تاریخ استرالیا و وقایع آن

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

سربازان استرالیا
تاریخ استرالیا دربردارنده تاریخ مردم بومی و مهاجرانی است که بعدها به این قاره مهاجرت کردند. باور عمومی بر این است که بومیان استرالیا اولین بار از طریق دریای جنوب شرق آسیا بین ۷۰٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ سال پیش به سرزمینهای اصلی استرالیا پا نهادند. سنتهای هنری، موسیقایی بازمانده از آنها در میان قدیمی‌ترین‌های تمدن بشری قرار دارد. اولین اروپایی شناخته شده که پا بر سرزمینهای اروپایی گذاشت ویلم جانسون (به انگلیسی: Willem Janszoon) هلندی بود که در ۱۶۰۶ میلادی به استرالیا رسید.
استرالیای بومیان
شواهد باستان‌شناسانه نشان می‌دهد، حدود چهل و دو هزار سال قبل گروهی از مردمان شکارچی جنوب آسیا، برای یافتن غذا و شکار حیوانات، اندک اندک شروع به مهاجرت به سرزمین‌های جنوبی تر نمودند و از راه جزیره‌ها و کانال‌هایی که آسیا را به شمال استرالیا وارد می‌کند به شمال کوئینزلند وارد شدند و سپس در سراسر استرالیا پراکنده شدند و بدون ارتباط با سایر مناطق دنیا زیسته‌اند.

سیاحان و کاشفان اولیه
نخستین بار هلندیها در سال ۱۶۰۶ میلادی شبه جزیزه کیپ یورک در شمال کوئینزلند رسیدند و در دهه‌های بعد، بیشتر مناطق شمالی و غربی استرالیا را مشاهده و ثبت نمودند. آبل تاسمان فرمانده دریانوردان هلندی این سرزمین را هلند نو نامید. هلندیها خود علاقه چندانی به سکونت در هلندنو نشان ندادند و این سرزمین تا چندین دهه بعد دست نخورده باقی‌ماند.
استعمار
در سال ۱۷۷۰ م. کاپیتان جیمز کوک دریانورد بریتانیایی، نواحی اطراف سیدنی در شرق استرالیا را اکتشاف و ثبت کرد. کاپیتان آرتور فیلیپ در ۱۸ ژوئیه ۱۷۸۸ با یازده کشتی و ۱۳۵۰ مسافر به حدود سیدنی رسید و ضمن اعلام این منطقه با نام نیو ساوت ولز به عنوان یکی از مستعمره‌های بریتانیا، خود به فرمانداری آن برگزیده شد.بریتانیایی‌ها در دید اول به استرالیا به عنوان سرزمینی دوردست و خشک برای تبعید محکومین و زندانیان نگاه می‌کردند. به همین دلیل بیشتر مسافران اولیه، به اجبار به منطقه ولز جنوبی جدید آمدند. اما ساکنان دیگر ایالتها اغلب به اختیار خود به سرزمین جدید مهاجرت کردند.

از استقلال تا فدراسیون
در سال ۱۹۰۰ میلادی، ملکه ویکتوریا طی قانونی به استرالیا استقلال سیاسی اعطا کرد. استقلال کشور استرالیا به‌طور رسمی در روز اول ژانویه ۱۹۰۱ اعلام شد و از این به بعد استرالیا به عنوان یک قلمرو همسود یا سرزمینی با حکومت مستقل اما در زمره کشورهای تحت حمایت بریتانیا درآمد. استرالیایی‌ها از این روز به عنوان روز ملّی خود یاد می‌کنند. از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد می‌کرد.

در دوران جنگ جهانی دوم کوتاه زمانی پس از حمله آلمان به لهستان، استرالیا در تاریخ سوم سپتامبر ۱۹۳۹ میلادی به آلمان اعلام جنگ کرد. در زمان پایان جنگ حدود یک میلیون استرالیایی در نیروهای نظامی در جنگ شرکت جسته بودند که از میان آنها ۳۹٬۶۵۱ نفر جان باختند. در طی جنگ جهانی دوم برای اولین بار در طول تاریخ استعمار انگلستان، استرالیا مورد حمله قرار گرفت و مناطقی از شمال و شرق این کشور توسط ژاپنی‌ها بمباران شد و نیروهای آمریکایی در این کشور پیاده شدند. اما استرالیا از صدمات این جنگ به کنار ماند.
حفظ قیمومیت پادشاهی
طی قانونی در سال ۱۹۸۶ استرالیا به طور رسمی دخالت پادشاهی متحده را در امور سیاسی و نظامی این کشور خاتمه داد، استرالیایی‌ها در ۶ نوامبر ۱۹۹۹ با رأی اکثریت (۸۲٪ آرا) رأی به تحت قیمومیت ملکه بودن دادند و همچنان این ملکهٔ انگلیس است که «فرماندار کل» را تعین می کند.