10-08-2016، 16:12
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://app.akharinkhabar.ir/AndroidOnlineNewsImage.aspx?id=7367880
جام جم/ 173 سال پیش در روز 29 اوت سال 1842 میلادی ، با امضای پیمان نانکن «جنگ تریاک» در چین پایان یافت چند دهه پیش از آغاز این جنگ ، در سال 1798 میلادی ویلیام پیت ، نخست وزیر بریتانیا یک هیات را به ریاست مک کارتنی به پکن اعزام کرد. هدف از سفر این هیات به چین کسب امتیازات و تسهیلات تجاری بود اما امپراتور چین از روی احتیاط ترجیح می داد مرزهای کشورش را به روی بازرگانان و میسیونرهای مذهبی اروپایی ببندد.
بریتانیایی ها که در مستعمره خود هند کشت خشخاش را گسترش داده بودند و چینی ها را به کشیدن تریاک تشویق می کردند ، از این تصمیم امپراتور چین بسیار ناخرسند شدند.
آنها به خرید چای از چین که در بریتانیا مردم علاقه زیادی به آن داشتند ادامه داده و به زودی موازنه تجاری با چین به سود چین و به زیان آنها شد.
کمپانی هندشرقی بریتانیا تمام توان خود برای فروش غیرقانونی تریاک در چین و رواج اعتیاد در این کشور را به خرج داده بود.
فروش غیرقانونی تریاک در چین که در سال 1800 میلادی فقط 100 تن بود در سال 1838 میلادی به میزان 2600 تن رسیده بود.
در سال 1839 میلادی ، لین تسوسیو ، حاکم کانتون 20000 صندوق تریاک غیرقانونی را ضبط کرده و در ملاءعام صندوق های حاوی تریاک را معدوم کرد.
این بهانه ای بود که لندن انتظار آن را می کشید تا گشودن مرزهای چین به روی بازرگانان بریتانیایی را به این کشور تحمیل کند.
بنابراین ، تحت نام مقدس تجارت آزاد ، لرد ملبورن نخست وزیر ملکه ویکتوریا جوان و پالمرستون وزیر خارجه اش مجلس وست مینستر را متقاعد کردند تا دستور اعزام یک نیروی نظامی به چین و تنبیه حاکم کانتون را صادر کند.
یک ناو جنگی بریتانیا بندر کانتون را بمباران کرد و نظامیان بریتانیایی مجمع الجزایر شوسان در نزدیکی بندر کانتون را تصرف کردند.
سپس چند کشتی جنگی بریتانیا رودخانه یانگ تسه کیانگ را پیمودند و شهر نانکن (نانجینگ امروزی) پایتخت جنوبی چین را مورد تهدید قرار دادند و حکومت امپراتور تائوکوئانگ را ناگزیر به تسلیم شدن در مورد خواسته هایشان کردند.
این اقدام که بعدها «سیاست توپخانه» نامیده شد به پیمان ننگین نانکن منجر گردید که براساس آن بریتانیایی ها حق تجارت آزاد در 5 بندر چین از جمله کانتون و شانگهای را به دست آوردند.
علاوه بر این ، آنها قیمومت هنگ کنگ که دروازه ورودی به کانتون و چین جنوبی بود را کسب کردند.
اما تحقیرها ادامه یافتند ، امپراتور ناگزیر گردید حق تردد آزادانه در خاک چین را به اتباع بریتانیا بدهد و خسارتی به مبلغ 21 میلیون دلار نقره را به دولت بریتانیا بپردازد.
با امضای پیمان نانکن «امپراتوری مرکز» لقب چین دوره فاجعه باری مملو از جنگ های داخلی و تحقیر شدن های مداوم در مقابل «شیاطین موقرمز» که از غرب می آمدند را آغاز کرد.
