک برگزار می‌گردد، متفاوت است. ورزش هندبال یک ورزش سریع است که دارای برخوردهای بدنی فراوان است.
هومر تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود اودیسه، از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. نقش های مربوط به این بازی که در سال ۶۰۰ قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن حجاری شده بود، در سال ۱۹۲۶ کشف شد.
در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی، زنان دربار و شوالیه ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند.
در سال ۱۸۹۰، کنرادکخ که یک معلم ورزش آلمانی بود، هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابال اشپیل» معرفی کرد که آن را به صورت هندبال یازده نفری بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی به نام «هازنا» داشت.
پس از جنگ جهانی اول، «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش تلاش فراوانی کرد. دکتر «کارل شلنز» استاد دانشسرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، در سال ۱۹۲۰ مقررات این ورزش را تدوین کرد و آن را در کلاسهای خود به اجرا درآورد. پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.
در کشورهای شمال اروپا به دلیل سردی هوا، برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد. این ورزش بین سال های ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۰ تحت تأثیر بعضی قوانین فوتبال بود و در این دوران توسعه فراوانی در اروپا یافت. تا سال ۱۹۲۸ از نظر تشکیلات بین المللی، هندبال جزو فدراسیون بین المللی دوومیدانی محسوب می شد اما به دلیل اهمیت هندبال، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال ۱۹۲۶ برگزار شد، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد.
سرانجام در ماه اوت ۱۹۲۸ فدراسیون بین المللی هندبال با عضویت یازده کشور در آمستردام تشکیل شد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال ۱۹۳۱ کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال به جمع بازیهای المپیک بپیوندد. در خلال سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۴ فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از ۲۵ کشور را به عضویت بپذیرد.
سرانجام اولین بازیهای بزرگ و رسمی هندبال در المپیک ۱۹۳۶ برلین در رشته هندبال یازده نفره مردان انجام یافت که کشورهای آلمان، اتریش و سوئیس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند. در سال ۱۹۳۸ به مناسبت دهمین سال تأسیس فدراسیون بین المللی هندبال، اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان، دانمارک، هلند، مجارستان، لوکزامبورگ، لهستان، سوئد، سوئیس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته آلمان به مقام قهرمانی رسید.
با وقوع جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا اینکه در ماه ژوئیه ۱۹۴۶ با پیگیری کشورهای فرانسه و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند، هلند، نروژ، لهستان و سوئیس کنگره ای در کپنهاک تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون بین المللی هندبال انجامید. در سال ۱۹۵۰ محل این فدراسیون به سوئیس منتقل شد.
در سال ۱۹۵۲ دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوئیس برگزار شد که کشورهای آلمان، سوئد، سوئیس، اتریش، دانمارک، هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند. در سال ۱۹۵۴ مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و کشور میزبان به مقام قهرمانی رسید و آلمان شرقی و چکسلواکی در رده های دوم و سوم قرار گرفتند.
در سال ۱۹۵۶ مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند. سال بعد، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در یوگسلاوی برگزار شد و کشورهای سوئد، چکسلواکی و آلمان شرقی مقام های اول تا سوم را کسب نمودند. مسابقات هندبال سالنی (هفت نفره) از سال ۱۹۷۲ بار دیگر در جمع رقابت های بازیهای المپیک قرار گرفت.
قوانین و مقررات ورزش هندبال
۱- مدت بازی:
در دو زمان ۳۰ دقیقه ای برای بزرگسالان – ۲۵ دقیقه ای برای جوانان – ۲۰ دقیقه ای برای نوجوانان و ۱۵ دقیقه ای برای نونهالان می باشد با زمان استراحت ۱۰ دقیقه ای بین دو نیمه.
۲- تعداد بازیکن:
۱۲ نفر که ۷ نفر بازیکن اصلی می باشند و در مینی هندبال ۵ نفر اصلی می باشند.
۳- دروازه بان:
دروازه بان می تواند در منطقه ۶ متری مانور دهد و هر زمان از منطقه بیرون آید به عنوان بازیکن زمین محسوب می شود. هیچ بازیکنی حق ندارد توپ را در منطقه ۶ متری به دروازه بان پاس بدهد.
۴- بازیکن زمین:
بازیکنان اجازه دارند توپ را با پاس یا دریبل به زمین حریف انتقال دهند، مشروط به اینکه مرتکب تخلف نشوند (رانینگ – دبل) هر بازیکن حق استفاده از دو تا سه گام را دارد. یک سه گام قبل از دریبل و سه گام دوم بعد از دریبل که باید بلافاصله توپ را پاس دهد و یا شوت بزند.
