15-10-2014، 19:07
كسى كه بيرون نيامده است از خيالات و خاطره هاى نفسانى، و خلاص نشده است از آفتها و خطرها و شهوات نفس خود، و شيطان را هنوز از خود دور نساخته ...
سرویس مذهبی افکارنیوز- امام صادق(ع) می فرمایند:
كسى كه بيرون نيامده است از خيالات و خاطره هاى نفسانى، و خلاص نشده است از آفتها و خطرها و شهوات نفس خود، و شيطان را هنوز از خود دور نساخته و از شر او ايمن نگشته، و داخل نشده است در حمايت پروردگار متعال و در مرحله توحيد او، و نرسيده است،به محيط أمن و عصمت از جانب خداوند، صلاحيت ندارد براى امر به معروف كردن و نهى از منكر نمودن. زيرا كه اين آدم چون واجد شرايط نيست، هر چه بگويد و هر امر و يا نهيى اظهار نمايد به ضرر خود او تمام شده، و اين اظهار خود حجت و دليلى مى شود بر خلاف و عليه او، و هرگز ديگران هم از او استفاده نمى كنند.
خداوند متعال مى فرمايد: آيا امر مى كنيد مردم را به اعمال نيكو و خودتان را فراموش مى نماييد.
و گفته مى شود او را: اى خيانت كار آيا از ديگران درخواست كرده و توقع دارى چيزى را كه در آن موضوع به خود خيانت نموده، و زمام خود را در آن قسمت سست گرفته و آزاد گذاشتى!
و روايت شده است كه ابو ثعبله اسدى از حضرت رسول اكرم(ص) پرسيد كه تفسير اين آيه شريفه چيست؟ «اى آن كسانى كه ايمان آورديد بر شما باد كه مواظب نفسهاى خود باشيد و ضرر نمى رساند به شما گمراهى و انحراف ديگرى چون شما در هدايت به راه مستقيم باشيد»؟
رسول اكرم پاسخ داد: امر كن به معروف و نهى كن از منكر و صبر كن به آنچه از ناملايمات به تو مى رسد، و در انجام اين وظيفه مهم تا توانى استقامت داشته باش، تا جايى كه بر خورد كنى به افرادى كه حرص شديد به دنيا و زينتهاى دنيوى داشته و پيروى سخت از هوى و هوس كرده و در عين حال مغرور و فريفته آراء و افكار خود باشند، در اين صورت اين وظيفه از عهده تو ساقط شده، و بر تو است كه متوجه اصلاح امور و تهذيب نفس خود بوده، و از امر به معروف و دعوت و نصيحت و موعظت خود دارى كنى.
سرویس مذهبی افکارنیوز- امام صادق(ع) می فرمایند:
كسى كه بيرون نيامده است از خيالات و خاطره هاى نفسانى، و خلاص نشده است از آفتها و خطرها و شهوات نفس خود، و شيطان را هنوز از خود دور نساخته و از شر او ايمن نگشته، و داخل نشده است در حمايت پروردگار متعال و در مرحله توحيد او، و نرسيده است،به محيط أمن و عصمت از جانب خداوند، صلاحيت ندارد براى امر به معروف كردن و نهى از منكر نمودن. زيرا كه اين آدم چون واجد شرايط نيست، هر چه بگويد و هر امر و يا نهيى اظهار نمايد به ضرر خود او تمام شده، و اين اظهار خود حجت و دليلى مى شود بر خلاف و عليه او، و هرگز ديگران هم از او استفاده نمى كنند.
خداوند متعال مى فرمايد: آيا امر مى كنيد مردم را به اعمال نيكو و خودتان را فراموش مى نماييد.
و گفته مى شود او را: اى خيانت كار آيا از ديگران درخواست كرده و توقع دارى چيزى را كه در آن موضوع به خود خيانت نموده، و زمام خود را در آن قسمت سست گرفته و آزاد گذاشتى!
و روايت شده است كه ابو ثعبله اسدى از حضرت رسول اكرم(ص) پرسيد كه تفسير اين آيه شريفه چيست؟ «اى آن كسانى كه ايمان آورديد بر شما باد كه مواظب نفسهاى خود باشيد و ضرر نمى رساند به شما گمراهى و انحراف ديگرى چون شما در هدايت به راه مستقيم باشيد»؟
رسول اكرم پاسخ داد: امر كن به معروف و نهى كن از منكر و صبر كن به آنچه از ناملايمات به تو مى رسد، و در انجام اين وظيفه مهم تا توانى استقامت داشته باش، تا جايى كه بر خورد كنى به افرادى كه حرص شديد به دنيا و زينتهاى دنيوى داشته و پيروى سخت از هوى و هوس كرده و در عين حال مغرور و فريفته آراء و افكار خود باشند، در اين صورت اين وظيفه از عهده تو ساقط شده، و بر تو است كه متوجه اصلاح امور و تهذيب نفس خود بوده، و از امر به معروف و دعوت و نصيحت و موعظت خود دارى كنى.