امضای پیمان نانکن موجب گردید تا سایر کشورهای اروپایی و ایالات متحده خواستار امتیازات مشابهی مانند بریتانیا شوند و با زور و تهدید این امتیازات ارضی و تجاری را کسب کرده و دوران سیاهی را در تاریخ این کشور پهناور باستانی ثبت کنند.
http://app.akharinkhabar.ir/AndroidOnlineNewsImage.aspx?id=7367880
جام جم/ 173 سال پیش در روز 29 اوت سال 1842 میلادی ، با امضای پیمان نانکن «جنگ تریاک» در چین پایان یافت چند دهه پیش از آغاز این جنگ ، در سال 1798 میلادی ویلیام پیت ، نخست وزیر بریتانیا یک هیات را به ریاست مک کارتنی به پکن اعزام کرد. هدف از سفر این هیات به چین کسب امتیازات و تسهیلات تجاری بود اما امپراتور چین از روی احتیاط ترجیح می داد مرزهای کشورش را به روی بازرگانان و میسیونرهای مذهبی اروپایی ببندد.
بریتانیایی ها که در مستعمره خود هند کشت خشخاش را گسترش داده بودند و چینی ها را به کشیدن تریاک تشویق می کردند ، از این تصمیم امپراتور چین بسیار ناخرسند شدند.
آنها به خرید چای از چین که در بریتانیا مردم علاقه زیادی به آن داشتند ادامه داده و به زودی موازنه تجاری با چین به سود چین و به زیان آنها شد.
کمپانی هندشرقی بریتانیا تمام توان خود برای فروش غیرقانونی تریاک در چین و رواج اعتیاد در این کشور را به خرج داده بود.
فروش غیرقانونی تریاک در چین که در سال 1800 میلادی فقط 100 تن بود در سال 1838 میلادی به میزان 2600 تن رسیده بود.
در سال 1839 میلادی ، لین تسوسیو ، حاکم کانتون 20000 صندوق تریاک غیرقانونی را ضبط کرده و در ملاءعام صندوق های حاوی تریاک را معدوم کرد.
این بهانه ای بود که لندن انتظار آن را می کشید تا گشودن مرزهای چین به روی بازرگانان بریتانیایی را به این کشور تحمیل کند.
بنابراین ، تحت نام مقدس تجارت آزاد ، لرد ملبورن نخست وزیر ملکه ویکتوریا جوان و پالمرستون وزیر خارجه اش مجلس وست مینستر را متقاعد کردند تا دستور اعزام یک نیروی نظامی به چین و تنبیه حاکم کانتون را صادر کند.
یک ناو جنگی بریتانیا بندر کانتون را بمباران کرد و نظامیان بریتانیایی مجمع الجزایر شوسان در نزدیکی بندر کانتون را تصرف کردند.
سپس چند کشتی جنگی بریتانیا رودخانه یانگ تسه کیانگ را پیمودند و شهر نانکن (نانجینگ امروزی) پایتخت جنوبی چین را مورد تهدید قرار دادند و حکومت امپراتور تائوکوئانگ را ناگزیر به تسلیم شدن در مورد خواسته هایشان کردند.
این اقدام که بعدها «سیاست توپخانه» نامیده شد به پیمان ننگین نانکن منجر گردید که براساس آن بریتانیایی ها حق تجارت آزاد در 5 بندر چین از جمله کانتون و شانگهای را به دست آوردند.
علاوه بر این ، آنها قیمومت هنگ کنگ که دروازه ورودی به کانتون و چین جنوبی بود را کسب کردند.
اما تحقیرها ادامه یافتند ، امپراتور ناگزیر گردید حق تردد آزادانه در خاک چین را به اتباع بریتانیا بدهد و خسارتی به مبلغ 21 میلیون دلار نقره را به دولت بریتانیا بپردازد.
با امضای پیمان نانکن «امپراتوری مرکز» لقب چین دوره فاجعه باری مملو از جنگ های داخلی و تحقیر شدن های مداوم در مقابل «شیاطین موقرمز» که از غرب می آمدند را آغاز کرد.
امضای پیمان نانکن موجب گردید تا سایر کشورهای اروپایی و ایالات متحده خواستار امتیازات مشابهی مانند بریتانیا شوند و با زور و تهدید این امتیازات ارضی و تجاری را کسب کرده و دوران سیاهی را در تاریخ این کشور پهناور باستانی ثبت کنند.