۵- بازیکن ذخیره:
بازیکن ذخیره در هر لحظه و به دفعات می تواند وارد زمین بازی شود مشروط به اینکه ابتدا بازیکن از زمین خارج شود و سپس بازیکن ذخیره وارد زمین گردد.
۶- دیگر مقررات:
– چنانچه بازیکن مدافع یک موقعیت مسلم گل را از مهاجم بگیرد، پرتاب پنالتی ( ۷متر ) برای تیم مهاجم گرفته خواهد شد و تمام بازیکنان به جز دروازه بان و زننده پنالتی باید پشت خط ۹ متر قرار گیرند.
– هر بازیکن برای مدت ۳ ثانیه می تواند توپ را در اختیار داشته باشد (بدون فعالیت) همچنین در زمان پرتابها (اوت/ پنالتی / ۹ متر و … ) قبل از اتمام ۳ ثانیه باید پاس دهد و یا شوت بزند.
چنانچه یک بازیکن به دفعات مرتکب خطا شود که خطاها حالت پیشرونده داشته باشد، ابتدا تذکر و بعد کارت زرد، سپس ۲ دقیقه اخراج از بازی به همراه خواهد داشت، و تیم باید با یک بازیکن کمتر برای مدت ۲ دقیقه به بازی ادامه دهد و چنانچه یک بازیکن ۳ بار اخراج ۲ دقیقه ای بگیرد کارت قرمز دریافت داشته (دیسکالیفه) و دیگر نمی تواند در این مسابقه بازی کند، و بعد از سپری شدن ۲ دقیقه بازیکن دیگری جایگزین او خواهد شد. چنانچه قبل از اتمام ۲ دقیقه، نیمه اول تمام شود، ادامه آن بعد از شروع بازی در نیمه دوم خواهد بود.
– در تمام پرتاپ خطاها و اوت بازیکن مدافع باید ۳ متر با صاحب توپ فاصله داشته باشد و اگر رعایت نکرد ابتدا تذکر سپس کارت زرد به بازیکن خاطی تعلق می گیرد و برای هر تیم مدافع فقط یک بار تذکر داده می شود.
– به هر بازیکن یک کارت و به هر تیم سه کارت زرد تعلق می گیرد و بعد از آن اخراج ۲ دقیقه ای برای بازیکن به همراه خواهد داشت.
– توپی گل به حساب می آید که تمام توپ از خط دروازه عبور کرده باشد. چنانچه بعد از سوت داور، توپ از خط دروازه عبور نماید گل محسوب نخواهد شد.
– به تیم برنده ۲ امتیاز، بازنده ۱ امتیاز و تیم غایب صفر امتیاز تعلق می گیرد.
– هر گاه در مسابقه ای احتیاج به تیم برنده باشد در صورت تساوی بعد از یک استراحت ۵ دقیقه ای ۲ زمان ۵ دقیقه ای بدون استراحت به زمان بازی اضافه می شود.
– چنانچه بازیکنی بعد از اعلام داور در در یافت توپ توسط تیم مهاجم تأخیر ایجاد کند به بازیکن خاطی اخراج ۲ دقیقه ای تعلق می گیرد.
– برای پرتاپ اوت، بازیکن باید یک پایش را روی خط طولی و پای دیگر را بیرون قرار دهد و بازیکن مدافع حداقل ۳ متر با صاحب توپ فاصله داشته باشد.
– بازیکنی که پرتاپی را انجام می دهد بعد از قرار گرفتن در محل تخلف نمی تواند توپ را به زمین بزند و دوباره بگیرد و یا به دیگری واگذار نماید تا او پرتاپ را انجام بدهم، بلکه هر بازیکنی که در محل خطا قرار گیرد باید ظرف ۳ ثانیه توپ را به جریان بیاندازد.
– اگر بازیکنی برای به دست آوردن موقعیت بهتر از منطقه ۶ متر عبور نماید مرتکب تخلف شده و جریمه آن یک پرتاپ آزاد خواهد بود و اگر بازیکن مدافع برای کسب موقعیت بهتر در جلوی مهاجم صاحب توپ از منطقه عبور نماید یک پرتاپ ۷ متر به تیم مهاجم داده می شود.
با تشکر ویژه از توجه شما عزیزان.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
