16-06-2015، 15:11
سرود ملی عراق
سرود ملی عراق، موطنی (به فارسی «میهن من») نام دارد. این سرود در سال ۱۹۳۴ میلادی توسط ابراهیم طوقان نوشته شد و با سرود دوران رژیم بعث سابق متفاوت است.
میهن من، میهن من!
درخشش و زیبایی
سرافرازی و نیکی
در کوه و دشت توست!
زندگی و رستگاری
شادکامی و امیددر آسمان توست!
آیا روزی خواهد رسید که ببینم تو رادر صلح و آسایش؟
و در رفاه و پیشرفت؟!
آیا خواهم دید تو رادر اوج آسمانهاآنقدر که به ستارگان برسی؟!
میهن من، میهن من!
فرزندان تو خستگیناپذیرند
آرمانشان یا استقلال توست
ویا اینکه بمیرند و زنده نباشند!
ما شربت مرگ را خواهیم نوشید
اما هرگز برده دشمنان خود نخواهیم شد.
ما به یقین نمیخواهیم
ذلت و خواری ابدی را
و نه زندگی مالآمال از سیهروزی را
ما چیزی را نمیخواهیم
جز اینکه عظمت و شکوهمان را بازگردانیم
میهن من، میهن من!
شمشیر و قلم نماد و مظهر ماست
و نه نزاع و اختلافات!
افتخار و پیمان ماو خدمتی که به انجام برسانیم
ما را به تکاپو وا میدارد!ا
فتخار مادلیلی شرافتمندانه است
و پرچمی برافراشتهای که تو همه نیکی هستی!
بر بلندمرتبگی تو
و چیرگی بر دشمنانت
میهن من، میهن من!
سرود ملی عراق، موطنی (به فارسی «میهن من») نام دارد. این سرود در سال ۱۹۳۴ میلادی توسط ابراهیم طوقان نوشته شد و با سرود دوران رژیم بعث سابق متفاوت است.
میهن من، میهن من!
درخشش و زیبایی
سرافرازی و نیکی
در کوه و دشت توست!
زندگی و رستگاری
شادکامی و امیددر آسمان توست!
آیا روزی خواهد رسید که ببینم تو رادر صلح و آسایش؟
و در رفاه و پیشرفت؟!
آیا خواهم دید تو رادر اوج آسمانهاآنقدر که به ستارگان برسی؟!
میهن من، میهن من!
فرزندان تو خستگیناپذیرند
آرمانشان یا استقلال توست
ویا اینکه بمیرند و زنده نباشند!
ما شربت مرگ را خواهیم نوشید
اما هرگز برده دشمنان خود نخواهیم شد.
ما به یقین نمیخواهیم
ذلت و خواری ابدی را
و نه زندگی مالآمال از سیهروزی را
ما چیزی را نمیخواهیم
جز اینکه عظمت و شکوهمان را بازگردانیم
میهن من، میهن من!
شمشیر و قلم نماد و مظهر ماست
و نه نزاع و اختلافات!
افتخار و پیمان ماو خدمتی که به انجام برسانیم
ما را به تکاپو وا میدارد!ا
فتخار مادلیلی شرافتمندانه است
و پرچمی برافراشتهای که تو همه نیکی هستی!
بر بلندمرتبگی تو
و چیرگی بر دشمنانت
میهن من، میهن من!